Το μάθημα ήταν τα Αρχαία Ελληνικά της Γενικής Παιδείας στην Β΄ Λυκείου προς το τέλος της σχολικής χρονιάς.
Μια ιδέα μου –σχεδόν της τελευταίας στιγμής – αποδείχθηκε φαεινή! Να αξιολογήσω τα παιδιά όχι μόνο με βάσι τα συνήθη δεδομένα στα προφορικά ή και τα όποια γραπτά του β΄ τετραμήνου, αλλά και με μια επιπλέον δυνατότητα: με ατομικές εργασίες, οι οποίες μάλιστα θα είχαν όχι μόνον ευθεία αναφορά στο μάθημα των Αρχαίων τετραμήνου (το Δράμα και η τραγωδία του Σοφοκλή «Αντιγόνη»), αλλά μαζί με το παραδοσιακό στοιχείο της σύνθεσης και παραγωγής τελικού κειμένου, θα μπορούσαν -πάντα προαιρετικά- να περιλάβουν κάποιες και το στοιχείο της της πολυτροπικότητας ή ακόμη ακόμη και της καλλιτεχνικής έκφρασης.
Μετα από έναν σύντομο προβληματισμό λοιπόν, κατέληξα να θέσω στην διάθεσι των μαθητών μου την τελική μου πρότασι για εναλλακτική αξιολόγησί τους υπο τον τίτλο «Ατομικές Δημιουργικές Εργασίες», ήτοι κάπου 30 διαφορετικά θέματα εργασιών προς ελεύθερη επιλογή.
Η ανταπόκρισί τους ήταν απρόσμενα θετική και η πρωτοβουλία μου τελικά δικαιώθηκε! Φυσικά δεν έλειψαν οι προχειρότητες και τα «πασαλείμματα». Χωρίς να αποκλείω και τα τρίτα χέρια σε κάποιες περιπτώσεις, αυτό που κρατώ είναι η ποσοτικά πολύ ικανοποιητική ανταπόκρισι (πάνω από το 85%) και πάνω απ’ όλα η ανάδυσι του στοιχείου της πρωτοτυπίας και της προσωπικής δημιουργικής έκφρασης σε ένα όχι αμελητέο ποσοστό.
Ειδικά ευτύχησα με τα θέματα που προσκαλούσαν τα παιδιά να αναδείξουν τα ταλέντα τους με εικαστικές / καλλιτεχνικές προσεγγίσεις!
Κλείνω την πρώτη αναφορά στο θέμα με μια από τις πιο εντυπωσιακές προτάσεις που ήρθαν στα χέρια μου: ένα ποίημα! (Και βέβαια προσκαλώ τον οποιοδήποτε φίλο επισκέπτη του Ιστολογίου μας, να σχολιάσει καλοπροαίρετα.)
Θέμα υπ' αριθμ.3: "Εμπνέομαι σχετικά και γράφω ένα ποίημα"
ΑΝΤΙΓΟΝΗ
Μικρή γλυκιά Αντιγόνη,
με τα ολόμαυρα μάτια
και το ολόλευκο δέρμα.
Κλεισμένη στο χωματένιο κελλί σου…
Πόσο με τις δικές σου πράξεις
περιορισμένος μοιάζει
ο κύκλος της ζωής μιας γυναίκας:
Έρωτας…Θάνατος!
Αλλά, όπως θα κρίνουν «όσοι έχουν γνώση»,
πόσο μεγάλη διαδρομή διανύει κανείς
από το σώμα της επιθυμίας
στο σώμα της λήθης!
Ή μήπως ήταν όλα ξεκάθαρα
και φωτεινά για σένα;
Μήπως το χρέος,
αυτή η ακλόνητη πίστη,
έχει την δύναμη να ξεδιαλύνει όλους
τους φόβους, τα πάθη και την τρέλα;
Λαμπερή, ψηλή Αντιγόνη,
με τα ωραία λόγια
και την τραχιά φωνή,
εσύ η παλιά των δένδρων,
για ποια αλήθεια μας μίλησες!
Κ. Άγγελος (Β3)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου