ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΜΑΝΑ: ΓΚΑΤΣΟΣ + ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ + ΧΑΛΑΡΗΣ= 1 ΥΜΝΟΣ! Poesia (messa in musica) di N. Gatsos - inno x la festa della mamma. A Mother's Day music vid

Μάνα μου μάνα

Μάνα μου μάνα
στο δρόμο μου σπείρανε
πέτρα κι αψιθιά.
Μάνα μου μάνα
τα νιάτα μου γείρανε
κάτω απ’ τα σπαθιά.

Ουρανέ μου
στείλε μου νερό
να ποτίσω την έρημο
να φυτρώσει
λουλούδι δροσερό
στο κορμί μου τ΄ αέρινο
μάνα μου μάνα
την άνοιξη φέρε μου
πάνω στο σταυρό.

Μάνα μου μάνα
ηλιόλουστη μέρα μου
πότε θα σε βρώ.

Ουρανέ μου
διώχ’ τη συννεφιά
να περάσω τα σύνορα
κι ένα βράδυ
πάνω στα βουνά
να χτυπήσω τα σήμαντρα
μάνα μου μάνα
στα χέρια μου σήμερα
καίνε τα καρφιά.


Ουρανέ μου
στείλε μου νερό
να ποτίσω την έρημο
να φυτρώσει
λουλούδι δροσερό
στο κορμί μου τ΄ αέρινο
μάνα μου μάνα
τον ήλιο σου φέρε μου
πάνω στο σταυρό.

Νίκος Γκάτσος
(Όλα τα τραγούδια, 7η έκδ., 2004, σσ. 166-7)

..................................................

Ένας ποιητής, ένας συνθέτης και ένας ερμηνευτής μπορεί να συνεργασθούν επαγγελματικά, αλλά και να μην συνυπάρξουν δημιουργικά σε υψηλό επίπεδο.
Όμως, εδώ, ένα εμπνευσμένο κείμενο, μια φωνή όλο συναίσθημα και μια μουσική που ανανεώνει την χιλιόχρονη παράδοσι έπλασαν το παρακάτω αριστούργημα.
Με μια μαγική συνταγή, η ποίησι, η φωνή και η μουσική, μας έδωσαν (το 1975) όπως συμβαίνει όχι σπάνια στην Νεοελληνική μας μίζερη πραγματικότητα –όμως με την παγκόσμια πρωτοτυπία της μελοποιημένης ποίησης- ένα ακόμη άνθος. Ένα κομμάτι αειθαλές. Κατάλληλο να προσφερθή και στην σημερινή Γιορτή της μητέρας....


[Ο Νίκος Γκάτσος (1911; - 1992) αναγνωρισμένος στιχουργός, όσο κι αν έχει αγαπηθή από τα χιλιοτραγουδισμένα τραγούδια του, δεν έχει ευρύτερα καθιερωθή ως ποιητής, ενώ ξεχειλίζει η ποίησι από τις συνθέσεις του – και παρόλη την βαρύτητα της υπερρεαλιστικής του «Αμοργού» από το 1943 . Ίσως επειδή επέλεξε μέσω της στιχουργίας τον βιοπορισμό, αλλά ίσως και γιατί δεν το ‘παιξε εν τέλει κουλτουριάρης, δεν εντάχθηκε σε κάποιο κλάν πολιτικο-λογοτεχνικού περιοδικού και αποφεύγοντας τον συνωστισμό των νεοτερικών «ποιητών», συνέχιζε να γράφει με τον παραδοσιακό τρόπο. Προτίμησε τον ευδιάκριτο στίχο με την (ώρες – ώρες εκπληκτική) ομοιοκαταληξία...
Ο παραδοσιακός τραγουδιστής με την σχεδόν ένθεη φωνή είναι ο πόντιος Χρύσανθος Θεοδωρίδης. ( Όπως ο Γκάτσος τα τραγούδια του, έτσι κι ο Χρύσανθος μας άφησε (προ τετραετίας) παρηγοριά την φωνή του)
Ο συνθέτης με την πρωτότυπη δουλειά στον χώρο της αναπαραγωγής των μουσικών οργάνων του Βυζαντίου και της μελέτης της της κοσμικής βυζαντινής μουσικής, είναι ο Χριστόδουλος Χάλαρης].

Το κείμενο σας προτείνουμε να το διαβάσετε, να το ακούσετε από το άτεχνο βίντεο (το μοναδικό που βρήκαμε) και -γιατί όχι; - να το τραγουδήσετε!