SAN NICOLA, IL SANTO BASILIO E LA LOTTA DEI SANTI CONTRO LA PLUTOCRAZIA
Ο ΑΪ ΒΑΣΙΛΗΣ, Ο ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΑΙ Ο «ΕΛΕΓΧΟΣ ΠΛΟΥΣΙΟΥ»
Λέγαμε και αλλού ότι ο Άγιοσβασίλης, ή Άι Βασίλης, (αυτή η πολιτιστική φιγούρα των Δυτικών με τα ονόματα Santa, San Nicola, Santa Claus, Klaus, San Niclaus, Babbo Natale, Noel κττ), είναι στον ιστορικό-λαογραφικό πυρήνα τού ανθρωπίνου προσώπου στο οποίο παραπέμπει, ο Άγιος Νικόλαος, ο μικρασιάτης Άγιος του ίδου (4ου μΧ) αιώνα, από τα Μύρα.
Οπωσδήποτε η δική μας πνευματική παράδοσι πολύ μικρή σχέσι έχει με τον ευτραφή γέρο με την πλούσια μακριά γενειάδα, τα ροδοκόκκινα μάγουλα , τις μπότες και την κόκκινη στολή.
Και είναι γνωστό ότι την συγκεκριμένη καρικατούρα την ντύνει η Κοκα-Κόλα (you know; Coca-Cola styling) από την δεκαετία του ’20.
Αποτέλεσμα: έχει καταλήξη αυτή η αμερικάνικη εφεύρεσι παγκόσμια αναγνωρίσιμο καταναλωτικό σύμβολο. Συνεχίζοντας από τότε να φέρνει τα δώρα στα παιδιά, αλλά και αμύθητα κέρδη στους πλούσιους του απανταχού καπιταλισμού.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ
Ο Μέγας Βασίλειος, όπως όλοι οι πραγματικοί μας Άγιοι, παγκόσμιοι κοινωνικοί @ πνευματικοί πρωταθλητές, δεν διστάζει να αναμετρηθή με την εξουσία (κι όχι μόνο την κρατική, αλλά και), την πραγματική εξουσία κάθε εποχής, την ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ.Ρίξτε μια ματιά, φίλοι, σε ένα μόνο κείμενο του παραδίπλα (: απόσπασμα απο την "Ομιλία προς τους πλουτούντας", 4). Απευθυνόμενος προς τους πλουσίους του καιρού του, ο Καππαδόκης Άγιος, επίσκοπος Καισαρείας και αχώριστος φίλος του αγαπημένου μου Γρηγορίου από την Αριανζό, δεν χαϊδεύει αυτιά, δεν μασάει τα λόγια του, δεν περιορίζεται σε ευχολόγια (αυτά είναι για συμβιβασμένους 'χριστεπώνυμους', διαχρονικά διαπλεκομένων και κρατικοδίαιτων ιερατείων)...
Η γλώσσα του δεν είναι γλώσσα διπλωμάτη, ούτε η λεγόμενη ξύλινη, των παραδοσιακών ή επαγγελματιών συνδικαλιζομένων κλπ κομματόσκυλων του Συστήματος. [Ως γνωστόν, τις ομιλίες του δεν τις έγραφαν πληρωμένοι γραφιάδες, διπλωματούχοι λαϊκοί ή κάθε θρησκεύματος ιερωμένοι κάποιας προσωπικής αυλής].
Συγκρούεται λοιπόν με όλους τους φορείς κοσμικής εξουσίας και στηλιτεύει την κατοχή του πλούτου με την ταυτόχρονη αναλγησία και την κοινωνική αδικία.
Ας μεταφέρω, όμως, καλύτερα, τα αντιεξουσιαστικά λόγια τού σήμερα τιμωμένου Αγίου στη γλώσσα της εποχής μας:
«Να έχης μεγαλοσύνη στην ψυχή: είτε μικροί οι τοίχοι είτε τεράστιοι, την ίδια ανάγκη καλύπτουν. Όταν τύχη και μπώ μέσα σε ένα σπίτι ανθρώπου κακόγουστου και νεόπλουτου και ’δώ αυτήν τη βαριά διακόσμησί του με κάθε είδους λουλούδια, καταλαβαίνω ότι αυτός δεν είναι κάτοχος κανενός πιο πολύτιμου και αξιόλογου πράγματος από όσα βλέπω. Και ότι τα άψυχα τα πράγματα τα φροντίζει, την ψυχή του όμως την αφήνει ατημέλητη.
Πές μου ποιά ανάγκη αληθινή καλύπτουν τα ασημένια κρεβάτια και τα ασημένια τραπέζια, τα φιλντισένια ανάκλιντρα και τα ασορτί καθίσματα, ώστε εξ αιτίας τους να μην φτάνει το χρήμα, να μην μοιράζεται ο πλούτος, στους φτωχούς ανθρώπους; Και μάλιστα, παρόλο που χιλιάδες απ’ αυτούς στέκονται μπροστά στις πόρτες σου και φωνάζουν κάθε λόγο στενάχωρο και κάθε φράσι αξιολύπητη;
Και εσύ να αρνήσαι την προσφορά, λέγοντας πως είναι αδύνατο να ικανοποιήσης όσους σου ζητάνε βοήθεια. Και με την γλώσσα μεν ορκίζεσαι, αλλά η παλάμη σε διαψεύδει: Κι ενώ δέν έχει στόμα, το χέρι σου σε ξεφωνίζει ψεύτη, αφού το δαχτυλίδι που φοράς μάς χτυπάει το μάτι με την λάμψι του πετραδιού του!
Αλήθεια, πόσους ανθρώπους πνιγμένους στα χρέη ένα και μόνο δαχτυλίδι σου μπορεί να τους απαλλάξη;
Πόσα σπίτια ετοιμόρροπα μπορεί να επισκευάση;
Εδώ, κι ένα σου μόνο μπαούλο ρούχα, μπορεί να ντύση τον πληθυσμό μιας πόλης, κι εσύ καταδέχεσαι να διώξης άπρακτο τον κάθε φτωχό.
Και δεν φοβάσαι την δίκαιη ανταπόδοσι από τον ουράνιο δικαστή!
Δέν ελέησες, δέν θα ελεηθής. Δέν άνοιξες την πόρτα σου, θα σε αποπέμψουν από το Ανάκτορο. Δέν έδωσες ένα κομμάτι ψωμί, θα λάβης κι έπαθλο την αιώνια ζωή; …»
Μέγας Βασίλειος, "Ομιλία προς τους πλουτούντας", 4
(Απόδοσι: Α. Σ.)
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου