Ένα ηθικοπλαστικό κείμενο για το Ψυχοσάββατο (: Συνεργασία)

Ένα σύντομο κείμενο ως παραμυθία για το σημερινό Ψυχοσάββατο δημοσιεύουμε απόψε. Πρόκειται για μια ακόμη συνεργασία του αγαπητού συναδέλφου Κωνσταντίνου Γαβριήλ, τον οποίο και ευχαριστούμε.

"ΚΑΙ ΜΗ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ … ΝΑ ΛΕΜΕ

Το θέμα είναι να προσδιορίσουμε ποια είναι αυτά τα χειρότερα, για να ξέρουμε πότε αξίζει να ανησυχούμε , να στεναχωριόμαστε και να συγκλονιζόμαστε . Έτσι είναι !
Για να δούμε, κάποια γεγονότα που συνήθως μας απασχολούν, μας αγχώνουν και τελικά μας φθείρουν και μας καθιστούν «ζωντανούς νεκρούς» ή αλλιώς όρθια πτώματα. Χαριτολογώντας τώρα - μου λένε πολλές φορές κάποιοι: «πω πω είμαι πτώμα » και τους απαντώ «καλή ανάσταση!»
Σαν παιδί, λοιπόν, ένας άνθρωπος αγχώνεται με τα μαθήματα, τους βαθμούς , τη συμπεριφορά των συνομηλίκων και των φίλων του προς αυτόν, τη θέση που κατέχει στην κοινωνία του σχολικού περιβάλλοντος .
Σαν έφηβος μετά έχει το θέμα των σχέσεων με το άλλο φύλο . «Θα βρω κάποιο ταίρι ;» ή «Οι άλλοι έχουν σχέση με άτομο του άλλου φύλου . Εγώ δεν έχω ακόμα . Μήπως υστερώ σε κάτι ; Άλλοι έχουν σεξουαλική επαφή, ενώ εγώ ακόμα τίποτε .»
Οι πανελλήνιες πάλι ! Τι άγχος κι αυτό ! «θα περάσω ;» ή «τι θα γίνει αν δεν περάσω ; Με τι θα απασχοληθώ ; Θα στενοχωρηθούν και οι γονείς μου που κάνουν το παν για να με βοηθήσουν !»

Άλλος πάλι έχει χωρισμένους γονείς και στενοχωριέται .
Άλλου πάλι οι γονείς είτε χωρισμένοι , είτε όχι δεν ενδιαφέρονται για την πρόοδο του παιδιού τους .
Άλλη κοπέλα μπορεί να μείνει έγκυος , χωρίς να είναι παντρεμένη , σε μικρή ή μεγαλύτερη ηλικία .
Άλλοι «μπλέκουν» στα ναρκωτικά .
Κάποιου παιδιού πεθαίνει ένας ή και οι δύο γονείς του .
Κάποιος σπουδάζει αι δεν πάει καλά στις σπουδές του. Είτε καθυστερεί να τελειώσει , είτε δεν τελειώνει καθόλου .
Πολλοί δεν έχουν εργασία .
Άλλοι με οικογένειες «χάνουν» ξαφνικά τη δουλειά τους κι έχουν να θρέψουν παιδιά , έχουν δάνεια , έχουν ενοίκια . Πολλοί πάλι χωρίζουν από τους συζύγους τους . Άλλοι αποκτούν παιδιά άρρωστα , άλλοι δεν αξιώνονται να αποκτήσουν παιδιά .
Πολλοί έρχονται αντιμέτωποι με ανίατες αρρώστιες και το θάνατο αγαπημένων προσώπων , όπως γονέων , παιδιών φίλων τους !
Τι άλλο να μου έρθει στο μυαλό . Ας σκεφτεί ο καθένας κι ας βάλει και τα δικά του μαζί σε αυτά..

Η απάντηση είναι μία !!!
«ΚΑΙ ΜΗ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ …»
Μα θα μου πει κανείς, τρελάθηκες ; Εσύ τα είπες σχεδόν όλα, με αποκορύφωμα να θάβει ο γονιός το παιδί του !!!
Να ρωτήσω κι εγώ με τη σειρά μου: Οι άγιοι της εκκλησίας μας ζουν ή είναι πεθαμένοι ; Ο Χριστός και η Παναγία ζουν ή όχι ; Ποιους επικαλούμαστε και ποιους δοξολογούμε ; Τα θαύματα που γίνονται καθημερινά από ποιους γίνονται ; Από ζωντανούς ή από νεκρούς ; Ο σπόρος για να ζήσει πρέπει να πεθάνει . Πρέπει να θαφτεί στο χώμα , αλλιώς δεν έχει νόημα ύπαρξης .
Πώς τα έχεις κανονισμένα έτσι, Θεέ μου ; «Τις Θεός μέγας, ως ο Θεός ημών !» όπως λέει τροπάριο της εκκλησίας .
Και τι δεν πέρασαν οι άγιοι της εκκλησίας μας «για του Χριστού την πίστη την αγία» , όπως έλεγε ο Κολοκοτρώνης . Τι βασανιστήρια φρικτά ! Άλλους έγδαραν ζωντανούς , άλλους έσερναν δεμένους σε άλογα , άλλους αποκεφάλισαν αφού ούτε φωτιά τους έκαιγε , ούτε μαχαίρια , ξυράφια και άλλα τους σκότωναν καθώς θεραπεύονταν από τον Κύριο , άλλους μαζί με τα προηγούμενα τους συκοφαντούσαν διαστρέφοντας την αλήθεια και διαβάλλοντας τους σε άρχοντες και σε κοινούς ανθρώπους . Άλλοι πάλι υπέμεναν αρρώστιες ανίατες με πόνους φρικτούς , για τις οποίες μάλιστα είχαν προσευχηθεί να τους χαριστούν . Τι τρέλα «κουβαλούσαν» αλήθεια και την «κουβαλούν» ακόμα όλοι αυτοί !
Όλοι αυτοί , λοιπόν, βλέπουν πρόσωπο Θεού . Είναι μαζί με τον Κύριό μας και ζουν την αιώνια χαρά . Για όλους αυτούς οι δοκιμασίες της επί γης ζωής τους , ήταν μια επένδυση αφιλοκερδής .
Μα υπάρχει αφιλοκερδής επένδυση ; Ναι υπάρχει . Όταν ακουμπάς τη ζωή σου ολόκληρη στο Θεό από αγάπη σε Αυτόν, ποιος ή τι είναι εκείνο που μπορεί να σου στερήσει την παντοτινή χαρά ;
Νομίζουμε ότι μόνοι μας πολεμάμε στη ζωή ; Αν ήταν έτσι ο μισόκαλος θα μας είχε ήδη συντρίψει και αφανίσει . Ο σταυρός που σηκώνουμε ουσιαστικά δεν σηκώνεται από εμάς . Εμείς «σηκώνουμε» μόνο τη σκιά του . Το κυρίως φορτίο το έχει αναλάβει ο καλός μας Ιησούς Χριστός . Όταν το κατανοήσουμε αυτό, σωθήκαμε !!!
Δεν είναι λίγο πράγμα οι δοκιμασίες που προανέφερα . Εν Χριστώ όμως μετουσιώνονται . Είναι αυτή η τρέλα, που εκεί που βλέπεις κάποιους να δοκιμάζονται μέσα σε καμίνια, αυτοί να αισθάνονται δροσιά , εκεί που βλέπεις τα σώματα γεμάτα πληγές , εκεί να θεραπεύονται !
Οι άνθρωποί μας που «έφυγαν» από τον κόσμο ετούτο, απλώς κοιμούνται. Κοιμούνται όμως , κάπως παραπάνω! Δε θα τους δούμε ξύπνιους σ’ αυτήν, ενδεχομένως , τη ζωή αλλά στην επόμενη .
Για παράδειγμα : Όλοι στο σπίτι δεν πηγαίνουμε μαζί για ύπνο . Άλλος κοιμάται στις 9:30 , γιατί έχει να σηκωθεί πρωί , άλλος κοιμάται στις 11:00 , γιατί παρακολουθεί κάποια ταινία . Άλλος στις 12:00 , γιατί διαβάζει τα μαθήματά του . Καθένας που πέφτει για ύπνο αργότερα από τους άλλους δε στεναχωριέται , που οι άλλοι κοιμούνται , διότι την άλλη ημέρα θα ξαναβρεθούν όλοι μαζί .
Έτσι συμβαίνει και με τους αγαπημένους μας , που έχουν «πεθάνει» .Έχουν «πέσει για ύπνο » νωρίτερα από εμάς , όμως την επόμενη ημέρα , που είναι η ανάσταση των νεκρών θα ξανασυναντηθούμε .
Η απουσία του φωτός είναι το σκοτάδι . Η απουσία του Χριστού από τη ζωή μας είναι η κόλασή μας είτε εδώ και τώρα , είτε εκεί και τότε .
Τα «χειρότερα» , λοιπόν , είναι να βρίσκεσαι πάνω από τη γη χωρίς Χριστό στη ζωή σου . Όλα τα άλλα είναι περαστικά . Ασφαλώς είναι περαστικά, αφού κάποια στιγμή θα περάσουμε από την παρούσα στη μέλλουσα ζωή , όπου οι δοκιμασίες παύουν να υφίστανται και υπάρχει χαρά Θεού!!!

Υ.Γ. Τα πρώτα εκατό χρόνια είναι δύσκολα"

Γαβριήλ Κωνσταντίνος
Καθηγητής Φυσικής