Παρασκευή 1 Ιουνίου 2012

Καλό μήνα! Με μεταφραστικές απόπειρες σε λογοτεχνικά κείμενα δύο φίλων Ιταλών. Tentativi di traduzione a testi letterari di due amici italiani

Κείμενα εντελώς πρόσφατα, που ασπαίρουν. Από Ιταλία. Ενός φίλου και μιας φίλης με λογοτεχνικά ενδιαφέροντα. Δημοσιευμένα χθές, στο ίδιο ιστολόγιο. Κείμενα δυο, ένα πεζό κι ένα ποίημα, χωρίς εκδοτικές φιλοδοξίες. Φωνές/κραυγές ανθρώπων σαν άπλωμα χεριών μέσω του διαδικτύου. 
Γυρίζοντας το πληκτρολόγιο στα ελληνικά, είπα να τα βάλω σε λέξεις με τη δική μας μουσική. Όχι χωρίς φόβο και τρόμο… 



 1. Πεζό
Δεν φοβάμαι Io non ho paura


Υπάρχουν κάτι μέρες που νιώθεις σχεδόν αθάνατη. Τίποτα δεν φαίνεται να σε φοβίζει, ενώ στην πραγματικότητα τα πάντα σε τρομάζουν.Ci sono certi  giorni in cui ti senti quasi immortale. Niente sembra farti paura quando in realtà tutto ti spaventa.
Μέρες μιας ομορφιάς εξοργιστικής, που άμα τις σκέφτεσαι αισθάνεσαι ακόμα τ’ άρωμά τους. Giorni di una bellezza esasperante, che a pensarli ne senti ancora il profumo.
Στιγμές που μοιάζουν να λαμπυρίζουν, διαλείποντα φώτα, χρυσός και προσποίησι όπως λέξεις-πενταπόσταγμα νέκταρος. Momenti che sembrano brillare, luci ad intermittenza, oro e finzione come parole che colano nettare.
Ούτε και η καταιγίδα-σεισμός-τρύπιο λάστιχο-έκτακτη καταβολή φόρου-γυναικολόγος μπορεί να το καταστρέψη. Nemmeno il temporale-terremoto-gomma bucata-calcolo imu-ginecologo potrà rovinarlo.
Φέρω εντός μου την απουσία, την απλή ανάμνησι αρχαίων φημών που  περικλείανε ελπίδες. Porto con me l’assenza, il semplice ricordo di antichi rumori che racchiudevano speranze.
Μου λείπουν εκείνες οι στιγμές όπου μου έφτανε ένα χαμόγελο και δεν σε φοβόμουν. Mi mancano quei momenti nei quali mi bastava un sorriso e non avevo paura di te.

IriSilvi (Posted on
[Μετάφρασι: Αλέξανδρος Σελλενίδης]

2. Ποίημα

Nel mio cielo al crepuscolo 

Posted on

Nel mio cielo al crepuscolo
sottile canto,
rughe,
solchi del passato.
Come viandante non m’ aspetto terra
innanzi a me.
E tutto è in dono.
Siedo adesso in me nell’ attesa
e soffia leggero il buio della notte.
Nell’ assenza,
cerco il silenzio.
C’ è ancora voglia
e seme di futuro
S’ accende il tempo
sul vento dei desideri.

ed è veglia.

Walter Saccà




Στον ουρανό μου κατά το λυκόφως


Στον ουρανό μου κατά το λυκόφως
λεπτό μελώδημα,
ρυτίδες,
αυλακιές παρελθόντος.
Σαν οδοιπόρος δεν περιμένω γή
μπροστά μου.
Και είναι όλα ως δωρεά.
Βρίσκομαι τώρα εντός μου στην αναμονή
και φυσά ελαφρύ το σκοτάδι της νύκτας.
Στην απουσία,
αναζητώ την σιωπή.
Υπάρχει ακόμα πεθυμιά
και σπέρμα του μέλλοντος.
Ανάβει ο χρόνος
στον άνεμο των επιθυμιών.
Και είναι αγρύπνια. 

Walter Saccà

Μετάφρασι: Αλέξανδρος Σελλενίδης Traduzione di Alexandros Sellenides

Δεν υπάρχουν σχόλια: