Επ’ ευκαιρία τής σημερινής αναμέτρησης της εθνικής ποδοσφαιρικής μας ομάδας στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 2008 (ή χυδαϊστί-γκρεκυλιστί: "γιούρο¨) στην Αυστρία, προδημοσιεύουμε ένα κείμενο ενός μεγάλου Λογοτέχνη μας με θέμα το ομαδικό παιχνίδι και τα ομαδικά αθλήματα, υπο τύπον «Διαγωνισμού Γνώσεων».QUIZ: A qual nostro grandissimo letterato appartiene il testo seguente dal titolo: "Il Giuoco in Gruppo"?
"ΚΟΥΙΖ:
Σε ποιόν, λοιπόν, μεγάλο νεοέλληνα λογοτέχνη ανήκει το ακόλουθο κείμενο;
ΤΟ ΟΜΑΔΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ
"Στα ομαδικά αθλήματα μαθαίνεις να ’σαι έτοιμος, να συγκρατιέσαι, να περιμένεις
στην κατάλληλη στιγμή, να θυσιάζεις τις ατομικές χαρές ή προτιμήσεις για τα
συμφέροντα της ομάδας. Μαθαίνεις να προσαρμόζεις τις ιδιότητές σου στις ανάγκες του συνόλου, να εκμεταλλεύεσαι, όσο μπορείς, για τη νίκη τα ελαττώματα και τα προτερήματά σου. Με τη μέθοδο αυτή μονάχα μπορείς ν’ ασκηθείς για το μεγάλο
παιχνίδι, αργότερα, της δημόσιας ζωής.
Για να φτάσεις στο υψηλό αυτό κορύφωμα της άσκησης, πρέπει καλά να ξέρεις τον εαυτό σου, να ξέρεις τον διπλανό σου, να ξέρεις κι ολάκερη την ομάδα, όπου ανήκεις. Κι όχι μονάχα αυτό: να ξέρεις και την αντίπαλή σου ομάδα. Να μην την περιφρονάς, να τη σπουδάζεις με αμεροληψία και σέβας, να ξέρεις καλά τις αρετές και τις δυνάμεις της, για να οργανώσεις ανάλογα και σύ τις αρετές και τις δυνάμεις σου και να μην χάσεις το παιχνίδι.
Κι ακόμα τούτο το σημαντικότατο, που αποτελεί το πιο κρυφό, το πιο πανάρχαιο τέρμα του παιχνιδιού: να ξέρεις πως κι η αντίθετη ομάδα στο βάθος δεν είναι αντίμαχη, συνεργάζεται μαζί σου, γιατί χωρίς αυτή δε θα υπήρχε παιχνίδι.
Ό,τι αγνότατα ηθικό μπορεί να μας μάθει το παιχνίδι είναι τούτο: ο ανώτατος σκοπός του παιχνιδιού δεν είναι η νίκη, παρά πώς, από ποιους δρόμους, με ποια προπόνηση, με τί πειθαρχία, ακολουθώντας αυστηρά τους νόμους του παιχνιδιού, να μάχεσαι για τη νίκη.
(...) προσπαθούσα να βρω τους θεμελιακούς νόμους τής άσκησης. Βρήκα τέσσερις:
1. Να ασκείς το σώμα και την ψυχή ως άτομο, ανεξάρτητα από την ομάδα.
2. Ν’ ασκείς το σώμα και την ψυχή ως άτομο μέσα στην ομάδα τη δική σου.
3. Ν’ ασκείς το σώμα και την ψυχή αναφορικά με την αντίπαλη ομάδα.
4. Ν’ ασκείται ολάκερη η μια ομάδα αναφορικά με ολάκερη την άλλη ομάδα.
Η ζωή είναι παιχνίδι σαν το τένις, σαν το γκολφ. Δεν παίζεις μόνος σου, παίζεις με άλλους. Έχεις ευθύνη απέναντι σε όλους τους συντρόφους του, όλοι σου οι σύντροφοι έχουν ευθύνη απέναντί σου. Άτομο κι ομάδα είναι ένα. Το παιχνίδι έχει νόμους. Όποιος θέλει να παίζει, οφείλει να ξέρει τους νόμους αυτούς και να τους σέβεται. Αν δεν ξέρει τους νόμους ή αν δεν θέλει να τους σέβεται, δεν είναι άξιος να λάβει μέρος στο παιχνίδι. Μέσα στον κύκλο που χαράζουν οι νόμοι είναι απόλυτα λεύτερος. Κανένας, μήτε ο βασιλιάς, δεν έχει δικαίωμα να επέμβει. Μπορεί οι νόμοι αυτοί να είναι παλιωμένοι ή στραβοί ή αυθαίρετοι. Δεν έχει σημασία. Το σπουδαίο είναι, κι αυτό γυμνάζει την ψυχή του ανθρώπου, να τους υπακούς.
Δεν πρέπει να ντρέπεσαι πως νικήθηκες, πρέπει να ντρέπεσαι μονάχα όταν έπαιξες κακά και γι’ αυτό νικήθηκες ή – κι αυτό είναι το χειρότερο – πρέπει να ντρέπεσαι όταν νίκησες παίζοντας κακά ή άτιμα."
ΣΗΜ. Το κείμενο (στην πλήρη του μορφή) πρόκειται να δημοσιευθή οσωνούπω στο περιοδικό μας «Νέος Παλαμήδης».
Υπογράφοντας κάτω απο την υπογραμμισμένη-τονισμένη τελευταία παράγραφο του κειμένου τού κορυφαίου μας λογοτέχνη, ευχόμαστε στην Εθνική μας ποδοσφαιρική ομάδα ΝΙΚΗ με ΕΥ ΑΓΩΝΙΖΕΣΘΑΙ!
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου