Δυο περιπτώσεις Ποντίων - παραδείγματα αγωνιστικότητας και δημιουργίας. N. Papadopoulos e P. Stefanidis: esempi di lotta (+ trailer del film Pontos)

Υπάρχει ένα κομμάτι του ελεύθερου Ποντιακού ελληνισμού που είναι συνειδητοποιημένο και όντας μακριά από την ελλαδική παρακμή με την χυδαιότητα του κομματισμού και την αποδομητική υιοθέτησι αλλοτριωτικών ιδεολογιών, προοδεύει χωρίς να παύει να ανθίσταται, να μάχεται και να διεκδικεί το δικαίωμα στην μνήμη και την αλήθεια ως μοναδικό δρόμο για την ειρήνη.

Δίπλα στο ανάστημα του Νίκου Παπαδόπουλου, βουλευτή του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος Σουηδίας, ποντιακής καταγωγής, χάρις στην δράσι του οποίου εφέτος , στις 11 Μαρτίου είχαμε από τη Βουλή της Σουηδίας ένα ιστορικό ψήφισμα υπέρ της αναγνώρισης της γενοκτονίας των Ποντίων, (καθώς επίσης των Αρμενίων και των χριστιανικών μειονοτήτων των Ασσυρίων, Συρίων και Χαλδαίων από την Οθωμανική Αυτοκρατορία), θα ‘θελα να βάλω έναν άλλο συνειδητοποιημένο Πόντιο του οικουμενικού Ελληνισμού, της εν πολλοίς άγνωστης και μάλλον ανοργάνωτης ελληνικής διασποράς: τον Αυστραλό σκηνοθέτη Peter Stefanidis, που σχετικά πρόσφατα παρουσίασε την μικρού μήκους ταινία του με τον τίτλο Pontos, εύγλωττη καλλιτεχνική δημιουργία γύρω από την Γενοκτονία που συντελέστηκε από τον Μουσταφά Κεμάλ και τους ομοϊδεάτες του σε βάρος του Ελληνισμού της Ιωνίας και του Πόντου, πριν 90 περίπου χρόνια εκεί στα προαιώνια προγονικά μας χώματα. Μια εξαίρετη κινηματογραφική παραγωγή του 2009, ως διαμαρτυρία κατά του εθνοφυλετικού μίσους και αναστοχασμός για δικαιοσύνη και πραγματική ειρήνη.

Σήμερα παρουσιάζουμε το τρέιλερ. Την προσεχή Κυριακή στο ιστολόγιό μας σε «πρώτη προβολή» η ταινία !