Απομνημονεύματα Θεόδωρου Κολοκοτρώνη
Ἅπαντα Τσερτσέτη , τομ. Γ΄, σελ. 149-150
Η
επανάστασις η εδική μας δεν ομοιάζει με καμμιάν απ' όσες γίνονται την
σήμερον εις την Ευρώπην. Της Ευρώπης αι επαναστάσεις εναντίον των
διοικήσεών των είναι εμφύλιος πόλεμος. Ο εδικός μας πόλεμος ήτο ο πλέον
δίκαιος, ήτον έθνος με άλλο έθνος, ήτο με ένα λαόν, όπου ποτέ δεν
ηθέλησε να αναγνωριστεί ως τοιούτος, ούτε να ορκισθεί, παρά μόνο ό,τι
έκαμνε η βία. Ούτε ο Σουλτάνος ηθέλησε ποτέ να θεωρήσει τον ελληνικόν
λαόν ως λαόν, αλλ' ως σκλάβους. Μία φοράν, όταν επήραμε το Ναύπλιο,
ήλθεν ο 'Αμιλτον να με ιδεί. Μου είπε ότι: « Πρέπει οι Έλληνες να
ζητήσουν συμβιβασμό, και η Αγγλία να μεσιτεύσει». Εγώ του αποκρίθηκα,
ότι: « Αυτό δεν γίνεται ποτέ, ελευθερία ή θάνατος. Εμείς, καπιτάν
'Αμιλτον, ποτέ συμβιβασμό δεν εκάμαμε με τους Τούρκους. 'Αλλους έκοψε,
άλλους σκλάβωσε με το σπαθί και άλλοι, καθώς ημείς, εζούσαμε ελεύθεροι
από γενεά εις γενεά. Ο βασιλεύς μας εσκοτώθη, καμμία συνθήκη δεν έκαμε, η
φρουρά του είχε παντοτινό πόλεμο με τους Τούρκους και δύο φρούρια ήτον
πάντοτε ανυπότακτα». Με είπε: «Ποία είναι η βασιλική φρουρά του, ποία
είναι τα φρούρια;» - « Η φρουρά του βασιλέως μας είναι είναι οι
λεγόμενοι Κλέφται, τα φρούρια η Μάνη και το Σούλι και τα βουνά». Έτσι
δεν με ομίλησε πλέον.
{ΣΗΜ. Στην πρώτη φωτογραφία του post βλέπουμε την περικεφαλαία του Θ. Κολοκοτρώνη. Ενώ κεντρικά και μετωπικά αποτυπώνεται μεγάλος σταυρός, καί στα δύο πλαϊνά της η περικεφαλαία διαθέτει δύο αποτρεπτικά -το πιθανότερον- γοργόνια}·
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου