ΔΡΕΠΟΝΤΑΣ ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΣΥΛΛΑΒΟΥΣ ΣΤΟΥΣ ΚΗΠΟΥΣ ΤΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΚΙΑΣ ΕΝΔΟΧΩΡΑΣ. Cogliendo versi 15sillabi nei giardini dell' "Εntroterra" di Andreas Empirikos

Α΄. ΕΝΑ ΕΜΠΕΙΡΙΚΕΙΟ ΚΟΛΟΒΟ ΚΙ ΑΠΑΡΘΕΝΟ ΣΟΝΕΤΤΟ

ΕΝΑ ΔΕΚΑΤΡΙΑΣΤΙΧΟ ΣΤΑ ΚΑΣΤΡΑ ΤΟΥ ΑΝΕΜΟΥ

Κύμα υπερπηδήσεως των βράχων της εσπέρας
Αιθρίας που ποτέ δεν την ταράσσουν αλγηδόνες
Του κύματος που συνεχώς θωπεύει την φωλιά τους
- Άλλες γυμνές άλλες ημίγυμνες κι’ άλλες φορώντας
Δελφίνια που αναδύονται κ’ εισδύουν μέσ’ στο κύμα

Κατηφορίζοντας σε χιονοσκεπή κοιλάδα
Ένα καράβι κάποτε περνά στην κάμαρά μας
Μέσα της συσσωρεύονται οι θρύλοι του τοπίου

- Της ίδιας άλικης ορμής που προωθεί τις ώσεις
Της γυναικός που στροβιλίζεται μέσ’ στο σαλόνι

Και μια ξανθή νεάνιδα που στέκει στο πλευρό μου
-Μελλοντικός εξηγητής της γλώσσας των νουφάρων
Παρά τις ικεσίες των πτωχών και τους ψιθύρους

(Στίχοι: Ανδρέας ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ, Σύνθεσι "Κολλάζ": Αλέξανδρος ΣΕΛΛΕΝΙΔΗΣ)


ΣΗΜ. Ο πρώτος αυτός 13στιχος Κέντρων είναι αποτέλεσμα της φιλοπαίγμονος διαθέσεώς μου μετά από την όχι προ πολλού καιρού εξονυχιστική μελέτη των ποιημάτων της «Ενδοχώρας» από μετρικής πλευράς.
Αποτελείται από το σύνολο των 15σύλλαβων στίχων της συλλογής «Τα κάστρα του ανέμου» αυθαιρέτως και ουχί τυχαίως εστοιχισμένους.

Κάππα όπως Καππαδοκία ή πώς λέμε ΚΑΙ΄ (Αυτοπροσδιοριστική "ΣΗΜΕΙΩΣΙ ΤΟΥ ΠΑΡΑΦΡΑΣΤΟΥ")

"ΑΛΛΟΙ ΛΑΟΙ ΕΧΟΥΝ ΑΓΙΟΥΣ, ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΧΟΥΝ ΣΟΦΟΥΣ" Φρειδερίκος Νίτσε 1844-1900
Εγώ λέω, ο λαός μου έχει καί αγίους καί σοφούς!
Προσωπική παρένθεσι (για να τονίσω την σύνθεσι που μας αρνούνται, το σύν , το + , το ΚΑΙ): Το στερνοπούλι μας το βαφτίσαμε –εν τω μυστηριακώ Τριαδικώ Ονόματι- στο όνομα της Παναγίας και του Αριστοτέλη. (Το φωνάζουμε ΠΑΡΙ, < Παναγιώτης-Αριστοτέλης). Προς-ευχόμαστε εγώ και η μητέρα του να έχει αμφοτέρων των αγαπημένων προσώπων κι ονομάτων την ευλογία και την χάρι. Και όλα τα τα παιδάκια του κόσμου να προκόπτουν "σοφία και χάριτι". Κλείνει η παρένθεσι. Δεν πρέπει να αφήσουμε σε φρειδερίκους να προσδι-ορίζουν την μνήμη ή την ψυχή, την δική μας ή της μάνας μας. Να επιχειρούν να υποθηκεύσουν αποδομώντας το, μουσειακά ή μωσαϊκά, το συναμφότερον παρελθόν του λαού μας ή να χαλκεύουν συνωμοτικά το παρόν και το μέλλον των παιδιών μας.
Θά ’μαστε ανόητοι να προσέχουμε τις βαρύγδουπες ρητορείες και τις απλώς αδόλεσχες ή υστερόβουλες μεγαλοστομίες των εκάστοτε Νίτσων και να αγνοούμε τους καημούς των Κάλβων & των Καβάφηδων ή τον παλμό των Παλαμάδων & των Παπαδιαμάντηδων.
Ο δικός μου λαός λέει «το κερί και το λιβάνι»: ίσως υπονοεί και το μελάνι , απαραίτητο για να καταγραφή καί η φωτισμένη σκέψι σ’ έναν διάλογο ΚΑΙ το βίωμα του ιερού σ’ έναν ψαλμό.
Αν και δέν μου επιτρέπεται να ομιλώ εξ ονόματος του αγιασοφίτου λαού μου, κανείς δεν μπορεί να μου απαγορεύση να αφουγκράζομαι - όποτε αξιώνομαι - ανάμεσα στους κτύπους της καρδιάς μου και κάποιες απόμακρες χαμηλόφωνες κουβέντες, (έπεα κι ονόματα με πολλά πολλά κάππα: ίσως πιο πολλά τα Πα από τα Κά, αλλά το Κά εδώ τονίζεται), κοντοζυγώνοντας με θαυμασμό και δέος στα ιερά και όσια τραπέζια, όπως αυτό, όπου συμποσιάζονται οι σκιές του Παλαμήδη και του Καππαδόκη Γρηγορίου από την Αριανζό . Στο ίδιο τραπέζι, μάλιστα, μπορεί διαλεγόμενοι στην γλώσσα –πάντα- των αγγέλων, άμα λάχη, να παίξουν και καμμιά παρτίδα πεσσούς!

Απόψε 29 Ιανουαρίου, Αποκριάτικος Χορός-Συνεστίασι του Α.Ε.Κ. Άβαξ Και Πεσσοί: Η Πρόσκλησι. Stasera la Cena e il Ballo Carnevalesco del nostro Circolo

Απόψε Παρασκευή 29 Ιανουαρίου και ώρα 9.30 μμ θα πραγματοποιηθεί η ετήσια Συνεστίαση – Αποκριάτικος Χορός του Συλλόγου μας «Αθλητικό Εκπολιτιστικό Κέντρο ΑΒΑΞ ΚΑΙ ΠΕΣΣΟΙ», στο κέντρο διασκεδάσεως-ταβέρνα «Τσίμπος» στην Αγία Ελεούσα.
Όπως κάθε χρόνο, η αποκριάτικη εκδήλωσή μας είναι ΑΝΟΙΚΤΗ σε κάθε μέλος, αλλά και απλό φίλο του Συλλόγου μας.

Τιμή πρόσκλησης για τα παιδιά: 14 Ευρώ.

Πληροφορίες – Προσκλήσεις: κα Ζωή Κωνσταντινίδου 6936550215 (προσκλήσεις βεβαίως θα διατίθενται και επι τόπου)

Στην φωτογραφία:
Η εφετινή μας πρόσκληση

Διακρίνεται (τυπωμένο πάνω στο δελτάριο) απόσπασμα αρχαίου κειμένου (από τον συγγραφέα Αθήναιο), το οποίο είχε παρουσιάσει ο κ. Αλέξανδρος Σοϊλεμέζης στην Συνεστίαση του 2008, καταδεικνύοντας στην τότε σύντομη ομιλία του, πως ο αγαπημένος του ήρωας, ο Παλαμήδης, υπήρξε μεταξύ άλλων πρωτοπόρων του επινοήσεων ανεπίσημος εισηγητής της ελληνικής-μεσογειακής δίαιτας, ορίζοντας κατά την διατροφική του προτίμηση την τριμερή κατανομή στα γεύματα της ημέρας: Το άριστον (= καλό πρωινό), το δείπνον (=κυρίως γεύμα) και το δόρπον (=ελαφρύ εσπερινό γεύμα).

Ένα εντυπωσιακό βιντεάκι σαν ΑΦΙΕΡΩΣΙ και μια παρτίδα του 1910. Una famosa partita a scacchi in clay stop motion video- Famous Chess miniature video..

Ένα εντυπωσιακό βιντεάκι κινηματογραφημένο με απέραντη υπομονή. Ο δημιουργός του αξιοποίησε το εύπλαστο του πηλού για να αναπαραστήση με θαυμαστή ζωντάνια μια ωραία και αρκετά φημισμένη αληθινή παρτίδα του περασμένου αιώνα.

Αφιερωμένο σε όλους τους μικρούς και μεγάλους φίλους μας και ιδιαίτερα στους γονείς κάποιων παιδιών, οι οποίοι με πίκραναν προδίδοντάς με.

[Για τις τελευταίες από τις 5-6 εφετινές περιπτώσεις μαθητών μου στο σκάκι που πήγαν στον …ανταγωνισμό, φίλη και πιστή συνεργάτις, μου έστειλε το παρακάτω επι λέξει μήνυμα (μέσω facebook!): «παλι κορόιδο μας επιασαν, δασκαλε».
• Της απάντησα :
«Πρώτα μας έκλεψαν, μετά μας αγνόησαν, στην συνέχεια μας συκοφάντησαν, σήμερα μας χτυπάνε, αύριο θα νικήσουμε»
παραλλάσσοντας ελαφρά το τσιτάτο του Γκάντι : "First they ignore you, then they laugh at you, then they fight you, then you win".]

Scacchi clay stop motion

Όσο για την σκακιστική πλευρά του βίντεο(υ), την εκατόχρονη φημισμένη παρτίδα, θα την διαπραγματευθούμε σε επόμενη ανάρτησι. Και εννοείται ότι συμπαρατασσόμαστε με το Δίκιο και ...με τα Μαύρα κομμάτια του Schlage.

Στη μνήμη του μακαριστού Χριστοδούλου: 1 FIGHTING CALLING κείμενό του και ένα τραγούδι των Eloy. Un testo del fu archivescovo Cristodoulos e 1 canzone

Στη μνήμη του μακαριστού Χριστοδούλου (+ 28/01/2008)
Un testo del fu archivescovo Cristodoulos e la canzone “Company of Angels” di Eloy.
Α FIGHTING CALLING text di Archibishop Christodoulos and an Eloy’s song (dedicated to Jeanne d'Arc)

Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος. Την Κυριακή ήταν και το Μνημόσυνό του. Δεν τον ξεχάσαμε. Κάποια πράγματα τα κρατάμε στην καρδιά μας. Όπως το χαμόγελό του και το χαρούμενο βλέμμα του όταν έλεγε στους νέους το «Σας πάω»!
Άλλα τα σημειώνουμε για το μυαλό μας.
Όπως το παρακάτω κείμενο. Ένα κείμενο για Αγώνα. Λιτή αφιέρωσι από το Ιστολόγιό μας.
Πρόκειται για την ΄Εκκλησι που απηύθυνε (αντί παρακαταθήκης;) στο ελληνικό του ποίμνιο για Αντίστασι την τελευταία του Πρωτοχρονιά...
Κι αντί για παράλληλο κείμενο ένα φαινομενικά άσχετο βιντεοτράγουδο των Eloy (με τους στίχους του τραγουδιού αποκάτω στην β΄ επίσημη γλώσσα κατά την πρότασι της Υπουργού (τέως Εθνικής) Παιδείας-Θρησκευμάτων).


Η ΕΚΚΛΗΣΙ-ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΤΟΥ +Αρχιεπ. Αθηνών ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ

Αγαπητά μου Παιδιά,

ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΤΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ που δεν τιθασεύεται, αυτό είναι η αέναη κίνηση του χρόνου. Το σήμερα γίνεται χθες εν ριπή οφθαλμού, και το αύριο σήμερα και χθες. Κι εμείς παρασυρόμεθα προς το τέρμα της πορείας μας, εκόντες άκοντες, παρακολουθούντες τα γεγονότα που περνούν από μπροστά μας, χωρίς αναστρέψιμη ελπίδα. Αυτή είναι η μοίρα των θνητών. Κι αλλοίμονο σ' εκείνους που δεν έχουν ακόμη βρή την απάντηση στο πρόβλημα του θανάτου. Την απάντηση τη δίδει μόνο η χριστιανική πίστη.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΕΝΝΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ. Κι εμείς συμπράττουμε σ' αυτό, άλλοι για το καλό και άλλοι για το κακό. Η ελευθερία μας είναι το κριτήριο της ευθύνης μας. Μακάριοι οι έχοντες προοπτική αιωνιότητας στη ζωή τους. Αλλοιώς είναι σάρκες, έκδοτοι σε πάθη ατιμίας, πρόθυμοι για κάθε τι που ευτελίζει την ύπαρξή μας. Ο κόσμος θα ήταν διαφορετικός αν κάθε άνθρωπος θυμόταν την θεία καταγωγή του και ευθυγράμμιζε τη ζωή του με τις αρχές που απορρέουν από αυτή. Δυστυχώς όμως αυτό δεν συμβαίνει.

ΚΑΘΕ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ συμβατική αφετηρία μιας νέας προσπάθειας. Κανείς ασφαλώς δεν θέλει να ζη σ' ένα κόσμο παρακμής, αντιφάσεων, αλληλοσυγκρουομένων συμφερόντων, αδικίας και αμοραλισμού. Η κατάσταση δεν αλλάζει μαγικά και μηχανικά. Χρειάζονται να πολλαπλασιασθούν οι άνθρωποι που κάνουν Αντίσταση. Που παραμένουν πιστοί στις παραδόσεις μας, στις αξίες μας, στην ιστορία μας και στους αγώνες μας. Οι αναθεωρητές πολύ κακή συγκυρία επέλεξαν για να γκρεμίσουν από τις καρδιές των Ελλήνων τα κάστρα των θυσιών.

ΣΤΑΘΗΤΕ ΟΛΟΙ ΟΡΘΙΟΙ στις επάλξεις σας και μη ξεπουλήσετε τα πρωτοτόκια μας. Διδάξτε στα παιδιά σας την αλήθεια, όπως την εβίωσαν οι αείμνηστοι Πατέρες μας. Ο λαός μας ξέρει να υπερασπίζεται τα ιερά και τα όσιά του. Το έχει κατ' επανάληψιν αποδείξει. Και θα το αποδείξει και πάλι. Αντίσταση και Ανάκαμψη. Για να ξαναβρούμε ό,τι έχουμε χάσει, για να υπερασπισθούμε ό,τι κινδυνεύει. ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΤΟ 2008 - ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ»...
Με πατρική αγάπη και ευχές

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ

...
Το παρακάτω βίντεο αποτελεί απλή οπτικοποίησι του τραγουδιού "Συνοδεία Αγγέλων" του γερμανικού μουσικού (της προοδευτικής ρόκ) συγκροτήματος (ιδιαιτέρως δημοφιλούς κατα τις δεκαετίες '70 και 80), Ελόυ. Ένα τραγούδι που, όπως εύκολα διακρίνει κανείς απο τους στίχους, είναι αφιερωμένο στην ηρωίδα-Αγία Ιωάννα της Λωραίνης (SAINT JOAN OF ARC).

Eloy - Company of Angels




Eloy - Company of Angels
(Οι στίχοι - lyrics)

Darkness prevails
mercyless war
devastating the land
with a vicious embrace
The footsteps of death
leave hunger and pain
empty hearts in dispair
tears fall like rain
Far in the distance
a glowing celestial sign
out of the silence
a murmur begins to rise

ΧΟΡΟΣ
We fear no one
we trust in Jeanne
our weapons strike like fire
We roll like thunder
skies torn asunder
a mighty roar from heaven
warriors of the Lord

Αφηγητής-Μονωδός:
Fears dissipate
minds reunite
for a holy crusade
in growing belief
the virgin of light
escorted by knights
leading banners of war
by celestial advice
Heavenly angels ride on the battlefields
wearing the colours of justice upon their shields

ΧΟΡΟΣ:
Invincible - infallible
a holy blaze of fire
The choice of heaven
a deadly weapon
we fight to end the torture
the iron hand of God

Γυναικεία φωνή και ΧΟΡΟΣ:
Hear the message of the glory
God is with you
trust the company of angels
holy army

ΧΟΡΟΣ:
Dark shadows
of evil
engulf the light of glory
the powers
of darkness
demand the blood of sacrifice

Imprisoned
awaiting
the claws of inquisition
the jury
of traitors
holding the scales of justice

Her grieving
companions
shed burning tears of sadness
no mercy
damnation
the pyre claims the child of light

All that remains
tears and love
as she rose to eternal light
weapons of war
silent now
still her spirit rides on the wind
Over the ages
a mystical sound rebounds
voices of warriors
forever are chanting on

ΧΟΡΟΣ:
We fear no one /
we trust in Jeanne / the child of light
her silver armour shining / her silver armour shining
The joice of heaven / heaven
a deadly weapon /
a holy blaze of fire / holy blaze of fire
Her guiding star / far in the distance
shines from afar / she rose to eternity
lightning remains forever / her spirit rides the wind
till the end of time

Eloy (The Tides Return Forever)

ΣΧΟΛΙΚΟ ΣΚΑΚΙ ΣΤΗΝ ΧΑΛΚΙΔΑ. ΤΟ 7ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΧΑΛΚΙΔΟΣ: ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ 2010 (Β). SCACCHI SCOLASTICI: La 7ma Scuola Elementare di Calkida Β.

ΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΣΤΟ 7ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ Τμήμα Μεσαίων
SCACCHI SCOLASTICI (Β) : Campionato interno della 7ma Scuola Elementare di Calkida:

Μετά από την λόγω εορτών διακοπή του Σχολείου και με μια επιπλέον εβδομαδιαία αποχή από τα μαθήματα που αιφνιδίως προηγήθηκε λόγω γρίπης, συνεχίστηκαν τα μαθήματα και οι προπονήσεις στο Σκακιστικό Τμήμα του 7ο Δημοτικού Σχολείου.
Ταυτόχρονα συνεχίστηκε και το εσωτερικό πρωτάθλημα.
Εν τω μεταξύ μετά από το γκρουπ των Προχωρημένων που όπως έχουμε ‘πή απαρτίζεται από τα μεγαλύτερα παιδιά, και ένα άλλο τμήμα το λεγόμενο «Μεσαίων», στο αποτελούμενο από παιδιά της Γ΄και Δ΄ Τάξης του Σχολείου, άρχισε το εσωτερικό του πρωτάθλημα. Μέχρι στιγμής έχουν παιχθή οι συναντήσεις των 2 πρώτων γύρων.
Συγκεκριμένα:

ΤΜΗΜΑ ΜΕΣΑΙΩΝ
Λίστα Συμμετεχόντων μαθητών
Βαλμπόνα Παναγιώτης
Βρανάς Γιάννης
Ασπροποταμίτης Γιώργος
Γαρέφαλος Χάρης
Εμμανουηλίδης Γιάννης
Καραγεώργος Λάμπρος
Κατσής Γιώργος
Κατσής Νικηφόρος
Κατσής Αναστάσιος
Μπαλατσός Παναγιώτης
Ντινάκης Γιάννης
Στεφανοπούλου Ευαγγελία
Τζουβάρας Γιώργος
Ψύχα Λυδία


ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΟΥ Α΄ ΓΥΡΟΥ :
Βαλμπόνα Παναγιώτης - Ψύχα Λυδία ½ - ½
Βρανάς Γιάννης - Τζουβάρας Γιώργος 0-1
Γαρέφαλος Χάρης - Στεφανοπούλου Ευαγγελία 1-0 χ.α.
Ασπροποταμίτης Γιώργος - Ντινάκης Γιάννης Αναβ.
Εμμανουηλίδης Γιάννη - Μπαλατσός Παναγιώτης 1-0
Καραγεώργος Λάμπρος - Κατσής Νικηφόρος 1-0
Κατσής Αναστάσιος - Κατσής Γιώργος 0-1

ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΟΥ Β΄ ΓΥΡΟΥ :
Τζουβάρας Γιώργος - Βαλμπόνα Παναγιώτης 1-0
Ψύχα Λυδία - Στεφανοπούλου Ευαγγελία Αναβ.
Βρανάς Γιάννης - Ντινάκης Γιάννης Αναβ.
Γαρέφαλος Χάρης - Μπαλατσός Παναγιώτης 0-1
Ασπροποταμίτης Γιώργος - Κατσής Νικηφόρος 1-0
Εμμανουηλίδης - Κατσής Γιώργος ½ - ½
Καραγεώργος Λάμπρος - Κατσής Αναστάσιος
Αναβ.

Βάσει αυτών των αποτελεσμάτων προηγούνται:
Τζουβάρας Γιώργος 2 βαθμοί
Κατσής Γιώργος και Εμμανουηλίδης με 1½ βαθμό
Καραγεώργος Λάμπρος, Ασπροποταμίτης Γιώργος, Γαρέφαλος Χάρης με 1 β.

Απο το Προσκύνημα του ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ του Θεολόγου στην ΝΕΑ ΚΑΡΒΑΛΗ (Φωτογραφίες απο καλοκαιρινή οικογενειακή εκδρομή). Pellegrinaggio a Nea Karvali

Alcune foto da un pellegrinaggio a Nea Karvali, dove la salma di S. Gregorio di Nazianzo

25 Ιανουαρίου: Εορτή του Αγίου προστάτη του διαχειριστού του Ιστολογίου!

-Την ευλογία σου φίλε και Άγιε!

...

(Απο φωτογραφικό λεύκωμα:)

Με νωπό (ακόμα) το δύσκολα περιγραφόμενο αίσθημα της κατάνυξης απο την (απο χρόνια χρεωστούμενη) επίσκεψι στην Νέα Καρβάλη (κωμόπολι εις ανάμνησι της αλησμόνητης πατρίδας του Πόντου χτισμένη κοντά στην Καβάλα) προσκυνητές (οικογενειακώς) στον Ι. Ναό του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου. Ευλάβεια και συγκίνησι μπροστά στο εκεί φιλοξενούμενο λείψανο του αγαπημένου Αγίου, Ιεράρχη και ποιητή απο την Αριανζό.

1.2.3.4.5.6.7.8.9.10.11.12.

ε

ΑΒΑΞ ΚΑΙ ΠΕΣΣΟΙ: Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΣΚΑΚΙΣΤΙΚΟΥ ΜΑΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ. (Στοιχεία ΕΣΟ). AVAX & PESSI: L' idendita' del nostro Circolo. I dati.

Ο ΠΙΝΑΚΑΣ ΤΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΕΣΟ ΚΑΙ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ
I dati del nostro Circolo nella Federazione Nazionale Greca e le statistiche

Εδώ και μερικές ημέρες έχει συμπεριληφθή στην Ιστοσελίδα της Ελληνικής Σκακιστικής Ομοσπονδίας ο πίνακας με τα πλήρη στοιχεία που αφορούν στο Σκακιστικό Τμήμα του Αθλητικού Εκπολιτιστικού Κέντρου ΑΒΑΞ ΚΑΙ ΠΕΣΣΟΙ.
Παρατηρούμε ότι ο Σύλλογός μας:
1. Έχει περασθή με την συντετμημένη μορφή του ονόματός του σε Α.Ε.Κ. ΑΒΑΞ ΚΑΙ ΠΕΣΣΟΙ. Ουδέν μεμπτόν.
2. Έχει αύξοντα αριθμό μητρώου σκακιστικών συλλόγων τον αριθμό 340
3. Έχει εγγράψη μέχρι στιγμής 36 συνολικά αθλουμένους, (όλοι πλην ενός εντελώς αρχάριοι και αυτοί όλοι πλην ενός απο το ίδιο δικό μας "φυτώριο"). Εξ αυτών:
30 είναι οι αθλητές και 6 μόνο οι αθλήτριες.
Απο πλευράς εμπειρίας και δυναμικότητας μόνο ένας έχει κάποιο Elo (πέραν του συμβατικού 1000 της αρχικής εγγραφής) και άλλοι 12 έχουν απλώς συμμετάσχη σε επίσημο αγώνα (πρόκειται για τις δύο παρτίδες που οι παίκτες αυτοί έπαιξαν κατα το ΟΜΑΔΙΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΝΕΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΤΕΣΣΑΣ στον Άγιο Κωνσταντίνο -όπου η ομάδα μας κατέκτησε τον πρώτο της μικρό τίτλο).
Ηλικιακά, μόνο 6 είναι οι γεννηθέντες προ του 1995, ενώ απο τους 30 ανηλίκους οι 7 είναι, ως γεννηθέντες το 2000 και μετά, μικρότεροι των 10 ετών! (Ο μεγαλύτερος είναι/είμαι 52 ετών και ο μικρότερος 7!) Πόσος άραγε να είναι ο Μ.Ο. ηλικίας; 15, 14 χρόνια ή λιγότερο;

Μεταφέρουμε αντιγράφοντας τα σχετικά στοιχεία απο την Ιστοσελίδα της ΕΣΟ:

ELO RATINGS 2010 A' - Aναζήτηση με βάση το σύλλογο
ELO RATINGS 2010 A'

Αποτελέσματα Συλλόγου: ΑΕΚ ΑΒΑΞ ΚΑΙ ΠΕΣΣΟΙ - 00340
ΑΑ ΚΩΔΙΚΟΣ FIDE __ΟΝΟΜΑ _______________Η/Γ __ΦΥΛΟ __ΤΙΤΛΟΣ __ΕΛΟ__ ΠΑΡΤΙΔΕΣ
1 01061 ΣΟΪΛΕΜΕΖΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 1/1/1958 Α ΥΜ 1950 0
2 36753 ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ ΕΥΡΥΒΙΑΔΗΣ 25/9/1964 Α ???? 1000 2
3 36748 ΑΛΕΞΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗΣ - ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ 11/7/1997 Α ???? 1000 2
4 36755 ΣΟΪΛΕΜΕΖΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ 29/9/1999 Α ???? 1000 2
5 36758 ΜΠΕΛΗΓΙΑΝΝΗ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ 31/10/2000 Θ ???? 1000 2
6 36759 ΜΠΕΛΗΓΙΑΝΝΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ 2/1/2003 Α ???? 1000 2
7 36741 ΜΕΤΑΞΑΣ ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ 29/8/1997 Α ???? 1000 2
8 36805 ΤΖΑΝΕΤΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ 1/3/1996 Α ???? 1000 2
9 36752 ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΟΥ ΖΩΗ 25/11/1965 Θ ???? 1000 2
10 36740 ΚΑΒΒΑΘΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ 7/11/1999 Α ???? 1000 2
11 36749 ΡΑΚΑΝΤΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ 6/1/1997 Α ???? 1000 2
12 36742 ΣΦΥΡΙΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ 5/2/1997 Α ???? 1000 2
13 36754 ΣΟΪΛΕΜΕΖΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ 27/11/2002 Α ???? 1000 2
14 37005 ΤΕΡΕΡΕΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ 17/5/1999 Α ???? 1000 0
15 36806 ΖΗΣΙΜΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 8/3/1997 Θ ???? 1000 0
16 36744 ΓΙΑΚΟΥΜΑΚΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ - ΙΩΑΝΝΗΣ 15/1/1999 Α ???? 1000 0
17 36773 ΚΑΚΑΤΣΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ 9/6/1999 Α ???? 1000 0
18 37040 ΤΟΥΡΑΤΖΙΔΗ ΜΑΡΙΑ - ΣΤΑΜΑΤΙΝΑ 3/9/2001 Θ ???? 1000 0
19 36739 ΜΑΝΤΖΟΥΤΑΣ ΑΝΔΡΕΑΣ 3/11/1999 Α ???? 1000 0
20 33036 ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ ΜΑΡΙΟΣ - ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ 4/5/1997 Α ???? 1000 0
21 37041 ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ 27/5/1999 Α ???? 1000 0
22 36804 ΓΚΑΡΤΖΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΣ 3/2/1996 Α ???? 1000 0
23 36745 ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ 20/12/1997 Α ???? 1000 0
24 37007 ΓΚΟΥΝΤΑΡΟΠΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ 27/11/1999 Α ???? 1000 0
25 36738 ΚΑΚΑΤΣΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ 7/2/2001 Α ???? 1000 0
26 37042 ΚΥΜΟΥΡΤΖΗΣ ΑΓΑΘΟΚΛΗΣ - ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ 18/7/1996 Α ???? 1000 0
27 36751 ΝΤΟΥΡΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ 20/11/1970 Α ???? 1000 0
28 37006 ΤΣΑΓΑΝΑΚΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ 29/5/1995 Θ ???? 1000 0
29 36831 ΚΑΝΕΛΛΟΥ ΑΡΕΤΗ 18/10/1996 Θ ???? 1000 0
30 36747 ΠΑΡΑΝΟΜΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ 27/6/2000 Α ???? 1000 0
31 36756 ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ 13/7/1997 Α ???? 1000 0
32 36858 ΠΡΟΒΕΛΕΓΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ 12/6/1960 Α ???? 1000 0
33 36757 ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ 5/12/2000 Α ???? 1000 0
34 36750 ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ 3/10/1968 Α ???? 1000 0
35 36743 ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ 5/12/1997 Α ???? 1000 0
36 36746 ΜΕΤΟΧΙΑΤΗΣ ΜΑΡΙΟΣ 7/11/1997 Α ???? 1000 0

Τί είναι και τί δεν είναι η πατρίδα μας: Κείμενο (ενός Δάσκαλου από το Κιλκίς) απ’ το -και ως- Αντίβαρο. Che’ cos’ e’ o non c’ e’ la patria

Τί είναι και τί δεν είναι η πατρίδα μας: Κείμενο (ενός Δάσκαλου από το Κιλκίς) απ’ το -και ως- Αντίβαρο.
Che’ cos’ e’ -o non c’ e’- la patria: Testo d’ un maestro da Kilkis.


...............................................
«Φίλει την πατρίδα κάν άδικος ή»(*)

«Το ουσιαστικότερο και υψηλότερο περιεχόμενο της αληθινής ανθρώπινης φύσης είναι η πατρίδα και η πίστη»
Δ. Σολωμός, στοχασμοί στους «Ελεύθερους Πολιορκημένους»



Όσοι αγαπούν την πατρίδα μας, αυτό το «πέτρινο ακρωτήρι στη Μεσόγειο, που δεν έχει άλλο αγαθό παρά τον αγώνα του λαού του, τη θάλασσα και το φως του ήλιου» (Σεφέρης), θλίβονται και πικραίνονται για το τωρινό κατάντημά της. Τα συμπτώματα της σήψης και της διάλυσης είναι εμφανέστατα. Κράτος – ζήτουλας της οικουμένης, τετρομαγμένο και δανειοσυντήρητο, πολίτες, ένας ολόκληρος λαός, πανικοβλημένοι, απογοητευμένοι και, το χειρότερο, που δεν σέβονται, δεν συμπονούν, δεν αγαπούν την πατρίδα τους.
Και το πάθαμε αυτό, γιατί ταυτίσαμε την πατρίδα με το κράτος της μίζας, της αρπαχτής, της αναξιοκρατίας, της τεμπελιάς, της αργομισθίας. Είναι τέτοιο σίγουρα, φρόντισαν γι’ αυτό οι ανθυπομετριότητες που το κυβερνούν, που αντί να αναδείξουν και να καλλιεργήσουν τα προτερήματα του λαού, ξέβρασαν τα ελαττώματά του, όμως δεν παύει να είναι και πατρίδα μας, ο τόπος των πατέρων μας, είμαστε γραμμένοι στα μητρώα της, της ανήκουμε, δεν μας ανήκει. Είμαστε παιδιά της και κανένα παιδί δεν απαρνιέται την μάνα του, γιατί έτυχε να ξεπέσει, να χάσει τα πλούτη της, τα φτερά της τα πρωτινά, τα μεγάλα. Δεν έχω τις ικανότητες, μόνο ο ποιητικός λόγος μπορεί να αποδώσει, εν ανθηρώ Έλληνι λόγω, αυτές τους καρδιακούς λόγους.
Ο Νικηφόρος Βρεττάκος, ο ποιητής της ειρήνης, στρατιώτης του ’40, «μουρμουρίζει στο αλβανικό μέτωπο»: «Δε θα μου πήγαινε αυτό το ντουφέκι αν δεν ήσουν εσύ, / γλυκό χώμα που νιώθεις σαν άνθρωπος, / αν δεν ήταν πίσω μας λίκνα και τάφοι που μουρμουρίζουν / αν δεν ήταν άνθρωποι κι αν δεν ήταν βουνά με περήφανα / μέτωπα, κομμένα θαρρείς απ’ το χέρι του Θεού / να ταιριάζουν στον τόπο, στο φως και το πνεύμα του». Είναι «γλυκό χώμα που νιώθει σαν άνθρωπος» η πατρίδα και όχι κράτος με εξαπλωμένην την χείρα, είναι αυτό το χώμα που το πατάμε κι όλο ανθίζει, το ατέλειωτο μπλε που μας αγκαλιάζει, που ξόδεψε ο Θεός απλόχερα, για να μην τον βλέπουμε, όπως λέει ο τροπαιούχος μας ποιητής, Ελύτης.
Τώρα «επαχύνθησαν οι καρδιές» μας, μειώνεται το εισόδημα, το κατά κεφαλήν όνειδος, που λέγεται καταναλωτισμός και τρίζουν τα δόντια μας κατά της πατρίδας, πέφτει, και εμείς της κλωτσούμε, μερικοί αδιάντροποι ντρέπονται κιόλας για την ιθαγένεια, θεωρούν δυστυχία το να είσαι Έλληνας.


Θα γυρίσω πάλι στους προγόνους, στις παρήγορες και παραμυθητικές παραινέσεις τους. Εξάλλου τι να διαβάσουμε; Το «τι είν’ η πατρίδα μας» της κ. Θάλειας Δραγώνα, τις καταθλιπτικές, επιστημονικοφανείς λίγδες της; Η πατρίδα, όμως, την οποία το εν λόγω, ληρώδες ημιγραϊδιον, ελεεινολογεί, την σιτίζει πλουσιοπάροχα, την αναβίβασε σε υψηλότατο αξίωμα.


Ας είναι «έξεστι... ασχημονείν». Τέλος πάντων, όπως λίαν ευστόχως ειπώθηκε, σέβομαι τους νεκρούς κι όταν ακόμη είναι ζωντανοί.
Γύρω στα 1600 ζει στην Κύπρο ο πιο επιφανής λογογράφος του 17ου αι., ο Νεόφυτος Ροδινός. Γράφει στη γλώσσα του λαού. Στο βιβλίο του «περί ηρώων, στρατηγών, φιλοσόφων και άλλων ονομαστών, όπου εβγήκασι από το νησί της Κύπρου», μιλά για το χρέος που έχει ο καθένας όχι μόνο να αγαπά και να τιμά την πατρίδα του, αλλά και να πεθαίνει γι’ αυτή.
Παραθέτω το ωραίο και καλό κείμενο, σε αντίθεση με τους γνωμηγήτορες και λοιπούς εθνομηδενιστές τής σήμερον, που απεχθάνονται «ό,τι παλαιόν, ό,τι εγχώριον», (Παπαδιαμάντης), ό,τι δεν έχει πρόσφατη ημερομηνία λήξεως.


Έλεγε ο σοφός Ρωμηός της Κύπρου: «...Δύο πράγματα από όλα περισσότερον μου φαίνεται και είναι ο άνθρωπος χρεώστης εις την ζωήν του, να αγαπά και να διαφενδεύει ήγουν την πίστιν του και την πατρίδα του. Την πίστιν, διότι διά μέσου αυτής της πίστεως όπου κρατεί εβγαίνοντας από τούτην την ζωήν, ελπίζει να έχει ανταμοιβήν και πλερωμήν, καθότι έζησεν εις εκείνην.
Την πατρίδα χρεωστεί κάθε εις να την αγαπά και να την τιμά και να πολεμά διά εκείνην, διότι εβγάζοντας την παλαιάν παραγγελιάν, οπού νουθετά και λέγει μάχου υπέρ πατρίδος, πολέμα διά την πατρίδα σου, είναι ακόμη και ηθικός, μάλιστα φυσικός νόμος, κάθε ένας να αντιστέκεται και να υπερμαχεί της πατρίδος του, καν τε καλή και ονομαστή είναι, καν τε αχαμνή, πτωχή και εις τους πολλούς αγνώριστη». (Το κείμενο το εντόπισα στο «Κυπριακό Ανθολόγιο» Ε’ και ΣΤ’ δημοτικού, μια έξοχη έκδοση, η οποία αποσύρθηκε. Ως γνωστόν η μητέρα Ελλάς «μετακενώνει» τα εκπαιδευτικά της σκύβαλα και στην πολύπαθη Κόρη). Ας προσεχθεί η τελευταία πρόταση του κειμένου: «Χρεωστεί κάθε εις να αγαπά και να τιμά την πατρίδα... καν τε αχαμνή (=αδύνατη), πτωχή και εις τους πολλούς αγνώριστη». Αγάπη, σέβας για την πτωχή πατρίδα, όμως «οι Έλληνες παν να πιστέψουν πως η αλήθεια είναι το κράτος και το κράτος η αλήθεια» θα πει ο Ι. Δραγούμης, για να σημειώσει πρωτύτερα, στο «Μαρτύρων και ηρώων αίμα», την επίκαιρη αποστροφή: «για την κυβέρνηση (το κράτος) μου έρχεται σιχασμός και καταφρόνια• άμα συλλογίζομαι την κυβέρνηση ξεπέφτω, μαργώνω και μαραίνομαι. Σηκώνομαι, ξανοίγω και ανθοβολώ άμα νιώθω τον Ελληνισμό (την πατρίδα)».
«Στώμεν καλώς», μην συγχέουμε τα πράγματα. «Μια φούχτα χώμα να κρατώ και να σωθώ μ’ εκείνο», είμαστε πολιορκημένοι, από Δύση και Ανατολή, ας παραμείνουμε ελεύθεροι, για να σώσουμε το «χώμα» της πατρίδας, όπως μας κανοναρχεί ο Σολωμός.
Δεν είναι πατρίδα αυτό που βλέπουμε στα βοθροκάναλα (η λέξη πιστώνεται στον έξοχο «Αντιφωνητή» της Κομοτηνής), ούτε όπως μας την παρουσιάζει το εθνομηδενιστικό χτικιό ούτε οι κοντόφθαλμοι λογιστές και λοιποί τζιτζιφιόγκοι (και τζιτζιφιόγκες) που μας κυβερνούν.


Πατρίδα είναι λευκασμένα κόκκαλα του παππού μου στις αετοράχες και τα διάσελα της Πίνδου, τα εικονίσματα στην εκκλησιά του χωριού μου. Αυτή είναι η πατρίδα μας, η «ώδε μένουσα πόλις» και αυτήν την αγαπούμε.
Το κράτος είναι αγνώριστο και άδικο, όμως η πατρίδα μας, τούτο το ένδοξο αλωνάκι, το έχουμε κλεισμένο μες στην ψυχή μας και δεν μπορεί κανείς να μας το πάρει.

Δημήτρης Νατσιός


*να αγαπάς την πατρίδα σου ακόμη κι αν είναι άδικη, Αντισθένης

Άγιος Μάξιμος ο Γραικός: 454 χρόνια από την κοίμησί του. San Massimo il Greco (Michele Trivolis): 454 anni dalla sua morte/addormentamento

Ένας πολύ σημαντικός Άγιος και μάλιστα της εποχής της Αναγέννησης, εορτάζεται σήμερα από τον Ορθόδοξο κόσμο. Πρόκειται για τον Άγιο Μάξιμο τον Γραικό που ήταν Έλληνας από την Ήπειρο με μεγάλη παιδεία και που έδρασε πνευματικά και μορφωτικά στην Ρωσία τα τελευταία 40 χρόνια της ζωής του σε τέτοιο εύρος και ύψος, ώστε εκεί αποκαλείται «φωτιστής και αναμορφωτής του ρωσικού έθνους» και η μνήμη του από πολλών χρόνων ετιμάτο ως αγίου. Το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο τον αναγνώρισε ως άγιο μόλις το 1988.
Με πελοποννησιακή καταγωγή, γεννήθηκε στη Άρτα το 1470 και κατα κόσμον λεγόταν Μιχαήλ Τριβώλης. Σπούδασε αρχικά κοντά στον μεγάλο λόγιο Ιωάννη Μόσχο στην Κέρκυρα και στην συνέχεια στην Ιταλία. Βρέθηκε να σπουδάζει στα Πανεπιστήμια της Πάδοβας, της Φλωρεντίας καὶ του Μιλάνου έχοντας επιφανείς Έλληνες δασκάλους, όπως ο Ιανός Λάσκαρης, ο Λαόνικος Χαλκοκονδύλης και συμμαθητές σαν τον Μάρκο Μουσούρο. Τριανταπεντάχρονος περίπου ο Μιχαήλ μεταβαίνει στο Άγιο Όρος, και μάλιστα στην μονή Βατοπαιδίου, όπου εκάρη μοναχός με το όνομα Μάξιμος.
Αλλά ίσως ακριβώς γι’ αυτό είναι προτιμότερο να αναδημοσιεύσω σχετικό κείμενο παραπέμποντας σε περσινή ανάρτησι από το Ιστολόγιο του ταλαιπωρημένου εσχάτως αγιορείτικου Μοναστηριού.
:

21 Ιανουαρίου
Ο άγιος Μάξιμος ο Βατοπαιδινός ή Γραικός, λογιώτατος μοναχός, διακρίθηκε ως θεολόγος, φιλόσοφος, συγγραφέας και ποιητής κατά το 16ο αιώνα, υπήρξε «φωτιστής και αναμορφωτής του ρωσικοῦ έθνους».
Γεννήθηκε στην Άρτα το 1470 από πλούσια, επιφανή και ευσεβή οικογένεια και ονομαζόταν Μιχαήλ Τριβώλης. Μετά τη βασική παιδεία στα σχολεία Άρτας και Κέρκυρας πήγε στην Ιταλία για ανώτερες σπουδές.
Ποθώντας να επιτύχει τον ύψιστο ανθρώπινο προορισμό, τη θέωση, αφού διαπίστωσε τη ματαιότητα κάθε επίγειας δόξας και σοφίας, αποφάσισε νά αφοσιωθεί στόν Κύριο και έγινε μοναχός στην Ι. Μ. Βατοπαιδίου. Εκεί ασκήθηκε περίπου 10 χρόνια και απόκτησε τις υψηλές μοναχικές αρετές ( υπακοής, εγκράτειας, ταπεινώσεως, ακτημοσύνης και της αγάπης). Με την ἀδιάλειπτη προσευχή ένωσε τη ψυχή του με το Θεό και έγινε κατοικία του Αγίου Πνεύματος. Στη πλούσια βιβλιοθήκη τῆς Μονῆς μελέτησε τα σπάνια βιβλία και χειρόγραφα και απόκτησε τη σοφία των προγενεστέρων οσίων.
Οι Πατέρες της Μονῆς του ανέθεταν εργασίες εκτός Μονής, της οποίες χρησιμοποιοῦσε ως ευκαιρίες για να στηρίξει το λαό μας, που ήταν υπόδουλος στους Τούρκους. Το 1515 ο Τσάρος Βασίλειος Ιβάνοβιτς ζήτησε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και από τον «Πρῶτο» του Αγίου Ὀρους έμπειρο, λόγιο και ενάρετο μοναχό για να μεταφράσει εκκλησιαστικά κείμενα στη ρωσική γλώσσα και να διορθώσει λανθασμένες μεταφράσεις και αντιγραφές της Α. Γραφής και Πατερικών κειμένων. Ο κλήρος έπεσε στον επιφανή μοναχό Μάξιμο τον οποίον υποδέχθηκαν στη Μόσχα ο μητροπολίτης Βαρλαάμ και ο Τσάρος το 1516.
Ὁ Μάξιμος ανέπτυξε μεγάλο συγγραφικό, μεταφραστικό, διορθωτικό, ερμηνευτικό έργο και συμβουλευτικό έργο. Υπήρξε ο πρώτος μύστης των Ρώσων στην αρχαία ελληνική φιλοσοφία και φιλολογία, εισηγαγε την τυπογραφία, φρόντιζε να μορφώνει πλήθος ανθρώπων, πού έγιναν συνεχιστές του έργου του. Αναδείχθηκε όχι μόνον Ιεραπόστολος αλλά και εκπολιστιστής του ρωσικού λαού, που βρισκόταν σε κατάσταση αγραμματοσύνης και αμάθειας.
Τό ομολογιακό του έργο και η ιεραποστολική του δράση διάρκεσε για μια οκταετία. Του επιφύλασσε όμως βαρύ σταυρό. Λόγω ατασθαλιών πολιτικών και ορισμένων εκκλησιαστικών φορέων αναγκάσθηκε να διαμαρτυρηθεί και να ελέγξει κάποιους, με βάση τις ευαγγελικές αξίες. Ο Μάξιμος αντιμετώπισε την έχθρα του Τσάρου και του νέου μητροπολίτη της Ρωσίας Δανιήλ, που αγνοούσαν το ειλικρινές ενδιαφέρον του αγίου για τη σωτηρία τους και τη ευθυδρομία της Ρωσικής Εκκλησίας.
Καταδικάσθηκε, ως δήθεν αιρετικός, σε ισόβια φυλάκιση σιδηροδέσμιος, σε στέρηση της μεταλήψεως των θείων μυστηρίων, σε απομόνωση και απαγόρευση της επικοινωνίας με τους υπόλοιπους πιστούς, δεν του επιτρεπόταν η αλληλογραφία και η ανάγνωση βιβλίων. Στη φυλακή δύο σκληροί και απάνθρωποι δεσμοφύλακες τον βασάνιζαν για έξι χρόνια · όπως ο έγραφε ο ίδιος «ετηρούμην εγκάθειρκτος εν δεσμοίς και εθανατούμην δια του ψύχους, του καπνού και της πείνης». Πολλές φορές ο Μάξιμος έπεφτε σε πλήρη απώλεια των αισθήσεων, μέχρι νεκρώσεως. Συνολικά διατέλεσε σε σιδηρά δεσμά δεκατέσσερα χρόνια (1525-1539)· το σύνολο δε του χρόνου της φυλακίσεώς του ήταν 26 χρόνια.
Ο άγιος Μάξιμος τα υπέφερε όλα με υπομονή, ἀνεξικακία και πραότητα λόγω της ταπείνωσεώς του. Η ὑπομονή του οφειλόταν στη θεία βοήθεια. Άγγελος, κατέβηκε στη φυλακή και πρόσφερε σ᾿ αυτόν το Σώμα και Αίμα του Κυρίου Ιησού. Μετά από αυτό το θαύμα μέσα σε θεία έξαρση σύνθεσε και έγραψε με κάρβουνο στο τοίχο της φυλακής Κανόνα στο Άγιο Πνεύμα. Ο Άγγέλος, που του εμφανίσθηκε τον προέτρεψε: «Μάξιμε, να κάνεις υπομονή εις τα ενταύθα δεινά δια να εκφύγεις τα δεινά της αιωνίου κολάσεως». Έτσι από θεία πληροφορία, απόκτησε πλήρη επίγνωση ότι εκπληρώνει το θείο θέλημα, και με μεγάλη ταπείνωση πνεύματος, έβαλε στην καρδία του ότι αυτός είναι ὁ τελευταίος άνθρωπος πάνω στή γη, και ότι ο Κύριος επέτρεψε τα δεινά για να τον οδηγήσει στην πνευματική τελειότητα.
Κατα τη διαμονή του στη Μονή Οτρότς ἀπό τό 1531-1551 δόθηκε με θεία νεύση, σχετική ελευθερία προς επικοινωνία, ενώ βρισκόταν στη φυλακή. Έτσι εξακολούθησε να μεταφράζει στη ρωσική γλώσσα ἱερά κείμενα, να συγγράφει αντιαιρετικά έργα χάριν προστασίας και διαφωτισμού του ρωσικού λαού και να παρηγορεί τους όσους Χριστιανούς τον επισκέπτονταν στήν φυλακή. Ο μητροπολίτης Μακάριος τον ἔλυσε από τον άδικο κανόνα της ακοινωνησίας (1543) ποη διάρκεσε 18 χρόνια.
Κατά διαστήματα παρακαλούσε θερμά να αφεθεί ελεύθερος, για να επιστρέψει στην πολυπόθητή του Μονή στον Άθωνα, δίχως όμως ανταπόκριση. Αιτήσεις για την απελευθέρωση του αγίου Μαξίμου υπέβαλαν προς τον Τσάρο οι πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως, Ἱεροσολύμων, Αλεξανδρείας καθώς και η Μονή Βατοπαιδίου.
Η επιστροφή του κρίθηκε επικίνδυνη από τον Τσάρο και την τότε Εκκλησία, γιατί γνώριζε όλα τα αρνητικά της πολιτικής και εκκλησιαστικης ζωής της Ρωσίας και φοβόντουσαν ότι θα τους εξέθετε στην κοινή γνώμη, επιπλέον δε ότι θα φανέρωνε και την κακία που εφαρμόστθηκε σ’αυτόν.
Το 1551 ο νέος Τσάρος, διάταξε να μεταφερθεί στην Λαύρα του Αγίου Σεργίου, διακόπτοντας την ποινή της φυλάκισεώς του.
Ο άγιος Μάξιμος, 86 ετών γέροντας καταβεβλημένος από τις κακουχίες της ισόβιας φυλάκισεώς του, στις 21 Ιανουαρίου του 1556, ημέρα που η Εκκλησία τιμά τον ομώνυμο και προστάτη του άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή, και, στην Ι. Μ. Βατοπαίδιου οι πατέρες και αδελφοί του τιμούσαν κατα το έθος την εορτή της Παναγίας της Παραμυθίας, παρέδωσε το πνεύμα του στα χέρια του Κυρίου, για να τον αναπαύσει από τους κόπους και τους πόνους του.

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΑΪΤΗΣ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΙ ΤΟΥ ’21. ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ, ΜΙΑ ΑΝΑΛΥΣΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΙ. Onore a Jean-Pierre Boyer

La lettera di riconoscimento e soccorrimento del presidente del Haiti Jean-Pierre Boyer (1776 – 1850) alla Rivoluzione greca/Guerra di Indipendenza del 1821

Η βιβλικών διαστάσεων φυσική καταστροφή που έπληξε αυτές τις μέρες την μικρή χώρα της Αϊτής δεν μπορεί να μην συγκινεί κάθε θνητό, όπου γής.
Θέλαμε να κάνουμε απ’ την επόμενη μέρα της τραγικής είδησης κι εμείς, απ’ το Ιστολόγιό μας, μια αναφορά στο δράμα των αθώων συνανθρώπων που δοκιμάζονται αφάνταστα σε εκείνο το μακρινό για ‘μάς μέρος.
Η αποψινή παρότρυνσι του αντιπροέδρου του Συλλόγου μας, Δημήτρη Κακάτσου (που μας καλεί όλους σε γραπτό μήνυμα με τίτλο «Η Αϊτή και εμείς οι Έλληνες» να αναλογισθούμε το χρέος που έχουμε απέναντι στον αϊτινό λαό –υπενθυμίζονας το θαυμαστό γεγονός της πρώτης επίσημης αναγνώρισης του αγώνα της εθνεγερσίας του 1821 από τον αρχηγό του κράτους αυτού και επιπλέον την διπλή αποστολή βοήθειας στον Αγώνα, υλική και στρατιωτική (εστάλησαν 25 τόνοι καφέ και –πιθανότατα, αν και αγνοείται η τύχη τους- 100 στρατιώτες) μας δίνει την κατάλληλη αφορμή να πραγματοποιήσουμε χωρίς άλλη αναβολή την απόφασί μας να γράψουμε κάτι.

Ψάξαμε, λοιπόν, και βρήκαμε το επίσημο έγγραφο με το οποίο η και τότε φτωχή και ταλαιπωρημένη (και μάλιστα από εσωτερικές διαμάχες) Αϊτή, μας στήριξε.
Πρόκειται για μια επιστολή (ημ. υπογραφής 15.01.1822) την οποία έστειλε στον Αδαμάντιο Κοραή και στα άλλα εξέχοντα μέλη της ελληνικής παροικίας στο Παρίσι (ως απάντησι σε δική τους) ο Jean-Pierre Boyer, τότε προσφάτως εκλεγείς πρώτος Πρόεδρος (1822) της ενοποιημένης Αϊτής.
Σ’ αυτήν ο Πρόεδρος της Αϊτής χαιρετίζει την αναγεννωμένη Ελλάδα και εκφράζει τον ενθουσιασμό του λαού της μακρινής και μικρής αυτής χώρας υπέρ του ελληνικού αγώνα. Ο Μπουαγιέ ήταν μιγάς γαλλικής καταγωγής απ’ τον πατέρα του και με ευρωπαϊκή κουλτούρα (σπουδάσας στην Γαλλία) διεπνέετο από έντονα φιλελληνικά αισθήματα τα οποία φαίνονται στην επιστολή αυτή:

Ελευθερία – Ισότης
Ιωάννης Πέτρος Μπουαγιέ
Πρόεδρος του Χαητίου

Προς τους πολίτας της Ελλάδος
Α. Κοραήν, Κ. Πολυχρονιάδην, Α. Βογορίδην και Χ. Κλωνάρην

Εις Παρίσι

Πριν ή δεχθώμεν την επιστολήν υμών, σημειουμένην εκ Παρισίων τη 20η του παρελθόντος Αυγούστου, έφθασεν ενταύθα η είδησις της επαναστάσεως* των συμπολιτών υμών κατά του δεσποτισμού, του επί τρεις περίπου διαρκέσαντος εκατονταετηρίδας*. Μετά μεγάλου ενθουσιασμού εμάθομεν ότι η Ελλάς, αναγκασθείσα τέλος πάντων, εδράξατο των όπλων ίνα κτήσηται την ελευθερίαν αυτής και την θέσιν, ήν μεταξύ των εθνών του κόσμου κατείχε*.

Μία τόσω ωραία και τόσω νόμιμος υπόθεσις και προ πάντων αι συνοδεύουσαι αυτήν πρώται επιτυχίαι, ουκ εισίν αδιάφοροι τοις Χαητίοις, οίτινες, ως οι Έλληνες, επί πολύν καιρόν έκλιναν τον αυχένα υπό ξένον ζυγόν επονείδιστον και δια των αλύσεων αυτών συνέτριψαν την κεφαλήν της τυραννίας*.

Ευχηθέντες προς τον ουρανόν όπως υπερασπισθή τους απογόνους του Λεωνίδου*, εσκέφθημεν να συντρέξωμεν τας γενναίας δυνάμεις τούτων, αν μη δια στρατευμάτων και πολεμοφοδίων, τουλάχιστον δια χρημάτων, ως χρησίμων εσομένων δια προμήθειαν όπλων, ών έχετε ανάγκην. Συμβεβηκότα όμως επιβαλόντα τη πατρίδι ημών μεγάλην ανάγκην, επησχόλησαν όλο το χρηματικόν, εξ ού η διοίκησις ηδύνατο να καταβάλη μέρος. Σήμερον έτι, η επανάστασις, η κατά το ανατολικόν έτι μέρος της νήσου επικρατούσα, υπάρχει νέον προς την εκτέλεσιν αυτού του σκοπού κώλυμα. Επειδή το μέρος, όπερ ηνώθη μετά της Δημοκρατίας ής προεδρεύω, υπάρχει εν μεγίστη ενδεία και προκαλεί δικαίως μεγάλην του ταμείου ημών δαπάνην. Εάν πάλιν επέλθωσι κατάλληλοι, ώς επιθυμούμεν, αι περιστάσεις, τότε θα βοηθήσωμεν προς τιμήν αυτών τα τέκνα της Ελλάδος όσω δυνηθώμεν.

Πολίται. Διερμηνεύσατε προς τους συμπατριώτας υμών τας θερμάς ευχάς, άς ο λαός του Χαητίου αναπέμπει υπέρ της απελευθερώσεως αυτών. Οι μεταγενέστεροι Έλληνες ελπίζουσιν εν τη αναγεννωμένη ιστορία τούτων άξια της Σαλαμίνος τρόπαια. Είθε, παρόμοιοι τοις προγόνοις αυτών αποδεικνυόμενοι* και υπό των διαταγών του Μιλτιάδου διευθυνόμενοι, δυνηθώσιν εν τοις πεδίοις του νέου Μαραθώνος τον θρίαμβον της ιεράς υποθέσεως, ήν επεχείρησαν υπέρ των δικαιωμάτων αυτών, της θρησκείας και της πατρίδος*. Είθε, τέλος, δια των φρονίμων διατάξεων αυτών μνημονευθώσιν εν τη ιστορία οι κληρονόμοι της καρτερίας και των αρετών των προγόνων*.

Τη 15 Ιανουαρίου 1822 και 19ω έτει της Ανεξαρτησίας

Ι-Π. Μπουαγιέ


ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΑΣ:
Από το κείμενο που πολύ ορθά ο Τάσος Βουρνάς θεωρεί ότι συνιστά πράξη "αναγνώρισης" της Ελληνικής Επανάστασης και το οποίο αναδημοσιεύσαμε παραπάνω (το βρήκαμε πρώτα –πριν το αναζητήσουμε καί στο ελληνόγλωσσο Διαδίκτυο- στο ελληνοπρεπές «Νεώτερο Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό του Ηλιου», τ. Β΄, σ. 300-301 του ευπατρίδη Ι.Δ. Πασσά) προκύπτουν διάφορα λίαν ενδιαφέροντα συμπεράσματα.
Ο εκπληκτικός αυτός πολιτικός ηγέτης Jean-Pierre Boyer (1776 – 1850):
1. Είχε πληροφορηθή σχετικά εγκαίρως (και πάντως πρίν την 20η Αυγούστου 1821) την έναρξι της Επανάστασης.
2. Αναγνωρίζει τον Αγώνα του '21 ως Εθνικό (απελευθερωτικό και όχι π.χ. ταξικό). Γκόλ στους προκρούστες μαρξιστές .
3. Αναγνωρίζει την Οθωμανική κατοχή ως τυραννική τοιαύτη, ξένη και παράνομη. Γκόλ στους αναθεωρητές της δρακωνορεπούσικης «συμμωρίας».
4. Αναγνωρίζει ιστορική συνέχεια στον ελληνικό λαό. Μια συνέχεια ενός έθνους που αναγεννάται (έστω και αν του αϊτινού φιλέλληνα ξεφεύγει μια μικρή ιστορική ανακρίβεια, όταν γράφει πως αυτή η αναγέννησι έγινε μετά από 3 περίπου αιώνες δεσποτισμού). Λεπτομέρεια, αντί για τέσσερις.
Πράγμα που επίσης σημαίνει πως ο Μπουαγιέ όχι μόνο ανάγει την ιστορική συνέχεια του ελληνικού έθνους στην εποχή των ονομαστί αναφερομένων ηρωικών μορφών της Αρχαίας Ελλάδος, του «Λεωνίδου» και του «Μιλτιάδου», αλλά εμμέσως παραδέχεται ελληνικό χαρακτήρα και στην προ των 3-4 αιώνων των επονείδιστων αλλοθρήσκων τυράννων, δηλαδή και στην περίοδο του Βυζαντίου! Γκόλ και στους οπαδούς του Φαλμεράιερ και τους εγχωρίους γρεκύλους που κάνουν λόγο για εκσλαβισμούς και για ρανίδες ελληνικού αίματος στους κατοίκους αυτής της χώρας.
5. Μιλάει σαφώς για ιερή υπόθεσι, για έναν απελευθερωτικό αγώνα υπέρ των δικαιωμάτων της ελευθερίας, της ΠΑΤΡΙΔΑΣ, αλλά και της ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ!!
Γκόλ και τρίποντο στους άθεους, τους εθνομηδενιστές και τους δωδεκαθεϊστές/νεοπαγανιστές.

Με το μνημειώδες αυτό κείμενό του ο Ιωάννης Πέτρος Μπουαγιέ αναδεικνύεται σε μέγιστη φιλελληνική μορφή. Και καθόσον με την μεν παρέμβασί του χαιρέτισε/αναγνώρισε με μοναδικό ενθουσιασμό την Ελληνική Επανάστασι, με την δε διορατικότητά του προοιωνίσθηκε, σχεδόν προφήτευσε, την Παλιγγενεσία του ελληνικού λαού -ενώ μάλιστα τους τότε (άρα και σήμερα) μεταγενέστερους Έλληνες τους/μας θεωρούσε παρόμοιους με τους προγόνους, ευχόμενος στους επαναστατημένους να μνημονεύονται στην ιστορία ως «κληρονόμοι της καρτερίας και των αρετών των προγόνων»- αλλά και πάνω απ’ όλα, καθόσον στήριξε εμπράκτως με αποστολή βοήθειας από το υστέρημα του φτωχού λαού του τον Απελευθερωτικό μας Αγώνα, προτείνουμε στην ελληνική(;) πολιτεία να τιμήση έστω και τώρα (160 χρόνια από τον θάνατό του) την μνήμη του αληθινού αυτού φίλου του γένους μας (με την ανέγερσι καταλλήλου αδριάντος και ονοματοδοσία σε κάποια πλατεία της Πρωτεύουσας) πολιτογραφώντας τον μετά θάνατον ως Έλληνα, και να στηρίξη πάση δυνάμει τον δοκιμαζόμενο από τον πρωτοφανούς καταστρεπτικότητας σεισμό άστεγο και λιμοκτονούντα πληθυσμό της Αϊτής.


Τέλος, υστερόγραφα, αναδημοσιεύουμε και δύο αποσπάσματα από αναρτήσεις ξένων ιστολογίων για να παραπέμψουμε στα αντίστοιχα κείμενα που είναι γραμμένα με ξεχωριστή το καθένα τους ευαισθησία. (Κοιτάξτε ακόμα και ένα τυχερό και ίσως λίγο πρόχειρο –αλλά καθόλου αδιάφορο- δημοσίευμα για την Εθνική Εορτή της ΑΪΤΗΣ).

α. Ένα περσινό:
Όταν έχουμε τυφώνες, η χώρα μου δέχεται βοήθεια άπό διάφορους οργανισμούς πως η Unicef και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Δυστυχώς οι άνθρωποι φτάνουν σε τόσο μεγάλη απόγνωση, που προσεύχονται να τους δίνει ο Θεός τυφώνες, ώστε να έρχονται ανθρωπιστικές βοήθειες.

β. Κι ένα πρόσφατο:
Το 1511, ένας δομηνικανός μοναχός, ο Αντόνιο ντε Μοντεσίνος, καταγγέλλει τη γενοκτονία από άμβωνος: «Με ποιο δικαίωμα και στο όνομα ποιας δικαιοσύνης έχετε τους ινδιάνους σε τέτοια φρικτή και απάνθρωπη σκλαβιά; Μήπως δεν πεθαίνουν ή, θα έλεγα καλύτερα, δεν τους σκοτώνετε για να βγάλουν κάθε μέρα χρυσάφι; Δεν θα έπρεπε να τους αγαπάτε όπως αγαπάτε τους ίδιους σας τους εαυτούς;»

[Και έναν-δυο αριθμούς τραπεζικού λογαριασμού για την βασανισμένη φίλη χώρα της Καραϊβικής (που καλό θα ήταν να επιβεβαιωθή από κάθε ενδιαφερόμενο, ενδεχομένως και με μια επιπλέον πληροφόρησι τηλεφωνώντας απ’ ευθείας στο εν Αθήναις Προξενείο).

ΑΡΙΘΜΟΣ ΛΟΓΑΡ. ΑΪΤΗ
ΑΡΙΘΜΟΣ 2341131478
IBAN:GR870100023000000-2341131478
ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Ελληνική Επιτροπή UNISEF:
169/480021-48 της Εθνικής Τράπεζας

Προξενείο Αϊτής:
Τηλ. : 210 6123014

Για να υποστηρίξετε την δράσι των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στην Αϊτή κοιτάξτε εδώ
και κυρίως εδώ.


Γιατροί του Κόσμου Ελλάδας
τηλέφωνο: 210 3213150 ]

Νίκου Σκαλκώτα: ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΜΕ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ, Α΄ Μπόμπυ Φίσερ. Incontri e impressioni di Nikos Skalkotas: a. R. J. Fischer

Σε πρόσφατη διάλεξί του στον Σ. Ό. Παγκρατίου ο καλός φίλος και αρχιπροπονητής στον Σύλλογό μας Άβαξ και Πεσσοί, ΔΜ Νίκος Σκαλκώτας, μίλησε για προσωπικές εμπειρίες με προσωπικότητες του παγκόσμιου σκακιού. Η διάλεξι είχε τον τίτλο «Σκακιστικές και άλλες εμπειρίες με κορυφαίους παίκτες» και σημείωσε την αναμενόμενη από εμάς επιτυχία.
Εμείς, βεβαίως, δεν είχαμε την τύχη να παρευρεθούμε ανάμεσα στους πολυπληθείς φίλους του σκακιού ως ακροατές σ’ αυτήν την εκδήλωσι της 21ης Δεκεμβρίου. Όμως ο Νίκος είχε την καλωσύνη να μας δώση το χειρόγραφό του. Με την προσδοκία να προγραμματίσουμε την απανέκδοσι του περιοδικού μας «Νέος Παλαμήδης» που διακόπηκε βιαίως από την τραγική απώλεια του φίλου «Αντιπροέδρου», δημοσιεύουμε σήμερα επι τη ευκαιρία της επετείου του θανάτου του Φίσερ, αντί άλλου αφιερώματος, το πρώτο κεφάλαιο της ομιλίας του πρώην πρωταθλητή Ελλάδος, το οποίο είναι αφιερωμένο ακριβώς στον μέγιστο Παγκόσμιο Πρωταθλητή.


ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΜΕ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ

Αναπολώντας τις πρώτες μου διεθνείς αγωνιστικές εμπειρίες στο Σκάκι θα ήθελα να περιγράψω τις προσωπικές μου εντυπώσεις από συμπτωματικές συναντήσεις που είχα με πολύ μεγάλους σκακιστές – που οι περισσότεροι απ’ αυτούς δεν βρίσκονται πια στη ζωή – τόσο πάνω στη σκακιέρα όσο κι έξω απ’ αυτήν.
Θα ξεκινήσω με το θρυλικώτερο ίσως όνομα του δεύτερου μισού του εικοστού αιώνα: Τον Ρόμπερτ Τζέιμς Φίσερ.
Τον Ιούνιο του 1968 μία ομάδα Ελλήνων σκακιστών μεταξύ των οποίων και αυτός που γράφει τούτες τις γραμμές προσκλήθηκε σε ένα ανοιχτό τουρνουά στην Νετάνια, παραθαλάσσια τουριστική πόλη του Ισραήλ. Παράλληλα διεξαγότανε ένα κλειστό διεθνές τουρνουά 14 παικτών στο οποίο δέσποζε με την παρουσία του ο Φίσερ.
Για πρώτη φορά είχα την δυνατότητα να παρακολουθήσω έναν απ’ τους μεγαλύτερους σκακιστές όλων των εποχών «εν δράσει».
Εντυπωσιάστηκα απ’ την απόλυτη αυτοσυγκέντρωση του Αμερικανού που έμελλε τέσσερα χρόνια αργότερα να κατακτήσει το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Πανύψηλος και πάντοτε κομψά ντυμένος ο Φίσερ στήριζε το δεξί του μάγουλο με το δεξί του χέρι και φαινότανε ολότελα αποροφημένος σε βαθειά σκέψη στην διάρκεια των παρτίδων του. Δεν είναι περίεργο ότι κατέκτησε πανεύκολα την πρώτη θέση με το εντυπωσιακό αποτέλεσμα των δέκα νικών και τριών ισοπαλιών, μολονότι για ιστορικούς λόγους θα πρέπει να αναφέρω ότι οι ανταγωνιστές του ήταν εμφανώς κατώτεροι της κλάσης του.
Παρ’ όλα αυτά η άνεση της επικράτησής του και η υψηλή ποιότητα ΟΛΩΝ των παρτίδων του μου έχει μείνει βαθειά χαραγμένη στο μυαλό.

Ένα μήνα αργότερα, τέλη Ιουλίου με αρχές Αυγούστου αν η μνήμη μου δεν με απατάει ο Φίσερ ήλθε στην Αθήνα καλεσμένος από την Ελληνική Σκακιστική ομοσπονδία για να αντιμετωπίσει ταυτόχρονα τους πέντε καλύτερους Έλληνες σκακιστές την εποχή εκείνη σε ένα μάτς-χάντικαπ με κανονικό χρόνο σκέψης.
Ένα απόγευμα, ο Λάζαρος Βυζαντιάδης, ένας απ’ τους κορυφαίους Έλληνες τότε, με κάλεσε για έναν καφέ, λέγοντάς μου ότι και ο Φίσερ θα ήταν μαζί. Ιδιαίτερα κολακευμένος απ’ αυτήν την τιμή βρέθηκα στον Πειραιά, σ’ ένα καφενείο δίπλα στη θάλασσα παρέα με τον Φίσερ και τον Βυζαντιάδη.
Αυτό που θυμάμαι ξεχωριστά είναι η απλότητα και η έλλειψη οποιασδήποτε έπαρσης στην συμπεριφορά του Φίσερ. Μιλήσαμε – ή μάλλον ο Βυζαντιάδης και ο Φίσερ συζητούσανε και εγώ την περισότερη ώρα άκουγα συνεσταλμένα – αποκλειστικά για Σκάκι.
Ο Φίσερ μιλούσε με ενθουσιασμό και – κάτι που με εντυπωσίασε – με απόλυτο σεβασμό για τους μεγάλους Ρώσους ανταγωνιστές του που κυριαρχούσανε τότε μαζί μ’ αυτόν στην διεθνή σκακιστική σκηνή. Αναφέρθηκε στην παρτίδα που είχε παίξει με τον Σπάσκυ στην Ολυμπιάδα της Αβάνας το 1966, πόσο συγκινημένος και ταραγμένος ήτανε όταν είχε καλύτερη θέση που ωστόσο δεν μπόρεσε να κερδίσει. Η παρτίδα έληξε ισόπαλη.
Αργότερα ο Βυζαντιάδης αναφέρθηκε σε μια παρτίδα που είχε χάσει ο Φίσερ από έναν Μογγόλο κάποια χρόνια νωρίτερα, λέγοντας ότι οι Μογγόλοι – σαν απόγονοι του Τζένγκις Χάν – ήταν σκληροί μαχητές σε όλα τα επίπεδα και η αφελής αντίδραση του Φίσερ ήταν η ερώτηση « Ο Τζένγκις Χάν ήταν Μογγόλος ; ».
Αυτή η στοιχειώδης άγνοια μου είχε κάνει αρνητική εντύπωση τότε, αλλά αργότερα τη δικαιολόγησα απόλυτα. Ο Φίσερ είχε εγκαταλείψει το σχολείο απ’ τα δεκατρία με δεκατέσσερα χρόνια του για να αφοσιωθεί αποκλειστικά στο Σκάκι που ήταν το μόνο που τον ενδιέφερε, έτσι η έλλειψη βασικών γνώσεων σε πολλούς τομείς ήταν το φυσιολογικό επακόλουθο.
Ανοίγω μια παρένθεση για να παραθέσω την πολύ ενδιαφέρουσα παρτίδα Φίσερ – Σπάσκυ, που αναφέραμε προηγουμένως, παιγμένη στις 14 του Νοέμβρη του 1966 στην Ολυμπιάδα της Αβάνας.

Φίσερ – Σπάσκυ
Ισπανική παρτίδα

1.ε4 ε5 2.Ιζ3 Ιγ6 3.Αβ5 α6 4. Αα4 Ιζ6 5. Ο-Ο Αε7 6.Πε1 β5 7.Αβ3 Ο-Ο 8.γ3 δ6 9.δ3 θ6 10.δ4 Πε8 11.Ιβδ2 Αζ8 12.Ιζ1 Αδ7 13.Ιη3 Ια5 14.Αγ2 γ5 15.β3! γxδ4 16.γxδ4 Ιγ6 17.Αβ2 η6 18.Βδ2 Αη7 19.Παδ1 Ββ6 20.Ιζ1 Παδ8 21.Ιε3 Ββ8 22.Αβ1 Ββ7 23.Πγ1 Ρθ7 24.α3 Αγ8 25.Αγ3! Αδ7 26.Ββ2 Ββ8 27.β4 Ρη8 28.Πγδ1 Ιθ7 29.Αα2 Ιη5 30.Ιxη5 θη5 31.δε5 δε5 32.Ιδ5 Ιε7 33.Ιxε7+ Πxε7 34.Βδ2 Αζ6 35.Βδ6 Ρη7 36.Βxα6?
Το κρίσιμο σημείο της παρτίδας. Τα λευκά κερδίζουν ένα πιόνι, αλλά τα μαύρα αποκτούν αντιπαιχνίδι. Σωστό ήταν το 36. Βxβ8 Πxβ8 37.Πδ6! Αγ8 38.Πε3! με την ιδέα Πζ3 όταν η μόνη ικανοποιητική συνέχεια για τον Σπάσκυ φαίνεται να είναι η θυσία πιονιού 38….η4! 39.θη4 Αη5.
36….Πγ8 37.Πδ6 Πxγ3 38.Πxζ6 Αε6 39.Πxε6 (Αν 39.Αxε6 Ρxζ6 κ.τ.λ.) ζε6 40.Πδ1 Ββ7 41. Βxβ7 Πxβ7 42. Αxε6 Πα3 43.Ρθ2 Πα4 44.Πβ1 Πγ7 45.ζ3 Πα6 46.Αβ3 Πα3 47.Πβ2 Πα1 48.Ρη3 Ρζ6 49.Ρη4 Πγ3 50.Αδ5 Παα3 51. θ4 ηθ4 52. Ρxθ4 Πα1 53.Πδ2 Παα3 54.Ρη4 Ρδ3 55.Πε2 Παγ3 56.Πα2 Πα3 57.Πβ2
½ - ½

Play chess online

Νίκος Σκαλκώτας

ΑΝΤΙΣΚΑΚΙ ΚΑΙ ΤΟΥΡΝΟΥΑ ΦΙΣΕΡΑΝΤΟΜ ΣΤΗΝ ΚΟΠΗ ΤΗΣ ΠΙΤΤΑΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ . New Year with a Fischerandom and a Losing (alias Suicide) Chess Tournament

Festeggiando l' inizio del nuovo anno nel circolo: 2 mini tornei di "Vinciperdi" e Fiscerandom Chess.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Σε μια όμορφη και ζεστή γιορτή, το σκακιστικό τμήμα του συλλόγου μας, έκοψε την πρωτοχρονιάτικη πίττα του, καλωσορίζοντας το Νέο Έτος.
Η εκδήλωση έγινε στο Πνευματικό Κέντρο του Ι.Μ. Ναού του Αγ. Δημητρίου Χαλκίδας, το Σάββατο 16/01 στις 11.30.
Την πίττα ευλόγησε ο Πατέρας Αθανάσιος, ο οποίος μίλησε με ζεστά λόγια στους παρευρισκόμενους και έδωσε τις ευχές του.
Πολλοί μαθητές-αθλητές του συλλόγου, ο αρχιπροπονητής μας κ. Ν. Σκαλκώτας, αρκετοί Γονείς και τα μέλη του Δ.Σ. έδωσαν το παρόν στην μικρή αυτή γιορτή.
Στις πίτες που κόπηκαν ( μία για το Δ.Σ και μία για τα παιδιά και τους Γονείς) τα φλουριά και τα αντίστοιχα δώρα-βιβλία κέρδισαν ο Αντιπρόεδρος του Συλλόγου κ. Δημήτρης Κακάτσος και οι μικροί αθλητές Δεληγιάννης Χρήστος και Κακάτσος Χρήστος.
Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο Πρόεδρος της Ευβοϊκής Ένωσης Σκακιστών κ. Παναγιώτης Γιαννούτσος με την σύζυγό του, ο κ. Θεόδωρος Μαρινέλλος, μέλος, και ο αθλητής κ. Ηρακλής Μπασούκος.
Μετά την κοπή της πίττας, ακολούθησαν 2 μίνι σκακιστικά τουρνουά ((«Αντισκάκι» και «Φισεράντομ») στα οποία συμμετείχαν με ενθουσιασμό τα παιδιά στο σύνολό τους. Στο τουρνουά «αντισκάκι» νικητής αναδείχθηκε ο αθλητής Κωνσταντίνος Καββαθάς. Το έπαθλο στον νικητή απένειμε ο αρχιπροπονητής του Συλλόγου, Νίκος Σκαλκώτας, Διεθνής Μέτρ και Πρώην Πρωταθλητής Ελλάδας. Στο τουρνουά Φισεράντομ εκκρεμεί ο τελικός.


Η Γ.Γ
Ζωή Κωνσταντινίδου
1.2.3.4.5.6.7.8.9.10.11.12.13.14.15.16.17.

Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΣΚΑΚΙΣΤΙΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΑΕΚ. Με την πλώρη για διάκρισι στην Α΄ Εθνική! Dalla festosa serata del AEK Chess Club (photos / foto)

Πραγματοποιήθηκε πριν από μερικές ώρες η γιορταστική εκδήλωσι του Σκακιστικού Τμήματος της ΑΕΚ στο νέο εντευκτήριο της ομάδας, στη Νέα Φιλαδέλφεια.
Σε μια σεμνή, αλλά γεμάτη ζεστασιά όμορφη τελετή οι αρχηγοί του Τμήματος, Χρήστος Πιλάλης, Φώτης Αρμπής και Μιχάλης Πρεβενιός, πραγματοποίησαν βράβευσι των αθλητών οι οποίοι συνέβαλαν στην επιτυχή πορεία της ομάδας προς την Α΄ Εθνική κατά την τελευταία διετία.
Κορυφαίο γεγονός της βραδιάς η παρουσία και βράβευσι του πασίγνωστου ρεμπέτη και ακούραστου συνθέτη προβλημάτων Νίκου Περγιάλη. Ο πολυτάλαντος συνθέτης, ο οποίος είναι και σκακιστής της ΑΕΚ αμέσως μετά την βράβευσί του με μετάλλιο και αναμνηστικό δίπλωμα απηύθυνε σύντομο χαιρετισμό προς τους παρευρισκομένους και έκλεισε τα γεμάτα πάθος λόγια του με το, γνωστό σ’ εμάς, παρακάτω τετράστιχο:
Είναι το κάθε πρόβλημα
του πνεύματος παιχνίδι.
Κάθε ιδέα, ζωγραφιά,
κάθε πεσσός στολίδι!


Ακολούθησε πλήθος τιμητικών αναφορών και βραβεύσεων ανάμεσα στις οποίες ξεχωρίσαμε την βράβευσι του παίκτη και προπονητή της Ακαδημίας ενηλίκων (και μέλος!) του Συλλόγου, Κωνσταντίνου Μουτούση και της επι κεφαλής στις γυναικείες σκακιέρες, Μαρίας Πετσετίδου.
[Στην πιο πάνω φωτό ο Κώστας Μουτούσης από προηγούμενη βράβευσί του]

Τη απουσία του ισχυρότατου έφηβου της ομάδας, Δημήτρη Κοσμά-Λέκκα, ξεχώρισε και δικαίως, ο πλέον ταλαντούχος μικρός αθλητής του Τμήματος, ο Μιχάλης Γρηγοριάδης -ο οποίος παράλαβε και το μετάλλιο του δικαιολογημένα απόντος (εμφανίστηκε πρίν το τέλος της εδήλωσης) πατέρα του και προπονητή στην Ακαδημία των μικρών της ΑΕΚ, Αλέξανδρου Γρηγοριάδη.



Ανάμεσα στους βραβευθέντες, για την μικρή του συμβολή στις επιτυχίες της ομάδας του (για την κατάκτηση του Πρωταθλήματος Γ' Εθνικής 2008, και του Πρωταθλήματος Β' Εθνικής 2009), βραβεύθηκε με τα αντίστοιχα μετάλλια και αναμνηστικά διπλώματα ο Κωνσταντίνος Σοϊλεμέζης.

Τις θερμές ευχαριστίες προς τον παρευρισκόμενο εκπρόσωπο της τοπικής αυτοδιοίκησης και Αντιδήμαρχο του Δήμου νέας Φιλαδελφείας μετέφερε ο Χρίστος Πιλάλης.










Η τελετή έληξε με ευχές, κεράσματα και κουβεντούλα. Δεν άντεξαν βέβαια στον πειρασμό κάποιοι να παίξουν μια σύντομη φιλική παρτίδα ενώ ο Μπαρμπα Νίκος ο Περγιάλης ξεμονάχιασε τον Κώστα Μουτούση για μια σύντομη παρουσίασι κάποιων βοηθητικών και μή σκακιστικών του συνθέσεων.