Ένα ποίημα και μια φωτογραφία. Με γυναίκες, σκάκι και συναίσθημα! Per la festa della donna: una poesia + una foto; con donne, sentimenti e …a scacchi!

Την φωτογραφία κάπου την έκλεψα, από κάποια προσωπική σελίδα φίλου στο φατσόβιβλο. Δεν θυμάμαι ακριβώς.
Το ποίημα "Παρτίδα σκάκι" είναι της Χλόης Κουτσουμπέλη. Όχι άγνωστης ποιήτριας, από την Θεσσαλονίκη.

Παρτίδα σκάκι 

Καθίσαμε απέναντι.
Τα δικά μου πιόνια ήταν σύννεφα.
Τα δικά του σίδερο και χώμα.
Αυτός είχε τα μαύρα.
Σκληροί, γυαλιστεροί οι πύργοι του
επιτέθηκαν με ορμή
ενώ η βασίλισσά μου
ξεντυνόταν στο σκοτάδι.
Ήταν καλός αντίπαλος,
προέβλεπε κάθε μου κίνηση
πριν καλά καλά ακόμα την σκεφτώ
κι εγώ παρόλα αυτά την έκανα,
με την ήρεμη εγκατάλειψη αυτού
που βαδίζει στον χαμό του.
Στο τέλος τέλος ίσως με γοήτευε
το πόσο γρήγορα εξόντωσε τους στρατιώτες
τους αξιωματικούς, τους πύργους, τα οχυρά,
τις γέφυρες, τον βασιλιά τον ίδιο
πόσο εύκολα διαπέρασε, εισχώρησε και άλωσε
βασίλεια ολόκληρα αρχαίας σιωπής
και πως αιχμαλώτισε εκείνη την βασίλισσα από νεραϊδοκλωστή
που τόσο της άρεσε να διαφεύγει
με πειρατικά καράβια
στις χώρες του ποτέ.
Ναι, ομολογώ ότι γνώριζα από πριν πως θα νικήσει.
Άλλωστε γι αυτό έπαιξα μαζί του.

Γιατί, έστω και μία φορά, μες στη ζωή
αξίζει κανείς να παίζει για να χάσει.


 ΧΛΟΗ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΕΛΗ

Από την ποιητική συλλογή "Η αλεπού και ο κόκκινος χορός", 2009.