Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΙΔΡΑΣΙ
ΠΑΡΩΝ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Θεωρώ ότι επιβάλλεται μια σύντομη αναφορά στα Μετάλλια που θα δοθούν στους εφετινούς Ολυμπιακούς Αγώνες.
Όχι γιατί υπάρχει μια κάποια σύγχυσι για την εξωτερική τους εμφάνισι (κάποιοι, πράγματι, αντί της ορθής, δημοσιεύουν λανθασμένα την φωτογραφία των Μεταλλίων που θα δοθούν στους Παραολυμπιακούς).
Ούτε γιατί –μακάρι να διαψευστώ- σ’ αυτούς τους Αγώνες θα είναι ιδιαίτερα ακριβοθώρητα για τους Έλληνες Πρωταθλητές (: θα κρεμάση κανείς τους –έστω το χάλκινο- στο λαιμό;).
Αλλά γιατί στον σχεδιασμό των επίσημων Μεταλλίων των Ολυμπιακών του Πεκίνου ενυπάρχει σαφής αναφορά στον Ελληνικό Πολιτισμό. Και μάλιστα όχι μόνο στον Αρχαίο, αλλά –προς τιμή μας- και στον Νεώτερο ελληνικό πολιτισμό!
Στην μπροστινή πλευρά, όπως μπορείτε να διαπιστώσετε στην φωτο, απεικονίζεται πτερωτή η Νίκη και ένα Στάδιο.
Η πτερωτή Νίκη είναι (με καλλιτεχνική αποκατάστασι) ένα γνωστό αριστούργημα της της αρχαίας ελληνικής πλαστική: το εκπληκτικό γλυπτό* (στο Μουσείο της Ολυμπίας), έργο του Παιωνίου από τη Μένδη της Χαλκιδικής.
Ενώ το Στάδιο είναι το Παναθηναϊκό Στάδιο, το Στάδιο των Α΄ σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων του 1896 στην Αθήνα, το Καλλιμάρμαρο κόσμημα-προσφορά του Ευεργέτη Ζάππα!
(βλ. εγκυκλοπαιδικά: Παναθηναϊκό Στάδιο)
Στους ασχολούμενους με τον Ολυμπισμό (και δεν εννοώ κάποιους πανάσχετους γυμναστές εκπαιδευτικούς του δημοσίου, που κάποιες σκοπιμότητες –εγκεφάλων Υπουργείων και διαπλεκομένων Ινστιτούτων- τους έστειλαν στα σχολεία ως ειδικούς στην … «Ολυμπιακή Παιδεία». Για να καλύψουν ωράριο; Για τακτοποίησι ημετέρων; Για «αξιοποίησι ευρωπαϊκών κονδυλίων;…), ήταν πρίν** από την προηγούμενη Ολυμπιάδα γνωστό ότι επρόκειτο να αλλάξη η κύρια όψι των Ολυμπιακών Μεταλλίων. Πράγματι αυτό έγινε στην Ολυμπιιάδα της Αθήνας το 2004, όταν, για πρώτη φορά μετά από την Ολυμπιάδα του Άμστερνταμ, άλλαξε η μόνιμη κύρια όψι των μεταλλίων . Όπως και τότε***, λοιπόν, και εφέτος η Δ. Ο. Επιτροπή όρισε ότι η κύρια όψη θα έπρεπε να απεικονίζει τη φτερωτή Νίκη του Παιωνίου και το Παναθηναϊκό Στάδιο και με αυτές τις μόνιμες πια προδιαγραφές για την μπροστινή όψι διεξήγαγε σχετικό διαγωνισμό**** και για τα Μετάλλια των εφετινών Αγώνων.
Την Νίκη του Παιονίου (που συλλεκτικά την πρωτοείδαμε στην μνημειώδη σειρά ελληνικών γραμματοσήμων του 1896 βλ.φώτο) είχαν αξιοποιήση την προηγούμενη Ολυμπιάδα και οι σχεδιαστές της Αμερικανο-κινεζικής Aminco σε μια τους πολύ όμορφη ολυμπιακή καρφίτσα (από την πολυπληθή σειρά των Athens Olympic Pins που κατασκευάσθηκαν με ωραιότατα αρχαία ελληνικά θέματα).
Ά!, για να μην ξεχνιόμαστε. Για επίσημη ενημέρωσι ΤΟΥ ΠΙΝΑΚΑ ΜΕΤΑΛΛΙΩΝ να πηγαίνουμε: http://results.beijing2008.cn/WRM/ENG/INF/GL/95A/GL0000000.shtml
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
* Είναι από παριανό μάρμαρο και βρισκόταν πάνω σε μία τριγωνική βάση ύψους 8,81 μ., μπροστά στη ΝΑ γωνία του ναού του Διός. Το άγαλμα έχει ύψος λίγο πάνω από 2 μ. Το μνημείο ήταν ανάθημα των Μεσσηνίων και των Ναυπακτίων αμέσως μετά τη απίστευτη νίκη τους επί των Λακεδαιμονίων στη Σφακτηρία το 421 π.Χ. Στη βάση είναι σκαλισμένη η επιγραφή:
ΜΕΣΣΑΝΙΟΙ ΚΑΙ ΝΑΥΠΑΚΤΙΟΙ ΑΝΕΘΕΝ ΔΙΙ ΟΛΥΜΠΙΩ
ΔΕΚΑΤΑΝ ΑΠΟ ΤΩΜ ΠΟΛΕΜΙΩΝ.
ΠΑΙΩΝΙΟΣ ΕΠΟΙΗΣΕ ΜΕΝΔΑΙΟΣ ΚΑΙ Τ' ΑΚΡΩΤΗΡΙΑ ΠΟΙΩΝ
ΕΠΙ ΤΟΝ ΝΑΟΝ ΕΝΙΚΑ
Η φτερωτή θεά, απεικονίζεται την ώρα της πτήσης της (για πρώτη φορά στην ιστορία της ελληνικής γλυπτικής), όταν αιθέρια, ανάλαφρη και γεμάτη ζωντάνια κατεβαίνει από τον Όλυμπο για να διαλαλήσει το θρίαμβο των νικητών
. Ο λεπτός χιτώνας (βρέθηκαν ίχνη κόκκινου χρώματος) που κολλά στο κορμί της, αφήνει να διαγράφεται η τέλεια διάπλαση του σώματος. Η Νίκη πατά σε έναν αετό. Έχουν καταστραφεί τα φτερά και το ιμάτιο που ανέμιζε προς τα πίσω, καθώς και το πρόσωπο του αγάλματος.
Επιπλέον λεπτομέρειες (όπως και «μετάφρασι» της επιγραφής ) στην δ/νσι του ΥΠΠΟ .
Όχι γιατί υπάρχει μια κάποια σύγχυσι για την εξωτερική τους εμφάνισι (κάποιοι, πράγματι, αντί της ορθής, δημοσιεύουν λανθασμένα την φωτογραφία των Μεταλλίων που θα δοθούν στους Παραολυμπιακούς).
Ούτε γιατί –μακάρι να διαψευστώ- σ’ αυτούς τους Αγώνες θα είναι ιδιαίτερα ακριβοθώρητα για τους Έλληνες Πρωταθλητές (: θα κρεμάση κανείς τους –έστω το χάλκινο- στο λαιμό;).
Αλλά γιατί στον σχεδιασμό των επίσημων Μεταλλίων των Ολυμπιακών του Πεκίνου ενυπάρχει σαφής αναφορά στον Ελληνικό Πολιτισμό. Και μάλιστα όχι μόνο στον Αρχαίο, αλλά –προς τιμή μας- και στον Νεώτερο ελληνικό πολιτισμό!
Στην μπροστινή πλευρά, όπως μπορείτε να διαπιστώσετε στην φωτο, απεικονίζεται πτερωτή η Νίκη και ένα Στάδιο.
Η πτερωτή Νίκη είναι (με καλλιτεχνική αποκατάστασι) ένα γνωστό αριστούργημα της της αρχαίας ελληνικής πλαστική: το εκπληκτικό γλυπτό* (στο Μουσείο της Ολυμπίας), έργο του Παιωνίου από τη Μένδη της Χαλκιδικής.
Ενώ το Στάδιο είναι το Παναθηναϊκό Στάδιο, το Στάδιο των Α΄ σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων του 1896 στην Αθήνα, το Καλλιμάρμαρο κόσμημα-προσφορά του Ευεργέτη Ζάππα!
(βλ. εγκυκλοπαιδικά: Παναθηναϊκό Στάδιο)
Στους ασχολούμενους με τον Ολυμπισμό (και δεν εννοώ κάποιους πανάσχετους γυμναστές εκπαιδευτικούς του δημοσίου, που κάποιες σκοπιμότητες –εγκεφάλων Υπουργείων και διαπλεκομένων Ινστιτούτων- τους έστειλαν στα σχολεία ως ειδικούς στην … «Ολυμπιακή Παιδεία». Για να καλύψουν ωράριο; Για τακτοποίησι ημετέρων; Για «αξιοποίησι ευρωπαϊκών κονδυλίων;…), ήταν πρίν** από την προηγούμενη Ολυμπιάδα γνωστό ότι επρόκειτο να αλλάξη η κύρια όψι των Ολυμπιακών Μεταλλίων. Πράγματι αυτό έγινε στην Ολυμπιιάδα της Αθήνας το 2004, όταν, για πρώτη φορά μετά από την Ολυμπιάδα του Άμστερνταμ, άλλαξε η μόνιμη κύρια όψι των μεταλλίων . Όπως και τότε***, λοιπόν, και εφέτος η Δ. Ο. Επιτροπή όρισε ότι η κύρια όψη θα έπρεπε να απεικονίζει τη φτερωτή Νίκη του Παιωνίου και το Παναθηναϊκό Στάδιο και με αυτές τις μόνιμες πια προδιαγραφές για την μπροστινή όψι διεξήγαγε σχετικό διαγωνισμό**** και για τα Μετάλλια των εφετινών Αγώνων.
Την Νίκη του Παιονίου (που συλλεκτικά την πρωτοείδαμε στην μνημειώδη σειρά ελληνικών γραμματοσήμων του 1896 βλ.φώτο) είχαν αξιοποιήση την προηγούμενη Ολυμπιάδα και οι σχεδιαστές της Αμερικανο-κινεζικής Aminco σε μια τους πολύ όμορφη ολυμπιακή καρφίτσα (από την πολυπληθή σειρά των Athens Olympic Pins που κατασκευάσθηκαν με ωραιότατα αρχαία ελληνικά θέματα).
Ά!, για να μην ξεχνιόμαστε. Για επίσημη ενημέρωσι ΤΟΥ ΠΙΝΑΚΑ ΜΕΤΑΛΛΙΩΝ να πηγαίνουμε: http://results.beijing2008.cn/WRM/ENG/INF/GL/95A/GL0000000.shtml
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
* Είναι από παριανό μάρμαρο και βρισκόταν πάνω σε μία τριγωνική βάση ύψους 8,81 μ., μπροστά στη ΝΑ γωνία του ναού του Διός. Το άγαλμα έχει ύψος λίγο πάνω από 2 μ. Το μνημείο ήταν ανάθημα των Μεσσηνίων και των Ναυπακτίων αμέσως μετά τη απίστευτη νίκη τους επί των Λακεδαιμονίων στη Σφακτηρία το 421 π.Χ. Στη βάση είναι σκαλισμένη η επιγραφή:
ΜΕΣΣΑΝΙΟΙ ΚΑΙ ΝΑΥΠΑΚΤΙΟΙ ΑΝΕΘΕΝ ΔΙΙ ΟΛΥΜΠΙΩ
ΔΕΚΑΤΑΝ ΑΠΟ ΤΩΜ ΠΟΛΕΜΙΩΝ.
ΠΑΙΩΝΙΟΣ ΕΠΟΙΗΣΕ ΜΕΝΔΑΙΟΣ ΚΑΙ Τ' ΑΚΡΩΤΗΡΙΑ ΠΟΙΩΝ
ΕΠΙ ΤΟΝ ΝΑΟΝ ΕΝΙΚΑ
Η φτερωτή θεά, απεικονίζεται την ώρα της πτήσης της (για πρώτη φορά στην ιστορία της ελληνικής γλυπτικής), όταν αιθέρια, ανάλαφρη και γεμάτη ζωντάνια κατεβαίνει από τον Όλυμπο για να διαλαλήσει το θρίαμβο των νικητών
. Ο λεπτός χιτώνας (βρέθηκαν ίχνη κόκκινου χρώματος) που κολλά στο κορμί της, αφήνει να διαγράφεται η τέλεια διάπλαση του σώματος. Η Νίκη πατά σε έναν αετό. Έχουν καταστραφεί τα φτερά και το ιμάτιο που ανέμιζε προς τα πίσω, καθώς και το πρόσωπο του αγάλματος.
Επιπλέον λεπτομέρειες (όπως και «μετάφρασι» της επιγραφής ) στην δ/νσι του ΥΠΠΟ .
**Είναι γνωστό το διαιωνιζόμενο ατόπημα της ΔΟΕ να έχη μέχρι και την Ολυμπιάδα του Σύδνευ στη κύρια όψι το …Κολοσσαίο (σε λεπτομέρεια «σταδίου» φιλοτεχνηθείσα απο τον φλωρεντινό καθηγητή GIUSEPPE CASSIOLI νικητή του καλλιτεχνικού διαγωνισμού για τους Ολυμπιακούς τού Άμστερνταμ ). Οι διαμαρτυρίες κάποιων ελαχίστων (πού ήσαν οι Έλληνες … «Αθάνατοι» από το 1928;) και από την ομογένεια τής Αυστραλίας, δεν κατάφεραν εγκαίρως την αλλαγή, βλ. φωτο).
***Για την νικήτρια του διαγωνισμού των Μεταλλίων του 2004, Ελληνίδα σχεδιάστρια βλ.: http://www.onassis.gr/enim_deltio/24_04/elvots.html .
****Περισσότερα για τον διαγωνισμό επιλογής των Μεταλλίων τού Πεκίνου 2008 και τον συμβολισμό τους, βλ: http://beijing2008.bhpbilliton.com/News/unveilingMedals.aspx
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου