ΑΠΟΡΙΑ ΥΠΕΡΕΥΑΙΣΘΗΤΟΥ

Πρίν από καμμιά ώρα τελείωσε στην Πάτρα ο φιλικός ποδοσφαιρικός αγώνας (ο οποίος σηματοδότησε την επίσημη έναρξη της προετοιμασίας για το Πανευρωπαϊκό 2008) ανάμεσα στις εθνικές ομάδες της Ελλάδας και της Κύπρου.
Κατ’ αρχήν είναι θαυμάσιο πράγμα να σχετιζόμαστε με τα (ξεχασμένα?) κομμάτια του εθνικού κορμού. Όχι μία επίσημη φιλική συνάντησι, αλλά συνεχή συνεργασία και παντοειδή προβολή του ελληνισμού της Κύπρου και σε ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΤΗΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ, έπρεπε να επιδιώκουμε ως κράτος όλα τα χρόνια μετά την ανεξαρτητοποίησι της Μεγαλονήσου (και ειδικά μετά το 1974). Αντ’ αυτού… η απομάκρυνσι, η ελλαδική αδιαφορία και η (επιδιωκόμενη απο μερικούς) λήθη. [Παράδειγμα ο ΟΠΑΠ που κάποτε συμπεριλάμβανε κυπριακό ποδόσφαιρο στο τότε δημοφιλές Προ-Πό. Τελευταία χρόνια, με το Στοίχημα κττ η προσοχή των χιλιάδων ελλαδιτών συμπατριωτών στρέφεται συστηματικά σε όλα τα μέρη της Ευρώπης και της Γής, ακόμα και σε ποδοσφαιρικά περιβάλλοντα πολύ κατώτερα απο το Κυπριακό πρωτάθλημα. Όσο για την ευαισθησία τής ΕΠΟ δεν σκέφτηκε ΠΟΤΕ να κάνη κάτι σοβαρό με την Κύπρο. Ξεχάσαμε ότι προτίμησε την Ομοσπονδία τής ...TURKEY (??) για ΣΥΝΔΙΟΡΓΑΝΩΣΙ του Πανευρωπαϊκού (βαρβαριστί: EURO) 2012]...
Όμως γιατί επιλέχθηκε αυτή η σημαδιακή ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ για τον φιλικό αγώνα προετοιμασίας; Χάθηκαν τόσες άλλες δυνατότητες; Αύριο ή μεθαύριο πείραζε;
Μήπως άραγε είχαν την ευαισθησία οι αρμόδιοι να αφιερώσουν (υπάρχουν και τέτοια παραδείγματα) τον συγκεκριμένο αγώνα στην ΠΟΝΤΙΑΚΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ; Κρατήθηκε το ένα λεπτό σιγής για τα αθώα θύματα, τις εκατοντάδες χιλιάδες τών αδελφών Ποντίων;