4o ΟΜΑΔΙΚΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ, 1 ΙΟΥΝΙΟΥ 2008 ΣΤΗΝ ΧΑΛΚΙΔΑ: ΟΙ ΠΡΟΣΚΛΗΣΕΙΣ

GLI INVITI ALLA MANIFESTAZIONE
1. AGLI UFFICIALI:
Όπως και πέρυσι εκτός απο πρόσκλησι προς τους επισήμους προβλέψαμε να προσκληθούν κατα απόλυτη προτεραιότητα ΟΙ ΥΨΗΛΟΙ ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΙ ΜΑΣ, τα παιδιά!

2. AI RAGAZZI:

4ο ΟΜΑΔΙΚΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ, 1 ΙΟΥΝΙΟΥ 2008 ΣΤΗΝ ΧΑΛΚΙΔΑ: Η ΑΦΙΣΣΑ

29 ΜΑΪΟΥ 1453 *** ΤΟ ΠΑΡΘΕΝ ΤΟΥ Κ. ΚΑΒΑΦΗ

Πάρθεν

Aυτές τες μέρες διάβαζα δημοτικά τραγούδια,
για τ' άθλα των κλεφτών και τους πολέμους,
πράγματα συμπαθητικά· δικά μας, Γραικικά.

Διάβαζα και τα πένθιμα για τον χαμό της Πόλης
«Πήραν την Πόλη, πήραν την· πήραν την Σαλονίκη».
Και την Φωνή που εκεί που οι δυο εψέλναν,
«ζερβά ο βασιλιάς, δεξιά ο πατριάρχης»,
ακούσθηκε κ' είπε να πάψουν πια
«πάψτε παπάδες τα χαρτιά και κλείστε τα βαγγέλια»
πήραν την Πόλη, πήραν την· πήραν την Σαλονίκη.

Όμως απ' τ' άλλα πιο πολύ με άγγιξε το άσμα
το Τραπεζούντιον με την παράξενή του γλώσσα
και με την λύπη των Γραικών των μακρινών εκείνων
που ίσως όλο πίστευαν που θα σωθούμε ακόμη.

Μα αλίμονον μοιραίον πουλί «απαί την Πόλην έρται»
με στο «φτερούλν' αθε χαρτίν περιγραμμένον
κι ουδέ στην άμπελον κονεύ' μηδέ στο περιβόλι
επήγεν και εκόνεψεν στου κυπαρίσ' την ρίζαν».
Οι αρχιερείς δεν δύνανται (ή δεν θέλουν) να διαβάσουν
«Χέρας υιός Γιανίκας έν» αυτός το παίρνει το χαρτί,
και το διαβάζει κι ολοφύρεται.
«Σίτ' αναγνώθ' σίτ' ανακλαίγ' σίτ' ανακρούγ' την κάρδιαν.
Ν' αοιλλή εμάς, να βάι εμάς, η Pωμανία πάρθεν.»

Κ.Π. Καβάφης

Η ΠΡΟΚΗΡΥΞΙ ΑΓΩΝΩΝ ΤΟΥ ΟΜΑΔΙΚΟΥ ΣΧΟΛΙΚΟΥ 2008

[Με την κατανόησί σας ξαναδημοσιεύουμε σε συνεννόησι και με τον Οργανισμό Άθλησης Χαλκίδας την τελική Προκήρυξι των Σχολικών Αγώνων της 1ης Ιουνίου. Η προηγούμενη που είχε κοινοποιηθή απο τον α΄συνδιοργανωτή στην ΕΣΟ λόγω κάποιων ατελειών έχρηζε διορθώσεως.]
Η ΠΡΟΚΗΡΥΞΙ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΑΝΑΘΕΩΡΗΜΕΝΗ:


ΤΟ 4ο ΟΜΑΔΙΚΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΧΑΛΚΙΔΑ

ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ ΑΓΩΝΩΝ
Ο Οργανισμός Άθλησης Χαλκίδας και η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Χαλκίδας σε συνεργασία με τον Μορφωτικό – Αθλητικό Σύλλογο «Αθλητικό Εκπολιτιστικό Κέντρο ΆΒΑΞ ΚΑΙ ΠΕΣΣΟΙ΄» προκηρύσσουν το 1ο ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΟ ΟΜΑΔΙΚΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ (ΑΝΟΙΚΤΟ) 2008 (που είναι ταυτόχρονα και 4o ΟΜΑΔΙΚΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΧΑΛΚΙΔΟΣ (ΑΝΟΙΚΤΟ) 2008)
ΔΙΟΡΓΑΝΩΤΕΣ
‘Ο Οργανισμός Άθλησης Χαλκίδας,
η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Χαλκίδας και το
«Αθλητικό Εκπολιτιστικό Κέντρο ΆΒΑΞ ΚΑΙ ΠΕΣΣΟΙ΄».
ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
ΦΩΤΟΥ Σταύρος (Πρόεδρος Οργανισμού Άθλησης Χαλκίδας)
Αλέξανδρος ΣΟΪΛΕΜΕΖΗΣ (Πρόεδρος «Αθλητικού Εκπολιτιστικού Κέντρου ΆΒΑΞ ΚΑΙ ΠΕΣΣΟΙ΄»)
Αλέξης ΚΛΑΜΑΡΗΣ (Αντιπρόεδρος «Αθλ. Εκπ. Κέντρου ΆΒΑΞ ΚΑΙ ΠΕΣΣΟΙ΄»)
Ζωή ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΟΥ (Έφορος Σκακιστικού Τμήματος «Αθλ. Εκπ. Κέντρου ΆΒΑΞ ΚΑΙ ΠΕΣΣΟΙ΄»).
ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΓΩΝΩΝ
Το Πρωτάθλημα θα διεξαχθεί με Ελβετικό σύστημα πέντε (5) γύρων σε έναν όμιλο.
ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ
Όλα τα Σχολεία Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης της Χαλκίδας, των όμορων Δήμων και όλων των Πόλεων του Νομού Ευβοίας
ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΟΜΑΔΩΝ
Οι συνθέσεις των ομάδων θα είναι τετραμελείς (4μελείς), ανεξαρτήτως τάξης.
Πριν από την έναρξη των αγώνων οι ομάδες δηλώνουν τη σειρά, με την οποία θα αγωνίζονται οι παίκτες και οι παίκτριές τους.
Οι ομάδες πρέπει να έχουν 4μελή σύνθεση στον αγώνα, αλλά μπορούν να περιλαμβάνουν και 1 επιπλέον αναπληρωματικό παίκτη. Δεν υπάρχουν περιορισμοί φύλου και ηλικιακής βαθμίδας. (Οι ομάδες αποτελούνται από μαθητές-τριες οποιασδήποτε τάξης τού Δημοτικού ή και –ενδεχομένως- Νηπιαγωγείου).
Δεν έχουν δικαίωμα συμμετοχής μαθητές – μαθήτριες της Δευτεροβάθμιας Εκπ/σης. Ο Διοργανωτής μπορεί να επιτρέψει την συμμετοχή και μικτής ομάδας (δηλαδή ομάδας που αποτελείται από μαθητές διαφορετικών Δημοτικών Σχολείων).
Κάθε Σχολείο έχει δικαίωμα συμμετοχής ΚΑΙ με περισσότερες της μίας (1) ομάδες. Σ’ αυτή την περίπτωση δεν επιτρέπεται αλλαγή παίκτη από μια ομάδα στην άλλη.

Οι δηλώσεις συμμετοχής θα γίνονται δεκτές μέχρι την Παρασκευή 30.05.08 μεσημέρι στο τηλ. του ΟΑΧ 22210-37877, το Σάββατο, 31 Μαΐου 22210-74558 στο κιν. 6936550215 [& «e-mail» (al5zkgps@otenet.gr) του Α.Ε. Κέντρου «ΑΒΑΞ & ΠΕΣΣΟΙ»].
ΗΜΕΡΕΣ - ΩΡΕΣ ΑΓΩΝΩΝ
1ο ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΟ ΟΜΑΔΙΚΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ θα διεξαχθεί το Κυριακή, 1 Ιουνίου 2008 και από ώρα 10.00 έως ώρα 15.00 περίπου. Οι αγωνιζόμενοι θα πρέπει να έχουν προσέλθει στο χώρο αγώνων και να έχουν επιβεβαιώσει τη συµµετοχή τους το αργότερο μέχρι τις 09.40.
ΧΩΡΟI ΑΓΩΝΩΝ
Οι αγώνες θα διεξαχθούν στο Κλειστό Γυμναστήριο Κανήθου «Τάσος Καμπούρης»

ΧΡΟΝΟΣ ΣΚΕΨΗΣ
Ο χρόνος σκέψης ορίζεται σε δεκαπέντε (15) λεπτά για κάθε παίκτη.
Μετά την παρέλευση του ημιώρου οι διαιτητές θα κάνουν χρήση χρονομέτρου με 5΄ επιπλέον χρόνο σκέψης για κάθε παίκτη

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ
Η νικήτρια κάθε συνάντησης γύρου παίρνει 2 βαθμούς (“Game Points”) και η ηττημένη 0. ΄Αν το αποτέλεσμα είναι ισόπαλο, οι ομάδες παίρνουν από 1 βαθμό. Η ήττα άνευ αγώνος τιμωρείται με αφαίρεση 1 βαθμού. Η ομάδα που σημειώνει νίκη χωρίς αγώνα, όπως και η ομάδα που παίρνει το «ΒΥΕ» παίρνουν επίσης από δύο βαθμούς και 2.5 πόντους.
ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΑΡΣΗΣ ΙΣΟΒΑΘΜΙΑΣ
Θα ισχύσουν τα εξής κριτήρια άρσης ισοβαθμίας κατά σειρά:
1ο : Το τουρνουά των ισοβάθμων (εφόσον όλες οι ισόβαθμες ομάδες έχουν παίξει μεταξύ τους), 2ο : Άθροισμα πόντων,
3ο : Σύνολο πόντων κατά σειρά στην πρώτη (1η), δεύτερη (2η), τρίτη (3η) και τέταρτη (4η) σκακιέρα,
4ο : Αγώνας κατάταξης με χρόνο σκέψης πέντε (5) λεπτά για κάθε παίκτη για ολόκληρη την παρτίδα.
ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ ΑΓΩΝΩΝ
Θα ισχύσουν οι Κανονισµοί της Ε.Σ.Ο. και της FIDE. Επισημαίνεται ότι για κάθε κενή σκακιέρα αφαιρείται μισός (0,5) βαθμός.
ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ – ΕΝΣΤΑΣΕΙΣ
Επικεφαλής διαιτητής προτείνεται ο ΟΔ και ΥΜ Μιχάλης ΠΡΕΒΕΝΙΟΣ,
Λοιποί διαιτητές της διοργάνωσης προτείνονται η ΟΔΒΚ Ντίνα ΣΕΡΕΤΑΚΗ, η ΟΔΓΚ Βασιλική ΒΛΑΧΟΥ, και ο ΥΜ Γιάννης ΚΥΜΟΥΡΤΖΗΣ .
Οι ενστάσεις εκδικάζονται από τριμελή (3μελή) Επιτροπή, αποτελούμενη από τον ΔΜ Νίκο ΣΚΑΛΚΩΤΑ Τεχνικό Διευθυντή Αγώνων, τον Προβελέγγιο Δημήτρη και τον Αλέξη Κλαμαρή. Οι αποφάσεις της Επιτροπής έχουν τελεσίδικο χαρακτήρα. Εάν δικαιωθεί η ένσταση, έστω και µερικώς, το παράβολο ένστασης (50 € ) επιστρέφεται.
ΒΡΑΒΕΥΣΕΙΣ – ΕΠΑΘΛΑ
Στις πρώτες τρείς (3) ομάδες της ΓΕΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΤΑΞΗΣ θα απονεμηθεί ΚΥΠΕΛΛΟ (ως πρωταθλήτριες ομάδες του Νομού) και σε τέσσερις (ή & πέντε) παίκτες κάθε ομάδος των τριών πρώτων της γενικής κατάταξης ΜΕΤΑΛΛΙΑ. Με ξεχωριστό ΚΥΠΕΛΛΟ θα βραβευθεί και η ομάδα του Δημοτικού που θα πρωτεύσει ανάμεσα στα Σχολεία τής ΧΑΛΚΙΔΑΣ.
Προβλέπονται βραβεύσεις ΓΙΑ ΤΡΕΙΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ. Δηλαδή, εκτός της ΓΕΝΙΚΗΣ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑΣ θα υπάρξει διάθεση επιπλέον επιβράβευσης ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΜΑΔΕΣ ΜΕ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΜΙΚΡΟΤΕΡΩΝ ΤΑΞΕΩΝ. Έτσι με ΜΕΤΑΛΛΙΑ θα βραβευθούν και οι παίκτες εκείνων των ομάδων (μέχρι ΤΡΕΙΣ ΟΜΑΔΕΣ) που αποτελούμενες από ΜΑΘΗΤΕΣ της ΜΕΣΑΙΑΣ ηλικιακής ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ (των Τάξεων δηλ. Γ΄ και Δ΄) θα βρεθούν στην καλύτερη θέση της Γενικής Κατάταξης.
Το ίδιο (με ΜΕΤΑΛΛΙΑ) θα βραβευθούν και οι παίκτες εκείνων των ομάδων (μέχρι ΤΡΕΙΣ) που αποτελούμενες από ΜΑΘΗΤΕΣ της ΜΙΚΡΗΣ ηλικιακής ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ (των Τάξεων δηλ. Α΄, Β΄) θα βρεθούν υψηλότερα στην Γενική Κατάταξη.
Εάν μια Ομάδα της Μεσαίας ή Μικρής Κατηγορίας βρεθεί στις τρείς πρώτες θέσεις της ΓΕΝΙΚΗΣ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑΣ παίρνει και τα ΔΥΟ ΕΠΑΘΛΑ!

ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΛΥΨΗ - ΠΡΩΤΕΣ ΒΟΗΘΕΙΕΣ
Η Οργανωτική Επιτροπής θα μεριμνήσει να υπάρχει γιατρός στο χώρο των αγώνων.
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΑΓΩΝΩΝ
Διευθυντής Αγώνων ορίζεται ο κ. Αλέξανδρος Σοϊλεμέζης (τηλ.: 6976372967, e-mail: al5zkgps@otenet.gr), Πρόεδρος Αθλητικού Εκπολιτιστικού Κέντρου ΆΒΑΞ ΚΑΙ ΠΕΣΣΟΙ΄ και Τεχνικός Διευθυντής ο κ. Νίκος ΣΚΑΛΚΩΤΑΣ, ΔΜ.
ΔΙΑΦΟΡΑ
Για κάθε ζήτηµα που δεν προβλέπεται από την προκήρυξη ή από τους Κανονισμούς της Ε.Σ.Ο. και της FIDE, καθώς και για κάθε έκτακτο περιστατικό, αρμόδιοι να αποφασίσουν είναι ο Διευθυντής Αγώνων για οργανωτικά θέματα και ο Επικεφαλής Διαιτητής για τεχνικά θέματα.


Εκ μέρους της Οργανωτικής Επιτροπής

Σταύρος ΦΩΤΟΥ (Πρόεδρος Οργανισμού Άθλησης Χαλκίδας)
Αλέξανδρος ΣΟΪΛΕΜΕΖΗΣ (ΥΜ και Πρόεδρος ΔΣ «Αθλητικού Εκπολιτιστικού Κέντρου ΆΒΑΞ ΚΑΙ ΠΕΣΣΟΙ΄»)

O ΆΓΙΟΣ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, Ο ΕΚ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (Αλέξανδρος ο Δερβίσης). Sant' Alessandro neomartire, il Derviscio

AΓΙΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ο ΔΕΡΒΙΣΗΣ
SANT' ALESSANDRO NEOMARTIRE, IL DERVISCIO 

Σήμερα το εορτολόγιο της Εκκλησίας μας μεταξύ άλλων τιμά και την μνήμη ενός νεομάρτυρα, ονόματι Αλέξανδρος ο Δερβίσης! 
Ναι, καλά καταλάβατε, μωαμεθανός, ισλαμιστής και μάλιστα ΔΕΡΒΙΣΗΣ! Έλληνας που εξισλαμίστηκε στην Τουρκοκρατία, αλλά μετά, και ενώ είχε γίνη Δερβίσης, άρχισε να συμπεριφέρεται ως δια Χριστόν σαλός και στο τέλος, μια μέρα, οδηγήθηκε στο μαρτύριο. Ήταν 26 Μαΐου τού 1794…
Περένθεσι:  
ΚΑΙ ΜΕ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ΠΑΛΕΨΑΜΕ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ. ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ!!

Μια ματιά, λοιπόν, στο Συναξάρι τού εκ Θεσσαλονίκης συνονόματου Αγίου επιβάλλεται.
Άλλωστε είναι και σχετικά σπάνιες οι περιπτώσεις αγιοποίησης αλλαξοπιστησάντων χριστιανών, « ΑΡΝΗΣΙΧΡΙΣΤΩΝ», που επανήλθαν στην Πίστι την Αγία.

Ο άγιος Αλέξανδρος καταγόταν από την περιοχή Λαοδηγήτρια της Θεσσαλονίκης. Σε νεαρή ηλικία οι γονείς του τον έστειλαν στη Σμύρνη, προσπαθώντας να τον προφυλάξουν από τις ακόλαστες προθέσεις κάποιου Τούρκου. Εκει ο νεαρός ρωμιός βρήκε δουλειά σ’ έναν Τούρκο πασά και κάποια στιγμή εξισλαμίζεται. Ύστερα, ο Αλέξανδρος εγκαταλείπει την Σμύρνη και αφού ταξίδεψε αρκετά, πηγαίνει στην Μέκκα προσκυνητής και δέχεται το σχήμα τού δερβίση εγγραφόμενος στο σχετικό Τάγμα. Κι ενώ άρχισε να κηρύττει την ισλαμική θρησκεία ως δερβίσης, κάτι συνέβη στην ψυχή του και ανένηψε. Έτσι νιώθοντας χριστιανός άρχισε να ζή ως δια Χριστόν σαλός και υπό το σχήμα πάντα τού Δερβίση, περιόδευσε για χρόνια σε υπόδουλες χώρες ελέγχοντας σκληρά την τουρκική τυραννική εξουσία.
« Όσες δε φορές του δόθηκε η ευκαιρία να εκδηλώσει την πίστη του στο Xριστό το έκανε εκτελώντας αγαθά έργα. Ευρισκόμενος στη Χίο, παρακολούθησε άφοβα σε Χριστιανική Εκκλησία τις ιερές ακολουθίες της Μ. Τεσσαρακοστής φορώντας ακόμη τα ρούχα του Δερβίση. Από τη Χίο μετέβη στη Σμύρνη και παρουσιάσθηκε στον κριτή της πόλης στον οποίο ομολόγησε με θάρρος ότι μετανόησε για την προηγούμενη μεταστροφή του και ότι θα επανερχόταν πλέον στο Χριστιανισμό. Μπροστά του δε έβγαλε και ποδοπάτησε τα ρούχα του Δερβίση. Τον έριξαν αμέσως στη φυλακή από την οποία τον έβγαλαν τρεις φορές προσπαθώντας με κολακείες και απειλές να κάμψουν το φρόνημά του και την πίστη του. Όμως ο Αλέξανδρος παρέμεινε ακατάβλητος και σταθερός στην απόφασή του να μαρτυρήσει για την πίστη του. Όταν δε προσήλθε στον τόπο της εκτέλεσης προσευχόταν γονατιστός και ατάραχος μπροστά στο πολυάριθμο και μανιασμένο πλήθος. Γεμάτος χαρά και θάρρος, υπέμεινε με καρτερία το μαρτυρικό του θάνατο δι` αποκεφαλισμού, στις 26 Μαΐου 1794, γενόμενος έτσι κι εκείνος κάτοικος της άνω Ιερουσαλήμ και μέτοχος της ουράνιας δόξας» (ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, Συναξαριστής βλ. http://www.ecclesia.gr/greek/synaxaire/synaxari.asp?minas=5&id=267%231_bottom ).

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ. Ήχος πλ. α΄. Τον συνάναρχον Λόγον.
"Εν αθλήσει νομίμως Μάρτυς ηρίστευσας,
και τον σε τρώσαντα πρώην κατηγωνίσω εχθρόν,
και Μαρτύρων κοινωνός ώφθης Αλέξανδρε.
Όθεν ως άγιον βλαστόν, Θεσσαλονίκη τιμά σε ,
και πόθω ανακράζει σοι : μή διαλίπης πρεσβεύων,
ελεηθήναι τούς τιμώντας σε".

Πιο πλήρες συναξάρι και αλλά και βιβλιογραφία βλ.: http://www.imth.gr/default.aspx?lang=el-GR&loc=1&&page=147&saintid=20

Η ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ. Ο ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΧΑΛΚΙΔΑ

IL FESTEGGIAMENTO DELLA "GIORNATA DI MEMORIA" 19 MAGGIO, SUL GENOCIDIO DEI GRECI DEL PONTO (IL MASSACRO/OLOCAUSTO DEI GRECI DEL MAR NERO DAI TURCHI)

Σήμερα (25.05.2008) πρωί τιμήσαμε (η πρωτοβουλία ανήκε στον Σύλλογο ΠΟΝΤΙΩΝ ΕΥΒΟΙΑΣ «ΟΙ ΚΟΜΝΗΝΟΙ», στον οποίο και τα εύσημα) επισήμως στην Χαλκίδα την Ημέρα στην μνήμη τής Ποντιακής καταστροφής. Μετά την Δοξολογία στον Ι.Ν. Αγίου Νικολάου ακολούθησε επιμνημόσυνη δέησι στην μεγάλη ομώνυμη Πλατεία & κατάθεσι στεφάνων στο εκεί Ηρώο Πεσόντων. Δύο μαρτυρίες θα ήθελα να φιλοξενούσα από αυτήν την πραγματικά σεμνή τελετή (μετρημένες οι επίσημες παρουσίες γύρω από τον Βουλευτή Ν. Δημοκρατίας κ. Κεδίκογλου, τα μέλη του Συλλόγου σύν ευάριθμοι απλοί πολίτες) στο ταπεινό μου Ιστολόγιο: την συγκινητική ευχή που διάβασε ο π. Φιλόθεος και την αυτοσχέδια ομιλία (στα Ρωσικά και με ταυτόχρονη μετάφρασι, αλλά με ουσία και αγωνιστικό πνεύμα) που έκανε ο Ιβάν Σαββίδης, βουλευτής Ρωσίας (και συντονιστής του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού των χωρών τής πρώην ΕΣΣΔ). Κρίμα που δεν κράτησα σημειώσεις (δεν είδα και δημοσιογράφους, αλλά σίγουρα πρέπει να παρευρίσκοντο πρβλ. http://www.servitoros.gr/news/view.php/18914/ ). Ίσως βρώ ή μάθω κάτι επιπλέον αύριο…
Αλήθεια:
Έγινε η ανγνώρισι της Γενοκτονίας των Ελλήνων τού Πόντου από το Ελλαδικό Κράτος ή όχι; Και βέβαια θα μου πείτε. Συμφωνώ, αλλά με αντίλογο: Με μεγάλη καθυστέρησι (πριν από 14 χρόνια), άτολμα και χωρίς σχεδιασμό. Δειλά και φοβισμένα από το casus belli, κάποιες φορές το όλο ζήτημα μοιάζει με ΓΚΡΙΖΑ ΖΩΝΗ. Με εμμονές ελληνοτουρκικής προσέγγισης κατά παραγγελίαν (His master’s voice?) άκολούθησαν βήματα παλλινδρόμησης ή και οπισθοχώρησης. Ο ΣΤΟΧΟΣ τής ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ (έστω και ως ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΤΗΣ Μ. ΑΣΙΑΣ) γιατί δεν υπηρετείται από την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ; Δείτε http://www.pontos.gr/default.asp?CatID=274&pageid=374 το κείμενο - μακροσκελής κι αγωνιώδης επιστολή (γραμμένο προ μηνός) τού καθηγητού Κωνσταντίνου Φωτιάδη προς την «Βουλή των Ελλήνων», όπου διαμαρτύρεται για την άρνησι της έκδοσης των ντοκουμέντων τής Γενοκτονίας των Ελλήνων τού Πόντου από το ελληνικό Κοινοβούλιο(?!) Τι καταλαβαίνετε;

Και μια και αναφέρθηκα στον Φωτιάδη, οφείλω να μνημονεύσω και τον έτερο των "τεμετέρων" Διοσκούρων, τον Μ. Χαραλαμπίδη. Για το ίδιο θέμα σε φυλλάδιο (που φιλοξενεί απόσπασμα ομιλίας του για την αναγνώρισι της ποντιακής γενοκτονίας) του Φεβρουάριου του 2001 διαβάζαμε: «Το κοινοβούλιο χωρίς αυτοσεβασμό, χωρίς ρόλο και ανησυχία για το κύρος του, αρνείται αυτό που νομοθέτησε. Αρνείται να εκδώσει τα στοιχεία της ποντιακής γενοκτονίας…» Αν δεν ήταν ο Μιχάλης (και κάποιοι άλλοι, βέβαια σαν τον Φωτιάδη) πού θα ήταν σήμερα το θέμα της Γενοκτονίας; Στα εντελώς αζήτητα της Ελλαδικής Διπλωματίας και στο κελάρι των εκάστοτε μεταπαπανδρεϊκών Κυβερνήσεων.
Κλείνουμε προς ώρας το θέμα με ένα τελευταίο δείγμα τής αγωνιστικότητας του Μ. Χαραλαμπίδη. Το κείμενο-διαμαρτυρία προς τον Αμερικανό πρέσβη, γραμμένο πρίν από 2 βδομάδες. Αυτήν την δημόσια επιστολή, αποσπάσματα της οποίας πρόσφατα είδαμε και στον "Επενδυτή" (17-18.05.08) μπορείτε να την διαβάσετε ολόκληρη στο ιστολόγιο του Μανιφέστου http://manifestogrecia.blogspot.com/2008/05/blog-post_13.html .

Αιώνια εφηβικό το αγωνιστικό πνεύμα του Μιχάλη. Κάποιους από εμάς συνεχίζει να μας εμπνέει. Και το ήθος του. Τον τιμούμε.
Χρειάζεται όμως ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΙ.

ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ(ΤΙΟΝ). ********************* UNA POESIA INEDITA

ΟΡΘΟΓΡΑΦΙΑ ΚΙ ΟΡΘΟΕΠΕΙΑ

Το λάθος ξεύρω
το ψεύδος όχι.

Αλέξανδρος ΣΕΛΛΕΝΙΔΗΣ
(1981)

ΤΟ 2ο ΟΜΑΔΙΚΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΧΑΛΚΙΔΟΣ (ΤΟ 2006). Η ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΜΙΑΣ ΣΚΑΚΙΣΤΙΚΗΣ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗΣ

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ …ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ
Τον Μάιο του 2006 με τον ενθουσιασμό στα ύψη από την πρόσφατη ίδρυσι του πρώτου μου Συλλόγου με την ευρηματική επωνυμία «Σκακιστική Ακαδημία Χαλκίδος ‘Παλαμήδης ο Ευβοεύς’» και προτού καλά καλά αναγνωρισθούμε από το Πρωτοδικείο Χαλκίδος αποφασίζουμε να διοργανώσουμε το 2ο Ομαδικό Σχολικό Πρωτάθλημα Χαλκίδος 2006. [Η χρονιά τελείωνε και δεν ήθελα με τίποτε να χάσω την ευκαιρία να το διοργανώσω αυτή τη φορά μόνος – χωρίς την ανάμειξι της Ευβοϊκής.]
Παρ' όλ' αυτά, στον συνάδελφο Κ. Κόρδη ήθελα να απευθύνω τιμητική πρόσκλησι συμμετοχής, αλλά ο προσωρινός Πρόεδρος απέρριψε (λυσσαλέα) την πρότασί μου στο ΔΣ που προηγήθηκε της διοργάνωσης. Αναλαμβάνω,λοιπόν, Δελτία Τύπου,

2Ο ΟΜΑΔΙΚΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΧΑΛΚΙΔΟΣ

Ο νεοσύστατος μορφωτικός – αθλητικός Σύλλογος ΣΚΑΚΙΣΤΙΚΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΧΑΛΚΙΔΟΣ «ΠΑΛΑΜΗΔΗΣ Ο ΕΥΒΟΕΥΣ» διοργανώνει την Κυριακή 4 Ιουνίου το 2ο ΟΜΑΔΙΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΣΚΑΚΙ για μαθητές – τριες ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ της πόλης μας.
Οι αγώνες θα διεξαχθούν στις σχολικές αίθουσες του 3ου ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ (οδός Βουδούρη 6).
Δικαίωμα συμμετοχής : Μαθητές- μαθήτριες Δημοτικών Σχολείων τής Χαλκίδας σε ομάδες τεσσάρων παικτών ( σε 4 σκακιέρες ). Κάθε Δημοτικό Σχολείο δικαιούται να συμμετάσχει με περισσότερες από μία (1) τετραμελείς ομάδες
Σύστημα Αγώνων το Ελβετικό πέντε γύρων.
Ώρα προσέλευσης (επιβεβαίωσης συμμετοχών) είναι η 09.00 Έναρξη κληρώσεων: 09.30. Τελετή Λήξεως – απονομές: 14.30
Δηλώσεις συμμετοχής μέχρι Παρασκευή 02.06.06 Κατ’ εξαίρεση-αλλά και χωρίς εξασφάλιση - δηλώσεις συμμετοχής μπορούν να γίνουν και την ημέρα των αγώνων κατά την ώρα προσέλευσης.
Πληροφορίες στα τηλ. 22210 – 75161 & 21250 (ώρες 8.30 – 14.00 18.00 – 21.00)
6932274274 (κ. Γιώργο Τσουνή), 6976372967 (κ. Αλέξανδρο Σοϊλεμέζη - πρωί), 6932361106 (κα. Ζωή Κωνσταντινίδου- απόγευμα).

επικοινωνία με Α΄βάθμια, έγγραφα προς Δ/ντή του Σχολικού χώρου,

ΣΚΑΚΙΣΤΙΚΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΧΑΛΚΙΔΟΣ
«ΠΑΛΑΜΗΔΗΣ Ο ΕΥΒΟΕΥΣ»
Φαρμακίδου 10 Β΄ είσοδος (Γ΄ Όροφος)
Τηλ. 22210 - 75161, 22210-21250 Fax: 2221085737 Κιν.:6932274274 (Γιώργος Τσουνής)
Χαλκίδα, 12.05.06 Προς τον Δ/ντή του 3ου Δημ. Σχολείου Χαλκίδος

ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΣΑΣ ΓΙΑ ΣΚΑΚΙΣΤΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

Κύριε Διευθυντά,
Ο νεότευκτος μορφωτικός – αθλητικός Σύλλογός μας έχει πρώτο σκοπό λειτουργίας του, σύμφωνα με το καταστατικό του, την «καλλιέργεια, ανάπτυξη και διάδοση του Σκακιού, ιδιαίτερα ανάμεσα στους μαθητές προσχολικής και σχολικής ηλικίας».
Μετά λοιπόν την επιτυχή διοργάνωση του περσινού «1ου Ομαδικού Σχολικού Πρωταθλήματος Χαλκίδος» στην οποία συνέβαλαν ουσιαστικά πολλά από τα μέλη μας, προχωρούμε και εφέτος στην διεξαγωγή σχολικών αγώνων ΣΚΑΚΙ με την μορφή Ομαδικού Πρωταθλήματος μεταξύ μαθητών Δημοτικών Σχολείων της πόλης μας, την Κυριακή 4 Ιουνίου 2006 και από 08:00 – 16:00.
Για τον σκοπό αυτό επιθυμούμε την παραχώρηση του Σχολικού σας Συγκροτήματος κατά την ως άνω ημερομηνία, και παρακαλούμε να μας διαθέσετε πέντε (5) αίθουσες διδασκαλίας.
Μετά τιμής

Ο Πρόεδρος # ##Ο Γ. Γ. του προσωρινού Δ.Σ.
Γεώργιος Τσουνής # Αλέξανδρος Σοϊλεμέζης

όλη την γραμματειακή υποστήριξι μέχρι τις Προσκλήσεις, τα "φεϊγ βολάν" για τους μαθητές ακόμα και την Αφίσσα και βέβαια γράφω την ΠΡΟΚΗΡΥΞΙ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ.

08. ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΩΝ
08.1 ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ: ΤΣΟΥΝΗΣ Γιώργος
08.2 ΤΕΧΝΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ : ΔΗΜΑΚΟΣ Χρήστος
08.3 ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ: ΣΟΪΛΕΜΕΖΗΣ Αλέξανδρος
08.4 ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΚΛΗΡΩΣΕΩΝ : ΧΟΥΧΟΥΜΗΣ Κώστας
08.5 ΕΦΟΡΟΣ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΣΚΑΚΙΟΥ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΟΥ Ζωή
09. ΒΡΑΒΕΥΣΕΙΣ: Στην πρώτη ομάδα θα απονεμηθεί ΚΥΠΕΛΛΟ και σε πέντε παίκτες κάθε ομάδος των τριών πρώτων της γενικής κατάταξης ΜΕΤΑΛΛΙΑ.
10. ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ – ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΑΡΣΗΣ ΙΣΟΒΑΘΜΙΑΣ: α) Βαθμοί, β) Κατάταξη βαθμών του τουρνουά μεταξύ ισόβαθμων ομάδων (εφ’ όσον έχουν συναντηθεί μεταξύ τους), Συνολικό άθροισμα πόντων, δ) Κατά σειρά οι συνολικοί πόντοι της 1ης σκακιέρας, της 2ης, της 3ης ή 4ης, ε) Bucholz.
10.1. Η νικήτρια του αγώνα παίρνει 2 βαθμούς και η ηττημένη 0. ΄Αν το αποτέλεσμα είναι ισόπαλο, οι ομάδες παίρνουν από 1 βαθμό. Η ήττα άνευ αγώνος τιμωρείται με αφαίρεση 1 βαθμού. Η ομάδα που σημειώνει νίκη χωρίς αγώνα, όπως και η ομάδα που παίρνει το <<ΒΥΕ>> παίρνουν επίσης από δύο βαθμούς και 2.5 πόντους.
11. ΕΝΣΤΑΣΕΙΣ : Υποβάλλονται στον Διευθυντή Αγώνων με παράβολο 50 Ευρώ, το αργότερο αμέσως μετά την λήξη της εν λόγω συνάντησης. Εκδικάζεται αμέσως από τριμελή επιτροπή αποτελούμενη από τον Διευθυντή Αγώνων και δύο μέλη του Συλλόγου. Οι αποφάσεις της Επιτροπής έχουν τελεσίδικο χαρακτήρα.
12. ΓΕΝΙΚΑ . ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ - ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙΣ: α) Για να αγωνισθεί μια ομάδα πρέπει να παρατάξει τουλάχιστον τρείς (3) παίκτες, διαφορετικά μηδενίζεται. Άν το επαναλάβει αποβάλλεται από το Πρωτάθλημα. β) Επιτρέπεται η αλλαγή σύνθεσης και η χρησιμοποίηση αναπληρωματικών παικτών σε κάθε γύρο. γ) Η σειρά σύνθεσης είναι ελεύθερη με ευθύνη του αρχηγού της ομάδας. δ) Το φύλλο σύνθεσης υποβάλλεται από τον δηλωμένο αρχηγό κάθε ομάδας στον Διαιτητή τουλάχιστον 5΄ πριν την έναρξη του υπ’ όψιν γύρου. ε ) Αναιτιολόγητη ΜΗ ΠΡΟΣΕΛΕΥΣΗ μιας ομάδας από έναν γύρο (εκτός του πρώτου) συνεπάγεται αυτόματη ΑΠΟΒΟΛΗ της ομάδας από το πρωτάθλημα.
12.1 Στον χώρο των αγώνων επιτρέπεται η παρουσία των παικτών μόνων εκείνων που έχουν αγώνα σε εξέλιξη, του διοικητικού και τεχνικού προσωπικού του Συλλόγου καθώς και του Διευθυντού του 3ου Δημ. Σχολείου (ή εκπροσώπου του).
12.2 Οι αρχηγοί των ομάδων – όταν είναι δηλωμένοι συνοδοί – θα κάθονται διακριτικά στο άνοιγμα της αιθούσης αλλά μακριά από τους παίκτες.
12.3 Οι αναπληρωματικοί παίκτες θα βρίσκονται εκτός αιθούσης.
12.4 Η παραμονή γονέων , συνοδών και λοιπών επισκεπτών είναι υποχρεωτική στον αύλειο χώρο του Σχολείου ή σε χώρους που θα υποδειχθούν από τον Οργανωτικό ή τον Τεχνικό Διευθυντή Αγώνων.
12.5 ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ, ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΕΙΣ στον Οργανωτικό ή τον Τεχνικό Διευθυντή Αγώνων.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ***Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ.
Γ. ΤΣΟΥΝΗΣ *** ΑΛΕΞ. ΣΟΪΛΕΜΕΖΗΣ

Η μέρα των αγώνων 4 Ιουνίου, έφτασε και η επιτυχία της διοργάνωσης ήταν παρ' όλες τις αντιξοότητες (με αποκορύφωμα την ασυνεννοησία στις κληρώσεις με τον άσχετο κολλητό τού Προέδρου -που είχε αρχίση συστηματικά να με παραγκωνίζη- πήγε να τα τινάξη όλα στον αέρα) γεγονός. Τριαντα πέντε ομάδες! Εκατόν πενήντα παιδιά!
Κι όμως αυτό ήταν η αρχή του τέλους για μένα. Ένα μόνο θα ‘πώ. Πρώτη φορά δεν μου δόθηκαν στο τέλος της διοργάνωσης τα στοιχεία για να βγάλω Δελτίο Τύπου! Ακόμη και η Ευβοϊκή Ε.Σ. δεν νομίζω να μου αρνήθηκε ΠΟΤΕ κάτι τέτοιο, όταν διοργάνωνε τα Νομαρχιακά της και το ζητούσα! Την άλλη μέρα (οι ίδιοι που με συκοφαντούσαν προσφάτως στο ΔΣ της ΕΣΟ) με ιταμό ύφος με στρίμωξαν σε ένα γραφείο και με αφόρητα καταπιεστικό τρόπο αναγκάστηκα να συντάξω ένα Δελτίο Τύπου.

Δεν θυμάμαι στην ζωή μου να αισθάνθηκα πιο εξευτελισμένος. Έφυγα μισοσκασμένος. Πώς δεν έπαθα έμφραγμα ή εγκεφαλικό; Την άλλη μέρα 6.06.06 ήμουν σε άθλια κατάστασι με τα νεύρα μου. Κάπου έχω την βεβαίωσι – διάγνωσι του γιατρού στον οποίο κατέφυγα. Ήμουνα στα όρια της παράκρουσης. Αυτός έγραψε κατάθλιψι ή κάτι τέτοιο και με έβαλε επειγόντως σε αντικαταθλιπτική φαρμακευτική θεραπεία (για κάτι μήνες) και βέβαια μου συνέστησε να απομακρυνθώ από το αγχογόνο περιβάλλον του Συλλόγου μου, γιατί όπως μου εξήγησε, κινδύνευα για πολύ χειρότερα.

Την ίδια μέρα ή την επόμενη έστειλα με «Email» στους δύο κυρίους – γονείς αγαπητών παιδιών/μαθητών μου στο 20ο- την παραίτησί μου από την θέσι του Γ. Γραμματέα του προσωρινού Δ.Σ. της «ΣΑΧ Παλαμήδης ο Ευβοεύς». Για αιτιολογία της απόφασής μου έγραψα –όπως πάντα- την αλήθεια: «Λόγοι υγείας». Στο επόμενο βέβαια ΔΣ για λόγους αξιοπρέπειας δεν αναφέρθηκα σε λεπτομέρειες. Προσφέρθηκα, όμως, να βοηθήσω από το πόστο τού Προπονητή. Σε πολύ σύντομο διάστημα πείστηκα ότι κι αυτό ήταν ουτοπία. Ήμουν ξένο σώμα στον Σύλλογο που με τόσο λογισμό και όνειρο ίδρυσα. Μου πήρε ενάμιση χρόνο να πεισθώ να τον εγκαταλείψω στα ξένα χέρια. Τα ίδια χέρια που μέχρι σήμερα δεν σταμάτησαν να μου πετάνε λάσπη. Δεν τους φτάνει ότι μου πήραν το όραμα και την πνευματική μου περιουσία; Από την άλλη, κάποιοι από αυτούς τους ανθρώπους που εμπιστεύθηκα δεν είναι κακοί. Απλώς παρασύρονται. Μπορεί, βέβαια, και να μην θέλουν να ξέρουν…
Και να μην το ξεχάσω: όλο εκείνο το διάστημα του ενάμιση σχεδόν χρόνου το προσωρινό ΔΣ δεν έκανε –όπως προέβλεπε το Καταστατικό- Γενική Συνέλευσι! Τι φοβόταν άραγε ο προσωρινός (για …3 μήνες) Πρόεδρος και τα τσιράκια του; Αφού είχα βγή μόνος μου από την μέση. (Τότε) δεν ήξερα.
Τι λέγαμε; Ά! Μεγάλη επιτυχία το 2ο Ομαδικό Σχολικό Πρωτάθλημα Σκακιού 2006. Το ’γραψαν και οι εφημερίδες…

ΤΟ ΘΕΜΑ ΣΤΙΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ Ν.Ε. ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΟΚΙΜΙΟ ΤΟΥ ΣΕΦΕΡΗ

Η αμέλειά μου να κρατήσω μια φωτοτυπία του θέματος –είμαι και επιτηρητής, τρομάρα μου- την πρώτη ημέρα των Πανελληνίων εξετάσεων στο μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας (Γενικής Παιδείας) με έκανε να καθυστερήσω την σημερινή ανάρτησι. Δεν εύρισκα και τόσο εύκολα και το κείμενο για την περίληψι. Αναφέρομαι στο στοχαστικό δοκίμιο του Γ. Σεφέρη με θέμα την Παράδοσι.
Το κείμενο (Γ. Σεφέρη, Δοκιμές, τ.2, εκδ. Ίκαρος, Αθήνα 1974, σσ. 175-177)
έχει την βαρύτητά του και γι’ αυτό το αναδημοσιεύουμε:

"Βρισκόμαστε σ’ ένα σταυροδρόμι· δεν ήμασταν ποτέ απομονωμένοι· μείναμε πάντα ανοιχτοί σ’ όλα τα ρεύματα − Ανατολή και Δύση· και τ’ αφομοιώναμε θαυμάσια τις ώρες που λειτουργούσαμε σαν εύρωστος οργανισμός. […] Συνταραζόμαστε κι εμείς, δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα, από διαδοχικές κρίσεις, αποκαλυπτικές εφευρέσεις και φόβους, που δεν αφήνουν τον ανθρώπινο νου να ηρεμήσει − σαν την καλαμιά στον κάμπο. Μπροστά σ’ αυτά, τι μας μένει για να βαστάξουμε αν απαρνηθούμε τον εαυτό μας; Δε μένω τυφλός στα ψεγάδια1 μας, αλλά έχω την ιδιοτροπία να πιστεύω στον εαυτό μας. Σας παρακαλώ να με συγχωρήσετε που μνημονεύω εδώ προσωπικές εμπειρίες· δεν έχω άλλο πειραματόζωο από εμένα. Και η προσωπική μου εμπειρία μου δείχνει πως το πράγμα που με βοήθησε, περισσότερο από κάθε άλλο, δεν ήταν οι αφηρημένοι στοχασμοί ενός διανοουμένου, αλλά η πίστη και η προσήλωσή μου σ’ έναν κόσμο ζωντανών και περασμένων2 ανθρώπων· στα έργα τους, στις φωνές τους, στο ρυθμό τους, στη δροσιά τους. Αυτός ο κόσμος, όλος μαζί, μου έδωσε το συναίσθημα πως δεν είμαι μια αδέσποτη μονάδα, ένα άχερο στ’ αλώνι. Μου έδωσε τη δύναμη να κρατηθώ ανάμεσα στους χαλασμούς που ήταν της μοίρας μου να ιδώ. Κι ακόμη, μ’ έκανε να νιώσω, όταν ξαναείδα το χώμα που με γέννησε, πως ο άνθρωπος έχει ρίζες, κι όταν τις κόψουν πονεί, βιολογικά, όπως όταν τον ακρωτηριάσουν.
[…] Κι όλα τούτα θα μπορούσα να τα ονομάσω με τη λέξη παράδοση, που την ακούμε κάποτε ψυχρά και μας φαίνεται υπόδικη3. Αλήθεια, υπάρχουν ροπές4 που νομίζουν πως η παράδοση μας στρέφει σε έργα παρωχημένα5 και ανθρώπους παρωχημένους· πως είναι πράγμα τελειωμένο και άχρηστο για τις σημερινές μας ανάγκες· πως δεν μπορεί να βοηθήσει σε τίποτε τον σημερινό τεχνοκρατικό άνθρωπο που γνώρισε φριχτούς πολέμους και φριχτότερα στρατόπεδα συγκεντρώσεως· αυτόν τον άνθρωπο που αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στην κατάσταση του θηρίου και την κατάσταση του ανδροειδούς6. Η παράδοση είναι λοιπόν ένα περιττό βάρος που πρέπει να εξοβελιστεί7. Μου φαίνεται πως αυτές οι ροπές εκπορεύουνται από τη σύγχρονη απελπισία για την αξία του ανθρώπου. Είναι τα συμπτώματα ενός πανικού, που εν ονόματι του ανθρώπου τείνουν να κατακερματίσουν την ψυχή του ανθρώπου. Όμως τι απομένει αν βγάλουμε από τη μέση τον άνθρωπο; "

Όμως τι να πρωτοσχολιάση κανείς για το θέμα των Εξετάσεων;
Γενικά περιορίζομαι να επαναλάβω τον κοινό τόπο στα σχόλια-χαρακτηρισμό των μαθητών για τα θέματα : «βατά έως γελοία»
Δεν μπορώ απο την μεριά μου να μην σχολιάσω και την αποδυνάμωσι του μαθήματος της Έκφρασης. Η συμμετοχή της Θεωρίας στο σύνολο του Διαγωνίσματος είναι μόλις 5 (?!?) εκατοστιαίες μονάδες! Αλλά και ποιοτικά να τις δούμε τις 2 παρατηρήσεις:

Β2.α) Το στοχαστικό δοκίμιο έχει συχνά προσωπικό - βιωματικό χαρακτήρα. Να καταγράψετε δύο σχετικά παραδείγματα από το κείμενο που σας δόθηκε.
Μονάδες 2
β) Βασικό, επίσης, χαρακτηριστικό του στοχαστικού δοκιμίου είναι η μεταφορική λειτουργία της γλώσσας. Να καταγράψετε τρία σχετικά παραδείγματα από το κείμενο που σας δόθηκε.
Μονάδες 3

Παρατηρούμε ότι το υλικό της θεωρίας του μαθήματος αντί να είναι ζητούμενο γίνεται «ντεκόρ» για την διατύπωσι της παρατήρησης η οποία ζητά απλή εύρεσι-καταγραφή 5 φράσεων του κειμένου. Ένας περαστικός απ’ έξω που δεν έχει δή ούτε ζωγραφιστό το βιβλίο του μαθήματος «Έκθεση – Έκφραση», άμα ερωτηθή επι του προκειμένου θα δυσκολευτή να βρή 2 εκφράσεις με βιωματικό χαρακτήρα από το σεφερικό κείμενο και 3 μεταφορές; Και η (εντός της ασκήσεως) διαβάθμισι δυσκολίας; Ανύπαρκτη. Κι όλη η φασαρία για τον …ένα βαθμό από το 20!! Δεν είναι γελοίο;
Το ότι απο καιρό προχωρούμε προς μια σιωπηλή κατάργηση της βάσης του 10 είναι προφανές.
Αυτό που δεν πρέπει να διαφύγει της προσοχής μας είναι βέβαια η πρεμούρα της καινούργιας Επιτροπής Εξετάσεων του Υπουργείου να διαμορφώση κλίμα ευκολίας με τον πολιτικής σκοπιμότητας στόχο να ανέβουν οι βάσεις και να έχουμε πληθώρα «επιτυχόντων».
Θαυμάστε απόφασι να απλοποιήσουν τον Σεφέρη: Επτά λέξεις δοθήκανε από την επιτροπή
σε μετάφρασι! Και τί λέξεις:
1. ψεγάδια: ελαττώματα
2. περασμένων: ανθρώπων που έχουν φύγει από τη ζωή
3. υπόδικη: υπόλογη, ένοχη
4. ροπές: απόψεις
5. παρωχημένα: ξεπερασμένα
6. του ανδροειδούς: του ανθρωπόμορφου
7. εξοβελιστεί: διωχτεί
Η Επιτροπή (πόσες άραγε λέξεις ακόμη απο το κείμενο θα ήθελε αγωνιώντας να δώση μεταφρασμένες;) και οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι δεν αναγνωρίζουν με αυτόν τον τρόπο de facto την γλωσσική πενία των νέων μας; Κάτι είναι κι αυτό.Τόσα χρόνια οι πανεπιστημιακοί κλπ συνοδοιπόροι δήλωναν στα ΜΜΕ ότι οι φωνές αγωνίας όσων από μάς προβληματιζόμαστε για την σημαδιακή παρακμή και στην Γλώσσα ειδικά των νέων, ήσαν κάτι σαν φληναφήματα προγονοπλήκτων.
Η ΠΕΦ πάντως αυτή την φορά αντέδρασε χλιαρά μεν, αλλά σωστά: «Αρκετές από τις λέξεις των οποίων δίνεται η ερμηνεία (π.χ. εξοβελιστεί, ψεγάδια, παρωχημένα, υπόδικη) δεν μπορούν να θεωρηθούν άγνωστες για μαθητές της Γ’ Λυκείου. Η παράθεσή τους δεν επιτρέπει τη διαβάθμιση στην αξιολόγηση των μαθητών».
Απαντώντας σε αυτό, ο γ.γ. του υπουργείου Παιδείας κ. Δ. Πλατής (αφού ειπώθηκε και η βλακεία ότι δεν είναι υποχρεωμένος ο μαθητής να γνωρίζη και την …τελευταία λέξι του Λεξικού) υπογράμμισε ότι «εμάς μας ενδιαφέρει η ικανότητά τους να εκφράζονται. Οι επεξηγήσεις στις λέξεις βοηθούν και τους αλλοδαπούς μαθητές.»
Πώς το ‘πε ο Καργάκος ;
«Οι επόμενες Εξετάσεις θα γίνονται στα αγγλικά και οι επεξηγήσεις στα…αλβανικά».
Εγώ, ήδη νυσταγμένος, το ρίχνω στην σκωπτική στιχουργία:

ΕΠΤΑ ΚΟΜΠΟΛΟΓΙΑ
Περασμένες ροπές υποδίκων
εξοβέλισαν ψεγάδια παρωχημένων ανδροειδών.

1o ΔΙΑΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΠΑΙΔΩΝ – ΚΟΡΑΣΙΔΩΝ ΤΕΣΣΑΣ

Η ΕΣΚΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ 2008
ΣΤΟ ΔΙΑΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΠΑΙΔΩΝ - ΚΟΡΑΣΙΔΩΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΣΤΕΡΕΑΣ
Την Κυριακή 11 Μαΐου 2008, στα Καμμένα Βούρλα Φθιώτιδας, η νεανική ομάδα της Ένωσης Σκακιστών Άμφισσας , αποτελούμενη απο τους Θεμιστοκλή Μαγκλάρα, Βλαδίμηρο Κυριακίδη, Σέργιο Κυριακίδη, Δημήτρη Παπακωνσταντίνου, Βασιλική Καλλία και Ελένη-Μαρίνα Τσαμαντάνη κερδίζοντας την ομάδα του ΣΟ Λαμίας με 4-2 , ανακηρύχτηκε πρωταθλήτρια Τ.Ε.Σ.Σ.Α.Σ. για το 2008.
Η πολυτάλαντη αυτή παιδική ομάδα της ΕΣΚΑ –το πιο πολυπληθές αλλά και δυνατό φυτώριο της Ένωσής μας - θα βρεθεί αντιμέτωπη σε αγώνα μπαράζ με την πρωταθλήτρια Τ.Ε.Σ.Σ. Αιγαίου την 1 Ιουνίου 2008.

Ευχόμαστε ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!

ΑΠΟΡΙΑ ΥΠΕΡΕΥΑΙΣΘΗΤΟΥ

Πρίν από καμμιά ώρα τελείωσε στην Πάτρα ο φιλικός ποδοσφαιρικός αγώνας (ο οποίος σηματοδότησε την επίσημη έναρξη της προετοιμασίας για το Πανευρωπαϊκό 2008) ανάμεσα στις εθνικές ομάδες της Ελλάδας και της Κύπρου.
Κατ’ αρχήν είναι θαυμάσιο πράγμα να σχετιζόμαστε με τα (ξεχασμένα?) κομμάτια του εθνικού κορμού. Όχι μία επίσημη φιλική συνάντησι, αλλά συνεχή συνεργασία και παντοειδή προβολή του ελληνισμού της Κύπρου και σε ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΤΗΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ, έπρεπε να επιδιώκουμε ως κράτος όλα τα χρόνια μετά την ανεξαρτητοποίησι της Μεγαλονήσου (και ειδικά μετά το 1974). Αντ’ αυτού… η απομάκρυνσι, η ελλαδική αδιαφορία και η (επιδιωκόμενη απο μερικούς) λήθη. [Παράδειγμα ο ΟΠΑΠ που κάποτε συμπεριλάμβανε κυπριακό ποδόσφαιρο στο τότε δημοφιλές Προ-Πό. Τελευταία χρόνια, με το Στοίχημα κττ η προσοχή των χιλιάδων ελλαδιτών συμπατριωτών στρέφεται συστηματικά σε όλα τα μέρη της Ευρώπης και της Γής, ακόμα και σε ποδοσφαιρικά περιβάλλοντα πολύ κατώτερα απο το Κυπριακό πρωτάθλημα. Όσο για την ευαισθησία τής ΕΠΟ δεν σκέφτηκε ΠΟΤΕ να κάνη κάτι σοβαρό με την Κύπρο. Ξεχάσαμε ότι προτίμησε την Ομοσπονδία τής ...TURKEY (??) για ΣΥΝΔΙΟΡΓΑΝΩΣΙ του Πανευρωπαϊκού (βαρβαριστί: EURO) 2012]...
Όμως γιατί επιλέχθηκε αυτή η σημαδιακή ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ για τον φιλικό αγώνα προετοιμασίας; Χάθηκαν τόσες άλλες δυνατότητες; Αύριο ή μεθαύριο πείραζε;
Μήπως άραγε είχαν την ευαισθησία οι αρμόδιοι να αφιερώσουν (υπάρχουν και τέτοια παραδείγματα) τον συγκεκριμένο αγώνα στην ΠΟΝΤΙΑΚΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ; Κρατήθηκε το ένα λεπτό σιγής για τα αθώα θύματα, τις εκατοντάδες χιλιάδες τών αδελφών Ποντίων;

ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ: ΠΟΝΤΙΑΚΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ!!
ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΣΤΟΝ ΕΥΞΕΙΝΟ ΠΟΝΤΟ
...εκεί Έλλενοι επέθαναν
«Αν εξεράθη το κλαδί, πάντα χλωρή ειν’ η ρίζα» Αριστοτέλης Βαλαωρίτης.
Γενάρης του 1952, πέρα από τον Άγιο Νικόλαο και πάνω στους πρόποδες του Πάικου βρέθηκε μισοφαγωμένη από άγρια θηρία του βουνού η ενενηντάχρονη γριούλα Παλάσα Παχατουρίδου. Κανένας συγχωριανός της δεν παραξενεύτηκε. Γνώριζαν καλά το δράμα της μεγαλοκυράς από την Χαμενία του Καρς πάνω στον Καύκασο. Η δύστυχη έχασε δέκα γιους λεβέντες και τον άνδρα της στην Μικρασιατική Καταστροφή. Τελευταία είχε χάσει και το μυαλό της. Αναζητούσε κάθε μέρα να βρει το δρόμο για την μεγάλη επιστροφή στην “πατρίδα”. Εκείνο το βράδυ έψαχνε το δρόμο για την γη που ήταν σπαρμένη με τα κόκαλα των παιδιών της... 8 Απριλίου 1921, ο βουλευτής Κ. Φίλανδρος μιλώντας στην ελληνική Βουλή για την Γενοκτονία αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής: “Αι γραίαι και οι γέροντες διεσκορπίζοντο τότε εις τας ερήμους, όπου γυμνοί, άστεγοι και νήστεις σωρηδόν απέθνησκον. Αλλά και οσάκις την μακράν πεζοπορίαν διεδέχετο η διά του σιδηροδρόμου μεταβίβασις των ειλώτων, εξετυλίσσοντο σκηναί φρικτοτέρας τραγωδίας. Εσταμάτα το τραίνον μέσα εις την έρημον, διά να ριφθώσιν απροστάτευτα τα δυστυχή εκείνα πλάσματα εις την διάκρισιν των αγρίων θηρίων και των ανθρωπόμορφων θηρίων. Δυστυχής μητέρα, εστoιβαγμένη μετ’ άλλων γυναικών εντός σκευοφόρου βαγονίου, βλέπουσα κινδυνεύον το τέκνο της από ασφυξίαν, ετόλμησε να ζητήσει βοήθεια. Παρευθύς Τούρκος χωροφύλαξ αρπάσας από την αγκάλην της μητρός το τέκνον της το εξεσφενδόνισεν εκ του παραθύρου εις το κενόν, ενώ το τραίνο εξηκολούθει τρέχον εις την απέραντην έρημον! Άλλαι μητέρες ευρέθησαν παγωμέναι εις τα χιονισμένα όρη με τα δυστυχή μικρά των κρεμασμένα από ξηρούς μαστούς!...”. Ο θάνατος της άμοιρης γριούλας, στο χιονισμένο Πάικο και οι θάνατοι εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων και Ελληνίδων του Πόντου έχουν ένα κοινό στοιχείο. Ήταν απόρροια του “λευκού θανάτου”. Τραγική μοίρα επεφύλαξε στην χαρακομένη κυρά-Παλάσα θάνατο σαν αυτόν που γνώρισαν τα παιδιά της. Ο θάνατος φέρνει μια και μόνη ονομασία. Οι Τούρκοι όμως του έβαλαν επίθετο, τον έφεραν στα μέτρα τους, επινόησαν ένα νέο είδος θανάτου. “λευκός θάνατος”. Τι είναι ο “λευκός θάνατος;”. “Είναι η γενοκτονία αλά τούρκα, είναι βουβή, πονηρή, ανατολίτικη” γράφει στο βιβλίο του “Γενοκτονία στον Εύξεινο Πόντο” ο καθηγητής Π. Ενεπεκίδης. “Οι καλούμενες εκτοπίσεις, εξορίες των κατοίκων ολόκληρων χωριών, οι εξοντωτικές εκείνες οδοιπορίες μέσα στο χιόνι των γυναικοπαίδων και των γερόντων -οι άνδρες βρίσκονται ήδη στα τάγματα εργασίας ή στο στρατό- δεν οδηγούν φυσικά σε κανένα Άουσβιτς με τους διαβολικά οργανωμένους μηχανισμούς της φυσικής εξόντωσης του ανθρώπου- όχι! Ήταν όμως ένα Άουσβιτς εν ροή, οι άνθρωποι πέθαιναν καθ’ οδόν, δεν περπατούσαν για να φτάσουν κάπου· όχι, περπατούσαν για να πεθάνουν από τις κακουχίες, την παγωνιά, την πείνα, τον εξευτελισμό του ανθρώπινου. Αυτό ήταν το διαβολικό σύστημα, πονηρά οργανωμένο. Δεν υπήρχε στο τέρμα κανένα Άουσβιτς, γιατί για τους περισσότερους δεν υπήρχε τέρμα. Το ταξίδι προς τον θάνατο ήταν ο θάνατος, όχι το τέρμα του ταξιδιού”. Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων, η 19η Μαΐου κάθε έτους. Στις 24 Φεβρουαρίου του 1994 έληξε η ντροπή, το όνειδος του νεοελληνικού κράτους που αρνούνταν για δεκαετίες ολόκληρες να επιτελέσει το ελάχιστο καθήκον του απέναντι στα εκατομμύρια των νεκρών. Αναγνωρίζεται ομόφωνα από την ελληνική Βουλή η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. Η Γενοκτονία των Ποντίων και των Ελλήνων της Μικράς Ασίας δεν άρχισε το 1916 ή το 1913. Το απάνθρωπο φαινόμενο της Γενοκτονίας αιώνες τώρα, χαρακτηρίζει την πολιτική των εκάστοτε τουρκικών ή οθωμανικών κυβερνήσεων. Από την ήττα στο Ματζικέρτ (1071) ως την πτώση της Αυτοκρατορίας των Μεγάλων Κομνηνών της Τραπεζούντας (1461), από την εποχή του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου (1915) ως την Συνθήκη της Λωζάνης (1923) και από τους βανδαλισμούς του 1955 στην Πόλη ως την εισβολή στην Κύπρο (1974) ένας ήταν και είναι ο στρατηγικός στόχος της Τουρκίας: η εξόντωση του Ελληνισμού. Ήδη από το 1908 οι λεγόμενοι Νεότουρκοι, οι αιμοσταγείς Εμβέρ πασάς, ο Ταλαάτ, ο δρ. Σακίρ, ο δρ. Ναζί, ο Νουρεντίν, ο σφαγέας της Σμύρνης και του εθνομάρτυρα Μητροπολίτη της Χρυσόστομου είχαν πάρει την απόφαση να εξοντώσουν τον Ελληνισμό της Μ. Ασίας. “Θα σας κόψουμε τα κεφάλια, θα σας εξαφανίσουμε. Ή εμείς θα επιζήσουμε ή εσείς” δήλωνε ο Τούρκος πρωθυπουργός Σεφκέτ πασάς, τον Ιούλιο του 1909, στον μεγάλο πατριάρχη του Γένους, Ιωακείμ τον Γ’. Οι Γερμανοί, που πολλοί υποστηρίζουν πως ήταν οι ηθικοί αυτουργοί των εγκλημάτων, έβλεπαν τους Έλληνες και τους Αρμενίους ως φραγμό, εμπόδιο στα σχέδιά τους για οικονομική διείσδυση στην Ανατολή. Ο καθοδηγητής των Τούρκων στρατηγός Λίμαν Φον Σάντερς υποστήριζε τα εξής: “η Τουρκία δεν έχει ουδεμίαν ασφάλειαν ούτε δύναται να οργανωθεί ελευθέρως εις το μέλλον, λόγω της παρουσίας των Ελλήνων”. (“Πώς η Γερμανία κατέστρεψε τον Ελληνισμό της Μ. Ασίας”, Μ. Ροδά, εκδ. “Παρουσία”. Το βιβλίο γράφτηκε το 1916 και επανατυπώθηκε). Για να μην προκληθεί αντίδραση στον “πολιτισμένο” κόσμο προτείνει, ως “τελική λύση”, τον λευκό θάνατο, τις ατέλειωτες οδοιπορίες. “Σας διαβεβαιώνω ότι οι παγωνιές και το κρύο του χειμώνα, οι βροχές και η μεγάλη υγρασία, ο ήλιος και η τρομερή ζέστη του καλοκαιριού, οι αρρώστιες του εξανθηματικού τύφου και της χολέρας, οι κακουχίες και η ασιτία, θα φέρουν το ίδιο αποτέλεσμα, με τις σφαγές που λογαριάζετε να κάνετε εσείς”, δήλωνε στους Τούρκους ο Σάντερς. Από την στιγμή εκείνη (1914) ο Ελληνισμός δεν υπήρχε. Εκμεταλλευόμενοι και τον ρωσοτουρκικό πόλεμο οι Τούρκοι διατάζουν για δήθεν λόγους ασφαλείας την μεταφορά των χριστιανών του Πόντου στα ενδότερα. Αρχίζει πλέον απροκάλυπτα η εξόντωση. Οι άνδρες δολοφονούνται στα διαβόητα “Αμελέ Ταμπουρού”, στα τάγματα θανάτου και τα γυναικόπαιδα με την διαδικασία του “λευκού θανάτου”. 353.000 Πόντιοι πεθαίνουν από φρικτό θάνατο. Εκατοντάδες χιλιάδες οι μάρτυρες των μαρτυρίων του Ποντιακού Ελληνισμού. Αδυνατεί ο ανθρώπινος νους να συλλάβει την φρίκη. Ελάχιστα μόνο μπορούν να αναφερθούν στο παρόν αφιέρωμα. Θα περιοριστούμε σ’ ένα αποτρόπαιο συμβάν στον Πόντο, χαρακτηριστικό της τουρκικής θηριωδίας. Δέκα αποστολές νεών παληκαριών έγιναν από την Αμισό στα νότια, το καλοκαίρι του 1919. Κάθε αποστολή ακολουθούσε το ρεύμα ενός φαραγγιού, που μέχρι σήμερα λέγεται ΣΕΫΤΑΝ ΝΤΕΡΕΣΙ δηλ. το φαράγγι του διαβόλου. Ήταν τα χρόνια εκείνα, ο δρόμος που οδηγούσε νότια προς την Σεβάστεια. Είκοσι χιλιόμετρα νοτιότερα από την Αμισό, εκεί στο Σεϋτάν Ντερεσί κρυμμένοι καραδοκούσαν οι Τσέτες. Μόλις έφτανε η αποστολή, έπεφταν σαν λυσασμένοι λύκοι πάνω στους ανύποπτους και ταλαιπωρημένους εξορίστους, για να τους κατασφάξουν. Οι συνοδοί χωροφύλακες πρόσεχαν μήπως ξεφύγει κανείς. Μέσα στον πανικό και τους αλαλαγμούς, ελάχιστοι κατόρθωσαν να γλιτώσουν, τρέχοντας προς τα βουνά. Αυτοί διέσχισαν, σαν ζητιάνοι, όλη την Ανατολή και έφτασαν στην Μερσίνα, στα νότια της Τουρκίας, απ’ όπου έφυγαν στην Ελλάδα, για να είναι μάρτυρες, του τι έγινε τη χρονιά εκείνη, στο φαράγγι του διαβόλου. Ο Τοπάλ Οσμάν, ο πρώην αρχιχαμάλης του λιμανιού της Κερασούντας, ανέλαβε με τους Τσέτες του, ν’ αλλάξει δημογραφικά τον Πόντο, δηλαδή να εξαφανίσει το ελληνικό στοιχείο. Λήστευε, λεηλατούσε, σκότωνε και έκαιγε χωριά ολάκερα, με σκοπό να αναγκάσει τους υπολοίπους να φύγουν. Στο Παρίσι οι Μεγάλες Δυνάμεις αποφάσιζαν την κατάργηση και την διάλυση του πιο βάρβαρου κράτους της Ευρώπης και την δημιουργία ανεξαρτήτων κρατών, από τους γηγενείς, εκ της αρχαιότητος, κατοίκους της περιοχής. Ένα από τα προβλεπόμενα κράτη ήταν και η Δημοκρατία του Ανεξαρτήτου Πόντου. (Πρωτοτάστησε σ’ αυτό ο ηρωικός Μητροπολίτης Τραπεζούντας και μετέπειτα αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρύσανθος). Ο Τοπάλ Οσμάν και τα σχέδια της λευκής σφαγής, σκοπό και στόχο είχαν, να μειώσουν τον ελληνικό πληθυσμό της περιοχής. Εάν γινόταν ειρήνη και έρχονταν επιτροπές για την καταμέτρηση του πληθυσμού, να μην βρεθούν Έλληνες. Και σαν να μη έφταναν αυτά, το εγκληματικό κεμαλικό καθεστώς, που δήθεν ανέλαβε να μεταρρυθμίσει την χώρα και να επιφέρει την ειρήνη στους λαούς της περιοχής, οργάνωσε τα έκτακτα στρατοδικεία στην Αμάσεια, το 1921, για να προσδώσει νομιμοφάνεια στο έγκλημα, που είχε ήδη συντελεσθεί. Μάζεψε εκεί στην Αμάσεια και στοίβαξε στο κτίριο του Τιμαρχανέ, δηλαδή μέσα στο τρελλοκομείο της Αμάσειας, όλο το άνθος του Ποντιακού Ελληνισμού, προκειμένου δήθεν να το δικάσει.


Η Αμάσεια, μια από τις ωραιότερες πόλεις του κόσμου, με μοναδικό στον κόσμο προνόμιο φυσικής οχύρωσης, η πατρίδα του μεγαλύτερου γεωγράφου της αρχαιότητας, του Στράβωνας, είχε επιλεγεί για τον επίλογο του εγκλήματος. Η κατηγορία για όλους τους παρόντες και ερήμην απόντες κατηγορουμένους, ήταν ότι: “Όλοι μαζί και ο καθείς χωριστά, προσπάθησαν να ιδρύσουν ανεξάρτητο κράτος, αποσπώντας μέγα μέρος από την Αυτοκρατορία και συγκεκριμένα, από τα ρωσικά σύνορα μέχρι την Σινώπη”. Η δίκη γινόταν στο κτίριο της Γαλλικής Σχολής της Αμάσειας. Δικαστής του λεγόμενου Δικαστηρίου Ανεξαρτησίας (ΙΣΤΙΚΛΑΡ ΜΟΥΧΑΚΕΜΕΣΙ), ορίστηκε ο δικηγόρος από την Μπάφρα, Καβατζέ Ζατέ Εμίν Μπέης, που ήταν πριν βουλευτής Αμισού. Ήταν ένας άνθρωπος σαράντα χρόνων, μετρίου αναστήματος, αιμοχαρής, μοχθηρός, ανθρωπόμορφο τέρας. Παραβίασε κάθε έννοια δικαιοσύνης. Ξεφώνιζε ονόματα, έβριζε, απολογούνταν ο ίδιος από μόνος του για λογαριασμό των κατηγορουμένων και σημείωνε δίπλα στο κάθε όνομα την ποινή, που ήταν ο θάνατος. Η δίκη έγινε τον Σεπτέμβριο του 1921. Τέτοιο μίσος είχε, που κατά λάθος δίκασε εις θάνατον και τον επίσκοπο Πάφρας-Ζήλων Ευθύμιο Αγριτέλλη, ο οποίος όμως είχε ήδη πεθάνει τον Μάιο στις φυλακές Αμασείας. Δηλαδή δίκασε και νεκρούς ακόμη. Πολλοί δικάστηκαν ερήμην, γιατί είχαν προλάβει και ήσαν εκτός Τουρκίας. 69 όμως άτομα κρεμάστηκαν στην κεντρική πλατεία της Αμασείας. Οι βαρυποινίτες ήρθαν στην Ελλάδα, μετά το 1924 με την Ανταλλαγή και αυτοί είναι οι μάρτυρες, για όσα έγιναν στην φυλακή και στο δικαστήριο την χρονιά εκείνη. Στις 5 Σεπτεμβρίου 1921, Κυριακή πρωί, οι μελλοθάνατοι έκαμαν την Θεία Λειτουργία και τη δική τους νεκρώσιμη ακολουθία. Ήξεραν ότι θα τους έθαβαν σαν τα ζώα. Η απόφαση βγήκε στις 7 Σεπτεμβρίου 1921, ώρα 4 το απόγευμα. Όλοι οι κατάδικοι φώναζαν ΑΣ ΚΟΛΣΟΥΝ ΑΤΑΛΕΤΙΝΙΖΕ, δηλ. συγχαρητήρια στη δικαιοσύνη σας. Ο μόνος που μπόρεσε να μιλήσει ήταν ο νεαρός δημοσιογράφος από την Τραπεζούντα, ο Νίκος Καπετανίδης. Ο Εμίν Μπέης τον άφησε να μιλήσει, γιατί νόμισε ότι μετάνιωσε και ήθελε να τον ξεφτιλίσει. “Εγώ κύριε Πρόεδρε” είπε με φωνή σταθερή, “δεν αγωνίστηκα ποτέ για Ανεξάρτητο Πόντο. Εγώ μια ζωή αγωνίστηκα για την Ένωση του Πόντου με την Ελλάδα”. Με κραυγές του στημένου ακροατηρίου, βγήκε κατακόκκινος από θυμό ο πρόεδρος Εμίν Μπέης από το δικαστήριο. Όταν το πρωί οδηγούσαν τους καταδικασθέντες στην πλατεία της Αμάσειας για κρέμασμα, έβαλαν επικεφαλής πρώτο στην πομπή τον αρχιμανδρίτη, γέροντα 70 ετών, Πλάτωνα Αϊβαζίδη (“αν υπάρχει κάποιος ένοχος, αυτός είμαι εγώ”, δήλωσε στους Τούρκους, προσπαθώντας να σώσει τους συγκαταδίκους του), και πάνω στο στήθος του, στο ράσο, καρφίτσωσαν την απόφαση. Μια ομάδα από χαμάληδες, αλήτες και ανθρώπους του υποκόσμου αφέθηκαν ελεύθεροι να περιφέρονται κάτω από τα αιωρούμενα σώματα. Τα περιέπαιζαν, τα σκύλευαν, αφαιρούσαν παπούτσια και ρούχα. Τόσο απαίσιο ήταν το θέμα, που και Τούρκος αξιωματικός δεν άντεξε και τους έδιωξε με κλωτσιές λέγοντας: “Δεν τους φτάνει το κακό που έπαθαν”; Θα πρέπει να αναφέρουμε και το γεγονός, ότι την άγρια εκείνη εποχή, τρεις γυναίκες από την Αμισό, πήραν την απόφαση να πάνε μόνες τους στην Αμάσεια, γιατί τις έτρωγε η αγωνία, για την τύχη των φυλακισμένων ανδρών τους. Αυτές ήσαν: Η γυναίκα του γιατρού Α. Χρυσαφίδη, του φαρμακοποιού Θεολ. Δημητριάδη και του μουσικοδιδασκάλου Διογένους. Όταν οι άμοιρες γυναίκες έφτασαν, με τη ναυλωμένη άμαξα, στην γέφυρα του Ίρη ποταμού, ήταν πια αργά. Από τη γέφυρα είδαν, απέναντι στην πλατεία, τα κρεμασμένα σώματα των ανδρών τους. Τραβούσαν τα μαλλιά τους, χτυπιόντουσαν και έκλαιγαν στο θέαμα του φριχτού θανάτου που βρήκε τους συζύγους τους. Δεν είχαν δικαίωμα να πάρουν τα πτώματα για ταφή, αλλά και ούτε να πλησιάσουν. Την ώρα που αλιτήριοι περιέπαιζαν τους νεκρούς, οι γυναίκες τους δεν είχαν δικαίωμα ούτε να τους αγγίξουν.Τους έθαψαν, όλους σωρηδόν, σε λάκο έξω από την Αμάσεια, χωρίς παπά και χωρίς λιβάνι. Παρενθέτω στο σημείο αυτό μια συγκλονιστική επιστολή του Αλ.Ακριτίδη, έμπορου από την Τραπεζούντα, ενός από τα θύματα του Εμίν Μπέη. Είναι αποκαλυπτική του ήθους, της αρχοντιάς, του πολιτισμού που κόμιζαν οι άνθρωποι που κατοικούσαν στα «κείθε του Αιγαίου», στην καλλίγονο Ιωνία, στον ανδρειωμένο Πόντο. Ενώπιον του φρικτού και άδικου θανάτου ο Ρωμιός του Πόντου, δείχνει θαυμαστή καρτερία, φανερώνει μεγαλοψυχία, πίστη, φιλοπατρία, αγάπη μεγαλοπρεπή προς τους οικείους του. Όλη η επιστολή αποπνέει το άρωμα της πονεμένης Ρωμιοσύνης, που διατήρησε εν αιχμαλωσία, εν σκιά θανάτου, την πολιτισμική του αυτεπίγνωση, όχι ως κωμική προγονολαγνεία, αλλά ως βίωμα, ως τρόπο ζωής. «1921 7βρ. 5 Κυριακή. Γλυκυτάτη μου Κλειώ, Σήμερον ετελέσθη εν τη φυλακή λειτουργία κα εκοινωνήσαμε όλοι περί τους 100 από διάφορα μέρη. Έχει αποφασισθεί ο διά κρεμάλας θάνατος. Αύριον θα πηγαίνουν οι 60, μεταξύ αυτών οι 5 Τραπεζούντιοι και θα γίνει ο δι’ αγχόνης θάνατος. Την Τρίτην δεν θα είμεθα εν ζωή, ο Θεός να μας αξιώσει τους ουρανούς και σε σας να δώσει ευλογίαν κα υπομονήν και άλλο κακόν να μην δοκιμάσετε. Όταν θα μάθετε το λυπηρόν γεγονός, να μη χαλάσετε τον κόσμον, να έχετε υπομονή. Τα παιδιά ας παίξουν κι ας χορέψουν. Ας σε βλέπω να κανονίσεις όλα όπως ξέρεις συ. Ο αγαπητός μου Θεόδωρος ας αναλαμβάνει πατρικά καθήκοντα και να μην αδικήσει κανένα από τα παιδιά, τον Γέργον να τελειώσει το σχολείον και να γίνει καλός πολίτης. Τον Γιάννην ας τον έχει μαζί του στη δουλειά. Από τα μικρά, τον Παναγιώτη να στείλεις στο σχολείον, την Βαλεντίνην να τη μάθεις ραπτικήν. Την Φωφών να μη χωρίζεσαι ενόζω ζεις. Εις τον Στάθιον τας ευχάς μου και την υποχρέωσιν όπως χωρίς αμοιβήν διεκπεραιώσει όλας τα οικογενειακάς μου υποθέσεις που θα του αναθέσητε. Ο παπα Συμεών ας με μνημονεύει ενόσω ζει. Να δώσεις 5 λίρες στην Φιλόπτωχον, 5 λίρες στην Μέριμναν, 5 λίρες στον Λυκαστή το σχολείον. Και ας με συγχωρέσουν όλοι οι αδερφοί μου, οι νυφάδες και όλοι οι συγγενείς και φίλοι. Αντίο, βαίνω προς τον πατέρα και συγχωρέσατέ μου. Ο υμέτερος Αλ. Γ. Ακριτίδης» Τον σφαγέα 80.000 Ελλήνων του Πόντου, κατά διαταγή του Κεμάλ, τον ΤοπάΛ Οσμάν τον τιμούν οι Τούρκοι ως εθνικό τους ήρωα και ανήγειραν και ανδριάντα στην Κερασούντα, την πατρίδα του. Να αναφέρουμε στο σημείο αυτό πως ο Πόντος δεν έπεσε αμαχητί. Είναι άγνωστο, αποσιωπάται επιμελώς το έπος του “αντάρτικου του Πόντου”. Ο Γερμανός Καραβαγγέλης (ιδού ο ποιμήν ο καλός), μητροπολίτης Αμασείας-Αμισού, υπολογίζει τους αντάρτες σε 20.000. Οι τουρκικές πηγές μιλούν για 25.000. Ονόματα όπως καπετάν Ευκλείδης, ηγέτης των ανταρτών της Σάντας, ο ξακουστός καπετάνιος Ιστύλ αγάς (Στυλιανός Κοσμίδης) στην Σαμψούντα, οι οπλαρχηγοί Ιορδάνης Παπούλας, Βασίλης Ανθόπουλος (Βασίλ αγάς), Κώστας Επεσλής, Ιορδάνης Χασερής, ο περιλάλητος οπλαρχηγός Αντών πασάς που είχε το βασίλειό του στα βουνά της Πάφρας, όπου έδρασε μαζί με την σύζυγό του Πελαγία, είναι λίγα μόνο ονόματα απ’ αυτά που κοσμούν το Συναξάρι των ηρώων του Πόντου. (Αποκαλυπτικό για το θέμα αυτό το βιβλίο του Α. Ανθεμίδη “ Τα απελευθερωτικά στρατεύματα του Ποντιακού Ελληνισμού”, Θεσ/νίκη 1998). Ο αρχιτσέτης, Τοπάλ Οσμάν, το μεγαλύτερο δολοφονικό εργαλείο του Κεμάλ στον Πόντο, ποτέ δεν τόλμησε να συγκρουστεί με Πόντιους αντάρτες. Έβγαζε το μένος του στα γυναικόπαιδα και τους γέρους... Δεν θα αναφερθούμε στο παρόν αφιέρωμα στα αίτια και στους αίτιους του ξεριζωμού και της Γενοκτονίας. Είναι αφιέρωμα μνήμης, πενθούμε τους νεκρούς του Πόντου. “Η γνώση του ιστορικού παρελθόντος αποτελεί την βασικότερη προϋπόθεση για τη διατήρηση της εθνικής μας ταυτότητας” λέγει ο καθ. Βακαλόπουλος. Θα κλείσουμε με τα λόγια, τα παλικαρίσια, του οπλαρχηγού του Πόντου Σάββα Ασλανίδη: “Μένουν ακόμη εκεί άταφα τα σώματα των αγαπημένων μας. Κράζουν ακόμη στους τραγικούς πατέρες, αδελφούς και συζύγους ζητώντας εκδίκηση. Ναι, εκδίκηση και εκδίκηση αιώνια. Έχουμε δώσει το λόγο μας, ορκίστήκαμε τον φρικτότερο των όρκων να μην δεχθούμε ποτέ συμφωνίες και σπονδές με τους Τούρκους. Και η ημέρα της ανταποδόσης δεν θα αργήσει”. (Εγκυκλοπαίδεια του Ποντιακού Ελληνισμού, τομ. 1ος, σελ.344).
Αιωνία η μνήμη ...
Αλλ΄ αντί μνημοσύνου

ΜΕΡΙΚΑ ΒΙΝΤΕΑΚΙΑ απο U TUBE:


1. http://www.youtube.com/watch?v=HUusQFgoYUg
2. http://www.youtube.com/watch?v=WDdYdFEaIvQ
3. http://www.youtube.com/watch?v=fRtOnXhJmZM&feature=related
4. http://www.youtube.com/watch?v=YRc2D-XJwe8&feature=related
5. http://www.youtube.com/watch?v=AwQkSf4QnVM&feature=related


Κι ένας ποιητικός λυγμός
μαζί με το ασυγκράτητο δάκρυ...



Αποθαμμέν’ θα απομέν’ άδα όπου ετάφαν
Χιλιάδες χρόνια φύλακες και μέρες χιλιάδες
Και άλλ’ ατόσα κι αν διαβαίν’, θα μέν’ και θα περμένε
Θα αναμένε την Λαμπρήν και το Χριστός Ανέστη
Και θα αναμέν’ τον γυρισμόν και τη ξενιτεμένε.

ΦΙΛΩΝ ΚΤΕΝΙΔΗΣ

ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ ΣΕ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΥΣ (ΦΙΛΟΡΕΠΟΥΣΗΔΕΣ & MΟΥΜΟΥΕΔΕΣ)

Από καιρό αναζητούμε την ευκαιρία να αναφερθούμε κριτικά στις προσπάθειες αναστύλωσης της (κυρίαρχης μεν αλλά προσωρινά πληγωμένης απο τις λαϊκές αντιδράσεις) πολιτικής ιδεολογίας και μάλιστα των προσώπων από τα οποία υποστηρίχθηκε θρασύτατα η έκδοσι και κυκλοφορία του περιώνυμου βιβλίου Ιστορίας για την Στ΄ Δημοτικού. Την προσοχή μας απασχόλησε η είδησι περι επανέκδοσής του στα βιβλιοπωλεία και τα νεύρα μας δοκιμάστηκαν από το δημοσίευμα (11.04.08) στην Καθημερινή : http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_5_11/04/2008_266080 . Εκεί εστιάζουμε το ακόλουθο σχόλιό μας.

¨Ενας αντίλογος προς τους ζηλωτές σωτήρες τής πνευματικής μας καλλιέργειας και ιδεολόγους διαμορφωτές της νεοελληνικής μας ταυτότητας χρειάζεται να εκφρασθή και απο ’μάς τους ασήμαντους, αλλά ανησυχούντες πολίτες.

Πρώτα-πρώτα, η ιταλική -λατινογενής- λαϊκής ορολογίας για το αναφερόμενο ζήτημα στο κείμενο λέξι «κόντρα» "contra" ( x 2) μήπως έχει ελληνική μετάφρασι; Η επι το ορθότερον εναντίωση/ -ις , μήπως είναι κοντά στην σιωπηρά εν προκειμένω (αλλά και ως συνήθως) εκφραζόμενη από την πλειονότητα του ελληνικού λαού αντίστασι;

«Ηταν ένας πραγματικός πολιτιστικός πόλεμος. Θα πρέπει να τον μελετήσουμε, τόσο για να κατανοήσουμε τους ιδεολογικούς αρμούς της κοινωνίας μας, αλλά και γιατί δεν θα είναι ο τελευταίος» είπε βαρύγδουπα ο Παντειακός καθ. Ιστορίας Κ. Λιάκος. Ευχαριστούμε για την ...άδολη πληροφόρησι. Κι ήμασταν τόσο αφελείς που δεν έχουμε πάρει μυρουδιά για το αίμα που ρέει στους δρόμους. Στους δρόμους της διανόησης και του πανανθρώπινου στοχασμού, σ’ αυτόν τον ουδέποτε πάψαντα Παγκόσμιο Πνευματικό πόλεμο με τα χιλιάδες μέτωπα και τις μυριάδες μάχες του Καλού που αμύνεται στις επιδρομές του Κακού ανα τους αιώνες και μέχρι τον ενδεχόμενο Αρμαγεδδώνα.

Άς ξανακοιτάξουμε με ιερό δέος και με λατρεία θρησκόληπτης γριούλας αυτές τις αθώες περιστερές τής ιδεολογικής ειρήνης που αμερόληπτα μας διαβεβαίωσαν πως «ήταν ένας πραγματικός πολιτιστικός πόλεμος» που τελείωσε και μην ετοιμαζόμαστε για καμμιά τωρινή ή μελλοντική πολιτισμική αψιμαχία. Του ξέφυγε του ειρηνιστή κ. Λιάκου πως αυτός ο «πολιτιστικός» -ντρέπεται να ’πή πολιτισμικός;- πόλεμος θα ξανάρθη. Ευτυχώς που κάποιοι σαν κι αυτόν θα μελετήσουν υπεύθυνα «τους ιδεολογικούς αρμούς» της νεοελληνικής κοινωνίας μας για να βοηθήσουν αν χρειασθή και βεβαίως για καμμιά χρήσιμη σε κάποιους εθνική εξάρθρωσι: Της αντίστασης του λαού; [ Πώς είπαμε; Ά, της «κόντρας»].

Ο άλλος θεωρητικός καθηγητής της πολιτικο-ιδεολογίας έκανε την ανακάλυψι του αιώνα: Το … Σχολείο είναι σήμερα ο «σκληρός μηχανισμός αναπαραγωγής της εθνικής Ιδέας»! Κι έλεγα τόσα χρόνια στην εκπαίδευσι ότι το σημερινό Σχολείο είναι αναποτελεσματικό παιδευτικά - πνευματικά, και ότι απομακρυνόμενο κάθε τόσο και πιο πολύ από την Ελληνική πνευματική μας παράδοσι (της ελεύθερης σκέψης, της κλασσικής παιδείας, της αξιοκρατίας και της προσωπικής ευθύνης) χωμένο βαθιά μες στην παγκόσμιως πρωτότυπη (ελλαδική πατέντα!) παπαγαλίζουσα και χρησιμοθηρούσα στρέβλωσι της παραπαιδείας, εξυπηρετεί όλο και πιο πολύ τα ιδανικά τής παγκοσμιοποιούμενης καπιταλιστικοκαταναλωτικής νεοθρησκείας...

Μήπως αυτός ο δεύτερος παντειακός σοφός γνωρίζει τίποτε για μαλακούς μηχανισμούς αναπαραγωγής της αντεθνικής Ιδέας και για ενδεχόμενα εργοστάσια-παντός είδους πνευματικά Ιδρύματα καλλιέργειας - εν είδη βιολογικών μικροβίων- ιδεολογικών όπλων, παραγωγής και προώθησης ιδεολογικών πρακτόρων, εε, λάθος έκφρασι, ιεραποστόλων για το μεσσιανικό όραμα της χρωματισμένης πνευματικά-ιδεολογικά παγκοσμιοποίησης;

Για τον πολιτικό ηγέτη που δηλώνει ότι μπορεί να κατανοήση «τη διαφωνία και την κριτική» δεν θα είχα κανονικά τίποτε να πώ. Εκτός από την δεδομένη σε πολιτικούς δυσπιστία μου, όμως, ας αποτολμήσω ένα ρητορικό ερώτημα: Καλά, «το κάψιμο βιβλίων» δεν μπορεί να το δεχθή η ευαισθησία του. Την κατά παραγγελία (χρηματοδότησι, κοινές επιτροπές, κρυφές συμφωνίες κλπ) συγγραφή σχολικών (ή και άλλων) βιβλίων για αλλοεθνείς προπαγάνδες ;

Μια ιδιότυπη Ιερά εξέτασι της Διανόησης υποστηριζόμενη από τα ΜΜΕ - ακόμα και τα από εμάς μισθοδοτούμενα Κρατικά Κανάλια - συντονίζει τους από χρόνια τοποθετημένους σε νευραλγικές οπωσδήποτε –μην πώ σχεδόν παντού- θέσεις ανθρώπους της να προβάλλουν και να προωθούν τις μεταλλαγμένες ιδέες τους. Οι υψηλόβαθμοι ανάμεσά τους σαν Νεοδιαφωτιστές τού μισητού τους ελληνικού Έθνους μυκτηρίζονται, στηλιτεύουν και ενίοτε καταδιώκουν νεοέλληνες που τολμούν να πιστεύουν την ΕΘΝΙΚΗ συνέχεια (--Σκάνδαλον!! Αφορίστε μας σαν φασίστες και εθνικιστές).

Για την φιλοσοφημένη διατύπωσι ότι «τα βιβλία της δημοκρατίας πρέπει να βρίσκονται στα βιβλιοπωλεία και όχι στις αποθήκες» της κ. Ρεπούσση τι να πώ; Το βιβλιαράκι («κουρελούργημα νατοκεμαλικής» ου μην αλλά και «φεμινιστικής συμμωρίας) της «συνοικιακής ιστορίνας» και «βλιτάδος»* είναι αυτόχρημα «βιβλίο της δημοκρατίας», ενώ η θέλησι τής αντιστεκόμενης λαϊκής ετυμηγορίας είναι για τα μπάζα…
Φοβάμαι πως θα χρησιμοποιήσω την επανάληψι για να συμφωνήσω:
«Το επίμαχο ζήτημα δεν ήταν το σχολικό εγχειρίδιο. Ηταν η ταυτότητά μας. Πού πάμε, τι ιδέα έχουμε για τον εαυτό μας».

Λοιπόν, τι λέτε: Θα αφήσουμε τους λιακορεπούσηδες διανοουμένους με τις μαριετοπεσμαζόγλικες φωνούλες τους να μας κάνουν να υποκύψουμε στον «εγκεφαλικό, ξενόφιλο αντεθνικισμό και αντιχριστιανικό», εξ ορισμού ανθελληνικό διαφωτισμο-φονταμενταλισμό ;

Όσοι θέλουν, ας συνεχίσουν τον ύπνο του 'δικαίου'. Μόνο ας τους σκουντήσουμε λιγάκι. Να μην μας ενοχλούν στην γενναία απόφασι για προσωπική εγρήγορσι και εμπλοκή, με το συνένοχο ροχαλητό τους.

*Τινές κατά Κώστα Ζουράρι χαρακτηρισμοί από το «Βέβηλα, κίβδηλα, σκύβαλα», Αρμός [Αθήνα] 2007

ΤΟ 1o ΟΜΑΔΙΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΧΑΛΚΙΔΑ (2005)

ΓΙΑΤΗΝ 'ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ' ΤΗΣ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΤΟΥ ΟΜΑΔΙΚΟΥ ΣΧΟΛΙΚΟΥ (Open)

Το πλήρες Δελτίο Τύπου που είχα στείλη στις εφημερίδες τής Χαλκίδας τότε:

ΤΟ 1ο ΟΜΑΔΙΚΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΣΚΑΚΙ ΣΤΗΝ ΧΑΛΚΙΔΑ 09.06.2005

Ξάφνιασε ευχάριστα – ακόμα και τους διοργανωτές – η αθρόα συμμετοχή μαθητών στο 1ο ΟΜΑΔΙΚΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΣΚΑΚΙ που διεξήχθη στο 7ο Δημοτικό Σχολείο την Πέμπτη 9 Ιουνίου. Η διοργάνωση ήταν ιδέα των δύο προπονητών σκακιού στα σχολεία της πόλης μας, του Περιφερειακού Προπονητή Κώστα Κόρδη και του Υποψηφίου Μαιτρ Αλεξάνδρου Σοϊλεμέζη, και είχε σχεδιαστεί ως αποχαιρετιστήρια αγωνιστική εκδήλωση για την εφετινή χρονιά, στη λήξη των μαθημάτων των σκακιστικών τμημάτων των δημοτικών σχολείων.
Στους αγώνες που τελούσαν υπό την έγκριση της Διεύθυνσης Α΄βάθμιας Εκπ/σης Ν. Ευβοίας και υποστηρίχτηκαν από την Ευβοϊκή Ένωση Σκακιστών, προσήλθαν περισσότεροι από 80 μαθητές από επτά διαφορετικά δημοτικά σχολεία (1ο, 3ο, 7ο, 14ο, 18ο, 20ο και 21ο) τής πόλης, οι οποίοι οργανωμένοι από τους προπονητές τους σε (20) τετραμελείς ομάδες διαφόρων ηλικιακών και αγωνιστικών επιπέδων, διεκδίκησαν με πείσμα αλλά και νεανικό ενθουσιασμό το περιζήτητο …τρόπαιο.
Τελικά, μετά από μαραθώνιο σκακιστικών συναντήσεων (με το λεγόμενο ελβετικό σύστημα, πέντε γύρων) τον τίτλο του Πρωταθλητή κατέκτησε, επαληθεύοντας τον τίτλο τού «φαβορί», το 20ο Δημοτικό. Το Σχολείο αυτό (καταλαμβάνοντας την 15η θέση στο εφετινό Πανελλήνιο Ομαδικό Πρωτάθλημα Σκάκι Δημ. Σχολείων) είχε αναδειχθεί ως το καλύτερο Σχολείο σ’ επίπεδο Νομού (& Περιφέρειας!) και σ’ αυτούς τους αγώνες είχε πολυπληθή συμμετοχή. Έτσι η καλύτερη τετραμελής του ομάδα (αποτελούμενη από τους: ΡΩΜΑΝΟ Γεράσιμο 1η σκακιέρα , ΣΟΪΛΕΜΕΖΗ Κωνσταντίνο 2η σκακιέρα, ΖΕΗ Ευάγγελο 3η σκακιέρα, και ΓΚΟΥΝΤΑΡΟΠΟΥΛΟ Γιώργο 4η σκακιέρα) με την ονομασία ‘Επίλεκτοι 20ου Δημοτικού’ επικράτησε εύκολα με 10 αγωνιστικούς βαθμούς (δηλ. αήττητη) και 17,5 πόντους. Στην δεύτερη θέση (αποτέλεσμα έκπληξη) η ομάδα του 14ου Δημοτικού ( ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ Μάνος, ΤΑΞΗΣ Στέλιος, ΚΑΤΣΑΛΙΦΗΣ Θόδωρος και ΚΥΜΟΥΡΤΖΗΣ Άκης) με 8 βαθμούς και 14 πόντους, ενώ η πολύ ισχυρή ομάδα του 3ου Δημοτικού (ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Γιάννης , ΖΑΦΕΙΡΙΟΥ Ελένη, ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Ανδρέας, ΚΟΥΡΟΥΜΠΑΣ Ανέστης ) με δυνατότερο χαρτί στην 1η σκακιέρα τον εφετινό πρωταθλητή Ελλάδας (στο 1ο Πανελλήνιο Ανοικτό Σχολικό στην Ερέτρια) κατέκτησε με 7 βαθμούς και 12,5 πόντους την 3η θέση.
Ο πίνακας αποτελεσμάτων για τις πρώτες δώδεκα ομάδες έχει ως ακολούθως:

ΘΕΣΗ.. ΟΜΑΔΑ ΣΧΟΛΕΙΟΥ.... ΒΑΘΜΟΙ... ΠΟΝΤΟΙ

1.:20ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ «ΕΠΙΛΕΚΤΟΙ» 10... 17,5

2.:14ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ «ΕΠΙΛΕΚΤΟΙ» 8... 14

3.:3ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ........... 7....12,5

4.:14ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ «ΤΕΤΑΡΤΑΚΙΑ» 7...10,5

5.:21ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ........... 6....13,5

6.:20ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ «ΕΚΤΑΚΙΑ» 6...12

7.:14ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ «ΕΚΤΑΚΙΑ» 6...11

8.:14ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ «ΕΛΠΙΔΕΣ» 6...10

9.:20ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ «ΠΕΜΠΤΑΚΙΑ» 5...12,5

10.:18ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ............ 5...10

11.:7ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ Β΄ Ομάδα .......5...9

12.:20ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ «ΜΙΚΤΗ Ελπίδων» 4...9,5

Στην λήξη των αγώνων ο Πρόεδρος της Ευβοϊκής Ε.Σ., Νικόλαος Γιαμαρέλλος απένειμε μετάλλια στους παίκτες – μαθητές των τριών πρώτων Ομάδων – νικητών, καθώς και Κύπελλα στους εκπροσώπους των Σχολείων τους, ενώ οι διοργανωτές φρόντισαν να μοιράσουν καλαίσθητα Αναμνηστικά Διπλώματα Συμμετοχής σε όλα τα παιδιά που έλαβαν μέρος.
Τα έπαθλα και τα βραβεία ήταν ευγενική χορηγία από το γραφείο τής ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΠΙΣΤΗΣ του κ. Γεωργίου Τσουνή, ο οποίος επιπλέον μαζί με μερικούς γονείς σε ρόλο εθελοντή διευκόλυνε το δύσκολο έργο των διοργανωτών. Αυτοί από την μεριά τους ευχαρίστησαν στο τέλος όλους τούς συντελεστές με πρώτα - πρώτα τα παιδιά, απολογήθηκαν για τις όποιες παραλείψεις και υποσχέθηκαν να αξιοποιήσουν την εμπειρία της διοργάνωσης αναβαθμίζοντας ακόμη περισσότερο τους αγώνες αυτούς σε θεσμό από το προσεχές έτος.
Πέρα από αναπόφευκτες ελλείψεις οι αγώνες σημείωσαν απόλυτη επιτυχία. Για το πόσο σημαντική – ποσοτικά - ήταν η συμμετοχή και έντονος ο συναγωνισμός των παιδιών , αξίζει να σημειώσουμε την σύμπτωση του αριθμού των συμμετοχών με τον αντίστοιχο στο εφετινό «3ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΟΜΑΔΙΚΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΣΚΑΚΙ» στην Ερέτρια, όπου και εκεί είχαν λάβει μέρος 20 τετραμελείς ομάδες. Και βεβαίως δεν υπάρχει σύγκριση σε επίπεδο καθαρά αγωνιστικό, όμως, αν αναλογισθούμε ότι εδώ πρόκειται για μια εντελώς καινούργια σκακιστική διοργάνωση, δεν μπορούμε παρά να συμφωνήσουμε ότι αυτή συνιστά αναβάθμιση στο πλαίσιο του σχολικού σκακιού στην πόλη μας, και ότι αναδεικνύεται σε άριστο οιωνό στον ευγενή στόχο για καλλιέργεια, προβολή και διάδοση του κορυφαίου πνευματικού αυτού αθλήματος.
Α. Κ. Σ.
[Εκείνη την καταπληκτική χρονιά (είχαμε με τα παιδιά του 20ου Δημοτικού επιβλητική παρουσία στα πάντα: Νομαρχιακό, Περιφερειακό, Πανελλήνιο - αλλά και το καινούργιο μου Σχολείο, το 14ο Δημοτικό, είχε φοβερό υλικό και κάναμε πολύ καλή εμφάνισι στο Πανελλήνιο στην Ερέτρια) είχα δρομολογήσει πια την ίδρυσι του πρώτου μου Συλλόγου: της "Σκακιστικής Ακαδημίας Χαλκίδος Παλαμήδης ο Ευβοεύς". Πού νά 'ξερα...]

Η ΑΕΚ ΣΤΗΝ Β΄ΕΘΝΙΚΗ (...ΣΤΟ ΣΚΑΚΙ)! ΚΑΙ ΔΥΟ ΠΑΡΤΙΔΕΣ

ΑΕΚ IN SECONDA NAZIONALE (DI SCACCHI)!
Το Σκακιστικό Τμήμα τής ΑΕΚ μετά και την άνετη νίκη κατά την τελευταία αγωνιστική http://aekchessclub.blogspot.com/2008/05/blog-post_11.html
πλέει πλησίστιο προς την κατάκτησι του τίτλου στην Γ΄ Εθνική Κατηγορία.
Μάλιστα μετά την κατάκτησι της πρώτης θέσης στον α΄όμιλο έχει και ένα μικρό προβάδισμα για τα τελικά τού Σεπτεμβρίου. Η Ένωση είχε από την 6η αγωνιστική εξασφαλίσει την άνοδό της στη Β' Εθνική Κατηγορία για τη νέα χρονιά, και με επιπλέον ηθικό κίνητρο την τιμή του πρόσφατα εκλιπόντος Λάζαρου Βυζαντιάδη, ενωσίτη παίκτη και παλαιού πρωταθλητή Ελλάδος, έχει στοχοθετήσει την κατάκτηση καί του τίτλου τής πρωταθλήτριας κατηγορίας.
ΚΑΙ ΔΥΟ ΑΝΑΛΥΜΕΝΕΣ ΠΑΡΤΙΔΕΣ E DUE PARTITE
Από τελευταία αγωνιστική στους αγώνες του α΄ Ομίλου και την εντός έδρας νίκη με το ευρύ 8-2 εναντίον τού Αθλητικού Συλλόγου Αιγυπτιωτών Ελλήνων
είναι και οι επόμενες δύο παρτίδες (όπως και οι 2 φωτογραφίες, εκ των οποίων η πρώτη είναι απο το ιστολόγιο τού KARPIDIS http://www.flickr.com/photos/karpidis/2434663881/).

{ΣΗΜ. Ο λόγος για τον οποίο προτιμούμε ως σύστημα γραφής το αναλυτικό αλγεβρικό σ΄αυτήν την σύντομη παρτίδα (miniatura) θα εξηγηθή ευκρινώς σε άρθρο μας σ' ένα απο τα προσεχή τεύχη τού "Νέου Παλαμήδη"}.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟΣ Παν. - ΜΙΧΟΣ Θωμάς
Γ΄ Εθνική, 11.05.08 (7η Αγωνιστική)
ΓΚΑΜΠΙ ΤΗΣ ΝΤΑΜΑΣ (D 37)
1.δ2-δ4, δ7-δ5 2.γ2-γ4, ε7-ε6
3.Ιβ1-γ3, Αζ8-γ6 4.Ιη1-ζ3, Ιη8-ζ6
5.Αψ1-ζ4, 0-0 6.ε2-ε3, α7-α6 !? (Gel'fand)
7.Βδ1-γ2 (Κάπως προτιμότερο φαίνεται το 7.γ4-γ5), Ιβ8-δ7
8.θ2-θ3 [αυτό ίσως είναι χάσιμο χρόνου. Παίζονται καί 8.γ4χδ5 (8..., ε6χδ5 9.Αζ1-δ3, γ5 κλπ McCambridge- Hort, Dortmund 1982 0-1, 31) καί 8.Ο-Ο-Ο !? (Gel'fand) pκαί 8.Πα1-δ1 Ν ( Gel'fand-King, Haifa 1989 1-0, 59)], δ5χγ4
9.Αζ1χγ4, β7-β5
10.Aγ4-δ3 (Ούτε και το εναλλακτικό 10.Αγ4-β3, Αγ8-β7 11.Ο-Ο-Ο, γ5! =/+ λύνει όλα τα προβλήματα), Αγ8-β7
11. Ο-Ο-Ο, γ7-γ5
12.δ4χγ5. Βδ8-α5
13.Ργ1-β1, Ιδ7χγ5
14.Ρβ1-α1?, β5-β4
15.Ιγ3-ε2, β4-β3-/+
Τα λευκά εγκατέλειψαν!?
(Μια προσπάθεια για άμυνα μετά απο το προφανώς μοναδικό 16. Βγ2-β1, περνάει απο την αναπόφευκτη απώλεια της διαφοράς με 16..., Ιγ5χΑδ3 17.Πδ1χΙδ3 18.Αβ7-ε4 -/+ / -+).
ΤΡΙΤΩΣΕ Ο ΤΥΧΕΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ!
Ο ενθουσιώδης Κωνσταντίνος, μετά απο τις ανακρίβειες του αντιπάλου του στο άνοιγμα,(βαριάντα "Steinitz-Nimzovitsch" κατα Σιαπέρα, βαριάντα "Nimzovitsch" σκέτο για τον Κέρες), παρασύρθηκε σε ένα φοβερό λάθος στην 11η κίνησι, που όμως, ευτυχώς γι' αυτόν, δεν απέβη μοιραίο. Αντίθετα, μετά απο 5-6 κινήσεις και ύστερα απο λάθος του αντιπάλου του (17.Αβ6-α5?? ) το νικηφόρο τέλος ήταν μάλλον θέμα χρόνου.

ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΟ ΟΜΑΔΙΚΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΣΤΗΝ ΧΑΛΚΙΔΑ

Α΄ ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΟ ΟΜΑΔΙΚΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΣΚΑΚΙΟΥ (ΑΝΟΙΚΤΟ)
ΧΑΛΚΙΔΑ 2008
Κυριακή 1 ΙΟΥΝΙΟΥ 2008

΄Ωρα 10.00

Διοργάνωση:
ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΑΘΛΗΣΗΣ ΧΑΛΚΙΔΑΣ
«Αθλητικό Εκπολιτιστικό Κέντρο ΆΒΑΞ ΚΑΙ ΠΕΣΣΟΙ΄»


Για αγόρια και κορίτσια Δημοτικών Σχολείων της Εύβοιας

Στο Κλειστό Γυμναστήριο «Τάσος Καμπούρης», Κάνηθος

(Βλ. και http://www.servitoros.gr/news/view.php/18698/
Περισσότερες πληροφορίες σε νεώτερες αναρτήσεις.
Η ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ ΑΓΩΝΩΝ προσεχώς)

O ΑΓΙΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ο ΜΑΡΤΥΣ: 13 ΜΑΪΟΥ. IN SANCTUM ALEXANDRUM (Synaxarium)

In sanctum Alexandrum

Ήταν μεγάλη μου η έκπληξι θυμάμαι, όταν πριν από λίγα χρόνια αναδιφώντας στο Αναγνωστήριο Βυζαντινών Σπουδών – και για άσχετο ζήτημα – ανακάλυψα έναν άγιο συνονόματό μου. Τον Άγιο Αλέξανδρο τον Μάρτυρα. Καμμία σχέσι με τον άλλον καθ’ όλα σεβαστό Άγιο Αλέξανδρο, Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, που εκοιμήθη ειρηνικά σε μεγάλη ηλικία το 340 μ. Χ. και ο οποίος εορτάζεται την 30 Αυγούστου.
Μέσα σε μια πολύτομη σειρά υμνογραφίας με Κανόνες συνθεμένους από διαφόρους βυζαντινούς μας υμνογράφους και μελωδούς βρήκα στο Μηναίο τού Μαΐου για τους εορταζομένους αγίους της 13ης του μηνός, έναν άδηλο ως προς την πατρότητα κανόνα, (αριθμούμενος ως 16ος , Canon XVI), για τον Άγιο με το ένδοξο ελληνικό όνομα. Στον κανόνα με τον λατινικό τίτλο In sanctum Alexandrum [Αρχή: Τη φωτοφόρω ημέρα /Ακροστιχίδα: άνευ /Ήχος: δ΄ Τω οδηγήσαντι πάλαι] συμπεριλαμβανόταν –αρκετά σύνηθες – το synaxarium* του Αγίου:

…ΕΠΙ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΜΑΞΙΜΙΑΝΟΥ ΕΚ ΡΩΜΗΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΥΠΟ ΤΗΝ ΤΑΞΙΝ ΤΙΒΕΡΙΑΝΟΥ ΚΟΜΗΤΟΣ, (…) ΣΥΝ ΤΩι ΟΙΚΕΙΩι ΑΥΤΟΥ ΤΑΓΜΑΤΙ ΘΥΟΝΤΟΣ ΤΟΙΣ ΕΙΔΩΛΟΙΣ, ΟΥ ΚΑΤΕΔΕΞΑΤΟ ΘΥΣΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ (…) ΚΑΙ ΛΑΜΠΡΥΘΕΝΤΟΣ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟΝ ΚΑΙ ΛΑΜΨΑΝΤΟΣ – ΚΑΙ ΓΑΡ ΠΡΩΗΝ ΗΝ ΩΡΑΙΟΣ ΤΗΝ ΟΨΙΝ ΑΓΓΕΛΩι ΠΡΟΣΕΟΙΚΩΣ - …ΑΛΛΑ ΠΑΡΑΔΟΥΣ ΤΙΒΕΡΙΩι ΚΑΙ ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΩι ΕΠΑΡΧΩι ΤΙΜΩΡΕΙΣΘΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΟΔΟΝ ΑΠΟ ΡΩΜΗΣ ΜΕΧΡΙ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ, ΤΟΝ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΠΟΛΕΜΟΝ ΑΥΤΟΙΣ ΕΓΧΕΙΡΙΣΑΣ (= Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ).
(…) ΦΙΛΙΠΠΟΥΠΟΛΙΝ (…) ΒΕΡΟΙΑΝ ΕΝ ΤΟΠΩι ΛΕΓΟΜΕΝΟΝ ΠΑΡΕΜΒΟΛΑΙΣ, ΕΙΣ ΕΞΕΤΑΣΙΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣ ΤΥΠΤΕΤΑΙ ΣΦΟΔΡΩΣ.
(…) ΛΕΙΠΟΝΤΟΣ ΔΕ ΥΔΑΤΟΣ, ΔΙΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Ο ΑΓΙΟΣ ΥΔΩΡ ΕΞΗΝΕΓΚΕΝ (…) ΚΑΙ ΔΙΕΡΧΟΜΕΝΟΣ ΕΝ ΔΡΙΖΙΠΑΡΩι ΠΟΛΕΙ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ, ΕΝ ΤΩ ΠΑΡΑΡΡΕΟΝΤΙ ΓΕΝΟΜΕΝΟΣ ΠΟΤΑΜΩι ΤΗΝ ΔΙΑ ΞΙΦΟΥΣ ΑΠΟΦΑΣΙΝ ΔΕΧΕΤΑΙ.
ΤΕΛΕΙΤΑΙ ΔΕ Η ΑΥΤΟΥ ΣΥΝΑΞΙΣ ΕΝ ΚΕΝΤΟΥΚΕΛΛΑΙΣ.

Συνοψίζω:

Όνομα: Αλέξανδρος
Καταγωγή: άδηλη (η αναφορά εκ Ρώμης δεν είναι καθοριστική). Δεν αποκλείεται η ελληνική ιδίως εκ μητρός
Ιδιότητα: στρατιώτης
Χρόνος: Επι Μαξιμιανού (αυτοκράτωρ - διαρχία με Διοκλητιανό - 286-305). Πιθανότερη η εστίασι στο 303-305
Αιτία μαρτυρίου: η άρνησι λατρείας ειδώλων και η ομολογία Χριστού
Τόπος Μαρτυρίου: πλησίον Δριζιπάρω (;) πόλει της Θράκης
Εμφάνισι: αγγελικά όμορφος
Θαυματουργία: (Μόνο αυτό φθάνει: του μέλλοντος αυτόν εκτέμνειν δημίου αναδυομένου την πρόσταξιν δια το καθοράν αγγελλικάς δυνάμεις περι τον άγιον και μή τολμώντος την επιχείρησιν μικρόν αποστήναι αυτού δια προσευχής τούς φρουρούντας αγγέλους ποιήσας, τέμνεται τον αυχένα!)

Μετά από την ανάγνωσι του Συναξάριου του (και την συνακόλουθη περιληπτική απόδοσι στην Νεοελληνική – περισσότερα σε επόμενο τεύχος τού Νέου ΠΑΛΑΜΗΔΗ) θα με καταλάβετε, ίσως, γιατί έκτοτε επιθυμώ να τιμώ – έστω και μόνος μου - την μνήμη αυτού του ξεχασμένου (μέσα στα παλαιότερα ορθόδοξα αγιολόγια αναφέρεται. Στις νεώτερες εκδόσεις των ημερολογιακών αγιολογίων τής Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας συνήθως δεν υπάρχει ή πνίγεται μέσα σε μια αχλή σύγχυσης**) ήρωα-AΘΛΗΤΟΥ της Πίστεώς μας. Το να εορτάζης, άλλωστε, δυό φορές τον χρόνο είναι κακό;

Μελαγχολικά αναρωτιέμαι: πόσοι θεοσεβείς άνδρες και γυναίκες από την Ιουδαϊκή (παλαιοδιαθητική) παράδοσι ξεχάστηκαν από την Εκκλησία μας; ΚΑΝΕΝΑΣ (εξ όσων γνωρίζω). Όλοι, πρόσωπα και ονόματα τιμώνται και καμμιά φορά επιδεικτικά από κάποιους προτιμώνται.. Ένας στρατιωτικός άγιος*** των πρώτων αιώνων, νέος, ωραίος, ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΑΣ με πίστι Χριστού θαυμαστή και με όνομα που μας συνδέει με τον Αρχαίο Κόσμο - . προγονικό παρελθόν ΜΟΝΟ ΗΜΩΝ των Ελλήνων ορθοδόξων - μάς… περισσεύει;


Ά, να μην το ξεχάσω:
Από το υμνογραφικό έργο που λέγαμε (τον εν λόγω Κανόνα, που με επιφυλάξεις οι συγγραφείς τον αποδίδουν στον σημαντικότατο υμνογράφο του 9ου αι. Ιωσήφ) έχω σημειώσει σε μια καρτέλλα μόνο τρείς στίχους από το β΄ τροπάριο της η΄ ωδής:
Των μαρτύρων ‘η καλλονή (…)
‘Ύμνοις ευφημείσθω

Αλέξανδρος ‘ο μέγας.

...........................................................................

* Συναξάρια, ως γνωστόν, ονομάζονται αφηγήσεις σχετικά με την ευσεβή ζωή, την θαυματουργική δράσι ή το μαρτύριο των Αγίων, οι οποίες από παλιά θα διαβάζονταν στις συνάξεις των χριστιανών. Πρόκειται δηλαδή για σύντομα αφηγηματικά κείμενα συνήθως απλοϊκού ύφους. Από τους ύστερους βυζαντινούς αιώνες έχουν τοποθετηθή κατά ημερολογιακή σειρά, σύμφωνα με το εορτολόγιο της Εκκλησίας, σε ένα βιβλίο που επίσης ονομάζεται Συναξάριο (ή λαϊκότερα Συναξαριστής) .

** Δέν λέμε ότι είναι άγνωστος στα εν χρήσει επίσημα λειτουργικά βιβλία της Εκκλησίας μας. Αλλά τονίζουμε το γεγονός ότι καί πλήρης σύγχυσι επικρατεί περι το πρόσωπό του (παράδειγμα: τρείς (3) φορές αναφέρεται στον «Μέγα Συναξαριστή της Ορθοδόξου Εκκλησίας» -Αθήναι 1999, ε΄ έκδοσι- σε τρείς διαφορετικές, δηλ. ημερομηνίες 25 Φεβρουαρίου,13 και 14 Μαίου), και κανείς δεν εγείρει θέμα ριζικής τακτοποίησης.

Βεβαίως και ο ιστοχώρος http://athos.edo.gr/ στο καλά οργανωμένο καλεντάρι των αγίων μας :http://athos.edo.gr/modules.php?name=GCalendar
τον γνωρίζει, αλλά το πληροφοριακό υλικό τού σημειώματος με τον «ξύλινο» φιλολογικό του χαρακτήρα είναι κάπως αποκαρδιωτικό:
Ο 'Αγιος Αλέξανδρος ο Μάρτυρας ο από Τιβεριανών. Ο 'Αγιος Μάρτυς Αλέξανδρος τελειώθηκε μαρτυρικά διά ξίφους. Στον Κώδικα 152 Supll. Παρισίων αναφέρεται ότι ήταν Επίσκοπος, ενώ στο Λαυριωτικό Κώδικα Ι 70, φ. 238β, αναφέρεται ότι ο Άγιος ήταν στρατιώτης του τάγματος των Τιβεριανών κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Μαξιμιανού (285-305 μ.Χ.). Ο Σωφρόνιος Ευστρατιάδης θεωρεί ότι η αναφορά «επί κόμητος Τιβεριανού» παραμορφώθηκε εις «επισκόπου Τιβεριανών».
http://athos.edo.gr/modules.php?name=GCalendar&file=viewday&y=2008&m=5&d=13&e=12&printable=1

http://www.phys.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/agiologion/
Χρήσιμες οι παρατηρήσεις του ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟΥ ΑΓΙΟΛΟΓΙΟΥ (βλ. 13 Μαΐου )
http://www.phys.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/agiologion/05/13.htm# που μοιραία επαναλαμβάνονται και στις 14 Μαΐου http://www.phys.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/agiologion/ με τον σχοινοτενή τίτλο:
Ὁ Ἅγιος Ἀλέξανδρος ποὺ μαρτύρησε στὶς Κεντουκέλλες.

Η αλήθεια είναι πως μέχρι σήμερα δεν έχω επιβεβαιώση κάποια ονοματολογικά στοιχεία, όπως Τιβεριανός, Δριζιπάρω, Κεντουκέλλαι (άν ξέρη κανείς θα ήμουν ευγνώμων)

***Δεν πρέπει να μας εκπλήσση πως ούτε o Christopfer WALTER στο πρόσφατο έργο του: The Warrior Saints in Byzantine Art and Tradition τον γνωρίζει:
http://books.google.gr/books?id=BRju9VQdW3QC&pg=RA1-PA214&lpg=RA1-PA214&dq=B.+H.+G.+hagiologie&source=web&ots=SKg0D34Slw&sig=mHQdcZFdwm33s_pwHUd8o4GJQzE&hl=el#PPP1,M1

{Θαυμαστός ο Κύριος εν τοις Αγίοις Αυτού}!