"Ο Ντούτσε αφηγείται…", «Μικρή ταινία τύπου “Μίκυ-Μάους”» : Τα πρώτα ελληνικά κινούμενα σχέδια (1942-1945). “Il Duce narra…”: Il primo filmetto greco a cartoni animati (1942-1945).

Μια μικρού μήκους ταινία με κινούμενα σχέδια. Η πρώτη στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου. Με θέμα ιστορικό: το Έπος του ‘40! Δεν την γνωρίζαμε. Λογικό: Ανακαλύφθηκε μόλις το 1980 !
Έχει τίτλο «Ο Ντούτσε αφηγείται, πώς …κατέκτησε την Ελλάδα!!!», και σχεδιασμένη κατά την διάρκεια της Κατοχής (1942-1945) γυρίσθηκε εν μέσω Εμφυλίου (1948;), με αποτέλεσμα να αποτελεί την πρώτη ταινία κινουμένων σχεδίων στην Ελλάδα!

Σεναριογράφος και σχεδιαστής («σενάριο/εκτέλεσις») ο σκιτσογράφος Σταμάτης Πολενάκης στην Σίφνο και ως κινηματογραφιστές αναφέρονται στους τίτλους οι Πρόδρομος Μεραβίδης και Παναγιώτης Παπαδούκας. Η ταινία είναι βέβαια βουβή, αλλά έχει μουσική επένδυσι με διασκευασμένο μουσικό κομμάτι και μάλιστα εκτελεσμένο από ορχήστρα («Μουσική διασκευή και διεύθυνσις ορχήστρας»: Α. Πόγγη και Μ. Πορτοκάλη). Προφανώς η συνολική παραγωγή (γυρίσματα και μοντάζ) θα έγινε στην Αθήνα.

Κατά το ύφος χρησιμοποιείται επιτυχώς η σάτιρα και το χιούμορ, ενώ κατά την υπόθεσι (: Ο Μουσολίνι παρουσιάζεται με το γνωστό αλαζονικό ύφος μπροστά στην ιταλική Ιστορία για να υπαγορεύση το κεφάλαιο της υποτιθέμενης κατάκτησης της Ελλάδος από τα στρατεύματά του. Η διήγησί του όμως δεν ταυτίζεται με την αλήθεια των πραγμάτων και ο Duce γελοιοποιείται. Τελικά η προσωποποιημένη ιταλική Ιστορία τον αποδοκιμάζει γκρεμοτσακίζοντάς τον στην θάλασσα, όπου ο εμπνευστής του φασισμού παρουσιάζεται να βρίσκει ατιμωτικό θάνατο στη συνάντησί του με το βυθισμένο αντιτορπιλικό Έλλη!), όπως είναι φυσικό, παρουσιάζει κάποιες ομοιότητες με ανάλογα προπαγανδιστικά προϊόντα των Συμμάχων εναντίον του Άξονα.

Σε κάθε περίπτωσι το φιλμάκι αποτελούσε και μια συμβολή στον αντιφασιστικό αγώνα, ανυψώνοντας το ηθικό και ενδυναμώνοντας τα αντιστασιακά αισθήματα του ελληνικού λαού.

Παρά το γεγονός ότι το εγχείρημα αποτελεί απόδειξι της σοβαρής καθυστέρησης που σημείωσε η χώρα μας στην ανάπτυξι του κινηματογραφικού αυτού είδους (η πρώτη ταινία του είδους γυρίστηκε στην Ευρώπη σαράντα χρόνια νωρίτερα, ενώ το 1930 είχε κυκλοφορήσει και η πρώτη έγχρωμη ταινία κινουμένων σχεδίων στην Αμερική), το αποτέλεσμα είναι πολύ ενδιαφέρον και είναι κρίμα που το έργο του Πολενάκη έμεινε τόσα χρόνια στην αφάνεια.
Παρόλ’ αυτά οι συντελεστές του πρωτοποριακού φίλμ, στην αρχή της προβολής ζητούν την κατανόηση του κοινού για τον ερασιτεχνισμό τους με ένα ύφος συμπαθητικό:
«Η μικρή αυτή ταινία τύπου “Μίκυ-Μάους” είναι η πρώτη του είδους της που γυρίσθηκε στην Ελλάδα. Γι’ αυτό παρακαλούμεν το σεβαστόν Κοινόν να κρίνη επιεικώς την προσπάθειάν μας αυτήν.»

"Ο Ντούτσε αφηγείται…",

"Mussolini narrates...": First Greek animated feature (1942-1945)