Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2008

ΔΡΕΣΔΗ. ΕΝΑ ΚΕΝΤΡΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ. Dresda. Una Città centro di Cultura e Sport. Dresden; Ein Kultur- und Sportzentrum

Η ΠΟΛΗ ΞΕΝΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΣΚΑΚΙΣΤΙΚΗΣ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑΣ 2008
ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΘΕΣΗ – ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
[Από την πρώτη ημέρα που ξεκίνησαν οι εφετινοί Ολυμπιακοί Αγώνες σκακιού στην Δρέσδη, σχεδιάζαμε να αφιερώσουμε λίγα λόγια για την (πρώην ανατολικογερμανική) αυτήν πόλι που θα φιλοξενούσε την μέγιστη αυτή σκακιστική διοργάνωσι. Με ιδιαίτερη λοιπόν χαρά και ικανοποίησι δημοσιεύουμε την παρακάτω συνεργασία από τον φίλο και μέλος του ΔΣ του Συλλόγου μας, Παναγιώτη Ντούρα, η οποία ελπίζουμε να ανταποκρίνεται στο ενδιαφέρον των επισκεπτών (σκακιστών και μή) του Ιστολογίου μας.]
Η Δρέσδη, πρωτεύουσα του κρατιδίου της Σαξωνίας, με περίπου 700.000 χιλιάδες πληθυσμό, βρίσκεται στο Ν. τμήμα της τέως Ανατολικής Γερμανίας. Την διασχίζει ο γνωστός ποταμός Έλβας, που αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς υδάτινους δρόμους στην Β. Κεντρική Ευρώπη.
Η κοιλάδα του Έλβα ήταν ανέκαθεν πλούσια σε χλωρίδα και πανίδα, και ανα τους αιώνες τόπος κατοικίας έμπορων και κυνηγών.
Η ετυμολογία της λέξεως προέρχεται από το ιδρυθέν χωριό Drezdany, στο οποίο εγκαταστάθηκαν αρχικά οι Γερμανοί, τον 6ο αιώνα, και ακολούθησαν οι Σλάβοι της Βοημίας. Η κοιλάδα της Δρέσδης με την αρμονική συνύπαρξη του φυσικού περιβάλλοντος και της αρχιτεκτονικής της περιοχής, αποτελεί παγκόσμια κληρονομιά της Ουνέσκο (UNESCO ).
Η ποιότητα της περιοχής περιγράφεται περίτεχνα και σε μία επιστολή του γνωστού Γερμανού ποιητή Heinrich von Kleist (1711) στην αδελφή του.
«Έβλεπα απ’ τις όχθες να απλώνεται στα πόδια μου η όμορφη κοιλάδα του Έλβα, σαν ένας πίνακας του Claude Lorrain – μου φαινόταν σαν ένα τοπίο κεντημένο σε χαλί, πράσινοι διάδρομοι, χωριά, σαν πλατύ ρεύμα που αλλάζει γρήγορα κατεύθυνση να φιλήσει την Δρέσδη, και την φίλησε, και γρήγορα φεύγει – και το τεράστιο στεφάνι των βουνών που περιβάλλει σαν κέντημα το χαλί, και ο καταγάλανος ουρανός πλαγιασμένος πάνω απ’ το τοπίο».
Με την ίδρυση του ελεύθερου κράτους της Σαξωνίας, το 1920, έγιναν σημαντικά κτιριακά και ιστορικά επιτεύγματα που σημάδεψαν την πολιτιστική ταυτότητα της πόλης. Με την ανάληψη της εξουσίας από τους εθνικοσοσιαλιστές το 1933, επήλθε ένα τέλος στην πολιτισμική ανάπτυξη. Ιδιαίτερη καταπίεση και βία έζησε η εβραϊκή κοινότητα της πόλης. Ο Volker Klempe έχει καταγράψει στα ημερολόγιά του τις καταστροφές που έγιναν σ’ αυτήν την περιοχή.
Η ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΔΡΕΣΔΗΣ ΚΑΙ Η ΑΝΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗ ΤΗΣ
Η πεποίθηση των συμμάχων πως παρόλο τον βομβαρδισμό των μεγάλων πόλεων της Γερμανίας η διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς της Δρέσδης θα παρέμενε ανέπαφη, ήταν δεδομένη. Την νύκτα όμως της Αποκριάς (13 προς 15 Φεβρουαρίου) του 1945, πέντε αεροπορικές επιθέσεις κατέστρεψαν το κέντρο και τα περίχωρα της πόλης. Για πέντε μέρες καίγονταν η περιοχή και 250.000 κάτοικοι πέθαναν. Το ανεκτίμητο πολιτισμικό-ιστορικό κέντρο της Δρέσδης θάφτηκε κάτω από 12.000.000 τόνους ερειπίων. Φημισμένα κτίρια, όπως η Όπερα Semper, το Zwinger, το κάστρο και το παλάτι Taschenberg κάηκαν ολοσχερώς. Το πρωί της 15ης Φεβρουαρίου έπεσε και ο καμένος τρούλος της Frauenkirche. Με πολύ κόπο οι κάτοικοι προσπάθησαν
να αναζωογονήσουν την ολοκληρωτικά καμένη περιοχή. Στις 8 Μαΐου του 1945 κατέλαβε ο Ρωσικός στρατός την πόλη. Τα πρώτα χρόνια μετά τον Πόλεμο χιλιάδες εθελοντές καθάρισαν τα ερείπια από την ισοπεδωμένη πρωτεύουσα. Άρχισε η ανοικοδόμηση των χαρακτηριστικότερων κτιρίων στο ιστορικό κέντρο. Εκ θεμελίων πραγματοποιήθηκε η επανακατασκευή επιλεγμένων μνημείων, το 1964 ολοκληρώθηκε η ανακατασκευή του Zwinger, το 1985 ξαναφτιάχτηκε η Όπερα Semper και μόλις το 2005 ο ναός Frauenkirche.
ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
1.Ο Ναός Frauenkirche
Θεωρείται ένα από τα πιο σημαντικά μνημεία ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής. Κτίστηκε από το 1743 μέχρι το 1776 από τον αρχιτέκτονα Georg Bahr . Καταστράφηκε τελείως το 1945 και για 50 χρόνια τα απομεινάρια του κατεστραμμένου ναού χαρακτήριζαν το κέντρο της πόλης. Είναι μπαροκικού ρυθμού προτεσταντικός ναός και στο εσωτερικό του έπαιξε εκκλησιαστικό όργανο ο μέγας J. S. Bach. Για την ανακατασευή του ναού τον Οκτώβριο του 2005 χρησιμοποιήθηκαν τα υπάρχοντα αξιοποιήσιμα ερείπια. Σήμερα αποτελεί αντιπολεμικό σύμβολο διεθνούς συμφιλίωσης, τόπο πίστεως, ελπίδας και συνάντησης, και με την υποστήριξη χορηγών απ’ όλο τον κόσμο η «Πέτρινη Καμπάνα» στον τρούλο της εκκλησίας, έδωσε την θέση της σε ένα αριστούργημα του ευρωπαϊκού μπαρόκ.
2. Η Συναγωγή των Εβραίων
Χτίστηκε υπο τις οδηγίες του γνωστού αρχιτέκτονα Georg Semper από το 1830 μέχρι το 1840. Η κατασκευή της συναγωγής ήταν αίτημα της εβραϊκής κοινότητας της πόλης για πάνω από 50 χρόνια. Καταστράφηκε το 1938 από τους Ναζί και 60 χρόνια αργότερα, στις 9.11.98 ξεκίνησε με χορηγία η ανοικοδόμησή της. Εγκαινιάστηκε τον Νοέμβριο του 2001 και αποτελεί μνημείο και σύμβολο.
3. Το Zwinger (Τσβίνγκερ)
Το σύμβολο της πόλης, είναι παλάτι ρυθμού μπαρόκ και το όνομά του σημαίνει «ανάμεσα στα δύο τείχη - το εσωτερικό και το εξωτερικό». Αυτή ήταν η αρχική θέση του παλατιού. Στις εγκαταστάσεις του ανήκουν η μεγάλη εσωτερική αυλή, οι τοξοειδείς γαλαρίες και τα διάφορα περίπτερα. Κτίστηκε από το 1710 έως το 1728 κατόπιν εντολής του Δούκα Φρειδερίκου του Α΄. Ύστερα από τις καταστροφές του, τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, και την μετέπειτα ανοικοδόμησή του, φυλάσσονται εκεί σήμερα συλλογές πορσελάνης και φιλοξενούνται το Μουσείο ζώων και το «μαθηματικο-φυσικό σαλόνι».
4. Η Όπερα Semper (Ζέμπερ)
Είναι κτίριο αναγεννησιακού ρυθμού, κτισμένο μεταξύ 1871-1878, από τον Manfred Semper. Η λεπτεπίλεπτη αρχιτεκτονική και η ιδιαίτερη ακουστική έκαναν την Όπερα κορυφαία τον 19ο αιώνα και σήμερα θεωρείται μια από τις πιο σημαντικές όπερες του κόσμου.
Και για το τέλος ……
Η περιοχή φημίζεται για τα παραδοσιακά γλυκά της, όπως π.χ. το Dresdner Stollen (χριστουγεννιάτικο Χριστόψωμο), & για τα ξύλινα στολίδια του χριστουγεννιάτικου δέντρου που προέρχονται από τα δάση της περιοχής. Το οροπέδιο τέλος Elbsandstein θεωρείται ένας τουριστικός προορισμός για Γερμανούς και ξένους τουρίστες, λάτρεις των πεζοποριών, του χειμερινού σκι και της φύσης.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΝΤΟΥΡΑΣ
Καθηγητής Γερμανικής Γλώσσας

Δεν υπάρχουν σχόλια: