Από την πιο αγαπημένη μου ποιήτρια, (τα βιώματα της εφηβείας, βλέπετε...),
ένα ποίημα για την 1η του μηνός…
ένα ποίημα για την 1η του μηνός…
ΞΑΦΝΙΚΑ
Φτάνει ένας κεραυνός
μια μαχαιριά, ένας έρωτας να μας αποκαλύψει
τη δύναμη και την αδυναμία μας
ό,τι φυλάγουμε στον ίσκιο
στην πιο κρυφή κόχη του μυστικού μας.
Φτάνει ένα χαμόγελο
ένα ταξίδι, μια χειρονομία να μας αποκαλύψει
τη ματαιότητα και την αιωνιότητά μας
την τρομερή ανομολόγητη αλήθεια μας.
μια μαχαιριά, ένας έρωτας να μας αποκαλύψει
τη δύναμη και την αδυναμία μας
ό,τι φυλάγουμε στον ίσκιο
στην πιο κρυφή κόχη του μυστικού μας.
Φτάνει ένα χαμόγελο
ένα ταξίδι, μια χειρονομία να μας αποκαλύψει
τη ματαιότητα και την αιωνιότητά μας
την τρομερή ανομολόγητη αλήθεια μας.
Λένα Παππά (Σκοτεινός Θάλαμος, 1979)
Και μια μεταφραστική απόπειρα στα ιταλικά:
Tento di tradurre:
IMPROVVISAMENTE
Basta un fulmine
Una coltellata,
un’ amore a svelarci
La forza e
la nostra debolezza
Cio’ che
teniamo nell’ ombra
Nell’
angolo piu’ celato del
nostro segreto.
Basta un
sorriso
Un viaggio,
un gesto a svelarci
La vanita’
e la nostra eternita’
La terribile
nostra verita’ incofessata.
Lena Pappa
(Camera oscura, 1979)
Και το -επίσης αγαπημένο- τραγούδι:
Και οι στίχοι:
Του έρωτα ( Της αγάπης μαχαιριά )
Άει σκοτεινό φως του έρωτα τρεμάμενο αίμα του έρωτα
μες τη γητειά σου ελησμόνησα τους φονιάδες καιρούς
γέννησα ρόδινα μωρά σε μέλλον με αστέρια
άει σκοτεινό φως του έρωτα
Άει της αγάπης μαχαιριά στης νιότης το κρουστό κορμί
πληγή που ανάβλυζε ευωδιές φιλιών και μουσική
ντύνοντας το γυμνό έρημο κόσμο
άει της αγάπης μαχαιριά
Στίχοι: Λένα Παπά
Μουσική: Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας
Μουσική: Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου