ΕΠΕΤΕΙΟΣ
…even the weariest river
winds somewhere safe
to sea!
Στο σημάδι ετούτο που παλεύει
Πάντα κοντά στη θάλασσα,
Νιάτα στα βράχια επάνω,
Στήθος με στήθος προς τον άνεμο
Πού να πηγαίνει ένας άνθρωπος
Που δεν είναι άλλο από άνθρωπος,
Λογαριάζοντας με τις δροσιές τις πράσινες στιγμές του,
Με νερά τα οράματα της ακοής του,
Με φτερά τις τύψεις του.
Ά, ζωή
παιδιού που γίνεται άντρας
Πάντα κοντά στη θάλασσα όταν ο ήλιος
τον μαθαίνει ν ́ανασαινει κατα κει που σβήνεται
η σκιά ενός γλάρου.
Οδυσσέας Ελυτης, (Προσανατολισμοί)
ANNIVERSARY
…even the
weariest river
winds somewhere safe to sea!
Ι have brought my life as far as this,
To this point
where the youth,
ever wrestles with the sea,
on the rocks,
breast – to breast against the
wind.
Where can a man go, when he’s nothing but a man,
Reckoning in fees his green moments,
In waters the visions of his hearing,
In wings his pangs of remorse?
Oh life,
of the child that becomes a man,
Ever by the sea,
When the sun teaches him
To take a breath there.
To take a breath there.
Where vanishes,
the seagulls shadow…
the seagulls shadow…
ODYSSEAS ELYTIS (Orientations, 1936)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου