Αιφνιδιάστηκαν, όπως είχα προβλέψη, οι μαθητές μου στο τμήμα μεσαίων στο σημερινό πρωινό μάθημα-προπόνησι του Συλλόγου.
Ο τίτλος του μαθήματος: "Υπάρχει ή υπήρξε «Ελληνικό άνοιγμα;» "
Κανένας τους φυσικά δεν είχε ακούση κάτι παρόμοιο. Τους εξήγησα πως δεν έχουν κάνει λάθος. Δεν υπάρχει άνοιγμα που να αναγνωρίζεται από την σημερινή, την επίσημη σκακιστική βιβλιογραφία ως «Ελληνικό » ή κάτι ανάλογο, όπως «Ελληνική παρτίδα» ή «Ελληνική βαριάντα». Βεβαίως υπάρχουν σε διάφορα ανοίγματα καινοτομίες και βαριάντες που φέρουν το όνομα του Καλαβρού Greco, (καθώς και κάποιες έμμεσες αναφορές στην ανα τους αιώνες ελληνικότητα π.χ. Trojan Horse, Greek gift κττ), αλλά τίποτα περισσότερο «ελληνικό».
Κι όμως, εξήγησα στους παρευρεθέντες στο μάθημα, πως για ένα διάστημα –γύρω στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα- υπήρχε ένα άνοιγμα που –τουλάχιστον στον γερμανόφωνο σκακιστικό τύπο- παρουσιαζόταν με το όνομα «Ελληνική παρτίδα»!
Πρόκειται για το άνοιγμα όπου ο μαύρος απαντά με φιανκέτο (άλλοτε με 1…, η6 και 2…., Αη7 -Πίρτς/Ρόμπατς με τα σημερινά δεδομένα- και άλλοτε με 1…, β6 και 2…, Αβ7) στην κατάληψι του κέντρου από τον λευκό (δηλαδή, μετά από 1. ε4 και 2.δ4).
Και μετά από αυτήν την σύντομη εισαγωγή άρχισα να παρουσιάζω αναλύοντας μία παρτίδα (βλ. παρακάτω) από αυτές που έχω στην συλλογή μου από αυτό το άνοιγμα (αρχειοθετημένες βεβαίως, με κριτήρια όχι σκακιστικά, αλλά ιστορικοφιλολογικά), η οποία είναι το παλαιότερο μέχρι στιγμής δείγμα στο αρχείο μου.
Ο λόγος της συγκεκριμένης επιλογής είναι κυρίως συμβολικός: αυτή η παρτίδα είναι παιγμένη το 1860, το έτος γέννησης του μεγάλου νεοέλληνα Ποιητή, του μεγάλου Έλληνα Πατριώτη ([που πολέμησε γενναία και έπεσε ηρωικά μαχόμενος για την εθνική Ελευθερία και Μεγάλη Ιδέα) και μεγάλου –διεθνούς εμβέλειας- Σκακιστή (μεγαλύτερου οπωσδήποτε Έλληνα σκακιστή του 19ου αιώνα), του Λορέντζου Μαβίλη. [Γι’ αυτήν την μεγαλειώδη προσωπικότητα σχεδιάζουμε να ετοιμάσουμε λίαν προσεχώς σχετικό αφιέρωμα στο παρόν ιστολόγιο, για τα 150 χρόνια από την γέννησί του.]
Τέλος, πρίν παρουσιάσουμε και εδώ την ιστορική όσο νά ‘ναι παρτίδα για την οποία έγινε λόγος, να αναφέρουμε πως καί ο παίκτης που πρωταγωνιστεί με τα λευκά, ο Γερμανός Louis Eichborn, δεν είναι άγνωστος στους σκακιστικούς κύκλους της εποχής του, (φτάνει μόνο να πούμε πως έχει τουλάχιστον 31 νίκες –έστω και σε casual games- εναντίον του μεγάλου και τρανού Άντολφ Άντερσεν), καί ότι το συγκεκριμένο άνοιγμα (που σήμερα θα το έλεγαν «Ινδική» ή «Φιανκέτο της Βασιλίσσης» ή «Άμυνα Owen» ή «Βαριάντα St. George» ή ...) επιδίωξε να το χρησιμοποιήση και ο μεγάλος «φιλόλογος» και σκακιστής Μαβίλης, τριάντα χρόνια αργότερα σε παρτίδα του, (που επιφυλάσσομαι σύντομα να αναδημοσιεύσω), τότε που συμμετέχοντας σε διάφορα Τουρνουά στην Γερμανία αρεσκόταν να χρησιμοποιεί το ψευδώνυμο …«Έλ Γκρέκο» (: L. Greco)!! -Τυχαίο;
Eine "Griechische Partie"
[White "Eichborn"]
[Black "Nosa"]
[Result "1-0"]
[ECO "B00"]
[PlyCount "81"]
[Date "1860.11.22"]
1. e4 b6 2. d4 Bb7 3. Bd3 e6 4. Nf3 Ne7 5. c4 Ng6 6. a3 Be7 7. Nc3 O-O 8. Qc2
f6 9. g4 e5 10. Be3 c6 11. O-O-O a6 12. h4 b5 13. h5 Nf4 14. Bf1 b4 15. axb4
Bxb4 16. dxe5 fxe5 17. Nxe5 Qe7 18. c5 Qxe5 19. Qb3+ Kh8 20. Qxb4 Bc8 21. h6
Ne6 22. hxg7+ Nxg7 23. Rd6 Rf6 24. f4 Qe7 25. Rd2 a5 26. Qa3 Ba6 27. Rdh2 Bxf1
28. Rxh7+ Kg8 29. Rh8+ Kf7 30. Rxf1 Qe6 31. g5 Qc4 32. Re1 Re6 33. f5 Rxe4 34.
g6+ Kf6 35. Bg5+ Kxg5 36. Rxe4 Qf1+ 37. Nd1 Nxf5 38. g7 Nxg7 39. Qg3+ Kf5 40.
Qg4+ Kf6 41. Rf8# 1-0
Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
Αυτά που έγραψα στην Βικιπαίδεια ή στο ιστολόγιο Καλλιτεχνικού Σκακιού για τον Μαβίλη είναι λίγα σε σύγκριση με όσα έχει παρουσιάσει ο Παναγής Σκλαβούνος στο βιβλίο του [Έλληνες σκακιστές του 19ου αιώνα] που εξέδωσε πρόσφατα. Καλό θα ήταν να το γνωρίσετε πριν κάνετε την παρουσίαση.
Αλκίνοε,
την ώρα πάνω-κάτω που κάνατε το εύστοχο σχόλιο εχθές, ο Νίκος ο Σκαλκώτας (που είχε με ενδιαφέρον κοιτάξη αυτήν εδώ την «Ελληνική» παρτίδα στην προχθεσινή πρωινή προπόνησι και μιλήσαμε σχετικά) μου έστελνε μέσω κοινού φίλου το προσωπικό του αντίτυπο (με ιδιόχειρη αφιέρωσι από τον συγγραφέα)!
Το συγκεκριμένο βιβλίο που το αναζητούσα από τότε που έμαθα για την έκδοσί του, το καταβρόχθισα, εννοείται, μέσα σε μια νύχτα. Διαπιστώνω, λοιπόν, με χαρά ότι πρόκειται για σημαντική προσπάθεια και για κοπιώδη μελέτη, που με τον πλούτο των παρουσιαζόμενων στοιχείων καλύπτει επάξια το σχετικό βιβλιογραφικό κενό, και (με κάποια δόσι προσωπικής απογοήτευσης), ότι η εξαιρετική αυτή εργασία του Π. Α. Σκλαβούνου με το εύρος της και την σοβαρότητά της, ακυρώνει δραματικά την όποια πρωτοτυπία του αρχείου μου.
Δεν μπορούσε ο ευλογημένος να δημοσίευε την έρευνά του, έστω …2-3 χρόνια πρωτύτερα;
Ή δύο χρόνια αργότερα;Χρόνια πολλά Αλέξανδρε σ' εσένα και την οικογένεια σου.Εξαιρετική η δουλειά του Παναγή με την οποία έχει ασχοληθεί πάρα πόλλα χρόνια.Ενώ μόλις την τελείωσε βρήκε και άλλα στοιχεία και απ' ότι ξέρω θα τα έβαζε ως πρόσθετο φύλλο στο βιβλίο.
Θανάση,
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και σε σένα και «‘Ό,τι ποθείς»!
Ο Π.Σ. είναι αξιέπαινος για την μελέτη του (του το είπα και …η-μεηλιακώς)!
Η “Ε”Σ.Ο. είναι που έπρεπε να έχει φροντίση να γίνη κάτι ανάλογο (γιατί όχι και ακόμα πιο οργανωμένο) υπο την καθοδήγησί της, και μάλιστα …ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΙΚΟΣΙ ΧΡΟΝΙΑ!
Δημοσίευση σχολίου