Τετάρτη 1 Ιουλίου 2015

Τραγουδώντας στο σκοτάδι: το «Σιγά μην κλάψω» και το «Δεν σε φοβάμαι». Le canzoni “Non starò mica piangendo” di Aggelakas e “Non ho paura di te” di Melina Aslanidou

Παρακολουθώντας την αντίστροφη μέτρησι ( ένα «countdown» σε «live» πλανητική προβολή) για την συντελεσθείσα (κατά τους έμμισθους τρομολάγνους) «ελληνική χρεοκοπία» πότε στα ελληνόφωνα κανάλια, πότε στο CNN, είπα να καταγράψω στο ιστολόγιο τον …τρόμο μου με δυό μουσικές αφιερώσεις: το «Σιγά μην κλάψω» του Γιάννη Αγγελάκα και το «Δεν σε φοβάμαι» σε ερμηνεία της Μελίνας Ασλανίδου.

Καλό Ξημέρωμα, Έλληνες!
.........................................

Σιγά μην Κλάψω - Αγγελάκας και Οι Επισκέπτες
Βλ. και https://www.youtube.com/watch?v=zL_NPxRS6A8


Σιγά μην κλάψω

Μου λέν’ αν φύγω από τον κύκλο θα χαθώ
στα όριά του μοναχά να γυροφέρνω.
Και πως ο κόσμος είν' ανήμερο θεριό
κι όταν δαγκώνει εγώ καλά είναι να σωπαίνω.
Κι όταν φοβούνται πως μπορεί να τρελαθώ
μου λέν να πάω κρυφά κάπου να κλάψω.
Και να θυμάμαι πως αυτό το σκηνικό
είμαι μικρός, πολύ μικρός για να τ' αλλάξω.

Μα εγώ μ’ έναν άγριο περήφανο χορό
σαν αετός πάνω απ' τις λύπες θα πετάξω.
Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ,
σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ.
Θα πάω να χτίσω μια φωλιά στον ουρανό,
θα κατεβαίνω μόνο αν θέλω να γελάσω!
Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ,
σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ.

Μου λέν αν φύγω πιο ψηλά θα ζαλιστώ
καλύτερα στη λάσπη εδώ μαζί τους να κυλιέμαι.
Και πως αν θέλω περισσότερα να δω,
σ' έναν καθρέφτη μοναχός μου να κοιτιέμαι.
Κι όταν φοβούνται πως μπορεί να τρελαθώ
μου λέν να πάω κρυφά κάπου να κλάψω.
Και να θυμάμαι πως αυτό το σκηνικό
είμαι μικρός, πολύ μικρός για να τ' αλλάξω.

Μα εγώ μ’ έναν άγριο περήφανο χορό
σαν αετός πάνω απ' τις λύπες θα πετάξω.
Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ,
σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ.
Θα πάω να χτίσω μια φωλιά στον ουρανό,
θα κατεβαίνω μόνο αν θέλω να γελάσω!
Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ,
σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ!
Αγγελάκας Γιάννης


ΔΕΝ ΣΕ ΦΟΒΑΜΑΙ - Μελίνα Ασλανίδου



Δεν σε φοβάμαι

Δεν σε φοβάμαι, κι ας μου λες κρατάω μαχαίρι.
Έχω στα στήθια μου τους στίχους του Σεφέρη,
έχω του Γκάτσου την Αμοργό,
έχω τον Κάλβο, τον Σολωμό,
δεν σε φοβάμαι.

Δεν σε φοβάμαι κι ας μου λες, φύγε Μελίνα.
Έχω έναν ήλιο φυλαχτό απ' τη Βεργίνα,
έχω τον Όλυμπο, τον Υμηττό,
το Παλαμήδι, την κυρά της Ρω,
δεν σε φοβάμαι...

Δεν σε φοβάμαι, δεν σε φοβάμαι...
Με την Ελλάδα εγώ ξυπνάω και κοιμάμαι.

Δεν σε φοβάμαι, κι ας μου λες φύγε σου λέω.
Έχω μια θάλασσα αγάπες στο Αιγαίο,
έχω στη Κρήτη έναν Θεό,
ένα ακρωτήρι κι ένα σταυρό,
δεν σε φοβάμαι...

Δεν σε φοβάμαι, κι ας μου λες φύγε απ' τη μέση.
Έχω ένα δέντρο στην Επίδαυρο φυτέψει,
έχω μια ορχήστρα κι ένα βωμό,
έχω τον λόγο μου τον τραγικό,
δεν σε φοβάμαι...

Ερμηνεία: Μελίνα Ασλανίδου
Μουσική: Γιώργος Παπαδόπουλος
Στίχοι: Κυριάκος Ντούμος

1 σχόλιο:

Unknown είπε...

Αυτή η πίστη που στέλνει το τραγούδι αυτό δίνει ελπίδα και ζωηφόρο πνεύμα σε όλους μας. Θερμές ευχαριστίες, Αλέξανδρε.