Εορτή ΑΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ: 1 Σημείωμα, 2 Μεγαλυνάρια και επιλογή Εικονογραφίας. Festa della santa martire Caterina di Alessand(breve testo e immagini)

Ο καλός φίλος και μέλος του Συλλόγου Δημήτρης, μας έστειλε δακτυλογραφημένο για την σημερινή εορτή της Αγίας Αικατερίνης, ένα κείμενο (σύντομο πληροφοριακό σημείωμα) από τα «Σιναϊτικά Δίπτυχα» (Έκδοσι 2007). Τον ευχαριστούμε για την συνεργασία του:

Χαίρε της σοφίας μύστις λαμπρά,
και της ευσεβείας δημηγόρος περιφανής,
χαίροις παρθενίας ευώδης μυροθήκη,
Αικατερίνα, Μάρτυς αξιοθαύμαστε.

Η Αγία Αικατερίνη.

α) – Γέννησις – καταγωγή.
Εγεννήθη εις την Αλεξάνδρειαν το 294 μ.Χ. από αριστοκρατικήν ειδωλολατρικήν οικογένειαν και ωνομάσθη Δωροθέα.
.
.
.
. β) – Μόρφωσις.
Εσπούδασε εις τας εθνικάς σχολάς της εποχής φιλοσοφίαν, ρητορικήν, ποίησιν, μουσικήν, φυσικήν, μαθηματικά, αστρονομίαν και ιατρικήν. Το απαράμιλλον σωματικόν κάλλος της, η εκπληκτική της μόρφωσις, η αριστοκρατική της καταγωγή και η αρετή με την οποίαν εστολίζετο, την έκαμαν περιζήτητον νύμφην.

γ) – Μεταστροφή.
Εκείνη όμως ηρνείτο κάθε παρομοίαν πρότασιν, έως ότου κάποιος μοναχός της εγνώρισε τον αληθινόν Νυμφίον των ψυχών, τον Ιησούν Χριστόν. Εβαπτίσθη και ωνομάσθη Αικατερίνα, που σημαίνει Στεφανία ή Πολυστεφανία. (Σ.Σ. Εκ της Αραβικής. Όμως δεν υπάρχει συμφωνία, μεταξύ των ειδικών, ούτε και για την ετυμολόγησι του ονόματος της Αγίας...)

δ) – Ομολογία Πίστεως.
Κατά την διάρκειαν των διωγμών του αυτοκράτορος Μαξιμίνου, εις την αρχήν του 4ου αιώνος, ωμολόγησε την πίστιν της εις τον Ιησούν Χριστόν και δημοσίως κατηγόρησε τον αυτοκράτορα δια τας θυσίας του προς τα είδωλα. Εκείνος διέταξε πενήντα ρήτορας από όλην την αυτοκρατορίαν να την μεταπείσουν, αλλά αντιθέτως αυτοί επείσθησαν από τα ρητά των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων, τα σχετικά με τον αληθινόν Θεόν, τα οποία υπενθύμισε εις αυτούς η αγία και επίστευσαν εις τον Ιησούν Χριστόν.

ε) – Μαρτύριον και Θάνατος.
Μετά από αυτό εβασανίσθη σκληρά, αλλά αντί να καμφθή, κατώρθωσε με το ένθεον παράδειγμά της να προσελκύση εις την Χριστιανικήν πίστιν την σύζυγον του αυτοκράτορος και άλλα μέλη της αριστοκρατίας. Μετά από τον αποκεφαλισμόν της, Άγγελοι παρέλαβαν το σώμα της και το μετέφεραν εις την κορυφήν του υψηλότερου όρους της χερσονήσου του Σινά, το οποίον σήμερα έχει το όνομά της.

στ) – Το άγιον Λείψανό της.
Μετά από τρείς περίπου αιώνες η ύπαρξις του αγίου λειψάνου απεκαλύφθη με όνειρον εις μοναχούς της Μονής, που ήδη είχε ανεγείρει ο Ιουστινιανός. Το άγιον λείψανον ανεκομίσθη και ετοποθετήθη εις το άγιον Βήμα του Καθολικού της Μονής, μέσα εις μίαν μαρμαρίνην λάρνακα. Το μύρον, που αναβλύζει από την αγίαν κάραν είναι και σήμερα ένα συνεχές θαύμα.

ζ) – Τιμή και ευλάβεια.
Η ευλάβεια προς την αγίαν Αικατερίνην διεδόθη εις την Δύσιν από τους Σταυροφόρους και ετιμήθη ως μεγάλη Αγία. Έτσι από τον 11ον αιώνα η Μονή της Μεταμορφώσεως γίνεται γνωστή και ως Μονή της αγίας Αικατερίνης.

Σώματος εμπρέπουσα καλλονή, καλή και ωραία ανεδείχθης, και την ψυχήν, τω ωραίω κάλλει, υπέρ υιούς ανθρώπων, και τούτω ενυμφεύθης αφθόρως, ένδοξε.


[Για λόγους πρακτικούς και αισθητικούς, είπαμε να μην προσαρμόσουμε το κείμενο στην καθομιλουμένη και να το φιλοξενήσουμε –κατ’ εξαίρεσιν- στην λόγια μορφή του.
Τα Μεγαλυνάρια είναι από τον Παρακλητικό Κανόνα «εις την Αγίαν Μεγαλομάρτυρα του Χριστού και Πάνσοφον Αικατερίνην» του μοναχού Γερασίμου Μικραγιαννανίτου]