Μαρτυρολόγιο: ΕΥΑΓΟΡΑΣ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΔΗΣ

Πενηνταδύο χρόνια πρίν. Μεσάνυχτα της 13ης-14ης Μαρτίου.
Μαρτύρησε ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης.

Ήταν μεσάνυχτα της 13ης-14ης Μαρτίου «σαν το ’φεραν οι ‘Xριστιανοί’ να το κρεμάσουν το δεκαεφτά-δεκαοχτώ χρονώ αθώο παιδί…».

Αν ζούσε ο «ελληνικός» Καβάφης θα έγραφε ένα ακόμα πιο συγκλονιστικό ποίημα από τα «Κρυμμένα» του που έγραψε μισό αιώνα πριν από τότε.

Και μπορεί να έβαζε έναν τέτοιο τίτλο:

14 Μαρτίου 1957, 1 π.μ.
{Και μια ανάλογη συνέχεια}:

Κι όταν το ανέβασαν την σκάλα της κρεμάλας
κι επέρασάν το το σκοινί και το ’πνιξαν
το δεκαεφτά χρονώ αθώο παιδί,
κ’ ελεεινά κρεμνιούνταν στο κενόν
με τους σπασμούς της μαύρης του αγωνίας
το εφηβικόν ωραία καμωμένο σώμα,
η μάνα η μάρτυσσα κυλιούντανε στα χώματα
και δεν μοιρολογούσε πια για χρόνια τώρα·
«Δεκαφτά μέρες μοναχά», μοιρολογούσε,
«δεκαφτά μέρες μοναχά σε χάρηκα, παιδί μου».


…………………………….

Δεν σε ξεχνάμε Ευαγόρα.
Πάγκαλε Έλληνα, Παλληκαρίδη.
Στο Πάνθεο των Ηρώων του Έθνους μας είσαι.
Και πάντα εσένα θα σηκώνουμε να μας πής ιστορία..

Κι όχι, βέβαια, κάποιους προβεβλημένους από εγχώρια ινστιτούτα ελλαδίτες πολιτικούς, τους οποίους η μάζα των συγχρόνων μας τους έβαλε ελαφρά τη καρδία στους «100 μεγαλύτερους Έλληνες» -αν είναι δυνατόν!- στην χιλιο-μυριό-χρονη Ιστορία του έθνους μας (?!)...

Δήτε, φίλοι, και τα αφιερώματα των (δυνάμει) συμπαρατασσομένων:
http://infognomonpolitics.blogspot.com/2009/03/blog-post_9113.html
http://www.greekalert.com/2009/03/blog-post_3286.html
http://infognomonpolitics.blogspot.com/2009/03/blog-post_666.html