Μνήμη Λαυρέντιου Μαβίλη. Τιμή στα εκατoνενάχρονά του με ένα ποίημα του Δ. Σολδάτου. Onore alla memoria del patriota, poete e scacchista Lorenzo Mavilis (1860- 1912) con uma poesia di D. Soldatos

Λορέντζος-Λαυρέντιος Μαβίλης. 101 ΧΡΟΝΙΑ από τον ηρωικό του θάνατο:
28 Νοεμβρίου 1912- 11 Δεκεμβρίου 2013 (Νέο ημερολόγιο)

ΜΝΗΜΗ
Το πνεύμα παραδόθηκε στην ύλη.
Φτωχή σοδειά οι στίχοι μου κι εφέτο.
Μαράθηκε στους κάμπους τ’ ασφοδίλι
που θά ‘κοβα, να πλέξω ένα σονέτο

αντάξιο της μνήμης του Μαβίλη.
Πάρ’ το μελάνι Μούσα, άγιασέ το
και φλόγα στο χαρτί μου επίστρεψέ το,
ν’ ανάψω ενός ήρωα το καντήλι.

Ματώνω με τα δόντια μου τα χείλη,
που οι ζωντανοί, νεκρέ ποιητή, ξεχνάνε–
κι ας πέθανες ελεύθεροι για νά ‘ναι.

Χυδαίοι επιλήσμονες, Μαβίλη,
οι Έλληνες που γίνανε γραικύλοι,
χυδαία και η γλώσσα που μιλάνε.

Δημήτρης Ε. Σολδάτος
(Νοέμβρης 2003)