Τον Νίκο Περγιάλη, γνωστό ρεμπέτη και μέγα συνθέτη προβλημάτων είχα πρωτοσυναντήση στο παρελθόν πάλι σε αγώνες του Τουρνουά Ακρόπολις. Συνήθης εικόνα, ο Περγιάλης πάνω σε μια σκακιέρα, περιστοιχιζόμενος απο φίλους σκακιστές, να διδάσκη, να αναλύη ή να δείχνη, γεμάτος ενθουσιασμό, κάποια απο τις εκατοντάδες συνθέσεις του. (Ήξερα ότι έχει συνθέση περι τα 1000 προβλήματα, τώρα μού απεκάλυψε ότι μαζί με τα βοηθητικά, οι συνθέσεις του είναι κάπου 2000!).
Σήμερα-χθές- , λοιπόν, πάλι στο “President”, στην αίθουσα αναμονής έξω απο την μεγάλη σάλα των αγώνων, ξανασυναντηθήκαμε με τον Νίκο Περγιάλη. Είχαμε και οι δύο –όπως αντελήφθην εκ των υστέρων- παρακολουθήση για αρκετή ώρα τις συναντήσεις του 5ου γύρου και είχαμε αρχίση να διαμορφώνουμε εικόνα για τις εξελίξεις των αγώνων.
Προς μεγάλη μου ικανοποίησι ήταν πάλι καθισμένος μπροστά σε μια σκακιέρα. Για ακόμα μεγαλύτερη τύχη μου ήταν και μόνος. Πλησίασα, τον χαιρέτισα, συστήθηκα. Η αρχική του απομάκρυνσι (χαμένος κάπου στους όμορφους λαβύρινθους από τετράγωνα, και στους τελετουργικούς χορούς των πεσσών;) γρήγορα έγινε οικειότητα και φιλική κουβέντα.
Σήμερα-χθές- , λοιπόν, πάλι στο “President”, στην αίθουσα αναμονής έξω απο την μεγάλη σάλα των αγώνων, ξανασυναντηθήκαμε με τον Νίκο Περγιάλη. Είχαμε και οι δύο –όπως αντελήφθην εκ των υστέρων- παρακολουθήση για αρκετή ώρα τις συναντήσεις του 5ου γύρου και είχαμε αρχίση να διαμορφώνουμε εικόνα για τις εξελίξεις των αγώνων.
Προς μεγάλη μου ικανοποίησι ήταν πάλι καθισμένος μπροστά σε μια σκακιέρα. Για ακόμα μεγαλύτερη τύχη μου ήταν και μόνος. Πλησίασα, τον χαιρέτισα, συστήθηκα. Η αρχική του απομάκρυνσι (χαμένος κάπου στους όμορφους λαβύρινθους από τετράγωνα, και στους τελετουργικούς χορούς των πεσσών;) γρήγορα έγινε οικειότητα και φιλική κουβέντα.
Μοιράστηκα –παρόλο το ομολογημένο πέλαγος της αγνοίας μου – για αρκετή ώρα τον ενθουσιασμό του για τα σκακιστικά προβλήματα και το καλλιτεχνικό σκάκι.. Ανεξάντλητος κι ακούραστος με μεγάλη διάθεσι να μιλάει αδιάκοπα για τα μυστικά των σκακιστικών προβλημάτων, την θεωρητική πλευρά, αλλά πάνω απ’ όλα την ομορφιά της σύνθεσης. Και ταυτόχρονα να στήνει τα κομμάτια και να μου δείχνει συνθέσεις του…
Απο τα τρία πλήρη προβλήματα που μου ανέλυσε - αφού με σπαζοκεφάλιασε να τα λύσω για να ανακαλύψω την αρμονία και να αισθανθώ την ηδονή απο την κρυμμένη ομορφιά - νομίζω ότι κατάφερα να θυμηθώ προς ώρας, με αρκετή βεβαιότητα, μόνο ένα. Δυάρι.Το παρακάτω:
Απο τα τρία πλήρη προβλήματα που μου ανέλυσε - αφού με σπαζοκεφάλιασε να τα λύσω για να ανακαλύψω την αρμονία και να αισθανθώ την ηδονή απο την κρυμμένη ομορφιά - νομίζω ότι κατάφερα να θυμηθώ προς ώρας, με αρκετή βεβαιότητα, μόνο ένα. Δυάρι.Το παρακάτω:
ΝΙΚΟΣ ΠΕΡΓΙΑΛΗΣ: ΜΑΤ ΣΕ 2
.
.
.
.
.
.
.
Όμορφο, όχι δύσκολο κλειδί, με πολλές βαριάντες: Χορταστικό πρόβλημα!
...............................................
«Η ώρα ξεχάστηκε / βραδιάζοντας…», που λέει κι ο Ελύτης, ειδικά όταν πιάσαμε την κουβέντα για τα δικά του και δικά μου φιλολογικά ενδιαφέροντα, και ειδικά για τα ποιήματα και το Σκάκι. Μου έκανε την τιμή, πριν τον αποχαιρετίσω ευχαριστώντας τον για την εξαιρετική συζήτησι, αφού του πρόσφερα το διαφημιστικό φυλλάδιο του Συλλόγου μας,
να γράψη ιδιοχείρως –εν είδει αφιερώσεως (πάνω στο "bulletin"!)- ένα ποιηματάκι για το ιστολόγιο και το Περιοδικό μας.
«Η ώρα ξεχάστηκε / βραδιάζοντας…», που λέει κι ο Ελύτης, ειδικά όταν πιάσαμε την κουβέντα για τα δικά του και δικά μου φιλολογικά ενδιαφέροντα, και ειδικά για τα ποιήματα και το Σκάκι. Μου έκανε την τιμή, πριν τον αποχαιρετίσω ευχαριστώντας τον για την εξαιρετική συζήτησι, αφού του πρόσφερα το διαφημιστικό φυλλάδιο του Συλλόγου μας,
να γράψη ιδιοχείρως –εν είδει αφιερώσεως (πάνω στο "bulletin"!)- ένα ποιηματάκι για το ιστολόγιο και το Περιοδικό μας. Πρόκειται για ένα τετράστιχο λαϊκότροπο στιχούργημα, με την παρουσία του ιαμβικού μας δεκαπεντασύλλαβου (τετμημένου),
που με την ομοιοκαταληξία φέρνει πάνω στα πατήματα της μαντινάδας, αλλά ξεχειλίζει απο θυμοσοφία και γνήσιο στοχασμό και αίσθημα για το Σκάκι. (Δεν παρέλειψα όταν το πήρα στα χέρια μου με ευγνωμοσύνη και το διάβασα, να του επισημάνω, σχεδόν εκστασιασμένος, την σύμπτωσι με το ένα σκέλος της επωνυμίας του Συλλόγου μας!)
Απολαύστε το!
που με την ομοιοκαταληξία φέρνει πάνω στα πατήματα της μαντινάδας, αλλά ξεχειλίζει απο θυμοσοφία και γνήσιο στοχασμό και αίσθημα για το Σκάκι. (Δεν παρέλειψα όταν το πήρα στα χέρια μου με ευγνωμοσύνη και το διάβασα, να του επισημάνω, σχεδόν εκστασιασμένος, την σύμπτωσι με το ένα σκέλος της επωνυμίας του Συλλόγου μας!)Απολαύστε το!
Είναι το κάθε πρόβλημα
του πνεύματος παιχνίδι.
Κάθε ιδέα, ζωγραφιά,
κάθε πεσσός στολίδι!
Κάθε ιδέα, ζωγραφιά,
κάθε πεσσός στολίδι!
Ν. Π. (2008)
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου