«Πρόβλεψι»: Ένα παλιό, νεανικό, ποίημα του Σελλενίδη, για το τέλος του κόσμου. “Predizione”; una vecchia poesia di Alex Selenides sulla fine del mondo.

ΠΡΟΒΛΕΨΙ

Μερονυχτίς δίνω ό,τι έχω 

κι αν δεν έχω 

δίνομαι λίγο-λίγο καταθέτοντας το αίμα μου 

στην Τράπεζα-κυνηγό Κεφαλαίων 

 του τοκογλύφου Χρόνου. 

 - Το ‘νιωσα μεμιάς σχεδόν πως έμεινε υποθήκη 

η ζήση μου εκεί πάνω 

κι έτσι αναπότρεπτα επένδυσα την ύπαρξί μου. 

Προς ώρας μένω ασάλευτος στην φοβερή Του όψι, 

σ’ εγρήγορσι απ’ τα παλιά ν’ αναπολώ το μέλλον 

αμέτοχος στην πριν το τέλος - τ’ οριστικό το Πλήρωμα - 

και στην εσχάτη Κρίσι. 

[Πτώχευσι θα κηρύξη Αυτός κι ο "περιούσιός" Του κόσμος: 

στο κράσπεδο της υπερούσιας εποχής 

η Συντέλεια θα τους ξοφλήση]. 

Ά! Ναι! Θέλω να είμαι εκεί στο συναγερμένο πλήθος των λίγων 

Να βλέπω τα παιδιά των εγγονιών μας μαζί μας 

Γιουχάροντας κόσμια την εξάχνωσι των διαστάσεων 

Άχρονα να πανηγυρίζουμε την αιώνιο Νιότη! 

 Α.Σ. (1981)