Το βιβλίο "ΈΧΩ ΕΝΑ ΜΥΣΤΙΚΟ" και η βιβλιοφιλία.

Από τον φίλο και μέλος του ΔΣ του συλλόγου μας, Χρήστο Γιασεμή, λάβαμε την παρακάτω συνεργασία και με ιδιαίτερη χαρά σπεύδουμε να την δημοσιεύσουμε για ευρύτερο προβληματισμό:

ΈΧΩ ΕΝΑ ΜΥΣΤΙΚΟ
Συγγραφέας Γιάννης Παπαμιχαήλ ,
εκδόσεις Α.Α. Λιβάνη

Το νέο αυτό βιβλίο που αναφέρεται στη ζωή της Αλίκης Βουγιουκλάκη γραμμένο ( με φιλολογική επιμέλεια άλλων ) από το μονάκριβο γιο της καταγράφει όπως όλα δείχνουν ρεκόρ πωλήσεων και ακόμα δεν άρχισε η προβολή του αντίστοιχου σίριαλ.

Είναι γνωστό ότι δεν αποτελεί λογοτεχνία ( κατατάσσεται στα ευπώλητα sic) αλλά προσφέρει τμήματα από το προσωπικό ημερολόγιο της Αλίκης που θα μπορούσε να είναι και δημοσιεύσιμα στις εφημερίδες.

Το να περιμένεις βέβαια από ένα γιο να μιλήσει αντικειμενικά για τη μητέρα του είναι σα να περιμένεις από έναν ομοφυλόφιλο να αλλάξει σεξουαλικές προτιμήσεις.

Πρωταρχικός στόχος όμως του σχολίου αυτού δεν είναι να μιλήσει για την ουσία του βιβλίου αλλά για να μιλήσει θετικά για το γεγονός ότι οι Ελληνες και οι Ελληνίδες διάβασαν περισσότερο - λόγω του βιβλίου- έστω και αν πρόκειται για βίπερ Νόρα. Γιατί τελικά αυτό είναι το ζητούμενο.

Μερικοί βέβαια θα πουν ότι οι αυξημένες πωλήσεις του βιβλίου οφείλεται και στο γεγονός ότι πολλές Ελληνίδες που μεγάλωσαν με την Αλίκη ( ως το απόλυτο θηλυκό ) θα ήθελαν να έχουν απλά τη φωτογραφία της στο κομοδίνο τους να τους θυμίζει τα ανέμελα χρόνια της δικής τους αθωότητας.
Από την άλλη μεριά όμως υπάρχουν λαοί που τουλάχιστον για διάφορους λόγους τον τελευταίο αιώνα ήταν πιο βιβλιόφιλοι από εμάς. Μιλάω για λαούς από χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ. Εκεί για να γινόσουν κομμουνιστής έπρεπε να καταλάβεις ( θυμηθείτε σκηνές μες τον υπερσιβηρικό όπου οι περισσότεροι επιβάτες είναι με ένα βιβλίο στο χέρι ) τι είναι κεφάλαιο, υπεραξία, καπιταλισμός, κομμούνα κλπ . ΄Ετσι δε συμβαίνει και σήμερα με έναν εκκολαπτόμενο κομμουνιστή;
Έφτασε λοιπόν οι λαοί αυτοί να έχουν μια κουλτούρα, ακόμα και αναγκαστική αν θέλετε, πάντως κουλτούρα . Σίγουρα μονομερή. Σίγουρα κατευθυνόμενη.

Είναι άραγε καλύτερα να μην υπάρχει κουλτούρα καθόλου ( η Ελλάδα του σήμερα ) ή να υπάρχει αλλά να είναι μονομερής;

Χρήστος Γιασεμής

Το απόσπασμα από την ταινία "Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο", με το ομώνυμο με το βιβλίο τραγούδι του μεγάλου μας Μάνου Χατζιδάκι!