Με μια υπαίθρια εορταστική εκδήλωσι εχθές το βράδι στην παραλία της Χαλκίδας έληξε η εφετινή χρονιά για τα Κατηχητικά Σχολεία της Μητρόπολής μας.
Το τρέχον έτος, 2009, η Ιερά Μητρόπολις Χαλκίδος, είχε εγκαίρως επιλέξη να τιμήση το έργο και την προσωπικότητα του Αλέξανδρου Μωραϊτίδη (την μορφή του οποίου πρόβαλε όχι μόνον στο εκκλησιαστικό Ημερολόγιο, αλλά και στα εφετινά μαθήματα των κατηχητικών) και ως εκ τούτου κύριο μέρος της χθεσινής εκδήλωσης ήταν αφιερωμένο στην μνήμη του ελληνορθόδοξου σκιαθίτη λογοτέχνη.Το ποικίλο και χορταστικό σε διάρκεια πρόγραμμα περιλάμβανε:
1. Προβολή εικόνων (φωτογραφικά στιγμιότυπα από την δραστηριότητα των κατηχητικών ομάδων)
2. Μικρό βιογραφικό αφιέρωμα-ομιλία για τον Αλέξανδρο Μωραϊτίδη, με κείμενο & ταυτόχρονη προβολή εικόνων) επιμελημένο από τα κατηχητικά Νέας Αρτάκης και Ψαχνών .
Στην σύντομη αποχαιρετιστήρια παρέμβασί του ο τοπικός ποιμενάρχης με το χαρακτηριστικό μειλίχιο ύφος του ευχαρίστησε όλους τους συντελεστές της εκδήλωσης. Ιδιαίτερα συνεχάρη τους Κατηχητές, τις Κατηχήτριες και τους μαθητές των Κατηχητικών Σχολείων της Μητροπόλεως. Και αφού με δυο λόγια εξέφρασε την ευαρέσκειά του για το έργο που συντελείται σ’ αυτόν τον χώρο, έκανε συγχαρητήρια αναφορά στην γόνιμη δραστηριοποίησι εκ των συνεργατών του κληρικών, του αρχιμανδρίτου π. Ιωάννη Καραμούζη (ως υπευθύνου νεολαίας και Κατηχητικών Σχολείων) και του αρχιμανδρίτη π. Φιλοθέου Θεοχάρη (ως υπευθύνου της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής της Ι. Μητροπόλεως).
Ο Σεβασμιώτατος ολοκλήρωσε την ομιλία του ευχόμενος πνευματική πρόοδο στα παιδιά και απευθύνοντας πατρικές ευχές προς όλους.

*Να σημειώσουμε ότι ο Αλέξανδρος Μωραϊτίδης, το 1925, τέσσερα χρόνια πριν πεθάνει, πρόλαβε και εξέδωσε την Ακολουθία του Αγίου Ελισσαίου.
Ως γνωστόν στο ομώνυμο εκκλησάκι του Αγίου Ελισσαίου, στην Αθήνα (στην οδό Άρεως, περιοχή Πλάκα - Μοναστηράκι) εκκλησιάζονταν -και έψελναν!- ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης και ο συνονόματος εξάδελφός του Μωραϊτίδης. Το ναϊδριο αυτό χρονολογείται στα μέσα του 16ου αιώνα και απετέλεσε στο παρελθόν (ειδικά από το 1885 έως την Κατοχή) «στέκι» νεοελλήνων λογοτεχνών και λογίων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου