40 ΜΕΡΕΣ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΑΛΕΞΗ: ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΜΕ ΛΟΓΟ ΚΑΙ ΜΕΛΩΔΙΑ (1 ποίημα +1 τραγούδι-2 βίντεο) . Una poesia di Solomos + 1 canzone (con Eleni Vitali)

Σήμερα 13 Σεπτεμβρίου 2009 οι γονείς και στενοί συγγενείς του Αλέξη Κλαμαρή, σε μερικές ώρες, θα τελέσουν το 40ήμερο μνημόσυνο για τον πρόωρα χαμένο άνθρωπό τους στην Εκκλησία του χωριού τους.
Εκεί στον Ιερό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (της Καθολικής) στην Γαστούνη 8. 30΄ το πρωί, θα είμαστε νοερά για να προσευχηθούμε υπέρ της ανάπαυσης της ψυχής του.
Τώρα για τον συναγωνιστή και φίλο ένα μικρό αφιέρωμα μέσα από το αγαπημένο του Ιστολόγιο. Με λόγο ποιητικό και μελωδική φωνή από την μεγαλειώδη πολιτιστική μας παράδοσι.
Το εν πολλοίς άγνωστο ποίημα του Διονυσίου Σολωμού “Un Giovine Moribondo Al Suo Amico” (σε αδημοσίευτη μετάφρασι) και το αγαπημένο Κλέφτικο Δημοτικό τραγούδι με τον τίτλο «Βγήκα ψηλά και πλάγιασα» ερμηνευμένο ιδανικά και με ανδρική και με γυναικεία φωνή, από την Ελένη Βιτάλη και τον αξεπέραστο Αλέκο Κλιτσάκη αντιστοίχως.

α) Ποίημα Δ. Σολωμού “Un Giovine Moribondo Al Suo Amico” (Ιταλικά)

Un Giovine Moribondo Al Suo Amico

Ecco mio dolce amico, apresi l’urna
Che mi deve albergar tra le tenebre,
Gia; la bella per me lampa diurnal
Si nasconde per sempre alle tenebre.

Parvenze omai d’ oscurita’ notturna
Alle pupille mie si fanno crebre,
Ε mi par di veder la taciturna
Sacra schiera intuonar l’ inno funebre.

Addio! So che amista’ mi serberai,
Perocche’ nelle care alme sincere
Dura oltre la morte, e non si estingue mai.

Vieni allora che saro’ sopra il feretro
A porgere per me calde preghiere,
E vieni allor che diverro’ scheletro.
Διονυσιος ΣΟΛΩΜΟΣ

ΕΤΟΙΜΟΘΑΝΑΤΟΣ ΝΕΟΣ ΣΤΟΝ ΦΙΛΟ ΤΟΥ

Να την, καλέ μου φίλε έτοιμη η τεφροδόχη
Κι άνοιξε να με ξενίση ανάμεσα στα σκότη,
Ήδη το όμορφο όμμα για μένα της ημέρας
Κρύβεται για πάντα μέσ’ στα βένθη.

Κιόλας παρουσίες ζόφου νυκτερινού
Στα βλέφαρά μου εκεί συχνάζουν,
Και θαρρώ πως βλέπω αυτόν τον αθόρυβο,
Τον ιερό θίασο να παίζη ύμνο νεκρώσιμο.

Αντίο! Την φιλία μας θα διαφυλάξης, το ξέρω,
Καθόσον στις άδολες αγαπημένες καρδιές
Πέρ’ απ’ τον θάνατο κρατά κι ούτε ποτέ δεν σβήνει.

Έλα την ώρα που θα ‘μαι στο φέρετρο πάνω
Θερμές προσευχές για με να προσφέρης
Κι έλα και τότε που σκέλεθρο θα ‘χω γίνη.

(Μετάφρ. Αλεξ. Σελλενίδη)

β) Αντί για μοιρολόι ένα κλέφτικο (ηπειρώτικο) τραγούδι:


ΒΓΗΚΑ ΨΗΛΑ ΚΑΙ ΠΛΑΓΙΑΣΑ

Βγήκα ψηλά, γιέ μου, και πλάγιασα
Σε πέτρα, γιε μου, σε λιθάρι
Κι εκεί ήταν μνήμα, γιέ μου, κλέφτικο
Θαμμένο παλληκάρι

Κι ακούω το μνήμα, γιέ μου, να βογγά
βαριά να αναστενάζει
Πάρ’ αδερφέ μου το κορμάκι μου
και θάψ’ το στο χωριό μας!

Για την ερμηνεία-πρότυπο του Αλέκου Κλιτσάκη δεν βρήκαμε ακόμη καλύτερο βιντεάκι στο You Tube, από το παρακάτω: