Δεν χρειάζεται να είναι κανείς συνωμοσιολόγος για να διαπιστώνει την από δεκαετίες συστηματική δουλειά με την οποία οι απανταχού παγκοσμιοποιητές προωθούν τις ιδέες της παγκόσμιας διακυβέρνησης και της πανθρησκείας στον πλανήτη.Την ώρα όμως που ακόμα πιο μεθοδικά (με την οικονομία, τον καταναλωτισμό, την υψηλή τεχνολογία και τα ΜΜΕ, την συγκεχυμένη πληροφόρησι, την κατευθυνόμενη μετανάστευσι, την κατάλληλη επάνδρωσι με από αυτούς εκπαιδευμένο και απολύτως ελεγχόμενο ανθρώπινο δυναμικό, τις παραθρησκείες κ.ά. άγνωστα στους πολλούς εργαλεία και μέσα) , προωθούν την αποδόμησι των εθνικών ταυτοτήτων των λαών και μέσω της αποχριστιανοποίησης, την διάσπαση των κοινωνιών στην περιοχή με την μεγαλύτερη αντίστασι σε κάθε είδους ανομολόγητα σχέδια πνευματικής καταδυνάστευσης και πανανθρώπινης χειραγώγησης, δηλαδή στην Ευρώπη, σ’ αυτήν την περιοχή έχουμε και περιστατικά αντίδρασης σ’ αυτά τα σχέδια ομογενοποίησης και θρησκευτικο-πολιτιστικής ισοπέδωσης.
Μετά την εκτεταμένη (σε ποσοστό άνω του 85%) αποδοκιμασία των Ιταλών στην καταδίκη της χώρας τους από το δικαστήριο του Στρασβούργου για την μή απομάκρυνσι των θρησκευτικών συμβόλων από τα εκεί σχολεία, ήλθε το προ εβδομάδος δημοψήφισμα της Ελβετίας, όπου καταγράφηκε σαφώς η αντίθεσι της πλειοψηφίας του ελβετικού λαού στην ανέγερσι μιναρέδων!Δεν γνωρίζουμε αν αυτά τα δύο πρόσφατα γεγονότα θα περιθωριοποιηθούν (αργότερα ή γρηγορότερα) από τις υπέρτερες δυνάμεις της παγκοσμιοποιητικής πλημμυρίδας, οι οποίες έστω κι αν παρεμποδίζονται προς ώρας πιθανότατα θα υπερισχύσουν τελικά στο μέλλον, αλλά είναι μια παρήγορη εξέλιξι, που πολύ θα θάλαμε να είναι απαρχή πανευρωπαϊκής (και -γιατί όχι- παγκόσμιας) συνειδητοποίησης και οριστικής ρήξης με τις όποιες ύπουλες δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης και παγκόσμιας υποδούλωσης του καιρού μας.
ΣΤΟΝ ΑΦΡΟ ΤΟΥ ΟΧΙ ΤΩΝ ΕΛΒΕΤΩΝ ή ΚΑΤΩ ΟΙ ΜΙΝΑΡΕΔΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ !
Οι μουσουλμάνοι δεν καταλαβαίνουν ότι είναι εργαλείο στα σχέδια των παγκοσμιοποιητών.Οι χριστιανικοί λαοί της Ευρώπης όμως, δεν μπορεί να μην αισθάνονται ότι απειλούνται από την μαζική εισροή στις χώρες τους ανθρώπων, αθώων κατά τα πάντα, που όμως έχοντας άλλη αντίληψι πολιτισμού και με δεδομένη την πολυγαμικότητα + την «υπεργεννητικότητα» σε συνδυασμό και με την φανατική προσήλωσι στην θρησκεία τους, θα επιφέρουν βέβαιη αλλοίωσι της κοινωνίας τους.
Από μια άποψι οι θρησκευτικές-πολιτιστικές αντιλήψεις των νεοφερμένων αφρο-ασιατών θα «φάνε» -με πιθανότητα έως και να εξαλείψουν κάποτε -τις από παλιά δομημένες πνευματικές-πολιτισμικές ιδιοπροσωπίες των ευρωπαϊκών κοινωνιών.
Ποιος είπε πως μόνο στα φυτά και στα ζώα ισχύει το φαινόμενο της ανατροπής του οικοσυστήματος από την εισβολή αλλότριων ειδών που τελικά εξαπλώνονται και περιορίζοντας τον ζωτικό χώρο των γηγενών οργανισμών έχουν ως αποτέλεσμα την δραματική ανατροπή της ισορροπίας του οικοσυστήματος, με επακόλουθα πολλές φορές την εξαφάνισι ολοκλήρων ειδών έμβιας ζωής;
«Άλλο το "μινάρε" και άλλο οι μιναρέδες»!
Για να μην αναφερθούμε συνενοχικά για την ιμπεριαλιστικής εμπνεύσεως χρήσι του ισλαμισμού από μουσουλμάνους εθνικιστές ηγέτες.Μικρό μαργαριτάρι από αυτήν σκοπιά (που προσοχή: μπορεί –μη γένοιτο!- να φτάση μέχρι και την «τζιχάντ» και την τρομοκρατία) η δήλωσι του θεωρούμενου και μετριοπαθούς (!) Τούρκου Πρωθυπουργού Ερντογκάν, πως τα τζαμιά είναι στρατώνες και οι μιναρέδες είναι ξιφολόγχες.
Καταλαβαίνουμε λοιπόν τους ομολογημένους πόθους κάποιων.
Και με συνειρμό τον αφρό που θα βγάζουν κάποιοι (και εγχώριοι ?!?) «στυλωμένοι» υποστηρικτές της νεοεποχήτικης ιδεολογίας από τέτοια γραφόμενα, εμείς αισθανόμενοι υπέρ-ρεαλιστικά θα καταφύγουμε στην ποίησι. Θα ξαναδιαβάσουμε με την ευκαιρία το ποίημα του Ανδρέα Εμπειρίκου «Αφρός» από την αγαπημένη μας «Ενδοχώρα»!
LA POESIA “SCHIUMA” DI ANDREAS EMPIRIKOS:
ΑΦΡΟΣ
Είναι οι μιναρέδες πόθοι στυλωμένοι
Λάμψεις του μουεζίνη στην κορφή τους
Φωτοβολίδες των κραυγών της οικουμένης
Πυγολαμπίδες σε συρτάρια κορασίδων
Που κατοικούν σε ακρογιαλιές μέσα σ’ επαύλεις
Και τρέχουν με ποδήλατα σε κήπους
Άλλες γυμνές άλλες ημίγυμνες κι’ άλλες φορώντας
Φορέματα με φραμπαλάδες και μποτίνια
Που στίλβουν την ημέρα και την νύκτα
Όπως τα στήθη τους την ώρα που βουτάνε
Μέσ’ στον αφρό της θάλασσας.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ
Ενδοχώρα, (1945)
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου