«Εμπρός λοιπόν. Ας χρεοκοπήσουμε!». Ένα ενδιαφέρον κείμενο από το 'Ευανάγνωστο'. “Allora, forza! Andiamoci in bancarotta!”; un post dal blog “Evanagnosto”

Μας το προώθησαν με την βαριά υπογραφή του Χάρυ Κλύνν. Το αναζητήσαμε στο ιστολόγιο του συμπαθούς σ’ εμάς ανθρώπου του Πνεύματος και της Τέχνης και εκεί μας υποδείχθηκε η πραγματική πηγή του.

Σημασία έχει πως το εν λόγω κείμενο πέρα από κάποιες εκφραστικές αδυναμίες και πιθανόν και ανακρίβειες στο περιεχόμενό του, έχει  μεγάλο ενδιαφέρον. Ειδικά για όσους από εμάς εξακολουθούμε να  πιστεύουμε σε εθνική ανεξαρτησία και εθνικό κράτος...     

Ας βγούμε από το ευρώ και ας σταματήσουν να γίνονται εισαγωγές. Και ας πεινάσουμε όπως προσπαθούν να μας πείσουν οι ξένοι και οι έλληνες δοσίλογοι των καναλιών.
Όλοι λένε ότι θα σταματήσουν να γίνονται εισαγωγές, αλλά έκατσε κανείς από εσάς να σκεφτεί τι ακριβώς εισάγουμε και τι ακριβώς να πάψει να έρχεται στην Ελλάδα; Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή:

... -Θα σταματήσουμε να εισάγουμε αυτοκίνητα. Τότε να δείτε κλάμα που θα ρίξουν Γερμανοί και Γάλλοι που δεν θα ξαναπουλήσουν ούτε ένα αυτοκίνητο τα επόμενα χρόνια.

-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε γάλα, τυριά και βούτυρο. Τότε να δείτε κλάμα που θα ρίξουν τα φασιστόμουτρα οι Βέλγοι και οι Ολλανδοί.

-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε ξηρούς καρπούς από την Τουρκία.

-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε καρπούζια και σταφύλια από την Αφρική.

-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε σταφίδες από την Χιλή (αν είναι δυνατόν!)

-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε σπορέλαια και άλλα γράσα.

-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε ρετσίνα από την Καλιφόρνια (θου Κύριε).

-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε τις εκατοντάδες είδη από οινοπνευματώδη ποτά.

-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε τυριά, κονσέρβες, κέικ, ζαμπονάκια κλπ.

-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε κινητά, τηλεοράσεις, υπολογιστές και τα χίλια δυο ηλίθια γκάτζετ που στραβώνουν τον κόσμο.

-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε τα εκατοντάδες είδη καπνού, πούρων και άλλων δηλητηρίων.

-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε τα μπατζάρια τουρσί από την Γερμανία (θεέ μου, θεέ μου).

-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε τα δεκάδες είδη ξένων γλυκών και σοκολατοειδών που στέλνουν τα λεφτά μας στο εξωτερικό και την χοληστερίνη στα ύψη.

-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε ρούχα, παπούτσια, παιχνίδια, και πληθώρα από άχρηστα είδη για το σπίτι (μέχρι κόφτης για να κόβεις σε ίσια κομμάτια την μπανάνα υπάρχει!!!).

Ας επιστρέψουμε στην εποχή του 60.

Ας περπατήσουμε και πάλι ήσυχοι στον άδειο δρόμο.

Ας κοιμηθούμε το βράδυ χωρίς να ξυπνάμε από τον κάθε αργόσχολο ηλίθιο που τριγυρνάει με το αμάξι ακούγοντας τουρκογύφτικα καψουρολαϊκά ή χαζά ραπ στην διαπασών.

Ας φάμε λιγότερο και ας χάσουμε το υπέρβαρο λίπος μας.

Ας κάνουμε πάλι γιορτές-ρεφενέ.

Ας ξανακάνουμε αληθινούς φίλους, αντί για τους ηλεκτρονικούς που έχουμε σήμερα.

Ξυπνάτε μαλάκες Έλληνες. Έχουμε περάσει δια πυρός και σιδήρου. Έχουμε δώσει τα φώτα του πολιτισμού στον κόσμο. Έχουμε τσακίσει στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο την ιταλική και γερμανική υπερδύναμη.

Και έχουμε καταντήσει σήμερα να ζητιανεύουμε από τους κωλο-ευρωπαίους και να τους παρακαλάμε να μας πηδάνε ώστε να έχουμε βίντεο και κινητά. Και από πάνω καθόμαστε και μας βρίζουν, αφού δεν έχουμε πλέον ΚΑΘΟΛΟΥ αξιοπρέπεια.

Άγιος Νεομάρτυρας Αλέξανδρος ο Δερβίσης: Δύο φωτογραφίες από απεικόνισι του σε εικόνα. Sant' Alessandro Neomartire, Il Derviscio: due foto da un’ icona nella Cattedrale di San Demetrio (Salonicco)

Για τον νεομάρτυρα Άγιο Αλέξανδρο τον Δερβίση έχουμε από παλιά κάτι γράψη στο ιστομπλοκάκι μας. Σήμερα, λόγω και της εορτής τού συνονόματου (και μεγάλου Αγίου Αλεξάνδρου), βρίσκουμε την ευκαιρία να παραθέσουμε μια απεικόνισι της σεπτής όσο και ευγενούς μορφής αυτού του νεομάρτυρα, η οποία βρίσκεται στον Άγιο Δημήτριο Θεσσαλονίκης. Την βρήκαμε πάνω σε μια φορητή εικόνα στον Ιερό Ναό του Πολιούχου (κατά την εφετινή θερινή επίσκεψί μας με το Πρόγραμμα In Country του CDU), και πήραμε μιά-δυό κάπως ευπαρουσίαστες φωτογραφίες. Η εικόνα είναι αναρτημένη (αν θυμάμαι καλά) στον πρώτο πεσσό που χωρίζει το τέταρτο απο το πέμπτο κλίτος (δεξιά όπως μπαίνουμε στον κυρίως ναό), και έχει θέμα όλους τους εκ Θεσσαλονίκης Αγίους Νεομάρτυρες.

Ο Άγιος θυμίζω (όπως και τόσοι άλλοι Αθλητές της Πίστεως και του Γένους μας Ήρωες, νεομάρτυρες) προτίμησε το μαρτύριο από τον εξισλαμισμό.

Ας μην ρωτήσουμε τί κάνει (ή τί έκανε) το νεώτερο «ελληνικό» κράτος για να προβάλλει αυτές τις συγκλονιστικές προσωπικότητες ως πρότυπα για την νεολαία, λόγου χάρι.

Ας ξανάρθουμε στον Νεομάρτυρα Αλέξανδρο. Και ας κλείσουμε με ένα αυτοσαρκαστικό σχόλιο:

Μήπως βιάστηκε να δώση τα νιάτα του ο Άγιος; Για τα κίνητρα που δίνει σήμερα το αξιολύπητο ελλαδικό κρατίδιο στους σύγχρονους μαθητές να …αλλαξοπιστήσουν, π.χ. με την σκανδαλώδη άνιση μεταχείρισι κατά την πρόσβασι στην Ανώτατη Εκπαίδευσι της ξενοκρατούμενης χώρας μας, δεν θα είχε, φαντάζομαι, ψυχανεμισθή κάτι …

Μονή Φανερωμένης Λευκάδος: 10+1 Φωτογραφίες. Monastero della Madonna di Faneromeni a Lefkada 11 fotos-ricordi

Μετά από μια σύντομη λογοτεχνική αναφορά σε ανάρτησί μας ανήμερα της Παναγίας, σήμερα έντεκα φωτογραφίες από την πρόσφατη οικογενειακή επίσκεψί μας στην Ι. Μονή Φανερωμένης στην πανέμορφη Λευκάδα…

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

«Τί Τραπεζικό Σύστημα θέλουμε;»: Άρθρο παρέμβαση του Γ. Μητροπέτρου για τις Τράπεζες. “Che tipo di sistema bancario vogliamo?”; collaborazione di G.Mitropetros

ΤΙ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΘΕΛΟΥΜΕ;

(Σκέψεις για δημιουργία μίας Πανελλήνιας Συνεταιριστικής Τράπεζας)

Μετά την απορρόφηση του υγιούς ενεργητικού της ΑΤΕ από την Τράπεζα Πειραιώς και τις επερχόμενες αλλαγές σε όλο το τραπεζικό περιβάλλον, με την δημιουργία τεσσάρων ή λιγότερων τραπεζών, πρέπει να γνωρίζουμε προς τα πού πάει το όλο σύστημα.

Πρέπει, να δούμε δηλαδή, ποια είναι η μετοχική σύνθεση αυτών των νέων τραπεζών, όπου, από μια μικρή ματιά βλέπομε, πως είναι ένας κυκεώνας από υπόγειες διαδρομές ανάμεσα σε ντόπιους και ξένους «επενδυτές» από θεσμικούς , offshore,επενδυτικά funds κ.λ.π. 

Όλοι αυτοί είναι, που προτεραιότητα τους έχουν τα χρηματοοικονομικά κερδοσκοπικά  παιχνίδια.

Βρίσκεις σε όλες τις μετοχικές συνθέσεις που διαχέονται σε όλες αυτές τις τράπεζες, κάθε καρυδιάς καρύδι, επώνυμους αλλά και ανώνυμους, θεσμικούς και μη επενδυτές.

Είναι έτσι διαμορφωμένη η μετοχική τους σύνθεση, που φωνάζει, ότι αυτές δεν είναι τράπεζες στην υπηρεσία και την προσπάθεια ανάκαμψης της χώρας και για την χρηματοδότηση υγιών επενδυτικών πρωτοβουλιών, αλλά μόνο για κερδοσκοπία και τζόγο, σε βάρος των καταθετών και τη συμμετοχή τους στο γενικό ξεπούλημα της χώρας, μέσω του «πλυντηρίου» του μαύρου πολιτικού και αθέμιτου χρήματος.

Αυτές οι τράπεζες έχουν επιλεγεί από την τρόικα, ως ευέλικτες στο συνολικό παιχνίδι της χρηματοπιστωτικής κερδοσκοπίας.

Έτσι, με την Τραπεζική συρρίκνωση, δημιουργείτε ένα κερδοσκοπικό «καρτέλ» από το οποίο η υγιής οικονομία, ο καταθέτης και ο λαός δεν μπορεί να περιμένει τίποτα.

Ένα τραπεζικό καρτέλ που απολαμβάνει την προστασία αλλά και την προνομιακή μεταχείριση όλων με συνεχείς ανακεφαλαιοποιήσεις και χρηματικές στηρίξεις από το πόνο και το αίμα των Ελλήνων πολιτών.

Μέσα σε αυτό τον οικονομικό καμβά, εντάσσεται και η μεταβίβαση του υγιούς τμήματος της ΑΤΕ στην  Πειραιώς, στην Τράπεζα αυτή που ελέγχεται για παιχνίδια χορηγήσεων σε πλήθος εταιρειών συμφερόντων μελών του Δ.Σ.!

Αυτό δε, που λένε οι τραπεζίτες, αλλά και η κυβερνητική τρόικα, ότι δήθεν οι τράπεζες μετά την ανακεφαλαιοποίηση δεν είναι ιδιωτικές, είναι μπαρούφα ολκής.

Το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, που είναι ο βασικός μέτοχος μετά την ανακεφαλαιοποίηση δεν είναι του Ελληνικού δημοσίου αλλά είναι ένας μηχανισμός της Τρόικας.

Το Τ.Χ.Σ. λαμβάνει, με την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, κοινές μετοχές οι οποίες δεν είναι μετά ψήφου, δεν μπορούν να διαπραγματευτούν στην  αγορά, ούτε εισπράττουν μέρισμα από τα τυχόν θετικά αποτελέσματα της τράπεζας.

Είναι δηλαδή, συμμετοχή στο μετοχικό κεφάλαιο των τραπεζών «δήθεν», χωρίς πρακτική ουσία.

Το ιδιοκτησιακό καθεστώς δεν αλλάζει, ούτε το μάνατζμεντ, ούτε ποιος παίρνει τις αποφάσεις για την χρήση των κεφαλαίων που τους δίδονται κάθε τόσο από τις θυσίες του Έλληνα φορολογούμενου.

Εύλογα μπαίνει το ερώτημα.

Τι είδους τραπεζικό σύστημα θέλει η χώρα μας, σε αυτή την οικονομική κατάσταση που βρίσκεται σήμερα;

Θέλει τράπεζες καθαρά εμπορικές και κερδοσκοπικές;

ή τράπεζες με αναπτυξιακές επιλογές;

οι οποίες να μπορούν να χρηματοδοτούν συγκεκριμένους κλάδους και στρατηγικούς τομείς της οικονομίας, με στόχο την αύξηση της απασχόλησης αλλά και των εισοδημάτων των εργαζομένων;

Σίγουρα θέλουμε τράπεζες που θα βοηθήσουν στην ανάπτυξη και όχι τράπεζες τζόγου και κερδοσκοπίας.

Αυτό πρέπει να είναι το διαρκές αίτημα αλλά και η διεκδίκηση τόσο των εργαζομένων όσο και των κοινωνικών φορέων της υγιούς επιχειρηματικότητας και της παραγωγής.

Χρειαζόμαστε τράπεζες (ή τράπεζα) που να πληρούν μερικά βασικά κριτήρια:

• Να έχουν καθαρό και Ελληνικό μετοχικό κεφάλαιο.
• Να διέπονται από καθεστώς δημόσιας διαφάνειας και ελέγχου.
• Να επικεντρωθούν στην χρηματοδότηση τόσο του αγροτικού τομέα, όσο και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
• Να λειτουργούν καθαρά αναπτυξιακά, να καθοδηγούν και να συμβουλεύουν τον δημιουργικό αγρότη και επιχειρηματία.
• Να είναι κοντά στο παλμό της περιφέρειας και να αγκαλιάζουν νέες αναπτυξιακές πρωτοβουλίες και δράσεις.

Όλα τα παραπάνω μπορούν να τα επιτελέσουν οι Συνεταιριστικές Τράπεζες, όταν όλες μαζί ενωθούν σε μία Ελληνική Συνεταιριστική Τράπεζα, που θα καλύψει και το κενό της ΑΤΕ και θα συμβάλλει αποτελεσματικά στο ζωντάνεμα της υπαίθρου, τόσο στον αγροτικό όσο και στην στήριξη της μικρομεσαίας επιχείρησης.

Είναι, πιστεύω, η ώρα για μεγάλες και τολμηρές αποφάσεις από όλες τις Συνεταιριστικές Τράπεζες της χώρας και με άμεση ανοιχτή πρόσκληση- πρωτοβουλία της δικής μας, Ευβοϊκής Πίστης.

Άμεση συνένωση-συγχώνευση των τοπικών Συνεταιριστικών δυνάμεων και κεφαλαίων, κάτω από ενιαία διοίκηση και σε κάθε Νομό διοικούσας τοπικής επιτροπής, που θα έχει την εποπτεία του Νομού αρμοδιότητάς της.

Οι νέες διοικήσεις, πρέπει να είναι απομακρυσμένες από λογικές και πρακτικές ρουσφετολογικές και «εξυπηρέτησης» ημετέρων, ώστε απρόσκοπτα ο υπηρεσιακός μηχανισμός να λειτουργεί καθαρά και με τα κριτήρια που θα επιβάλλουν οι κάθε φορά συνθήκες.

Αυτό πρέπει να είναι το αίτημα όλων των τοπικών κοινωνιών, των εργαζομένων, των Επιμελητηρίων, των επιστημονικών φορέων και τοπικής αυτοδιοίκησης κάθε βαθμού.

Τα όποια κεφάλαια υπάρχουν ακόμα, αντί να χρησιμοποιούνται από τα «καρτέλ» των  εμπορικών και ελεγχόμενων τραπεζών για…άλλα παιχνίδια, και να καταδυναστεύουν τους πολίτες-δανειολήπτες, πρέπει να συγκεντρωθούν στις Συνεταιριστικές τράπεζές μας, που τελικά θα πιάσουν τόπο στο… τόπο τους.! 

Χαλκίδα 21/8/2012

Γιώργος Δ. Μητροπέτρος

Οικονομολόγος

Πρόεδρος ΕΠΚΑ-ΣΤΕ

«Η Ελλάδα της ασυδοσίας»: κείμενο του αναγνώστη μας Χ.Γ. . Αντί χρονογραφήματος. “La Grecia della sfrenatezza”; testo di cronaca da collaboratore

Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ  ΑΣΥΔΟΣΙΑΣ

Μου έλεγε ένας φίλος πως τις προάλλες ενώ οδηγούσε στην εθνική οδό, είδε τον οδηγό του μπροστινού του αυτοκινήτου με αυστριακές πινακίδες να εκσφενδονίζει μια σακούλα στον αέρα και η τελευταία να προσγειώνεται  αφού πέρασε από τον ουρανό του αμαξιού του φίλου μου, στο παρμπρίζ αυτοκινήτου που τον ακολουθούσε . Τυχαίο ?

Ένας άλλος φίλος έλληνας που ζει στη Γερμανία εδώ και χρόνια και έρχεται κάθε καλοκαίρι ένα μήνα σχεδόν διακοπές στη χώρα μας, μου δήλωσε ότι καπνίζει μόνο τότε (το καλοκαίρι στην Ελλάδα ), πίνει τα ουζάκια του, ξενυχτάει χωρίς αναστολές.

Φαίνεται ότι η χώρα μας για τους ξένους της  Δ. Ευρώπης  είναι ο κατεξοχήν οίκος ανοχής όπου μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις, όποτε θέλεις  χωρίς επιπτώσεις. Το πολύ πολύ να πληρώσεις κάτι παραπάνω στην τσατσά για σπέσιαλ περιποιήσεις. Αλλά εδώ ΟΛΑ ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΙ. Μερικοί ισχυρίζονται ότι αυτό είναι και το μεγάλο μας ατού έναντι των ανταγωνιστών μας  ,αυτό που μας  ξεχωρίζει, που μας διακρίνει από τους κρυόκωλους  Βόρειους. Γιατί όχι ; Αλήθεια ,πόσο θέλουμε να γίνουμε δυτικοευρωπαίοι; Μου είπαν ότι η Μύκονος τράβηξε από παλιά τουρισμό  γιατί όταν ο τουρίστας  έκανε σεξ  έξω από τα σπίτια των ντόπιων  οι τελευταίοι δεν φώναζαν την αστυνομία για προσβολή της δημοσίας αιδούς  αλλά  του έφερναν και προφυλακτικά .

Δεν είναι πάντως αυτή η Ελλάδα που μας αξίζει. Πιστεύω ότι είμαστε περήφανος λαός, ξύπνιος με κριτική σκέψη μοναδική. Πώς καταντήσαμε έτσι?

¨Η θα έχουμε χούντα ή θα έχουμε ασυδοσία; Αληθινή δημοκρατία δηλ. υπευθυνότητα πότε θα αποκτήσουμε; Απομακρυνθήκαμε από το μέτρον άριστον, χάσαμε το βηματισμό μας, τον προσανατολισμό μας... 
Γιατί τώρα που γράφω αυτό το κείμενο δηλ στις 00.30  ο ταβερνιάρης  δίπλα αποφάσισε να ανεβάσει την ένταση στο στερεοφωνικό του; Για να ευχαριστήσει τους λιγοστούς πελάτες  του; Γιατί ήλθε στο τσακίρ κέφι; 
Και ο άλλος ο γείτονας, εγώ; Θα πρέπει να ξενυχτήσω αναγκαστικά;

Γιατί ? Γιατί? Γιατί?

Nick Georgiou

Ένα σχόλιο στον «Λευκό Θόρυβο», ένα βίντεο με τον “θόρυβο της θάλασσας» και ένα αποκηρυγμένο ποίημα του Καβάφη. Un commento sul “Rumore Bianco” e una poesia di Kavafis

Τις προάλλες διάβαζα σε ιταλικό ιστολόγιο κάτι νόστιμο για τον «Λευκό  Ήχο» (ή έστω, κατά το πιο αποδεκτό, «Λευκό Θόρυβο», όπως είναι ο δόκιμος όρος) :

«Το σύνολο όλων των ηχητικών συχνοτήτων που είναι διακριτές από το ανθρώπινο αυτί δημιουργεί αυτό που αποκαλείται Λευκός Θόρυβος». Και ο φίλος Ιταλός που έχει αναρτήση στο Γιουτιούμπι και το παρακάτω βίντεο με ήχο και φώς από την Μεγάλη Ελλάδα (συν και ολίγη χαλαρωτική μουσική υπόκρουσι), συνεχίζει: «Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες ο λευκός θόρυβος έχει πολλαπλά ευεργετικά αποτελέσματα στην υγεία του ανθρώπου. Έχει λοιπόν ξεκαθαρισθή πως ο θόρυβος που παράγεται από τα κύματα της θάλασσας είναι ένας λευκός θόρυβος». Και παρουσιάζει αυτήν την ολιγόλεπτη «θεραπεία της θάλασσας» με τον παρακάτω υπότιτλο:

«Η φύσι είναι το καλύτερο αντίδοτο στο στρές. Ο ήχος των στοιχείων της Μητέρας γής θεραπεύει το πνεύμα και το σώμα. Η Επιστήμη το υποπτευόταν, τώρα το επιβεβαιώνει».

Il rumore del Mare. Ο ήχος της Θάλασσας

Στην συνέχεια διαπίστωσα με μια σύντομη περιδιάβασι στον κυερνοχώρο πως γίνεται αρκετός ...θόρυβος τελευταία γι’ αυτόν τον θόρυβο ή ήχο τον λευκό.

Ακόμα και η Βικιπαίδεια αποφαίνεται πως «ο Λευκός θόρυβος είναι ένα τυχαίο σήμα (ή διαδικασία) με μια επίπεδης ισχύος φασματική πυκνότητα. Με άλλα λόγια, το σήμα περιέχει ίδια έντασι μέσα σε προσδιορισμένο εύρος κάθε κεντρικής συχνότητας».  Ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων. Μεταφράστε και μόνοι σας: «White noise is a random signal (or process)with a flat power spectral density. In other words, the signal contains equalpower within a fixed bandwidth at any center frequency.» Και επεξηγείται πως η ονομασία «λευκός» προέρχεται από την αντίστοιχη ορολογία: «λευκό φώς»

Και για μας που βέβαια δεν έχουμε ιδέα από σήματα προερχόμενα από διαστημικές ή άλλες γήινες τεχνητές πηγές, όταν πρόκειται για ηχητικά φαινόμενα φυσικού τύπου, όπως τα κύματα της θάλασσας, το πέρασμα του ανέμου μέσα από δένδρα ή θάμνους, ακόμα και η μονότονη συναυλία των τζιτζικιών, προτιμάμε να χρησιμοποιούμε τον ουδέτερο όρο «ήχος», αντί για τον υποτιμητικής χροιάς επιστημονικό όρο «θόρυβο».

Πάντως, το συγκεκριμένο θέμα του φλοίσβου, όπως βεβαίως και του ισχυρού κυματισμού της θάλασσας, (ένα από τα πιο αγαπημένα στοιχεία της Φύσεως), είναι κοινός τόπος στην Ποίησι.

Στο κακώς --για τα δικά μας γούστα-- αποκηρυγμένο από τον ίδιο τον ποιητή του ποίημα «Φωνή απ’ την Θάλασσα», ο Καβάφης αναρωτείται για αυτήν την φωνή της θάλασσας που μπαίνει στην καρδιά μας και την ευφραίνει μυστικά: «Τραγούδι είναι, ή παράπονο πνιγμένων;»

Φωνή απ’ την Θάλασσα

Βγάζει η θάλασσα κρυφή φωνή —
        φωνή που μπαίνει
μες στην καρδιά μας και την συγκινεί
        και την ευφραίνει.

Τραγούδι τρυφερό η θάλασσα μας ψάλλει,
τραγούδι που έκαμαν τρεις ποιηταί μεγάλοι,
        ο ήλιος, ο αέρας και ο ουρανός.
Το ψάλλει με την θεία της φωνή εκείνη,
όταν στους ώμους της απλώνει την γαλήνη
        σαν φόρεμά της ο καιρός ο θερινός.

Φέρνει μηνύματα εις ταις ψυχαίς δροσάτα
η μελωδία της. Τα περασμένα νειάτα
        θυμίζει χωρίς πίκρα και χωρίς καϋμό.
Οι περασμένοι έρωτες κρυφομιλούνε,
αισθήματα λησμονημένα ξαναζούνε
        μες στων κυμάτων τον γλυκόν ανασασμό.

Τραγούδι τρυφερό η θάλασσα μας ψάλλει,
τραγούδι που έκαμαν τρεις ποιηταί μεγάλοι,
        ο ήλιος, ο αέρας και ο ουρανός.
Και σαν κυττάζεις την υγρή της πεδιάδα,
σαν βλέπεις την απέραντή της πρασινάδα,
        τον κάμπο της πούναι κοντά και τόσο μακρυνός,
γεμάτος με λουλούδια κίτρινα που σπέρνει
το φως σαν κηπουρός, χαρά σε παίρνει
        και σε μεθά, και σε υψώνει την καρδιά.
Κι αν ήσαι νέος, μες σταις φλέβες σου θα τρέξη
της θάλασσας ο πόθος· θα σε ’πή μια λέξι
το κύμα απ’ τον έρωτά του, και θα βρέξη
        με μυστική τον έρωτά σου μυρωδιά.



Βγάζει η θάλασσα κρυφή φωνή —
        φωνή που μπαίνει
μες στην καρδιά μας και την συγκινεί
        και την ευφραίνει.


Τραγούδι είναι, ή παράπονο πνιγμένων; —
το τραγικό παράπονο των πεθαμένων,
        που σάβανό των έχουν τον ψυχρόν αφρό,
και κλαίν για ταις γυναίκες των, για τα παιδιά των,
και τους γονείς των, για την έρημη φωλιά των,
           ενώ τους παραδέρνει πέλαγο πικρό,


σε βράχους και σε πέτρες κοφτερές τους σπρώχνει,
τους μπλέκει μες στα φύκια, τους τραβά, τους διώχνει,
        κ’ εκείνοι τρέχουνε σαν να ‘σαν ζωντανοί
με ολάνοιχτα τα μάτια τρομαγμένα,
και με τα χέρια των άγρια, τεντωμένα,
        από την αγωνία των την υστερνή.

Τραγούδι είναι, ή παράπονο πνιγμένων;—
το τραγικό παράπονο των πεθαμένων
        που κοιμητήριο ποθούν χριστιανικό.
Τάφο, που συγγενείς με δάκρυα ραντίζουν,
και με λουλούδια χέρια προσφιλή στολίζουν,
        και που ο ήλιος χύνει φως ζεστό κ’ ευσπλαχνικό.

Τάφο, που ο πανάχραντος Σταυρός φυλάει,
που κάποτε κανένας ιερεύς θα πάη
        θυμίαμα να κάψη και να ‘πή ευχή.
Χήρα τον φέρνει που τον άνδρα της θυμάται
ή υιός, ή κάποτε και φίλος που λυπάται.
Τον πεθαμένο μνημονεύουν· και κοιμάται
        πιο ήσυχα, συγχωρεμένη η ψυχή.

Κ.Π. ΚΑΒΑΦΗΣ

(Από τα Αποκηρυγμένα, Ίκαρος 1983)

Ανήμερα της Παναγίας: Το ποίημα «Η Φανερωμένη» του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη. Festa della Dormizione della Madonna; Una poesia di Aristotelis Valaoritis

Υπάρχουν και ποιήματα σαν προσευχούλες.

Στο παρακάτω ο Βαλαωρίτης μας μιλάει για τις κρυφές εμφανίσεις της Φανερωμένης Κυράς σε φτωχόσπιτα και σε θλιμμένες καρδιές. Η ευαισθησία του λόγου του μου λέει πως κι αυτός αξιώθηκε να αισθανθή την μυστική ευωδία της χάρης Της. Αυτής που σαν ουρανού δροσούλα ανασταίνει μαραμένα λουλούδια. Κάθε τόσο. Και σε κάθε γωνιά της γής…

Η Φανερωμένη

Χαμογελά η ανατολή και ροδοκοκκινίζει
ολίγο ολίγο η καταχνιά, που τα βουνά στολίζει.
Λαλεί τ΄ ορνίθι της αυγής, το πρόβατο βελάζει.
Ξυπνούν στα πλάγια οι πέρδικες, η μια την άλλη κράζει.

Ξυπνά κι ο γέρο Γούμενος, τον όρθρο του σημαίνει
και μουρμουρίζοντας σιγά, στην εκκλησιά πηγαίνει,
την άγια εικόνα της Κυράς σκυφτά να προσκυνήσει.

Κι εκεί που ετέντων’ ο παπάς τα χείλη να φιλήσει
του ‘κάστηκε πως έλειπε - παράδοξη ιστορία! -
απ΄ το θρονί της το χρυσό η Δέσποινα η Μαρία…

Ετρόμαξ΄ ο καλόγερος… Στην πλάκα γονατίζει,
χτυπά το μέτωπο στη γή, παρακαλεί, δακρύζει ...
Με μιας αστράφτ΄ η εκκλησιά κι αισθάνεται ένα χέρι
όπου τον ανεσήκωνε… Μοσχοβολάει τ΄ αγέρι…

Τα μάτια του άνοιξ' ο παπάς… Στο κάτασπρό του γένι
το δάκρυ του έσταξε βροχή... Κυττάζει… καθισμένη
στο θρόνο βλέπει την Κυρά, που του χαμογελούσε
και το Παιδί, που εχαίρετο και που τον ευλογούσε.

- Σε ποιο καλύβι αγνώριστο, σε ποια καρδιά θλιμμένη
να πέρασες τη νύχτα Σου, Κυρά Φανερωμένη;
Ποιό μαραμένο λούλουδο η χάρη Σου, Κυρούλα,
κρυφά, κρυφά ν΄ ανάστησε, σαν ουρανού δροσούλα;

Αριστοτέλης Βαλαωρίτης

 

Η θλιβερή επέτειος του αεροπορικού δυστυχήματος της Ήλιος και ένα συγκινητικό ποίημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Una poesia di Alexandros Papadiamantis a una tragedia di 1902

Ανάμεσα στα 121 τραγικά θύματα του προ επταετίας αεροπορικού δυστυχήματος της κυπριακής εταιρίας Ήλιος, (Γραμματικό, 14 Αυγούστου 2005), οι περισσότεροι ήσαν νέοι άνθρωποι κι ανάμεσά στους 20 περίπου ανήλικους υπήρχαν και πολύ μικρά παιδιά…

[Κι ενώ στην Κύπρο οι υπεύθυνοι της εταιρίας αθωώθηκαν όλοι, στα ελληνικά δικαστήρια, 4 άτομα καταδικάστηκαν με αναστολή. Μάλιστα στις 10 Σεπτεμβρίου 2012 μάθαμεπως θα αρχίσει στην Ελλάδα η έφεση αυτών των καταδικασθέντων με αναστολή από το Πλημμελειοδικείο Αθηνών]

Σε μια ανάλογη εθνική τραγωδία, ένα πολύνεκρο ναυάγιο, πριν από 110 χρόνια, το πανελλήνιο συγκλονίσθηκε. Ανάμεσα στους νεκρούς, που χάθηκαν στην θάλασσα υπήρχαν και δύο μικρά παιδιά. Γι’ αυτά ειδικά τα αδελφάκια, τον Γιαννάκη και τον Κωστή Ραφτάνη, ο Παπαδιαμάντης συμμεριζόμενος τον πόνο της μάνας τους βγάζει την συγκίνησί του σε ένα πολύστιχο ποίημα 37 δεκαπεντασυλλάβων…

 Ελεγείον

( Εις τους αδελφούς Γιαννάκην και Κωστήν Γ. Ραφτάνην καταποντισθέντες μετά του πλοίου «Σκίαθος» εις τον Ατλαντικόν κατά Ιανουάριον του 1902 )

Κλάψατε χήρες κι ορφανά, κλάψτε βαθιά με πάθος·
βραχνά βαρείτε, θλιβερά, ραγίσετε καμπάνες·
ραγίσετε κι εσείς καρδιές· στην εκκλησιά ελάτε·
ψάλτε, παπάδες, θλιβερά να πήτε τον Κανόνα,
στα δυο αδερφάκια τ` άτυχα, τα πολυαγαπημένα,
που πάν αδικοθάνατα στου ωκεανού τα βάθη.

Φτωχούλες κόρες φρόνιμες, με πόνο και με χάρη

στολίστε τους το κόλλυβο και ζωγραφίστ’ απάνω

τα δυο αδερφάκι’ αγκαλιαστά, τα πολυαγαπημένα.

--Φωτιά και πόνος και καημός! Τι συφορά μεγάλη!
Τα ό,τι έπαθα εγώ τά ’παθε μάννα άλλη;
Παρακαλούσε κι έλεγε με πόνο, με λαχτάρα:

«Σπρώχνε, νοτιά, τα κύματα , να μόρθουν τα παιδιά μου!»·
Σπρώχν’ η νοτιά, τα κύματα· τα κύματα φουσκώνουν.

Θεριεύουν, γίνονται βουνά· και τα βουνά ψηλώνουν,

έως απάνω στα πινά, κι απάνω στα κατάρτια,

κι απάνω στα ξεκάταρτα του καραβιού χτυπάνε·

κι ανάμεσα στα δυο βουνά μια ρεματιά ανοίγει·

κλεί  το καράβι μάγγανος· κεί μέσα παραδέρνει·

κάτω η σκάφη του βαθιά, κι απάνω σκά το κύμα·

κι ανοίγει τάφο απέραντο και τάφο διαλεγμένον

για τα παιδάκια της τα δυο, τα πολυαγαπημένα·

κι ο τάφος πάντα πρόσφατος και πάντα νεοσκαμμένος.

-- Να πιή κανείς τη θάλασσα, του ωκεανού το κύμα·
όλη την πίκρα του γιαλού, του πέλαγου την άρμη·
τα ό,τι έπαθα εγώ, τά ’παθε άλλη μάννα;

βραχνά απ’ το βράχο φώναξε η γραία Βενετσάνα.

Παιδιά μου, μ’ αγαπούσατε, και σείς με καρτερείτε·

παιδιά μου, θά ‘ρθω να σας βρώ, και μή βαρυγνωμείτε.

Αυτοί είν’ οι βιοπαλαισταί, κι αυτή είναι η μοίρα·

διαβάσετε, Χριστιανοί, διαβάστε τον Ψαλτήρα·

«Ποτήρι μ’ οίνον άδολον και πλήρες μυστηρίου,

και γέρνει εδώ και γέρνει εκεί, στο χέρι του Κυρίου·

και άν ο οίνος χύνεται, το καταπάτι μένει.

Αυτό θα πιούμε όλοι μας, αμαρτωλοί καημένοι».

Και τ’ είναι όλ’ η μοίρα μας; ένα ουαί και μόνον, 

πλασμένον απο άρνησιν και απο μέγαν πόνον.

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης  ( Εφ. Νέον ‘Αστυ, 11 Φεβ. 1902)

Δημοσίευμα στην Ευβοϊκή Γνώμη Online σχετικά με την μή διεξαγωγή του σκακιστικού τουρνουά «Νεγροπόντε 2012». Un’ interessante notizia su “Evvoiki Gnomi Online” relativamente al torneo “Negroponte 2012”

Αναδημοσιεύουμε αυτούσιο και ασχολίαστο προχθεσινό δημοσίευματης ηλεκτρονικής έκδοσης της εφημερίδας «Ευβοϊκή Γνώμη»:

Σε σφοδρή σύγκρουση με τη Σκακιστική Ομοσπονδία Ελλάδας ήρθε η Σκακιστική Ακαδημία Χαλκίδας «Παλαμήδης ο Ευβοεύς», εξαιτίας της διοργάνωσης σκακιστικού τουρνουά με τη συμμετοχή του Τούρκου γκραντ μετρ Σουάτ Αταλίκ.
Μάλιστα στη διάρκεια του τουρνουά επρόκειτο να γίνει και ο πρώτος σκακιστικός αγώνας μεταξύ συζύγων, αφού ο Σουάτ Αταλίκ ανακοινώθηκε ότι θα αναμετρηθεί σε φιλικό ματς στη σκακιέρα με τη σύζυγό του Kατερίνα.

Ο αγώνας μεταξύ συζύγων έγινε, αλλά το τουρνουά, με την επωνυμία "Νεγροπόντε 2012" αποσύρθηκε από τον κατάλογο των τουρνουά της Ελληνικής Σκακιστικής Ομοσπονδίας, με περιπετειώδη τρόπο.

Επίσης μέχρι να γίνει ο αγώνας μεταξύ συζύγων προηγήθηκε έντονο παρασκήνιο, καθώς ο Τούρκος σκακιστής έχει τιμωρηθεί με αποκλεισμό από την Τουρκική Ομοσπονδία Σκακιού, η οποία του έχει απαγορεύσει οποιαδήποτε συμμετοχή σε αγώνες στο εξωτερικό της χώρας του.

Στο πλαίσιο της ομαλής λειτουργίας των Ομοσπονδιών, η Ελληνική Σκακιστική Ομοσπονδία αποφάσισε να σεβαστεί την απόφαση των Τούρκων και ενημέρωσε όλους τους διοργανωτές διεθνών αγώνων στην Ελλάδα να μην αποδεχτούν τη συμμετοχή του κ. Αταλίκ.

Η Σκακιστική Ομοσπονδία Χαλκίδας όμως επέμενε να διοργανώσει το τουρνουά "Νεγροπόντε 2012", με τη συμμετοχή του Τούρκου σκακιστή και κατήγγειλε ότι η Ελληνική Σκακιστική Ομοσπονδία σαμποτάρισε το τουρνουά με τις απαγορεύσεις της, τη μη χορήγηση υλικού ηλεκτρονικών σκακιερών και ρολογιών, αποκλεισμό διαιτητών, ακύρωση έγκρισης του τουρνουά κ.α.

Τελικά πραγματοποιήθηκε ο αγώνας μεταξύ του Τούρκου σκακιστή και της συζύγου του , αλλά προκάλεσε τεράστια ρήξη στις σχέσεις της Σκακιστικής Ακαδημίας Χαλκίδας και της Σκακιστικής Ομοσπονδίας Ελλάδας, η οποία σε ανακοίνωσή της αφήνει πολλά υπονοούμενα σε βάρος του προέδρου της Σκακιστικής Ακαδημίας Χαλκίδας Γιώργου Τσουνή.

Συγκεκριμένα σε επιστολή της προς την ιστοσελίδα "Ζούγκλα" η Ομοσπονδία υποστηρίζει ότι το όλο θέμα δημιουργήθηκε τεχνητά από τον κ. Τσουνή, προκειμένου να προσελκύσει χορηγίες, για την πραγματοποίηση του τουρνουά.

Επιπλέον αποκαλύπτει ότι έχει ζητήσει πληροφορίες για τη νόμιμη λειτουργία του Σωματείου της Χαλκίδας ( πρωτόκολλα αρχαιρεσιών, συνεδριάσεις Δ.Σ, συγκρότηση σε σώμα κλπ), ενώ υποστηρίζει ότι η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού έχει ζητήσει αντίγραφο του ποινικού μητρώου του κ. Τσουνή.

Όπως γίνεται αντιληπτό έχει προκληθεί "πόλεμος" μεταξύ Σκακιστικής Ομοσπονδίας Ελλάδας και Σκακιστικής Ακαδημίας Χαλκίδας και απομένει να δούμε τι διαστάσεις θα πάρει.

6 Αυγούστου, «Του Σωτήρος». Ένα βυζαντινό τετράστιχο «Εἰς τὴν Μεταμόρφωσιν» και το Απολυτίκιο της Εορτής. Festa del 6 Agosto. Un poemetto bizantino sulla Trasfigurazione del Salvatore

Κάπως στρυφνό, αλλά πάντως πρωτότυπο μου φαίνεται το παρακάτω στιχούργημα που βρήκα κάπου στα «έπη» του Μανουήλ Φιλή:

Εἰς τὴν Μεταμόρφωσιν.

Τοῖς σώμασι μὲν τὰς σκιὰς δεῖ συντρέχειν,

Χύσιν δὲ φωτὸς τῷ Θαβὼρ κἀν τοῖς τύποις.

Οὐκοῦν, θεατὰ, στῆθι μακρόθεν βλέπων,

Κἂν τὰς ψυχικὰς οὐ νοσῇς ἴσως κόρας.

Μανουήλ Φιλής

[Αποδίδω στην νεοελληνική μας –όχι και με απόλυτη βεβαιότητα:]

Με τα σώματα πρέπει να τρέχουν μαζί κι οι σκιές,

Και η εκροή φωτός με το Θαβώρ και στις απεικονίσεις.

Γι’ αυτό, θεατή, στάσου από μακριά και κοίτα,

Ακόμα κι αν δεν νοσείς ως προς τα ψυχικά σου μάτια.

.......................................................................
 

Αλλά ας μην χάσουμε την ευκαιρία να ψελλίσουμε το όμορφο απολυτίκιο της ημέρας (Να θυμίσω μόνο τα λόγια που είπε ο Χριστός στους αποσβολωμένους μαθητές Του που τον είδαν «εν Δόξη», το ἐγέρθητε καὶ μὴ φοβεῖσθε Κατά Ματθαίον (ιζ΄, 8), και πως "Θαβώρ" για κάποιους σημαίνει Έλευσις φωτός):

 Απολυτίκιο της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος - 6 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 

 

Μετεμορφώθης εν τω Όρει, Χριστέ ο Θεός,

δείξας τοις Μαθηταίς σου την δόξαν Σου, καθώς ηδύναντο.

Λάμψον και ημίν τοις αμαρτωλοίς, το φως Σου το αΐδιον,

πρεσβείαις της Θεοτόκου. Φωτοδότα, δόξα σοι.

Ποιός ήταν ο ήρως ΠΑΛΑΜΗΔΗΣ / Αναζητώντας τον Παλαμήδη: Το δημοσίευμα -εγκυκλοπαιδικό μου άρθρο του 2006. Chi era l’ eroe Palamide / “In search of hero Palamedes” (il mio articolo sul giornale del 2006)

Κύριε Διευθυντά,

Με αφορμή την ίδρυσι ενός μορφωτικού-αθλητικού Συλλόγου προσφάτως στην πόλι μας, με την επωνυμία «Σκακιστική Ακαδημία Χαλκίδος,  ΠΑΛΑΜΗΔΗΣ Ο ΕΥΒΟΕΥΣ», θα ήθελα να συνεισφέρω στην εγκυκλοπαιδική ενημέρωσι των αναγνωστών της εφημερίδας με ένα σημείωμα σχετικά με τον ήρωα Παλαμήδη.

   Ο Παλαμήδης, τοποθετημένος στην θρυλική περίοδο των Τρωικών, παρουσιάζεται από την  αρχαιοελληνική – και όχι μόνο – παράδοσι ως μια ηρωική προσωπικότητα προικισμένη με εξαιρετικές πνευματικές ικανότητες και υψηλό ηθικό ανάστημα. Κι όμως ενώ οι αρχαίοι & μεταγενέστεροι συγγραφείς εκφράζονται με θαυμασμό έως και λατρεία για το πρόσωπό του, αυτό παραμένει συσκοτισμένο και ο ίδιος αναδεικνύεται στον πιο παραγνωρισμένο – αν όχι αδικημένο - πρωταγωνιστή της εποχής του.

  Γενεαλογικά προσδιορίζεται ως γιος του ήρωα στην αργοναυτική εκστρατεία και βασιλιά Ναυπλίου και της Κλυμένης που ήταν κόρη του βασιλιά της  Κρήτης, Κατρέα. Μαζί με τον λιγότερο γνωστό αδελφό του, τον  Οίακα, συμμετείχε στην επική εκστρατεία των Αχαιών και άλλων Ελλήνων κατά της Τροίας, όπου και πέθανε άδικα, άδοξα και ατιμωτικά, αφού πρώτα όμως έλαμψε το άστρο του εκτυφλωτικά, σε σημείο που έκτοτε το πρόσωπό του περιβλήθηκε την άλω του πιο ευγενούς ηρωισμού και το όνομά του ταυτίστηκε με την επινοητικότητα και την σοφία.

   Ο Παλαμήδης φέρεται από τους αρχαίους συγγραφείς να έχη θητεύσει (κι αυτός!) στην σχολή του κένταυρου  Χείρωνα, ενώ υπάρχει πληροφορία για δράση του και πριν την Τρωική Εκστρατεία, καθώς αναφέρεται πως είχε συμμετάσχη πρωταγωνιστικά – παρόλο το νεαρό της ηλικίας του - σε αποστολή  πρεσβείας στο Βασίλειο του Πριάμου μαζί με τον Μενέλαο και τον Οδυσσέα για ειρηνική διευθέτησι της κατάστασης. Ήταν τέτοια η αποδοχή στο πρόσωπό του και η αναγνώρισι της αξίας του, ώστε κατά την φάσι πρό της αναχώρησης του στόλου στην Αυλίδα, στο αδιέξοδο που είχε προκύψει με την αναποφασιστικότητα του Αγαμέμνονα, λέγεται ότι αυτός προτάθηκε από το για διάφορους λόγους δυσαρεστημένο  στράτευμα να αντικαταστήση  τον αρχηγεύοντα Ατρείδη σε επεισόδιο ανταρσίας, το οποίο έληξε χωρίς επιπτώσεις με την άφιξι της Ιφιγένειας.

   Στην διάρκεια του Τρωικού πολέμου προσέφερε πολλαπλές ευεργετικές υπηρεσίες στο στρατόπεδο των συνασπισμένων Ελλήνων, πότε εμψυχώνοντας τον στρατό, πότε φροντίζοντας για την ψυχαγωγία, αλλά και την διασκέδασι , για την υγεία αλλά και την σωματική εξάσκησι, πότε μεριμνώντας για την σίτησι ή  για την διοικητική οργάνωσι  ή ακόμα και την τεχνολογική αναβάθμισι  του στρατού. Κι όλα αυτά τα επιστημονικά ενδιαφέροντα και τις πνευματικές ικανότητες τα επεδείκνυε, χωρίς να υπολείπεται σε πολεμική ανδρεία από τους άλλους ομηρικούς ήρωες, σε τέτοιο βαθμό ώστε ο Αίας και ο Αχιλλεύς τον τιμούσαν ως ισάξιό τους!

   Αυτή η εκτίμησι (που έφτανε τα όρια της φιλίας) εκ μέρους αυτών των δύο μεγίστων ηρώων προς το πρόσωπό του, καθώς και η φήμη του μεταξύ των Ελλήνων κίνησε, όπως ήταν αναμενόμενο, τον φθόνο. Το τέλος όμως του νεαρού ήρωα ήταν απρόσμενα τραγικό. Κατά την επικρατέστερη εκδοχή, ο Οδυσσεύς σε συνεννόησι με τον Αγαμέμνονα (ο «πολυμήχανος» αγαπημένος πρωταγωνιστής του Ομήρου που είχε και κακό προηγούμενο μαζί του, φρόντισε να αυξήση την δυσμένεια του Αγαμέμνονα προς τον Π. εκτοξεύοντας την συκοφαντία πως ο γιος του Ναυπλίου σχεδίαζε τάχα να αφαιρέση την αρχιστρατηγία και να την παραδώση στον Αχιλλέα)   και τον Διομήδη, έστησε θανάσιμη παγίδα στον Παλαμήδη.  Ο πανούργος γιος του Λαέρτη σκηνοθέτησε λοιπόν με διαβολική μαεστρία την ενοχή του μισητού του αντιπάλου και σε «στημένη» δίκη τον κατηγόρησε δημοσίως για μυστικές συνεννοήσεις με τον Πρίαμο και χρηματισμό, δηλαδή για εσχάτη προδοσία. Η προσωρινή  απουσία του Αχιλλέα ήταν το κλειδί για την καταδίκη του «πανεπιστήμονα» ήρωα, ο οποίος διακήρυξε εις μάτην την αθωότητά του. Το πρόχειρο στρατοδικείο τον κατεδίκασε σε θάνατο δια λιθοβολισμού.

   Στον Παλαμήδη αποδίδονται η εφεύρεσι των γραμμάτων (και μάλιστα ενός  δεκαεξαγράμματου ελληνικού αλφαβήτου – αν και άλλοι του απέδιδαν μόνον την συμπλήρωσι του αλφαβήτου με μερικά γράμματα, και άλλοι απλώς την ταξινόμησι  των γραμμάτων ), αλλά και η εφεύρεσι των αριθμών, των μέτρων, των σταθμών, των νομισμάτων, της ναυτιλίας, των φάρων, η επινόησι της μέτρησης του χρόνου σε ώρες, μέρες, εποχές, των  παιχνιδιών με ζάρια κ.α. Σε αυτόν πιστώνει η παράδοσι πολλές  εφαρμογές περί την τέχνη του πολέμου, όπως την επινόησι των φρυκτωριών, του στρατιωτικού συνθήματος και της σκοπιάς, της στρατιωτικής ορολογίας-ιεραρχίας, τα σχέδια μαχών και στρατιωτικών παρατάξεων, καθώς και το παιχνίδι των «πεσσών». (Σημαντική διευκρίνισι: δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν αυτό το επιτραπέζιο στρατηγικό παιγνίδι των πεσσών, ως πρόδρομο του σκακιού). Επίσης είναι καιρός να του αναγνωρίσουμε την πατρότητα τής αθλητικής κωπηλασίας.  

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν και οι αναφορές που συνδέουν το πρόσωπό του με αστρονομικά, ιατρικά, φιλοσοφικά και λογοτεχνικά ενδιαφέροντα. Αν κανείς θαυμάζει τον Ιταλό πανεπιστήμονα και καλλιτέχνη της Αναγέννησης Λεονάρντο Ντα Βίντσι, ας πληροφορηθή και για το φαινόμενο Παλαμήδης. 

   Το πιο παράδοξο στην περίπτωσι  Παλαμήδη είναι ότι το πρόσωπό του και τα κατ’ αυτόν είναι παντελώς άγνωστα στα ομηρικά έπη, την Ιλιάδα και την Οδύσσεια!! Κάποιοι βιάστηκαν να υποθέσουν πως το όλο ζήτημα είναι προϊόν μυθοπλασίας μεταγενεστέρων συγγραφέων της ύστερης Αρχαιότητας, άλλοι τοποθετούν τον Παλαμήδη τρείς έως πέντε γενεές προ των τρωικών θεωρώντας τον, γιο του οικιστή της Ναυπλίας, Ναυπλίου. Τούτος όμως ο Ναύπλιος, «επώνυμος ήρως» του σημερινού Ναυπλίου, της μαγευτικής πόλης της Αργολίδας με το Παλαμήδι, είναι άλλος, μυθολογείται μάλιστα ως γιος του ίδιου του Ποσειδώνος  και της Δαναΐδας  Αμυμώνης.

   Το βέβαιο πάντως είναι ότι ο «Παλαμήδης ο Ναυπλίου» ή «Ναυπλιάδης», αναφέρεται σε άλλα επικά τραγούδια των Αρχαίων προγόνων μας που, διασωσμένα σε ελάχιστα αποσπάσματα, βρίσκονται μέσα στην ίδια παλαιότατη συστηματοποίησι του ηρωικού παρελθόντος, η οποία είναι γνωστή ως  «Κύκλια έπη». Συγκεκριμένα γνωρίζουμε πως τον μνημόνευε το πρώτο έπος από τα έξι αναφερόμενα στον τρωικό κύκλο, το επιγραφόμενο ως «Κύπρια» (ενν.  έπη). Το έργο αυτό, που πιθανολογείται πως δικαιολογεί τον τίτλο του από την καταγωγή του συγγραφέα του, περιείχε τις αφορμές του πολέμου, καθώς και τα γεγονότα που διαδραματίσθηκαν κατά τους πρώτους χρόνους τής Τρωικής εκστρατείας. Από αυτό το έπος φαίνεται πως παραλαμβάνουν το πρωτογενές υλικό τους οι περισσότεροι κλασικοί συγγραφείς που αναφέρονται στο πρόσωπο και την τύχη του ήρωά μας.  Η εκθαμβωτική – σχεδόν θεία – μορφή του «Παλαμήδους» με την τραγικότητά της ενέπνευσε πολλούς αρχαίους ποιητές και όπως είναι φυσικό – αλλά δυστυχώς άγνωστο – υπήρξε αφορμή εμπνεύσεως  και για τους τρείς μεγάλους τραγικούς ποιητές, οι οποίοι , όπως μαρτυρούν  σωζόμενα αποσπάσματα, έγραψαν ομώνυμες τραγωδίες!  Εκτός από τις τρείς αυτές τραγωδίες με τις βαριές υπογραφές των μεγάλων δραματουργών, Αισχύλου, Σοφοκλή και Ευριπίδη, συγγράμματα τιτλοφορούμενα με το όνομα του ήρωα, (αλλά και με το όνομα του τραγικού  πατέρα του), γνωρίζουμε ότι υπήρχαν και άλλα . Έτσι, χαμένο έργο με το όνομα Παλαμήδης φέρεται να έχει συγγράψη ο λιγότερο γνωστός  δραματουργός Αστυδάμας, ενώ μνεία στο πρόσωπο του Π. κάνουν, μεταξύ άλλων, ο Αριστοφάνης, ο Γοργίας, ο Πλάτων και ο Ξενοφών. Σαν να μην έφταναν αυτά, από μία πηγή πληροφορούμαστε για την ύπαρξι χαμένου έπους ονόματι Παλαμηδεία! Είναι, επίσης, αξιοπρόσεκτο ότι οι αναφορές στον ήρωα-εφευρέτη  Παλαμήδη, είναι συχνότατες καί ανάμεσα στους συγγραφείς της ύστερης αρχαιότητας (Έλληνες και Λατίνους), αλλά καί στους Πατέρες της Εκκλησίας και στους βυζαντινούς συγγραφείς.

   Πολύ πιο προκλητική προβάλλει η άλλη υπόθεσι, που δέχεται την συνειδητή παράλειψι  του ονόματος του πάνσοφου Ήρωα και μαζί κάθε  αναφοράς  στο έργο του από τον ίδιο  τον Όμηρο. Μιλάμε δηλ. για μια θεωρία συνομωσίας σε βάρος του Π. με ιθύνοντα νούν τον μέγα «διδάσκαλον πάσης της» αρχαίας Ελλάδος, «θείον» Όμηρον!!

   Μια τέτοια υπόθεσι ίσως να φαντάζει σκάνδαλον σε μερικούς, όμως δεν πρέπει να την απορρίψουμε ασυζητητί. Άλλωστε  δεν έχει εμφανισθή από κάποιον σύγχρονο ερασιτέχνη ερευνητή, σαν τον γράφοντα, αλλά έχει προταθή ήδη από την αρχαιότητα!

   Η παρέμβασί μου όμως έχει μακρύνει, πιθανόν σε σημείο που να κινδυνεύω να κάνω κατάχρησι της φιλοξενίας και ίσως και να κουράσω τους φίλους αναγνώστες. Ευχαριστώ λοιπόν και  Θεού θέλοντος… τα ξαναλέμε!

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ   ΣΟΪΛΕΜΕΖΗΣ 

        Φιλόλογος

Είναι Έλληνας ο ευρετής του αθλήματος της κωπηλασίας; Περίεργο δημοσίευμα για τον …Παλαμήδη! Articolo del 2006 ritiene Palamedes come inventore del canottaggio! Caso di …razzismo e nazionalismo?

Είμαστε με τα καλά μας; Θα μας τρελάνουν κάποιοι αρχαιόπληκτοι με τον κρυφορατσισμό και τον εθνικισμό τους; Σε όλα ονειρεύονται παγκόσμιες πρωτιές των Αρχαίων Ελλήνων και μας πρήζουν με την υποτιθέμενη υπεροχή του πολιτισμού τους... Την μια μας λένε πως εκείνοι ανακάλυψαν το ηλιοκεντρικό σύστημα, την άλλη μας λένε ότι είχανε γραφή, ναυσιπλοΐα και εμπόριο πριν το 5.000 π. Χ. στην Ελλάδα, σε λίγο θα μας πούν ότι αυτοί ανακάλυψαν τα Ρομπότ, τον Υπολογιστήρα, το Εκκλησιαστικό Όργανο (αν όχι την Μουσική την ίδια), το Σκάκι ή και αυτήν την Αμερική!

(Άσε που αυτοί που τα γράφουν αυτά πιστεύουν πως έχουν και σχέσι με τους αρχαίους Έλληνες).

 Τι είναι αυτό, λοιπόν, που γράφει το εικονιζόμενο δημοσίευμα σε εφημερίδα της Χαλκίδας το 2006; Είναι ο Παλαμήδης αυτός που επινόησε την αθλητική κωπηλασία;

Ποιος είναι αυτός; Και δεν θα το ήξερε κανένας; Καλά η Ομοσπονδία του οικείου αθλήματος, αλλά οι καθ’ ύλην αρμόδιοι; Οι Επιστήμονες της Ιστορίας, της Αρχαιολογίας, της Φιλολογίας; Τι περιμένουν να το διαψεύσουν μετα βδελυγμίας;

Από την άλλη, πού είναι οι ελληνοφάγοι αριστεροδέξιοι προοδευτικοί της νεοελληνικής μας βαθειάς κουλτούρας και διανόησης;

Δεν βρέθηκε κανείς από τους δυτικοσπουδασμένους ελεγκτές ελληνοπρέπειας, τους άγρυπνους φρουρούς της πολιτικής ορθότητας, που κυριαρχούν στα Πανεπιστήμια, που ελέγχουν αποτελεσματικά την Εκπαίδευσι που οργανωμένοι αγεληδόν στην Δημοσιογραφία των συγκροτημάτων μεταπήδησαν πρώτοι στον κυβερνοχώρο, κάποιος τέλος πάντων από αυτούς τους απανταχού εν Ελλάδι κοσμοπολίτες του ορθού λόγου να τον βάλη τον κύριο αρθρογράφο στην θέσι του;

Ό, τι θέλει γράφει ο καθένας;

Ολυμπιακοί Αθήνας 2004: Το αξέχαστο σκάνδαλο στην Γυμναστική με το υπο παραγγελία χρυσό στον Αμερικανό Πώλ Χάμ(μ). Ricordo personale dale Olimpiadi di Atene con la scandalosa medaglia-regalo a Paul Hamm

[Πόσο χαμηλά μπορεί να πέση το Ολυμπιακό Ιδεώδες;

-- Πολύ χάμω!]

Επανέρχομαι όπως είχα υποσχεθή στο θέμα Ολυμπιακοί Αγώνες καιΕνόργανη Γυμναστική με μια προσωπική μαρτυρία από τους Ολυμπιακούς της …μπουκαμβίλιας (κατά την Ντόρα Μπακογιάννη, Δήμαρχο Αθηναίων τότε).

Είχα την ατυχία να παρακολουθήσω με έναν από τους γιούς μου τον τελικό στο σύνθετο ανδρών το 2004.

Το παιδί μου λέει πως θυμάται ακόμα την απογοήτευσι και την οργή μου για τα απίστευτα που διαδραματίστηκαν στο στάδιο σ’ εκείνο το αγώνισμα. Οι κριτές έκαναν ό,τι ήταν δυνατόν για να χαρίσουν το χρυσό στον εκπρόσωπο των ΗΠΑ. Και τα κατάφεραν! 

Τί κι αν ο Αμερικανός έπεσε (και μάλιστα πολύ άγαρμπα) σε ένα από τα αγωνίσματα (: το άλμα); Του έβαλαν μια αξιοπρεπέστατη βαθμολογία για την περίστασι και άρχισαν να φθείρουν –βαθμολογικά- τους αντιπάλους του. Θύματα έπεσαν ο Κορεάτης αθλητής Kim Dae Eun , αλλά ακόμη περισσότερο ο άλλος Κορεάτης (Yang Tae-Young) που πετσοκόφτηκε όσο χρειαζόταν από τους …αδέκαστους κριτές.

Οι αθεόφοβοι κριτές των αγώνων (που, όπως και στην αρχαιότητα, στην έναρξι των σύγχρονων Αγώνων δίνουν τον δικό τους όρκο), βοήθησαν τον Αμερικάνο βαθμολογώντας τον κατ' επανάληψι με βασιλική γεναιοδωρία (9,837 καί στην πολύ καλή προσπάθεια του μονόζυγου, αλλά 9,837 καί στο απλώς καλό δίζυγο) να φτάση σχεδόν στους  58.000 (ακρίβεια: 57.823) βαθμούς για να πάρη το Χρυσό στην Αθήνα (περνώντας τον Κορεάτη για 0.012), όταν στο Παγκόσμιο του 2003, είχε βγή πρώτος ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΕΣΗ, με συνολικά 57.774 πόντους! 

Οι κραυγές διαμαρτυρίας μου ενώθηκαν με τα σφυρίγματα και τα γιούχα των άλλων θεατών κατά την «ιερή» στιγμή της απονομής των μεταλλίων. Δεν έγινε τίποτα βέβαια...

Να θυμίσω πως η Ολυμπιάδα της ντόπας, της πληρωμένης προστασίας και της γκλαμουριάς (βάλε και της μάσας) χαρακτηρίστηκε από τον (για τρίτη τετραετία επικεφαλής του παγκόσμιου ιερατείου της ΔΟΕ)  Ζαγκ Ρόγκ …«Ονειρεμένοι Αγώνες»!  (: “dream Games”, Jacques Rogge).

Μια ακόμα απόδειξι για τον καλοπροαίρετο αναγνώστη μας σχετκά με τον αντίκτυπο που είχε και σε άλλους το σκάνδαλο με τον Χάμμ, είναι η σύγχρονη με τους αγώνες μαρτυρία/-ες που βρίσκω σήμερα διαδικτυακά καταγεγραμμένη (μαζί με άλλες παρόμοιες) σε φόρουμ ιταλικού σάιτ:

1. GIL GALAD (n.26)

Inviato 23 ago 2004 - 21:19

“... hanno spudoratamente favorito l'americano che aveva già rubato l'oro nel concorso generale (tutti gli attezzi) ai danni del fuoriclasse russo Nemov tanto che il pubblico per almeno 5 minuti ha fischiato in maniera furibonda... incredibile.... VERGOGNOSO, (…)  W LA VERITA' ABBASSO I GIUDICI VENDUTI!!!!!!!!!!!!"

Μεταφράζω συνοπτικά:

«…Ευνόησαν χυδαία τον αμερικανό (…) το κοινό για τουλάχιστον 5 λεπτά τους ξεφώνιζε με σφυρίγματα… απίστευτο, ντροπιαστικό.(…) Ζήτω η αλήθεια. Κάτω οι πουλημένοι κριτές!»

 2. Iskall Ytterligare (30)

Inviato 24 ago 2004 - 10:39

"Derfel, io quella gara l'ho vista in diretta:
non si poteva proseguire per i fischi e le proteste
il presidente di giuria si è incavolato con tutti i giudici
hanno dato un aumento simbolico di punteggio al russo e per poco non veniva giù lo stadio
il russo ha dovuto chiedere silenzio se no non si proseguiva
altro pandemonio quando Hamm è stato primo
(…) erano in difficoltà con chi gli ha "caldamente raccomandato" di far vincere Hamm. Paul Hamm, quello già dell'altro scandalo medaglie..."

Ξαναμεταφράζω συνοπτικά:

-- «Είδα τους αγώνες απ’ ευθείας. Δεν μπορούσαν να συνεχίσουν τον αγώνα από ττα σφυρίγματα και τις διαμαρτυρίες…παραλίγο να πέσει κάτω το στάδιο… Paul Hamm, μεγάλο σκάνδαλο με τα μετάλλια…»

«Στην απονομή κανενας δεν ζητοκράυγαζε, έμοιαζε με κηδεία…»

«…δεν είχε παρουσιασθή ποτέ τέτοια αγανάκτησι αποδοκιμασίας»

Να υπογραμμίσουμε πως ο σκανδαλωδώς ευνοημένος αμερικανός Πώλ Χάμμ έκτοτε δεν ξαναφάνηκε σε σοβαρούς διεθνείς αγώνες (πριν από το Πεκίνο οι αμερικανοί φρόντισαν να διαδώσουν πως δεν θα πάει ο σούπερ αθλητής τους, γιατί δεν είχε συνέλθη από πρόσφατο τραύμα στο χέρι), ενώ πέρυσι υπέπεσε και σε σοβαρό αδίκημα στο Οχάιο, όταν συνελήφθη για χειροδικία εναντίον ενός ταξιτζή (και ζημιές στο όχημα) και αφού είχε αρνηθή να πληρώση μια κούρσα ...23 δολαρίων. 

Εννοείται πως ούτε τώρα στο Λονδίνο οι φίλοι της Ενόργανης Γυμναστικής και του Ολυμπιακού Πνεύματος θα μπορέσουμε να τον απολαύσουμε...

…