[Δύο ενδιαφέροντα ποιήματα του συμπολίτη (και σε κάποια ζητήματα συναγωνιστή), Πάνου Βενιζέλου. Τα βρήκαμε (μαζί με άλλα κείμενα) από καιρό στο προσωπικό του ιστολόγιο, μας άρεσαν. Αρχικά νομίσαμε πως ήσαν «υπο έκδοσιν».
Σήμερα μας πληροφόρησε πως ήδη εκδόθηκαν και μας έδωσε την άδειά του να τα αναδημοσιεύσουμε. Το κάνουμε με μεγάλη ευχαρίστησι, χωρίς περαιτέρω σχόλια και με την ελπίδα να μην παρεξηγήση κάποιος εμπαθής ή άσχετος το κατά Σουρή ύφος ή την αριστοφάνεια ελευθεροστομία του δημιουργού.]
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
«Ούτε πολίτης του κόσμου αυτού είμαι, ούτε Ευρωπαίος, ούτε Βαλκάνιος, ούτε γιος της μάνας μου και του πατέρα μου. Είμαι από παρθενογένεση ένα από τα γνήσια παιδιά της μάνας Ελλάδας (από κανέναν καλύτερος ή χειρότερος)… Που κουβαλάω μέσα μου το άγιο φως της. Που υποφέρω, κλαίω και οδύρομαι όσο κανείς, που δεν “μπολιάστηκαν” κι άλλοι απ’ αυτό και δεν αγωνίστηκαν ή δεν αγωνίζονται για να παραμείνει άσβεστο. Αυτό είμαι, ένας απλός Έλληνας στη ψυχή, στη συνείδηση και στη σκέψη, που κανείς μέχρι σήμερα δεν τόλμησε να με προσηλυτίσει ώστε να με αποκόψει από τον άρρηκτο ομφάλιο λώρο που με κρατάει σφιχτοδεμένο μαζί της…»Πάνος Βενιζέλος
(Από την «Εκσπερμάτιση 2» , 2009)
1.
ΑΝΑΘΕΜΑ ΚΑΤΑΝΤΗΜΑ
Ανάθεμα, κατάντημα
στη χώρα αυτή που ζούμε.
Το άθλιο το έζησες
τι έχουμε να πούμε.
Όλα στραβά κι ανάποδα
τα μάτια σου θα κλείσεις
Ποτέ σου δεν τα άνοιξες
γιατί θ’ αυτοκτονήσεις.
Ψωρίλα, βρώμα και οσμή
κακομοιριά και κλάμα
Έτσι σε ανάθρεψαν
να ζεις σ’ αυτό το δράμα.
Λακκούβες, πέτρες και στροφές
και πουθενά ευθείες -
Την τύφλα και την μούντζα σου
θα βρεις στις οδηγίες.
Αποκαΐδια, κουρνιαχτός
το “κάρβουνο” πουλάει.
Τα δάση τα κατέκαψαν
κανείς δεν τα πονάει.
Χαβούζες και χωματερές
στο κάθε σου το βήμα
Οι “βόθροι” και τα λύματα
σου έφτιαξαν το “κλίμα”.
Σκουπίδια, μπάζα και βρωμιές
νοθεία και πορνεία
Τα πάντα τα σκεπάσανε
γαμάνε τη παιδεία.
Όλα στραβά κι ανάποδα
απ’ όπου ξεκινήσεις
Αγύρτες κι αλητόπουστες
εσύ θα συναντήσεις.
Ανάθεμα κατάντημα
στη χώρα αυτή που ζούμε
Ποινή εκτίουμε όλοι μας
ισόβια θα πούμε.
Ξεφτίλα ψωροκώσταινα
ρημάδια και νταμάρια
Γαϊδούρια ξεσαμάρωτα
στο παίζουνε κεφάλια.
« Σκατά εδώ, σκατά εκεί
σκατά και πάρα πέρα »
Πρώτος τα είδε ο Σουρής
και τα έγραψε μια μέρα.
Πάνος Βενιζέλος
[Από την ποιητική συλλογή "Ανάθεμα κατάντημα", ( 2007)]
2.
ΤΟ ΣΦΥΡΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΜΟΝΙ
Αν θες του κόσμου τα κακά
εσύ να τα ισιώσεις
Πάρε αμόνι και σφυρί
και μη το μετανιώσεις.
Βάρα και χτύπα συνεχώς
αυτά που εσύ βιώνεις
Αλλιώς κορόιδο ( * ) πιάστηκες
και συ θα την πληρώνεις.
Αν είσαι δίκαιος πολύ
και θέλεις να αρχίσεις
Απ’ τη δική σου κεφαλή
πρώτα να ξεκινήσεις.
Εσύ είσαι υπεύθυνος
και εκεί θα καταλήξει
Όλη αυτή η διαδρομή
θα ΄ρθει και θα σε πλήξει.
Συνέχισε με τις “σφυριές”
το σπίτι να ισιώνεις
Τη σύζυγο και τα παιδιά
εσύ να βελτιώνεις.
Βάρα και χτύπα συνεχώς
το φιλικό σου κύκλο
Περίλαβέ τους και αυτούς
όσο εγώ θα λείπω.
Συνέχισε να τους βαράς
και χέρι να απλώνεις
Στη γειτονιά και στο χωριό
εσύ να τους τα χώνεις.
Προχώρησε στο Δήμαρχο
μετά και στο Νομάρχη
Φτάσε και στο Βουλευτή
και βάρα όπου λάχει.
Κατέληξε μες στη Βουλή
σ’ αυτούς που χεις ψηφίσει
Εκεί τον κύκλο έκλεισες
εσύ που χες ανοίξει.
Ο φαύλος κύκλος ξεκινά
πάντα από εσένα
Αυτό εκμεταλλεύονται
και δε σου είπα ψέμα.
Ο ενωμένος ο λαός
μπορεί να δώσει λύση
Κανένα μόνο άτομο
όσο κι αν προσπαθήσει.
Τη μαγική τη συνταγή
ξέρουν να τη τιμάνε
Διαίρει και βασίλευε
κι όλο θα κυβερνάνε.
Γι αυτό ποτέ η κριτική
το αυτί τους δεν ιδρώνει
Είναι πολλοί όλοι αυτοί
δεν φτάνει ένα αμόνι.
Πάνος Βενιζέλος
(Απο την συλλογή «Το σφυρί και το αμόνι» (2008, ποιήματα / αποφθέγματα).
(*) Εναλλακτική λ. : «μαλάκας» (ΣΣ Προφανώς το ...όνομα του πρόσφατου τυφώνα στην Ιαπωνία)
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου