Δεύτερη φορά σε 2 χρόνια οι Tindersticks στην Ελλάδα για δύο συναυλίες. Due video per i Tindersticks che ritornano in Grecia...

Due video dei Tindersticks che cantano oggi a Salonicco (e domani ad Atene)

Λίγα, και ευτυχώς ποιοτικά, τα μουσικά συγκροτήματα σαν τους Tindersticks, αλλά αποτελούν απόδειξι ότι η ρόκ μουσική επιβιώνει καί στην πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα. Το αγγλικό συγκρότημα από το Νόττιγχαμ, με ένα μοναδικό στυλ προσφέρει εδώ και σχεδόν 20 χρόνια συνθέσεις, που ξεχειλίζουν από ευαισθησία και λυρισμό. Ο ήχος τους διακρίνεται από το ορχηστρικό βάθος και ενώ στα επι μέρους συστατικά των συνθέσεων είναι εμφανείς οι επιδράσεις από ελαφρά ορχηστρική μουσική, τζάζ, περισσότερο τζαζ-ρόκ και κάποτε –λιγότερο- σόουλ, το τελικό προϊόν σφραγίζεται μοναδικά από την όλο ευγενική ευθραυστότητα μπάσα φωνή του Stuart Ashton Staples που με την ιδιόμελη μουσικότητά της αποτελεί το «πρώτο βιολί» του γκρούπ.
Το όλο μουσικό κλίμα έχει για μένα κάτι από την θλίψι των Joy Division ενώ το εκφραστικό ήθος του αρχηγού και συνιδρυτή τους, Staples, κάποιες στιγμές σαν να πλησιάζει σε συγκρατημένο λυρισμό και ποιητικότητα τους μεγάλους καλλιτέχνες-τραγουδοποιούς του ευρύτερου progressive rock χώρου, τον Πήτερ Χάμιλ (των Van der Graaf Generator) και τον Brendan Perry (των Dead Can Dance).
Επισήμως το συγκρότημα κατηγοριοποιείται από τους ειδικούς στο είδος του Alternative και του Indie rock, και σαφώς αποτελεί ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα της εναλλακτικής ρόκ μουσικής των ημερών μας, αλλά εγώ δεν αντέχω στον πειρασμό να μην θεωρήσω τους Tindersticks από τις πιο ισχυρές υποψηφιότητες για το ανεπίσημο μουσικό είδος-ονομασία της ρόκ, την υποκατηγορία της Πόπ-Ρόκ δωματίου!

Δεύτερη φορά, λοιπόν σε 2 χρόνια (είχαν έλθη τελευταία φορά αρχές του 2009) οι Tindersticks βρίσκονται στην Ελλάδα, για δύο συναυλίες (σήμερα στην Μονή Λαζαριστών στην Θεσσαλονίκη, αύριο βράδι στην Αθήνα, στον Λυκαβηττό), κι εμείς είπαμε να τους «παίξουμε» δύο τραγούδια.
Ήταν, φυσικά, δύσκολη η επιλογή των κατάλληλων κομματιών για την πρώτη τους εδώ παρουσίασι, αλλά αφού αυτή έχει όσο νά ‘ναι και τον χαρακτήρα μικρής αφιέρωσης, ο υπογράφων διαχειριστής μεροληπτεί συνειδητά και διαλέγει τα δύο πιο αγαπημένα του.
Σ’ αυτό που τον άγγιξε –όπως πεταλουδίζει μια αγαπημένη βλεφαρίδα πάνω στην επιδερμίδα της ράχης- πιο πολύ, παραθέτει –για τους ομοϊδεάτες- και τους στίχους…

Tindersticks - My Oblivion


Tindersticks - ''Raindrops''


Tindersticks - ''Raindrops'' (o "Silenzio e' di nuovo qua' stanotte"?)

Silence is here again tonight
The silence is here again tonight
Will the love ever come back?
Will the love ever come back?

I know I've been pushing you away
I know it's been going on for days

Those awkward little things
So endearing
Those awkward little things
Wear on me

See, what we got here is a tired love
What we got here is a lazy love
It mooches around the house
Can't wait to go out

What it needs, it just grabs, it never asks
We sit and watch the divide widen
We sit and listen to our hearts, we crumble

With our only chance to jump
Neither of us had the guts
Or maybe we're just too proud
To say it out loud

Silence is here again tonight
Silence is here again tonight
...