Ο Αντιπρόεδρος του Συλλόγου, Δημήτρης Κακάτσος, μας προώθησε την παρακάτω ξένη ανάρτησι συνοδεύοντάς την με το εξής σχόλιό του:
"ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΙ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΗΓΕΤΕΣ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΟΡΑΜΑΤΙΣΤΕΣ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΤΡΑΤΗΓΟΙ ΤΩΝ ΜΑΧΩΝ;»
Εμείς από μεριά μας αναδημοσιεύουμε το κείμενο, αναγνωρίζοντας ότι παρ’ όλα τα αδύνατα σημεία του (είναι λ.χ. φανερή μια δόσι υπερβολικού ζήλου από τον οποίο παρασύρεται ο συγγραφέας σε αμφιλεγόμενους χαρακτηρισμούς, η αναφορά στον «θρησκευτικό» όρκο είναι τουλάχιστον άστοχη, ενώ και με το χαμηλό ύφος κάποιων εκφράσεων διαφωνούμε), μεταφέρει τον σφυγμό ενός σημερινού Έλληνα που αγωνιά σε καιρούς πολιτισμικής παρακμής.
Τέλος δεν μπορούμε αναφερόμενοι στην κουτσουρεμένη εφετινή «στρατιωτική» παρέλασι να μην κάνουμε ένα άλλο, ειρωνικό, σχόλιο:
Άντε και του χρόνου οι παρελαύνοντες οπλίτες να κρατούν –πάντα για λόγους οικονομίας- νεροπίστολα και χάρτινες σαΐτες!
(Εν τω μεταξύ κι ενώ θα εξοπλιστούν οι στρατιώτες με ξύλινα ντουφέκια και σπαθιά ή έστω πλαστικές ξιφολόγχες μοντελισμού σε κλίμακα 1:1, καθώς και με οικολογικά πατίνια κατασκευασμένα με παραδοσιακά και αξιόπιστα ρουλεμάν, οι ελλαδίτες πολιτικοί μας (ή και μεγαλοεκδότες και άλλοι μεγαλοεπώνυμοι) θα κινούνται -περιφρουρούμενοι νυχθημερόν από μικρές στρατιές ενόπλων ένστολων και μή «αστυνομικών» -με κρατικά αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού, αν όχι και με ακριβά αεριωθούμενα ή τεθωρακισμένες λιμουζίνες).
Η ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΙ:
20 ΜΑΪΟΥ 1825
Η Ελληνική Επανάσταση βρίσκεται σε εξέλιξη. Ένας ιερωμένος ονόματι Γρηγόριος Δικαίος ή Παπαφλέσσας με 300 γενναίους έλληνες στέκεται εμπόδιο απέναντι σε έναν στρατό 6000 ανδρών που ενεργεί υπό τις διαταγές του Ιμπραήμ πασά. Πέφτουν όλοι υπέρ πατρίδος. Ο αντίπαλος αρχηγός αναζητά το άψυχο κορμί του Παπαφλέσσα το οποίο και τιμά με ένα φιλί . Το αδιανόητο για έναν μουσουλμάνο της εποχής αποτελεί γεγονός. Τιμά τον ήρωα ιερωμένο αλλόθρησκο!
6 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941
2ος παγκόσμιος πόλεμος. Γερμανική εισβολή και μάχη των οχυρών στα βόρεια σύνορά μας. Ένα και μοναδικό πολυβόλο στα χέρια του Έλληνα λοχία Δημήτριου Ίντζου αποδεκατίζει τους εισβολείς Γερμανούς. Μόλις οι σφαίρες τελειώνουν οι Έλληνες μαχητές του οχυρού παραδίδονται. Ο Γερμανός διοικητής ζητά να δει τον ομόλογό του Έλληνα. Εμφανίζεται μπροστά του ο γενναίος Λοχίας ο οποίος ήταν και ο μόνος βαθμοφόρος, μιας τόσο ο διοικητής όσο και οι αξιωματικοί ήταν νεκροί
Ο Γερμανός τον χαιρετά , και δίνει εντολή οι εισβολείς να ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΟΥΝ ΟΠΛΑ. Στην συνέχεια τον εκτελούν…
25 ΜΑΡΤΙΟΥ 2010
Ελεύθερη Πολυπολιτισμική Ελλάδα. Ο ήρωας Ίντζος , ο ήρωας Παπαφλέσσας, και ΟΛΟΙ οι ήρωες έλληνες αγωνιστές, που έπεσαν υπέρ πατρίδος, στέκονται «όρθιοι» στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη.
Απέναντί τους ο ιστορικός του μέλλοντος περιμένει να καταγράψει τις δέουσες τιμές απ τους βολεμένους νεοέλληνες της λαμογιάς και της ρεμούλας.
Ποιες είναι αυτές?.... ΝΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΟΥΝ ΟΠΛΑ!
Αυτή είναι η ύψιστη τιμή για έναν γενναίο στρατιώτη που έπεσε υπέρ πατρίδος, αυτό καταγράφει ο ιστορικός, και αυτό οφείλουν να κάνουν όσοι γεύονται καρπούς ελευθερίας από τη θυσία του αν έχουν φιλότιμο. ΝΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΟΥΝ ΟΠΛΑ.
Αν το έκαναν μια φορά στη στο πεδίο της μάχης οι εχθροί τους, πρέπει να το κάνουν όσο ζουν και αναπνέουν τα νεότερα αδέλφια τους.
Και Ω ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΠΡΩΤΟΤΥΠΙΑ: Τα όπλα, λέει, «κοστίζουν». Τα όπλα, λέει, «ρυπαίνουν» Οι γυμνοσάλιαγκες του αίσχους ξέμειναν από σάλιο και τα μηχανοκίνητα όπλα δεν πέρασαν το ΚΤΕΟ της Μπιρμπίλως…
Την στιγμή που και ο μεγαλύτερος μπατίρης της οικουμένης την ημέρα της γιορτής η των γενεθλίων του κερνά γνωστούς και φίλους, εμείς για λόγους κόστους κρύβουμε τα όπλα απ αυτούς που χάρη στη θυσία τους υπάρχουμε.
Οι νεκροί των Ιμίων Χ. Καραθανάσης, Π. Βλαχάκος, Ε. Γιαλοψός μπήκαν με καμάρι στο ελικόπτερο που κατά τα επίσημα χείλη δεν κατερρίφθη, αλλά "έπεσε" μόνο του (γιατί φαίνεται δεν πέρασε ΚΤΕΟ), τώρα όμως από εκεί που βρίσκονται απαγορεύεται να καμαρώσουν σχηματισμούς ελικοπτέρων γιατί κοστίζουν και μολύνουν. Δεν πήραν πράσινη κάρτα απ την Μπιρμπίλω.
Ο ήρωας Ηλιακης και οι άλλοι πεσόντες αετοί δεν αξίζει να δουν από εκεί που βρίσκονται ένα σχηματισμό μαχητικών να πετούν προς τιμή της θυσίας τους. Το «Γκαζιά και τάλιρο» που έλεγαν οι παλιοί, έγινε ευαγγέλιο για τους ταλιροφονιάδες νεότερους.
ΣΤΗΝ ΤΙΜΗ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ που θεωρείται παγκοσμίως ανεκτίμητη, ΜΠΗΚΕ ΔΙΑΤΙΜΗΣΗ. Λες και είναι τοστ δε κυλικείο αεροδρομίου. Λες και είναι καφές σε μπαρ πλοίου.
Σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης αν κάτι θεωρείται αντικειμενικά ανεκτίμητο είναι η ΤΙΜΗ. Όχι απαραίτητα η στρατιωτική. Η ανθρώπινη τιμή, είτε αφορά πεσόντες ήρωες είτε ανθρωπόμορφους γυμνοσάλιαγκες. Οι ίδιοι οι διατιμητές της μέχρι και για κατάργηση του θρησκευτικού όρκου μιλάνε ζητώντας αντικατάστασή του με ΟΡΚΟ ΤΙΜΗΣ.
ΠΟΙΑΣ ΤΙΜΗΣ ΡΕ ΜΑΓΚΕΣ?
ΑΥΤΗΣ ΠΟΥ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΒΑΖΕΤΕ ΣΕ ΔΙΑΤΙΜΗΣΗ?
ΠΟΣΟ ΚΟΣΤΟΛΟΓΕΙΤΕ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΤΙΜΗ ΡΕ ΜΑΓΚΕΣ, ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΩ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΝΑ ΤΗΝ ΣΤΕΙΛΩ ΑΦΟΒΑ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ?
ΣΕ ΠΟΙΑ ΤΙΜΗ ΑΝΑΦΕΡΕΣΤΕ?
Σε αυτή του γνωστού Παχύδερμου των Ιμίων που θεωρούσε την σημαία κουρελόπανο και παρακαλούσε να την πάρει ο άνεμος, ή σε αυτή του σημερινού Παχύδερμου – «Καθηγητή» του συνταγματικού δικαίου που μπέρδεψε τις παρελάσεις με τις πασαρέλες και τα στρατόπεδα με εμπορικές εκθέσεις?
Βέβαια έχει ένα ελαφρυντικό. Για να παρουσιάσεις όπλα πρέπει αυτά να είναι όπλα. Ούτε άρματα χωρίς βλήματα που πήραν οι προηγούμενοι, προφανώς γιατί ήταν οι ίδιοι βλήματα, ούτε υποβρύχια που γέρνουν γιατί εκτός από το ότι ήταν βλήματα αυτοί που τα παρέλαβαν, είχαν πάρει και «σασί», ούτε αεροσκάφη τυφλά σαν την μαύρη τύφλα που τους δέρνει.
Αναρωτιέμαι ποιο θα ναι το επόμενο βήμα. Πλαστικά στεφάνια ίσως πολλαπλών χρήσεων? Βλέποντας να έχουν τρυπήσει ακόμα και τον πάτο κάθε συστήματος αξιών τα παχύδερμα της πολιτικής τίποτα πια δεν αποκλείω.
Αυτό όμως που μου κάνει εντύπωση είναι ότι αυτοί που πρέπει να μιλήσουν ΔΕΝ μιλούν. Ποιοι είναι αυτοί? Οι Στρατηγοί Απάνεμοι, και όχι μόνο. Αφού το έχουν ράψει κανονικά, θα στηθούν δίπλα στον Άγνωστο Στρατιώτη και καμαρωτοί σαν γαλοπούλες, θα συμμετάσχουν σαν βουβά φαντάσματα στην αθλιότητα του Παχύδερμου πολιτικού διοικητή τους. Αντί να ξηλώσουν οι ίδιοι τα γαλόνια τους και «να του τα δώσουν στο χέρι» βάζοντάς τον στη θέση του θα στέκονται δίπλα του και θα καμαρώνουν…
Με πρώτο και καλύτερο τον «Μεγάλο Αρχηγό» τους. Ποιος είναι αυτός?
Αυτός που το Σύνταγμα στο άρθρο 45 τον ορίζει ως αρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων. Αυτός που άλλαξε δρομολόγιο όταν πήγε στο Αγαθονήσι μην τυχόν και στεναχωρήσει την Τουρκία, αλλά κατά τα άλλα όποτε δεν έχει τι να κάνει βγάζει λόγους με εκθέσεις ιδεών γαυγίζοντας σαν λουλού του καναπέ για τρομάξει ο κλέφτης. Αυτός που προσυπογράφει τον νέο πίνακα διατίμησης της στρατιωτικής τιμής που του πάσαρε το παχύδερμο, περιμένοντας υπομονετικά την επανεκλογή του
«Δείξε μου τον αρχηγό σου να μετρήσω την αξία σου», έλεγαν οι Ιάπωνες σαμουράι που είχαν άγνοια διατίμησης στο μεγαλείο της ψυχής του μαχητή.
Κάποτε είχαμε να δείξουμε έναν Μεγαλέξανδρο έναν Θεμιστοκλή έναν Λεωνίδα, έναν Κολοκοτρώνη έναν Λοχία Ίντζο και δεκάδες άλλους που οι ψυχούλες τους είναι θαμώνες του μνημείου που οι σημερινοί μας ηγέτες νομίζουν ότι είναι πασαρέλα.
Σήμερα τι έχουμε να δείξουμε?
Τον κύριο «συνταγματολόγο» και τους Στρατηγούς Απάνεμους μαζί με τον νέο τους πίνακα διατίμησης…
Γράφει ο ΑΓΡΥΠΝΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ
http://radar-gr.blogspot.com/2010/01/blog-post_9423.html
...........................................................
25 ΜΑΡΤΙΟΥ 2010: Η ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΠΑΡΕΛΑΣΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΗ ΑΘΗΝΑ
(Πλατεία Συντάγματος. Παραπλεύρως της Βουλής. Προσοχή στην … έντασι των μεγαφώνων!)
Παρασκευή 26 Μαρτίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
Πέστα ανθρωπέ μου ! Κι εγώ μαζί σου ...
Σε τέτοιες εθνικές στιγμές ακόμα και τελείως άφραγκος να είσαι , με τέτοιους γείτονες που σε περιτριγυρίζουν και με το υφος και το ήθος που τους διακρίνει θα τους στείλεις ηχηρό μήνυμα πως ότι κι αν γίνει θα συναντήσουν αυτά που συνάντησαν και οι προηγούμενοι που ορέχτηκαν την πατρίδα μας .
Τώρα τι τους είπαμε με άλλα λόγια ;
"παιδιά έχουμε οικονομική κρίση κι έτσι και μας κάνετε ντου δεν έχουμε λεφτά για καύσιμα ούτε μέχρι την Αθήνα να στείλουμε τανκς. Δεν έχουμε καύσιμα για να πετάξει ούτε ένα αεροπλάνο . Δεν μπορούμε αυτή τη στιγμή... Περιμέντε μόλις τελειώσει η κρίση ..." Βάστα Τούρκο να γεμίσω...
Σιχαίνομαι στ΄αλήθεια και ανατριχιάζω όταν βλέπω αυτούς από τη μια και τα παλικάρια που ένοιωθαν τα χνώτα του τούρκου πολεμώντας σώμα με σώμα από την άλλη ,κι όχι τηλεφωνικώς. Δώδεκα αντρες είχε ο Διάκος στην Αλαμάνα απέναντι σε 9000 βαρβάρους και κρατούσαν επί ώρες μέχρι που σπάσανε τα σπαθιά τους για να τον πιάσουν .( ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΤΟΥ ΠΑΠΑΡΗΓΟΠΟΥΛΟΥ )
Θέλω να πω κι άλλα , αλλά παρατηρώ ότι όσο γράφω τόσο στεναχωριέμαι...
Ένα μόνο θέλω να πω μαζί με εκατομμύρια ΕΛΛΗΝΩΝ απανταχού της Γης...
ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ ΤΟΝ ΑΜΑΡΤΩΛΟ...
ΟΥ ΦΙΛΗΜΑ ΣΟΙ ΔΩΣΩ ΚΑΘΑΠΕΡ Ο ΙΟΥΔΑΣ ΑΛΛ΄ΩΣ Ο ΛΗΣΤΗΣ ΟΜΟΛΟΓΩ ΣΟΙ , ΜΝΗΣΘΗΤΙ ΜΟΥ ΚΥΡΙΕ ΟΤΑΝ ΕΛΘΕΙΣ ΕΝ ΤΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΣΟΥ ...
Κωνσταντίνος Γαβριήλ
Κώστα,
Σ’ ευχαριστώ για το γεμάτο παθος σχόλιό σου.
Εγώ να προσθέσω σχολιάζοντας 1 πράγμα:
Κοιτάξτε προσεκτικά το ερασιτεχνικό βίντεο με την παρέλασι!?
Εν μέσω των υστερικών φωνών μιας άγνωστης γυναίκας του λαού και των γελοίων κραυγών κάποιων «βαλκάνιων» θεατών από το συγκεντρωμένο πλήθος?!
Κοιτάξτε κυρίως απο 0΄.10΄΄-2΄.33΄΄ την ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΗ ΕΜΦΑΝΙΣΙ της Προεδρικής Φρουράς!!
Όταν πρωτοείδα αυτήν φοβερή αντίθεσι μέσα στο όλο αθλιότητα πλαίσιο της εφετινής συγκυρίας δάκρυσα! Και εκστασιασμένος με μια τελευταία απόλαυσι τους ήχους των τσαρουχιών στην άσφαλτο (τώρα που το ξαναβλέπω, προσέχω πως ακόμα και οι αγγαρεμένοι αστυνομικοί στο Σύνταγμα «χάζεψαν» με τους ευζώνους μας!) αναλογίστηκα σε ρυθμούς εξαίσιων καβαφικών στίχων, που συνοδεύοντας ένα ρίγος στην πλάτη με παρότρυναν, σαν έτοιμο από καιρό, να αποχαιρετήσω την Αλεξάνδρεια-Πατρίδα που την χάνω, ΠΟΥ ΤΗΝ ΧΑΝΟΥΜΕ…
Το χειρότερο που μπορεί να μας συμβεί είναι να απογοητευτούμε και να θεωρήσουμε ότι τελειώσαμε . Η ανθρώπινη στεναχώρια που μας κατέχει με τις εξελίξεις αυτές δεν πρέπει να μας πάρει από κάτω..
Στη μάχη δεν υπάρχει χρόνος ούτε να κοιτάς δεξιά κι αριστερά , ούτε να σταματάς για να σκεφτείς παρά μόνο να πολεμάς μέχρι να νικήσεις ή να χάσεις.
Εμείς όμως ,επειδή είμαστε με το ΝΙΚΗΤΗ ΧΡΙΣΤΟ δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτε , αρκεί βέβαια να μείνουμε μαζί Του μέχρι τέλους . Είμαστε με τον ΏΝΤΑ κι όχι τον φαντάζοντα ...
Όπως λέει και στο 19ο ψαλμό του Δαυίδ "...ημείς εν ονόματι Κυρίου Θεού ημών μεγαλυνθησόμεθα ..."
ΑΛΗΘΩΣ , ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ
κι ας μην είναι ΜΕΓΑ ΣΑΒΒΑΤΟ
Κωνσταντίνος Γαβριήλ
Δημοσίευση σχολίου