Ο Δημήτριος, αφού προσευχήθηκε στο Θεό παρότρυνε και ενθάρρυνε το Νέστορα να αναμετρηθεί με το Λυαίο.Με τις ευλογίες του αγίου Δημητρίου ο Νέστορας πήγε στο στάδιο πάλεψε με το Λυαίο, τον νίκησε και τον σκότωσε.
Έπειτα από αυτό το γεγονός τα πλήθη των ειδωλολατρών δεν συγκρατήθηκαν. Ο αυτοκράτορας Μαξιμιανός διέταξε και σκότωσαν τον Νέστορα επιτόπου. Σύντομα όμως έγινε γνωστό, ότι εμπνευστής και εμψυχωτής της νίκης του Νέστορα ήταν ο άγιος Δημήτριος. Στρατιώτες με ακονισμένες τις λόγχες μπήκαν στη φυλακή και λόγχισαν τον άγιο Δημήτριο. Έτσι ένας ακόμη ευγενής μάρτυρας προστέθηκε ακόμη στους μάρτυρες του Χριστιανισμού. Σύμφωνα με την παράδοση της Εκκλησίας πάνω από τον τάφο του ανέβλυσε μύρο, γι’ αυτό ονομάστηκε και Μυροβλήτης.
Πάνω από τον τάφο και τη φυλακή όπου φυλακίστηκε ο άγιος Δημήτριος χτίστηκε προς τιμήν του μεγαλοπρεπής ναός ρυθμού βασιλικής. Η μνήμη του γιορτάζεται στις 26 Οκτωβρίου. Θεωρείται πολιούχος και προστάτης της πόλης της Θεσσαλονίκης. Είναι χαρακτηριστικό ότι πολλές φορές χάρη στην βοήθεια του αγίου Δημητρίου η πόλη σώθηκε από πολυάριθμους επιδρομείς. Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι ανήμερα της γιορτής του, στις 26 Οκτωβρίου 1912, ο ελληνικός στρατός απελευθέρωσε την πόλη από τον τουρκικό ζυγό. Έτσι για την πόλη της Θεσσαλονίκης η ημέρα αυτή είναι ό, τι η 25η Μαρτίου για όλη την Ελλάδα: Θρησκευτική (γιορτή του πολιούχου αγίου) και τοπική εθνική γιορτή (η απελευθέρωση της πόλης).
Σε πολλές εικόνες ο άγιος Δημήτριος εμφανίζεται καβάλα στο άλογο και κάποιον ποδοπατημένο κάτω από το άλογο του αγίου Δημητρίου, που είναι ο Λυαίος. Η παράσταση της εικόνας είναι συμβολική αφού με την παρότρυνση και την ενθάρρυνση του αγίου Δημητρίου, ο Νέστορας νίκησε τον Λυαίο.
(Λαογραφικά) Ο άγιος Δημήτριος μαζί με τον άγιο Γεώργιο έχουν καθιερωθεί στη συνείδηση του λαού μας ως τα παλικάρια της πίστης μας. Κι αυτό γιατί και οι δύο είναι αξιωματικοί του ρωμαϊκού στρατού και στις αγιογραφίες εμφανίζονται νέοι, ωραίοι, με αθλητικό παράστημα, φορώντας την στολή του αξιωματικού και κρατώντας τη λόγχη. Σε πολλές εικόνες εμφανίζονται ο άγιος Δημήτριος καβάλα σε καφέ άλογο κρατώντας την λόγχη και τον Λυαίο ποδοπατημένο από το άλογο του αγίου Δημητρίου και τον άγιο Γεώργιο καβάλα σε άσπρο άλογο, με την λόγχη να σκοτώνει τον φοβερό δράκοντα και να σώζει την βασιλοπούλα σύμφωνα με τον θρύλο.
Οι γιορτές τους σηματοδοτούν τις εποχές. Η γιορτή του αγίου Δημητρίου στην καρδιά του φθινοπώρου σηματοδοτεί την έναρξη του χειμώνα και γι’ αυτό παλιότερα στα χωριά που ήταν ενορία η εκκλησία του αγίου Δημητρίου, γινόταν λαμπρό πανηγύρι, καθώς ήταν το τελευταίο υπαίθριο πανηγύρι που γινόταν στην Ελλάδα αφού η γιορτή του αγίου Δημητρίου σηματοδοτούσε την έναρξη του χειμώνα. Τα υπαίθρια πανηγύρια άρχιζαν πάλι στις 23 Απριλίου, γιορτή του αγίου Γεωργίου, όπου σηματοδοτούνταν η έναρξη του καλοκαιριού.
ΕΥΡΥΒΙΑΔΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου