Η ομιλία αρχικά προγραμματισμένη για την ημερίδα της περασμένης Τρίτης στο Πανεπιστήμιο «Μακεδονία» της Θεσσαλονίκης και μάλιστα ταίριαζε καταπληκτικά με το θέμα της ως συμπλήρωμα της διάλεξης του καθηγητού Brian Mooney (Η φιλία στον Αριστοτέλη – Asymetrical Friendship). Τελικά η εισήγησί μου διεξήχθη σε αίθουσα Ξενοδοχείου στην Αριδαία. Ο αφιερωματικός-συμπληρωματικός χαρακτήρας της προς τον εξέχοντα Πανεπιστημιακό Καθηγητή του Πανεπιστιμίου του Ντάργουιν και αριστοτελιστή παρέμεινε, βέβαια, έστω και εν τη απουσία του.
Εδώ, από την εκδήλωσι, θα δημοσιεύσουμε μόνο τις προσωπικές μας μεταφράσεις.
..........................................
ΤΟΝΔΕ
ΤΟΝΔΕ ΠΟΤ' ΟΥΧ ΄ΟΣΙΩΣ ΠΑΡΑΒΑΣ ΜΑΚΑΡΩΝ ΘΕΜΙΝ ΄ΑΓΝΗΝ
ΕΚΤΕΙΝΕΝ ΠΕΡΣΩΝ ΤΟΞΟΦΟΡΩΝ ΒΑΣΙΛΕΥΣ,
ΟΥ ΦΑΝΕΡΩΣ ΛΟΓΧΗι ΦΟΝΙΟΙΣ ΕΝ ΑΓΩΣΙ ΚΡΑΤΗΣΑΣ,
ΑΛΛ' ΑΝΔΡΟΣ ΠΙΣΤΕΙ ΧΡΗΣΑΜΕΝΟΣ ΔΟΛΙΟΥ.
ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΑΝΔΡΑ
Ασέβαστα προς τους
θεούς, αθέμιτα κι ανόσια,
τον σκότωσε ο
βασιλιάς των τοξοφόρων Μήδων.
Κι όχι, δεν τον
ενίκησε στα ίσα σε αγώνα,
Αλλά με μέσο τη
χωσιά ενός δολίου άνδρα.
ΑΡΕΤΑ, ΠΟΛΥΜΟΧΘΕ ΓΕΝΕΙ ΒΡΟΤΕΙΩι,
ΘΗΡΑΜΑ ΚΑΛΛΙΣΤΟΝ ΒΙΩι,
ΣΑΣ ΠΕΡΙ, ΠΑΡΘΕΝΕ, ΜΟΡΦΑΣ
ΚΑΙ ΘΑΝΕΙΝ ΖΑΛΩΤΟΣ ΕΝ ἙΛΛΑΔΙ ΠΟΤΜΟΣ
ΚΑΙ ΠΟΝΟΥΣ ΤΛΗΝΑΙ ΜΑΛΕΡΟΥΣ ΑΚΑΜΑΝΤΑΣ·
ΣΑΣ ΠΕΡΙ, ΠΑΡΘΕΝΕ, ΜΟΡΦΑΣ
ΚΑΙ ΘΑΝΕΙΝ ΖΑΛΩΤΟΣ ΕΝ ἙΛΛΑΔΙ ΠΟΤΜΟΣ
ΚΑΙ ΠΟΝΟΥΣ ΤΛΗΝΑΙ ΜΑΛΕΡΟΥΣ ΑΚΑΜΑΝΤΑΣ·
ΤΟΙΟΝ ΕΠΙ ΦΡΕΝΑ ΒΑΛΛΕΙΣ
ΚΑΡΠΟΝ ΙΣΑΘΑΝΑΤΟΝ ΧΡΥΣΟΥ ΤΕ ΚΡΕΙΣΣΟΝ
ΚΑΙ ΓΟΝΕΩΝ ΜΑΛΑΚΑΥΓΗΤΟΙΟ Θ' ΎΠΝΟΥ.
ΣΕΥ Δ' ἙΝΕΧ' ΟΥΚ ΔΙΟΣ ἩΡΑΚΛΕΗΣ ΛΗΔΑΣ ΤΕ ΚΟΥΡΟΙ
ΠΟΛΛ' ΑΝΕΤΛΑΣΑΝ ΕΡΓΟΙΣ ΣΑΝ ΑΓΡΕΥΟΝΤΕΣ ΔΥΝΑΜΙΝ.
ΣΟΙΣ ΔΕ ΠΟΘΟΙΣ ΑΧΙΛΕΥΣ ΑΙΑΣ Τ' ΑΙΔΑΟ ΔΟΜΟΥΣ ΗΛΘΟΝ·
ΚΑΡΠΟΝ ΙΣΑΘΑΝΑΤΟΝ ΧΡΥΣΟΥ ΤΕ ΚΡΕΙΣΣΟΝ
ΚΑΙ ΓΟΝΕΩΝ ΜΑΛΑΚΑΥΓΗΤΟΙΟ Θ' ΎΠΝΟΥ.
ΣΕΥ Δ' ἙΝΕΧ' ΟΥΚ ΔΙΟΣ ἩΡΑΚΛΕΗΣ ΛΗΔΑΣ ΤΕ ΚΟΥΡΟΙ
ΠΟΛΛ' ΑΝΕΤΛΑΣΑΝ ΕΡΓΟΙΣ ΣΑΝ ΑΓΡΕΥΟΝΤΕΣ ΔΥΝΑΜΙΝ.
ΣΟΙΣ ΔΕ ΠΟΘΟΙΣ ΑΧΙΛΕΥΣ ΑΙΑΣ Τ' ΑΙΔΑΟ ΔΟΜΟΥΣ ΗΛΘΟΝ·
ΣΑΣ Δ' ἙΝΕΚΕΝ ΦΙΛΙΟΥ ΜΟΡΦΑΣ
ΑΤΑΡΝΕΟΣ ΕΝΤΡΟΦΟΣ ΑΕΛΙΟΥ ΧΗΡΩΣΕΝ ΑΥΓΑΣ.
ΤΟΙΓΑΡ ΑΟΙΔΙΜΟΣ ΕΡΓΟΙΣ,
ΑΘΑΝΑΤΟΝ ΤΕ ΜΙΝ ΑΥΞΗΣΟΥΣΙ ΜΟΥΣΑΙ,
ΜΝΑΜΟΣΥΝΑΣ ΘΥΓΑΤΡΕΣ,
ΔΙΟΣ ΞΕΝΙΟΥ ΣΕΒΑΣ ΑΥΞΟΥΣΑΙ
ΦΙΛΙΑΣ ΤΕ ΓΕΡΑΣ ΒΕΒΑΙΟΥ.
ΥΜΝΟΣ ΣΤΗΝ ΑΡΕΤΗ
Ώ Αρετή πολύμοχθη, πολλών γλυκών καμάτων,
άριστο μέγα τρόπαιο στον βίο των ανθρώπων!
Παρθένα θεία κόρη εσύ, είναι πανώρια τύχη
στους Έλληνες κι ο θάνατος για χάρη της μορφής σου:
Σε φοβερούς να μπουν μπορούν και σε τιτάνιους κόπους.
Τέτοιο ισαθάνατο καρπό στο νού μας μέσα βάζεις,
πιο πάνω από γονείς, λεφτά κι απ’ τον γλυκό τον ύπνο.
Για σένανε ο Άϊ Ηρακλής και τα παιδιά της Λήδας
άθλους τρανούς κατάφεραν το φώς σου ακλουθώντας,
ποθώντας σε ο Αχιλλεύς κι ο Αίας στον Άδη μπήκαν.
Για σε, εράσμια μορφή, το θρέμμα του Αταρνέα
του ζωοδότη Ήλιου μας κήδεψε τις ακτίνες,
άξιος ύμνων και ωδών για τα καλά του έργα,
αθάνατος θα καταστεί απ’ τις εννέα Μούσες.
Αυτές που αντιδωρίζουνε, της Μνημοσύνης κόρες,
Δία Ξενίου σεβασμό, τρανής φιλίας κύδος!
(Απόδοση στην Ν.Ε.:
Αλέξανδρος Σοϊλεμέζης)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου