«On a downbound train»: ΑΦΙΕΡΩΣΙ ΣΤΑ ΕΞΗΝΤΑΧΡΟΝΑ ΤΟΥ SPRINGSTEEN. «On a downbound train»; Omaggio ai sessant’ anni di Bruce Springsteen

Στην αρχή ψάχνοντας για άλλο τραγούδι στο You Tube, (μιλάμε για πολύ πρίν την ανάρτησι της 18ης Δεκεμβρίου), βρήκα κάπως ανόρεχτα το βίντεο με το παρακάτω τραγούδι από «ζωντανή» ηχογράφησι του Springsteen σε σχετικά πρόσφατη συναυλία του και, θυμάμαι, ήμουν μάλλον δύσπιστος ως προς την ανάγκη να το δώ.
Μα όταν στην νυκτερινή σιγαλιά του δωματίου πάτησα το play, άκουσα μέσα στην αγαπημένη από παλιά μελωδία του κομματιού, την φωνή του και είδα στο βίντεο τα χαρακτηριστικά του προσώπου του, αλλοιωμένα όσο νά ‘ναι από τον χρόνο, συγκινήθηκα, αλλά και ευφράνθηκα ταυτόχρονα: ο Boss όσο κι αν μεγάλωσε, γερνάει ωραία! Το παρουσιαστικό του έχει την δωρικότητα των Ινδιάνων και μέσα στην φωνή του που ξεδιπλώνει με μαεστρία την μπαλλάντα, αισθάνεσαι την άσβεστη φλόγα της νεανικής υπερηφάνειας να περιβάλλεται προστατευτικά απο την σιγουριά της εμπειρίας.
Ο 60χρονος (έτος γεννήσεως 1949 !) Bruce (έχει, όπως κι ο υπογράφων, τρία παιδιά!) εξακολουθεί να επιβεβαιώνει κατ’ αυτόν τον τρόπο το επώνυμό του: δεν είναι πια στην Άνοιξι (Spring) της ηλικίας του, αλλά την εφηβική ορμή (teen) δεν την έχασε!
Τίποτα άλλο:
Απολαύστε την μαγεία της ροκιάς!

Πάνω σε ένα "downbound" τρένο
Bruce Springsteen Downbound Train [Live]


Και τα απαραίτητα "λόγια" (lyrics ονομάζουν τους στίχους των λυρικών συνθέσεων που γίνονται και τραγούδια οι αγγλόφωνοι) του τραγουδιού:

On a downbound train

I had a job, I had a girl
I had something going, mister, in this world
I got laid off down at the lumber yard
Our love went bad, times got hard
Now I work down at the car wash
Where all it ever does is rain
Don't you feel like you're a rider on a downbound train

She just said, "Joe, I gotta go
We had it once, we ain't got it anymore"
She packed her bags, left me behind
She bought a ticket on the Central Line
Nights as I sleep, I hear that whistle whining
I feel her kiss in the misty rain
And I feel like I'm a rider on a downbound train

Last night I heard your voice
You were crying, crying, you were so alone
You said your love had never died
You were waiting for me at home
Put on my jacket, I ran through the woods
I ran till I thought my chest would explode
There in the clearing, beyond the highway
In the moonlight, our wedding house shone
I rushed through the yard
I burst through the front door, my head pounding hard
Up the stairs I climbed
The room was dark, our bed was empty
Then I heard that long whistle whine
And I dropped to my knees, hung my head and cried
Now I swing a sledge hammer on a railroad gang
Knocking down them cross ties, working in the rain
Now, don't it feel like you're a rider on a downbound train