Το εορτολογικό υλικό το βάζω απο κάτω· σαν παράρτημα.
[Καί η πιο πάνω 1η φωτογραφία καί η επόμενη που ακολουθεί είναι παρμένες απο την σελίδα του φίλου μου]
Α. Το αποστομωτικό post του φίλου μου:
"Επιμελώς τα τελευταία 30 χρόνια μας κρύβουν την δράση για την Ένωση με την Ελλάδα των Κυπρίων αδελφών μας. Ανεξάρτητα από το πραγματοποιήσιμο του οράματος, τέτοια οράματα πρέπει να μείνουν στο ντουλάπι με τους σκελετούς. Τώρα είναι καιρός για καμιά ...συμφωνιούλα, όποια να ΄ναι.
Συγχέουν τον αγώνα αυτόν της ΕΟΚΑ με την γελοία ΕΟΚΑ Β΄ για να εξαφανίσουν την πραγματική ιστορία.
Όταν πήγα στα Φυλακισμένα Μνήματα πήρα ένα μπρελόκ με το έμβλημα της ΕΟΚΑ.
Μετά από κάποιο διάστημα συναντήθηκα τυχαία με ένα διδακτορικό φοιτητή του κλίματος ''η ανακἀλυψη του ταξικού αγώνα στο έπος του λαού το ΄40''· όταν είδε το σήμα της ΕΟΚΑ μου απεύθυνε με ύφος ανακριτή της Στάζι το ερώτημα :
--Το σήμα της ΕΟΚΑ;
Είχα από πάντα την απάντηση.
-- Κρίμα που είσαι και υποψήφιος διδάκτωρ και δεν γνωρίζεις το έργο του Μάο Τσετούνγκ! Με κοίταξε εμβρόντητος και άφωνος. Συνέχισα να μπήγω στριφτά το μαχαίρι της υπεροπλίας των γνώσεών μου στον μαρξισμό. -- Ο Μάο Τσετούνγκ υμνεί τον απελευθερωτικό αγώνα των Κυπρίων κατά της αποικιοκρατίας.
Η σεμνή τελετή έλαβε τέλος, έκτοτε χαίρω μεγαλύτερου σεβασμού."
Γεώργιος ΣΙΟΥΛΑΣ
..................................
Β. Δυο ποιήματα και 2 τραγούδια (ως τυχαία επετειακή πρότασι για ένα σημερινό ας πούμε Κρυφό Σχολειό).
Άδεια θρανία
Διάβασα τον κατάλογο
και σείς λείπατε,
γράφατε την ορθογραφία σας στους τοίχους.
Διάβασα τον κατάλογο
και σείς βρισκόσαστε στα οδοφράγματα.
Διάβασα τον κατάλογο
και σείς γράφατε στις φυλακές
στα μικρά σας γόνατα
την Ιστορία του Ανθρώπου.
Κι έγραψα στον κατάλογο:
όλοι παρόντες!
και πλάι το βαθμό του καθενός σας:
Άριστα!
2. Ποίημα
ΣΤΗ ΔΟΚΟ ΤΗΣ ΑΓΧΟΝΗΣ
Εις μνημόσυνον
Μου λες να ξεχάσω τα παιδιά στην αγχόνη
να παραμερίσω όλο εκείνο το πολύ μου πάθος
για τη λευτεριά της Πατρίδας.
Να παραδώσω στην πυρά όλα εκείνα
«τα δια χειρός ηρώων» επιθανάτια γράμματα
που τα διαβάζω κάτ’ επανάληψη
και με κρατούν άγρυπνο.
Εγώ σου λέω δεν μπορώ.
Μια ζωή τώρα τις μεταμεσονύκτιες ώρες
με πιάνει ρίγος σαν ακούω τα βήματά τους να οδεύουν.
Σαν ακούω τα τραγούδια τους να δυναμώνουν.
Σαν τέλος ακούω να πνίγεται μαζί τους
δολοφονημένος
ο Ύμνος της Ελευθερίας
ύστερ΄ ακριβώς απ΄ τον ξερό γδούπο της ανοιγμένης
καταπακτής.
Ω! τα κορμιά τους έτσι που αιωρούνται δεκαετίες
τώρα στη δοκό της αγχόνης!
Ω! τ΄άγια κορμιά τους δεκαετίες τώρα
που ΄ναι θαμμένα στα Φυλακισμένα Μνήματα!
Γιώργος Πετούσης
Εις μνημόσυνον
Μου λες να ξεχάσω τα παιδιά στην αγχόνη
να παραμερίσω όλο εκείνο το πολύ μου πάθος
για τη λευτεριά της Πατρίδας.
Να παραδώσω στην πυρά όλα εκείνα
«τα δια χειρός ηρώων» επιθανάτια γράμματα
που τα διαβάζω κάτ’ επανάληψη
και με κρατούν άγρυπνο.
Εγώ σου λέω δεν μπορώ.
Μια ζωή τώρα τις μεταμεσονύκτιες ώρες
με πιάνει ρίγος σαν ακούω τα βήματά τους να οδεύουν.
Σαν ακούω τα τραγούδια τους να δυναμώνουν.
Σαν τέλος ακούω να πνίγεται μαζί τους
δολοφονημένος
ο Ύμνος της Ελευθερίας
ύστερ΄ ακριβώς απ΄ τον ξερό γδούπο της ανοιγμένης
καταπακτής.
Ω! τα κορμιά τους έτσι που αιωρούνται δεκαετίες
τώρα στη δοκό της αγχόνης!
Ω! τ΄άγια κορμιά τους δεκαετίες τώρα
που ΄ναι θαμμένα στα Φυλακισμένα Μνήματα!
Γιώργος Πετούσης
..............................
1ο Τραγούδι "Καρπασία" (Βασίλης Καζούλης)
dir(Οι στίχοι του τραγουδιού τού Βασίλη κ.ά. βλ. εντός του Νέου Παλαμήδη)
>2ο Τραγούδι "Καρτερούμεν" (Γιώργος Νταλάρας)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου