Πέμπτη 12 Αυγούστου 2021

«Ενάντια Στον Βιο-τεχνολογικό Έλεγχο Και Το Υγειονομικό Απαρτχάιντ» : Νέο αναρχικό κείμενο κατά των διακρίσεων και της ανελευθερίας (Ορθογραφικός έλεγχος + το Utopia των Nomadi). Il brano Utopia dei Nomadi + un (nuovo) articolo degli Anarchici Greci sulla Pandemia in Grecia e l’Apartheid Sanitario.

Με μεγάλη έκπληξι (αν και με καθυστέρησι) είχα 'δή το πρώτο αναρχικό κείμενο που αναφερόταν στην εξέλιξι του παγκόσμιου φαινομένου της Πανδημίας (εννοείται μπορεί και και να μην είναι το μοναδικό  - δεν είμαι δά και τόσο συχνός θαμών στα σχετικά αναρχοστέκια τύπου indymedia). Τώρα που έπεσα απάνω σ’ αυτό το νέο κείμενο που υπογράφεται αόριστα από κάποια ομάδα που ονομάζεται «Αναρχικό Στέκι UTOPIA A.D.», είπα να το αναδημοσιεύσω. Είναι και μικρότερο από το πρώτο, αλλά, όντας επιπλέον γραμμένο από εγχώριους αναρχικούς, εστιάζει στο φαινόμενο διαχείρισης της Πανδημίας κυρίως στην Ελλάδα και δευτερευόντως στον υπόλοιπο κόσμο.

Μαζεύοντας, όπως έχω ξαναπεί, υλικό για το μάθημα «Έκθεση-Έκφραση» της Γ΄Λυκείου, επιχειρώ μια πρώτη και βιαστική φιλολογική ματιά σε κάποια από τα γλωσσικά χαρακτηριστικά του κειμένου, (απλώς διορθώνοντας μερικά ορθογραφικά), αφήνοντας ασχολίαστο προς ώρας το αρκετά ενδιαφέρον περιεχόμενό του.

Όσο για το ιταλικό τραγούδι  (μια θαυμάσια μπαλλάντα των θρυλικών Νόμαντι  --οι ιταλομαθείς ας διαβάσουν και τα λόγια), αυτό προέκυψε ως συνήθως: συνειρμικά!


.................................................................

Ενάντια Στον1 Βιο-τεχνολογικό Έλεγχο Και Το Υγειονομικό Απαρτχάιντ

Η αντιμετώπιση της πανδημίας από τα κράτη παγκοσμίως αποδείχτηκε δολοφονική, δείχνοντας για ακόμη μια φορά τον ξεκάθαρο ρόλο των κρατών και τη φύση των καπιταλιστικών και εξουσιαστικών μηχανισμών. Είναι γνωστό πως όπως κάθε κρίση έτσι και η πανδημία πλήττει κυρίως την κοινωνική βάση, ενώ όσο η καπιταλιστική ανάπτυξη θα αυξάνεται λεηλατώντας τη φύση, καταστρέφοντας αρχέγονα δάση, νέες πανδημίες θα εμφανίζονται.

Η διαχείριση της πανδημίας, από υγειονομική κρίση, μετατράπηκε με συνοπτικές διαδικασίες σε ζήτημα καταστολής, επιβολής και ελέγχου, μιας και η επίδειξη δύναμης ήταν το μοναδικό πολιτικό θέμα της κυβέρνησης μέσα σε μια γενικευμένη κρίση.

Οι χιλιάδες νεκροί από την πανδημία δικαιολόγησαν τον εγκλεισμό, που με τη σειρά του  έφερε νέες παρενέργειες (κατάθλιψη, αυτοκτονίες, ενδοοικογενειακή βία, χρήση ναρκωτικών κτλ). Παράλληλα το κράτος και το κεφάλαιο άρπαξαν την ευκαιρία για ιδιωτικοποίηση της υγείας, υποβαθμίζοντας το δημόσιο σύστημα υγείας ακόμη περισσότερο, εξαγγέλλοντας μάλιστα μέχρι και κλείσιμο κάποιων νοσοκομείων. Αυξήθηκε η καταστολή, ψηφίστηκαν φασιστικοί νόμοι εν μέσω lockdown (περιβαλλοντικό, εκπαιδευτικό, εργασιακό, πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας, ιδιωτικοποίηση νερού κτλ). Η ψηφιοποίηση της καθημερινότητας, αντικατέστησε τις διαπροσωπικές σχέσεις με τον2 φόβο του ιού, δίνοντας στο κεφάλαιο νέες ευκαιρίες και πεδία δραστηριοποίησης με λιγότερο κόστος, ενώ στο κράτος έδωσε την ευκαιρία για την ενδυνάμωση και τον εκσυγχρονισμό της καταστολής και του ελέγχου. Νέες εφαρμογές επιβάλλονται εντέχνως για τα “έξυπνα” κινητά, με την δικαιολογία της διευκόλυνσης και του κορωνοϊού. Έξυπνες συσκευές για όλο και περισσότερους χαζούς ανθρώπους.

Στο όνομα της κοινωνικής αλληλεγγύης και αφού πρώτα δοκιμάστηκε το παραμύθι περί “ατομικής ευθύνης” και κατά συνέπεια με βάση την “θεωρία” τους, αυτό της κοινωνικής αποξένωσης και αποστασιοποίησης, σειρά παίρνει η καμπάνια για τον εμβολιασμό του πληθυσμού με το ειρωνικό όνομα “ επιχείρηση ελευθερία ”.

Τα καθάρματα της νέας δημοκρατίας μας έχουν συνηθίσει σε ειρωνικά ονόματα όπως την περίοδο κυβέρνησης Σαμαρά, όπου οι επιχειρήσεις-σκούπα εναντίον μεταναστών ονομάστηκαν “Ξένιος Ζευς”,  ενώ το τότε νομοσχέδιο για συγχώνευση και κατάργηση τμημάτων και σχολών του πανεπιστημίου       ονομάστηκε σχέδιο “Αθηνά”.

 Όπως το lockdown, έτσι και το εμβόλιο λειτουργεί για το κράτος ως εργαλείο αντιμετώπισης της πανδημίας, ενώ καμία συζήτηση δεν γίνετε3 για την δημιουργία και χορήγηση φαρμάκων η4 για την ενίσχυση της δημόσιας υγείας, αντίθετα, όπως προαναφέραμε, γίνεται λόγος για μύωση5 τον νοσοκομείων. Το στοίχημα για την κυβέρνηση είναι η επαναφορά στην καπιταλιστική κανονικότητα. Τα εμβόλια λοιπόν είναι τα χρησιμότερα εργαλεία στη6 προσπάθεια επαναφοράς και όποιοι δεν θα πειθαρχούν θα αποκλείονται από τα κοινά, ενώ θα έρχονται αντιμέτωποι με απολύσεις και κάθε είδους νοσηρούς περιορισμούς. Ο φασισμός σε όλο του το μεγαλείο, lockdown: “κλειστείτε σπίτια σας ή ψοφήστε”, εμβόλια: “εμβολιασμένοι η7 αποβράσματα”.

Σχετικά λοιπόν με τα εμβόλια κατά του κορωνοϊού υπάρχουν πολλές και λογικές  αμφιβολίες (παρενέργειες, αποτελεσματικότητά, συχνότητα, τεχνητό mRNA – κάτι που ξεφεύγει ακόμα και τα επίσημα θεσμοθετημένα στάδια και πρωτόκολλα πειραματικών δοκιμών), ενώ παράλληλα διακυβεύονται δισεκατομμύρια για τις φαρμακευτικές βιομηχανίες. Κρατάμε μικρό καλάθι όταν μας λένε να εμβολιαστούμε για το καλό μας και το καλό της κοινωνίας. Έχουμε κάθε λόγο να είμαστε καχύποπτοι και δύσπιστοι όταν βλέπουμε να χορηγείται, ακόμα και να επιβάλλεται, ένα φαρμακευτικό σκεύασμα σε όλο τον κόσμο, παρόλο που βρίσκεται σε πειραματικό στάδιο, ειδικά όταν κατασκευάζεται από εταιρίες, οι οποίες έχουν παραπεμφθεί στο δικαστήριο της Χάγης για εγκλήματα κατά της                      ανθρωπότητας σε τριτοκοσμικές χώρες, με πειραματικά εμβόλια και διασπορά ασθενειών. Κρατάμε αποστάσεις από όποιον μας πιέζει να γίνουμε πειραματόζωα.

Το ζήτημα της υγειονομικής υποχρεωτικότητας, έμμεσα ή άμεσα γεννά νέες διακρίσεις, ανασυγκροτεί τις σταθερές που υπάρχουν ως αναφορά8 το ανθρώπινο σώμα ακόμη και τη συμμετοχή του ατόμου στο κοινωνικό σύνολο. Ο έλεγχος για τη9 πρόσβαρη10 και τη μετακίνηση θα γίνετε11 πλέων12 μέσω των ψηφιακών υγειονομικών πιστοποιητικών- διαβατηρίων (ούτε λόγος για προσωπικά δεδομένα) και οι αποκλίνουσες συμπεριφορές θα τιμωρούνται με αποκλεισμούς.

 Ένα υγειονομικό απαρτχάιντ γεννιέται και συζητήσεις κυβερνητικών στελεχών για το ποιοι θα13 ‘ναι οι αποτελεσματικότεροι τρόποι διαχωρισμού των εμβολιασμένων από τους  ανεμβολίαστους, δίνουν και παίρνουν. Δρομολόγια στα ΜΜΜ μόνο για εμβολιασμένους, αποκλεισμός των ανεμβολίαστων από κλειστούς χώρους, όπως τους χώρους εστίασης Covid Free που εκίνησε14 να ισχύει, ακόμα και αποκλεισμούς από τα Super Market θέλει να επιβάλλει15 η πιο φασιστική διακυβέρνηση της χώρας μετά την Χούντα. Ίσως αυτά να συζητούσε όλος αυτός ο φασιστικός συρφετός που μαζεύτηκε για να κάνει το φεστιβάλ δημοκρατίας!

Η κυβέρνηση όμως προσπαθεί και να πείσει υποτίθεται τον κόσμο να εμβολιαστεί, οι δωροδοκίες των 150 ευρώ για τους νέους είναι ένα από τα παραδείγματα της ολοένα και μεγαλύτερης πνευματικής οπισθοδρόμησης της κοινωνίας (νέοι που πείστηκαν και ποζάρουν στα social media εμβολιασμένοι περιμένοντας το 150αρι ), ενώ ένα άλλο αποτέλεσμα της κοινωνικής οπισθοδρόμησης είναι η ενδυνάμωση των συνωμοσιολογικών κύκλων και η επανεμφάνιση στο1δημόσιο χώρο φασιστών, θρησκόληπτων, εθνικιστών κτλ που έχουν καπελώσει με την βοήθεια και των ΜΜΕ όσες αντιδράσεις υπάρχουν για τον υποχρεωτικό εμβολιασμό, την καταστολή και τα  μέτρα της κυβέρνησης.

Οι αντιδράσεις πρέπει να συνεχίσουν με πολιτικό, επαναστατικό και ριζοσπαστικό λόγο, ρεαλιστικά επιχειρήματα και προτάσεις και όχι με τα κενά ρεαλιστικού και πολιτικού περιεχομένου επιχειρήματα- συνθηματολογία, των οποίων οι εμπνευστές μόνο στα λόγια αμφισβητούν το κράτος και τα μέτρα της κυβέρνησης, ενώ στην πραγματικότητα το εξυπηρετούν με το καπέλωμα τον16 αντιδράσεων από όλους αυτούς τους χουντοβασιλικούς, νεοναζί και κάθε λογής εθνικιστών. Στόχος πρέπει να είναι το σύστημα και η ιεραρχική δομή του, το κράτος και το κεφάλαιο.

 Ο εχθρός δεν είναι αόρατος και πρέπει να γίνει κατανοητός απ όλους, είναι το συστήματος17 που απ τη φύση του παράγει πανδημίες, θάνατο, φτώχεια, ανισότητα και πολέμους και δε18 νικιέται εκ των έσω ούτε και με την αντικατάσταση των εξουσιαστών από άλλους “σωτήρες” εξουσιαστές. Η καταστολή της ελευθερίας επιλογών του ατόμου στο όνομα του συνόλου του “κοινού καλού” και της κοινωνίας είναι ο θεμέλιος λίθος του φασισμού. Τα προτάγματα19 μας πρέπει να βασίζονται στην ατομική ελευθερία αν θέλουμε να οικοδομήσουμε ελεύθερες κοινότητες. Πλέων20 δεν έχει νόημα να αγωνιζόμαστε για δικαιώματα- παραχωρήσεις από τους εξουσιαστές, εκμεταλλευτές μας, αλλά για την καταστροφή τους με ότι21 μέσο αντιστοιχεί στον καθένα και την κάθε μία.

Ενάντια Στη Δυστοπία Τους Προτάσσουμε Την ΟΥΤΟΠΙΑ Μας

86 Η Επιστροφή Στη22 Κανονικότητα Σημαίνει Επανάληψη Της Ίδιας Κατάστασης

 

Αναρχικό Στέκι UTOPIA A.D.

ΠΗΓΗ

.................................................

ΟΡΘΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ (του διαχειριστού):

1. "Στον" (τίτλος): το τελικό ν στην αιτιατική του αρσενικού γένους (καθολικά απαραίτητο για μένα και άλλους, όπως ο δάσκαλός μου Γ. Μπαμπινιώτης) κατα την κρατούσα δημοτικιστική δογματική δέν γράφεται προ του συμφώνου β κλπ.

2. Ισχύουν και εδώ, με το σύμφωνο φ, τα προηγούμενα. 

2β. Ορθότερο να τονιζόταν: "μάς" ή να είχε προηγηθή ένα κόμμα, προς αποφυγή της εντύπωσης του εγκλιτικού. Στις υπόλοιπες (αρκετές ακόμη) ανάλογες περιπτώσεις δέν θα σχολιάσω.

3. Λάθος - απροσεξία- αντί για το γ΄ ενικό. Προσέξτε και το πολύ συνηθισμένο φαινόμενο ασυνέπειας: με το μόριο ΔΕΝ ("δεν γίνεται") να διατηρεί (και εδώ και παντού, όπως θά πρεπε) το τελικό -ν.

4. Αντί για το διαζευκτικό "ή".

5. Αντί για "μείωση".

6. Αντί για το ορθό "στην". Το σύνηθες ορθογραφικό λάθος των ζηλωτών του δημοτικιστικού δόγματος: αυτό της γενοκτονίας του τελικού -ν. Ακόμα και εναντίον του δικού τους κανόνα!

7. Βλ. το 4.

8. Συνηθισμένο εκφραστικό/ορθογραφικό λάθος. Αντί για το "όσον αφορά". 

9. Πάλι λείπει το -ν, απαραίτητο προ του κ,π,τ (κτλ).  Πρβλ. 6.

10. Μάλλον τυπογραφικό λάθος: αντί για "πρόσβαση".

11. Περίεργη επανάληψι του λάθους υπ' αριθ. 3.

12. Υποθέτω απροσεξία: αντί για "πλέον".

13. Άν και κατα το μονοτονικό είναι σωστό, λιγώτερο αντιαισθητικό θα ήταν το "θάναι" ).

14. Τυπογραφικό λάθος, αντί για το "ξεκίνησε".

15. Σωστό το "επιβάλει" καθόσον υποτακτική Αορίστου.

15α. Δέν πρόκειται για λάθος, αλλά αποδεικνύει περίτρανα την συνήθη ασυνέπεια των ακολούθων του ισχύοντος γλωσσικού κώδικα που λέγαμε. Πρβλ. σχόλια υπ' αριθ. 1 και 2.

16. Απροσεξία αντί για "των".

17. Το πιθανότερο θα ήθελε να γράψει: "το σύστημά τους". Η 'αλλη πιθανότητα: "του συστήματος" ακροβατεί συντακτικά.

18. Κανένα πρόβλημα με το συστημικό "δε". Για την ασυνέπειά τους το υπογράμμισα (βλ. το σχόλιό μου για το αρνητικό μόριο "δέν" στο 3).

19. "προτάγματά μας". Ο δεύτερος τόνος (απο το εγκλιτικό) είναι απαραίτητος.

20. Περίεργη επανάληψι του λάθους υπ' αριθ. 12.

21. Αντί για το αναφορικό "ό,τι".

22. Ένα ακόμα παράδειγμα της "γενοκτονίας του τελικού -ν".

Συμπέρασμα: Τα ορθογραφικά λάθη του κειμένου δέν είναι τόσα πολλά και, τα περισσότερα, ως αποτέλεσμα προχειρότητας, με μια δεύτερη ματιά θα είχαν πιθανότατα αποφευχθεί. 

Α.Σ.

.................................................

Το τραγούδι 

Utopia. Nomadi (Lyrics)

Δεν υπάρχουν σχόλια: