«“It’s all Greek” to you?»: κείμενο-πρότασι για την προώθησι της διδασκαλίας ελληνικής γλώσσας στους αγγλόφωνους. «“It’s all Greek” to you?»: An opinion for the development of the Greek Language teaching among the English native speakers.

[Επί τη ευκαιρία της έναρξης του 9ου “In-Country” Προγράμματος Ελληνικής Γλώσσας, αφιερώνω το σημερινό κείμενο με όλο τον σεβασμό μου στον Στράτο και την Αντζέλικα Πούλος, άξια τέκνα του ελληνισμού της Διασποράς, χαιρετίζοντας τον τελευταίο καρπό του εθνικής σημασίας έργου τους, την ίδρυσι Έδρας Νεοελληνικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Ντάργουιν.]

 “It’s all Greek” to you? Or you as English native speakers are more “Greeks” than whatever else in your linguistic essence?

Από χρόνια έχω πληροφορηθεί τις με κάθε έννοια πολυδάπανες και κοπιώδεις προσπάθειες – συχνά και αγωνιώδεις -- που καταβάλλουν κυρίως σε Πανεπιστημιακά ιδρύματα της Αλλοδαπής και μάλιστα σε χώρες αγγλόφωνες, οι έδρες Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας ή και ιδιωτικοί φορείς που σχετίζονται με τις ελληνικές κοινότητες για προώθησι της ελληνικότητας. (Χαρακτηριστικό παράδειγμα το «Ελληνικό Γλέντι», πολυήμερο φεστιβάλ στο Ντάργουιν της Αυστραλίας, όπου με μεγάλο ενθουσιασμό και προθυμία κατά την συμμετοχή, επιδιώκεται η μεγαλύτερη κατά το δυνατόν οικονομική στήριξι των συγκινητικών στ’ αλήθεια προσπαθειών της ελληνικής ομογένειας και των φιλελληνικών κύκλων στις διάφορες εκπαιδευτικές πρωτοβουλίες τους που συνήθως γυρίζουν γύρω από την διατήρησι των ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού ενδιαφερόντων.)
Κάποιες φορές όμως γινόμαστε μάρτυρες και προσπαθειών διαφήμισης ειδικά της Νεοελληνικής μας γλώσσας (για την προσέλκυσι νέων εγγραφών φοιτητών σε πανεπιστημιακά ιδρύματα) μέσα από ένα πλαίσιο συμβατικού μάρκετινγκ, τουριστικού περισσότερο τύπου. «Ελάτε να γνωρίσετε την γλώσσα του Ζορμπά, της χώρας με τον ήλιο και την θάλασσα», κττ.

Διαφωνώ με αυτού του τύπου την προσέγγισι και τέτοια συνθήματα τα θεωρώ πεζά για να μην τα χαρακτηρίσω ηττοπαθή. Θα προτιμούσα επι του θέματος να υιοθετούσαμε μια πιο επιθετική τακτική. Να το θέταμε το πράγμα αλλιώς. Εκεί που πραγματικά δεν έχουμε αντίπαλο. Στην ιστορία και τον πολιτισμό της γλώσσας! Και βασιζόμενοι στα πορίσματα της γλωσσολογικής έρευνας, να προβληματίσουμε βαθειά τον σύγχρονο φίλο μας μητρικό ομιλητή της αγγλικής.
Ας το πιάσω λοιπόν το ζήτημα από τα κέρατα: Ο κάθε ένας σημερινός ομιλητής της Αγγλικής γλώσσας, Άγγλος, Αμερικανός, Αυστραλός, Καναδός ή ο,τιδήποτε ανάλογο, πρίν και πάνω απ’ όλα, νομίζω ότι αν θέλει να συνειδητοποιηθεί ως φυσικός χρήστης της γλώσσας του, πρέπει να απαντήσει ψύχραιμα, αντικειμενικά και τεκμηριωμένα στην παρακάτω απλή ερώτησι:

--Ποια από τις ακόμη και σήμερα ομιλούμενες γλώσσες πάνω στην γή, έχει περισσότερο από όλες και αναμφισβήτητα επηρεάσει την εξέλιξι στην δομή, το λεξιλόγιο και την εννοιολογική σηματοδότησι της Αγγλικής Γλώσσας;

Και αφού δώσει την μία, την ορθή από πάσης επιστημονικής πλευράς απάντησι, ποια θα οφείλει ο ερωτηθείς να θεωρεί στην συνέχεια ως πρέπουσα ενέργεια που θα απορρέει φυσικώ τω τρόπω για τον ίδιο και την επάρκειά του ως ομιλητού της μητρικής του Αγγλικής γλώσσας; Τί άλλο, αν όχι η φιλικώτερη κατά το δυνατόν στάσι προσέγγισης και γνωριμίας με την εν λόγω αποκαλυφθείσα ως αληθώς ευεργέτιδα για την δική του γλώσσα, γλώσσα; Ποιο δηλαδή είναι το καθήκον για τον εκ γενετής αγγλόφωνο ομιλητή, αν όχι η περαιτέρω σε βάθος και πλάτος καλλιέργειά του σ’ αυτήν την γλώσσα που λέγαμε, και η οποία φαντάζει κάτι σαν μακρινός συγγενής του;

 Έ, λοιπόν, και ως γνωστόν, η απάντησι στην αρχική μας και κύρια ερώτησι-ζητούμενο είναι μία και μόνη :
 -- Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ! 
Η Ελληνική, δηλαδή, η για μας ορθώς νοούμενη στην διαχρονία της: Αρχαία, Βυζαντινή, Νεα Ελληνική.
Ναι, η μοναδική έγνοια του Ελύτη, εκείνη η από τις αμμουδιές του Ομήρου!

Τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες!

Αλέξανδρος Σοϊλεμέζης
(Κάλυμνος, 5/6 Ιουλίου 2015)