1 Διήγημα για την Πρωτοχρονιά: Φώτη Κόντογλου, «Ο Γιάννης ο Βλογημένος». Un racconto per il Capodanno: “Giovanni, il benedetto” di Fotis Kondoglou (1895-1965)

Φώτη Κόντογλου, Ο Γιάννης ο Βλογημένος

Ο άγιος Βασίλης, σαν περάσανε τα Χριστούγεννα, πήρε το ραβδί του και γύρισε σ” όλα τα χωριά, να δει ποιος θα τον γιορτάσει με καθαρή καρδιά. Πέρασε από λογιών -λογιών πολιτείες κι από κεφαλοχώρια, μα σ όποια πόρτα κι αν χτύπησε δεν του ανοίξανε, επειδή τον πήρανε για διακονιάρη. Κι έφευγε πικραμένος, γιατί ο ίδιος δεν είχε ανάγκη από τους ανθρώπους, μα ένοιωθε το πόσο θα πονούσε η καρδιά κανενός φτωχού από την απονιά που του δείξανε κείνοι οι άνθρωποι.

Μια μέρα έφευγε από ένα τέτοιο άσπλαχνο χωριό, και πέρασε από το νεκροταφείο, και είδε τα κιβούρια πως ήτανε ρημαγμένα, οι ταφόπετρες σπασμένες κι αναποδογυρισμένες, και τα νιόσκαφτα μνήματα ήταν σκαλισμένα από τα τσακάλια. Σάν άγιος που ήταν, άκουσε πως μιλούσανε οι πεθαμένοι και λέγανε: «Τον καιρό που είμαστε στον απάνω κόσμο, δουλέψαμε, βασανιστήκαμε, κι αφήσαμε πίσω μας παιδιά και εγγόνια να μας ανάβουνε κανένα κερί, να μας καίγουνε λίγο λιβάνι μα δεν βλέπουμε τίποτα, μήτε παπά στο κεφάλι μας να μας διάβασει παραστάσιμο, μήτε κόλλυβα, παρά σαν να μην αφήσαμε πίσω μας κανέναν». Κι ο άγιος Βασίλης πάλι στεναχωρήθηκε και είπε: «Τούτοι οι χωριάτες ούτε σε ζωντανό δε δίνουνε βοήθεια, ούτε σε πεθαμένο», και βγήκε από το νεκροταφείο, και περπατούσε ολομόναχος μέσα στα παγωμένα χιόνια.

Παραμονή της πρωτοχρονιάς έφταξε σε κάτι χωριά που ήταν τα πιο φτωχά ανάμεσα στα φτωχοχώρια, στα μέρη της Ελλάδας. Ο παγωμένος αγέρας βογκούσε ανάμεσα στα χαμόδεντρα και στα βράχια, ψυχή ζωντανή δεν φαινότανε, νύχτα πίσσα! Είδε μπροστά του μια ραχούλα, κι από κάτω της ήταν μια στρούγκα τρυπωμένη. Ο άγιος Βασίλης μπήκε στη στάνη και χτύπησε με το ραβδί του την πόρτα της καλύβας και φώναξε «Ελεήστε με, τον φτωχό, για την ψυχή των αποθαμένων σας κι ο Χριστός μας διακόνεψε σε τούτον τον κόσμο!». Τα σκυλιά ξυπνήσανε και χυθήκανε απάνω του, μα σαν πήγανε κοντά του και τον μυριστήκανε, πιάσανε και κουνούσανε τις ουρές τους, και πλαγιάζανε στα ποδάρια του και γρούζανε παρακαλίστικα και χαρούμενα.

Απάνω σ' αυτά, άνοιξε η πόρτα και βρήκε ένας τσοπάνης, ως εικοσιπέντε χρονών παλικάρι, με μαύρα στριφτά γενιά, ο Γιάννης ο Μπαρμπάκος, άνθρωπος αθώος κι απελέκητος, προβατάνθρωπος, και πριν να καλοϊδεί ποιος χτύπησε, είπε: «Έλα, έλα μέσα. Καλή μέρα, καλή χρονιά!». 

Μέσα στο καλύβι έφεγγε ένα λυχνάρι, κρεμασμένο από πάνω από μια κούνια, που ήταν δεμένη σε δυο παλούκια. Δίπλα στο τζάκι ήταν τα στρωσίδια τους και κοιμότανε η γυναίκα του Γιάννη. Αυτός, σαν εμπήκε μέσα ο άγιος Βασίλης, και είδε πως ήταν γέρος σεβάσμιος, πήρε το χέρι του και τ΄ ανεσπάσθηκε και είπε: «Να ’χω την ευχή σου γέροντα», και το έλεγε σαν να τον γνώριζε κι από πρωτύτερα, σα να ’τανε πατέρας του. Και κείνος του είπε: «Βλογημένος νά ’σαι, εσύ κι όλο το σπιτικό σου, και τα πρόβατα σου η ειρήνη του Θεού νά ’ναι απάνω σας!» Σηκώθηκε και η γυναίκα και πήγε και προσκύνησε και εκείνη τον γέροντα και φίλησε το χέρι του και τη βλόγησε.

Κι ο άγιος Βασίλης ήτανε σαν καλόγερος ζητιάνος, με μια σκούφια παλιά στο κεφάλι του, και τα ράσα του ήτανε τριμμένα και μπαλωμένα και τα τσαρούχια του τρύπια, και είχε και ένα παλιοτάγαρο αδειανό. Ο Γιάννης ο Βλογημένος έβαλε ξύλα στο τζάκι. Και παρευθύς, φεγγοβόλησε το καλύβι και φάνηκε σαν παλάτι. Και φανήκανε τα δοκάρια, σα νά ’τανε μαλαμοκαπνισμένα, και οι πήτιες που ήτανε κρεμασμένες φανήκανε σαν καντήλια, και οι καρδάρες και τα τυροβόλια και τ” άλλα σύνεργα που τυροκομούσε ο Γιάννης, γινήκανε σαν ασημένια, και σαν πλουμισμένα με διαμαντόπετρες φανήκανε, και τ’ άλλα, τα φτωχά τα πράγματα πού ’χε μέσα στο καλύβι του ο Γιάννης ο Βλογημένος. Και τα ξύλα που καιγόντανε στο τζάκι τρίζανε και λαλούσανε σαν τα πουλιά που λαλούνε στον παράδεισο, και βγάζανε κάποια ευωδία πάντερπνη. Τον άγιο Βασίλη τον βάλανε και έκατσε κοντά στη φωτιά και η γυναίκα τού ’θεσε μαξιλάρια ν’ ακουμπήσει. Κι ο γέροντας ξεπέρασε το ταγάρι του από το λαιμό και τό ’βαλε κοντά του, και έβγαλε και το παλιόρασο του κι απόμεινε με το ζωστικό του. 

Κι ο Γιάννης ο Βλογημένος πήγε κι άρμεξε τα πρόβατα μαζί με τον παραγιό του, και έβαλε μέσα στην κονιφίδα τα νιογέννητα τ’ αρνιά, κι ύστερα χώρισε τις ετοιμόγεννες προβατίνες και τις κράτησε στο μαντρί, κι ο παραγιός τά ’βγαλε τ’ αλλα στη βοσκή. Λιγοστά ήτανε τα ζωντανά του, φτωχός ήτανε ο Γιάννης, μα ήτανε Βλογημένος. Κ’ είχε μια χαρά μεγάλη, σε κάθε ώρα, μέρα και νύχτα, γιατί ήτανε καλός άνθρωπος και είχε και καλή γυναίκα, κι όποιος λάχαινε να περάσει από την καλύβα τους, σαν να” τανε αδελφός τους, τον περιποιόντανε.

Για τούτο κι ο άγιος Βασίλης κόνεψε στο σπίτι τους, και κάθισε μέσα, σα νά ’τανε δικό του σπίτι, και βλογηθήκανε τα θεμέλια του.

Κείνη τη νύχτα τον περιμένανε όλες οι πολιτείες και τα χωριά της Οικουμένης, οι αρχόντοι, οι δεσποτάδες και οι επίσημοι άνθρωποι μα εκείνος δεν πήγε σε κανέναν, παρά πήγε και κόνεψε στο καλύβι του Γιάννη του Βλογημένου. 

Το λοιπόν, σαν σκαρίσανε τα πρόβατα, μπήκε μέσα ο Γιάννης και λέγει στον άγιο: «Γέροντα, έχω χαρά μεγάλη. Θέλω να μας διαβάσεις τα γράμματα τ’ Αη-Βασίλη. Εγώ είμαι άνθρωπος αγράμματος, μα αγαπώ τα γράμματα της θρησκείας μας. Έχω και μια φυλλάδα από έναν γούμενο αγιονορίτη, κι όποτε τύχει να περάσει κανένας γραμματιζούμενος, τον βάζω και μου διαβάζει από μέσα την φυλλάδα, γιατί δεν έχουμε κοντά μας εκκλησία».

Έπιασε και θαμπόφεγγε κατά το μέρος της ανατολής. Ο άγιος Βασίλης σηκώθηκε και στάλθηκε κατά την ανατολών και έκανε το σταυρό του, υστέρα έσκυψε και πηρέ μια φυλλάδα από το ταγάρι του, και είπε: «Ευλογητός ο Θεός ημών πάντοτε, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων». Κι ο Γιάννης ο Βλογημένος πήγε και στάλθηκε από πίσω του, κ” η γυναικά βύζαξε το μωρό και πήγε και κείνη και στάλθηκε κοντά του, με σταυρωμένα χεριά. Κι ο άγιος Βασίλης είπε το «Θεός Κύριος» και τ’ απολυτίκιο της Περιτομής «Μορφήν αναλλοιώτως ανθρωπίνην προσέλαβες», δίχως να πει και το δικό του το απολυτίκιο που λέγει: «Εις πάσαν την γήν εξήλθεν ο φθόγγος σου». Η φωνή του ήτανε γλυκεία και ταπεινή, κι ο Γιάννης και η γυναίκα του νοιώθανε μεγάλη κατάνυξη, κι ας μην καταλαβαίνανε τα γράμματα. Και είπε ο άγιος Βασίλης όλον τον Όρθρο και τον Κανόνα της Εορτής: «Δεύτε λαοί άσωμεν άσμα Χριστώ τω Θεώ» χωρίς να πεί το δικό του τον Κανόνα, που λέγει: «Σού την φωνήν έδει παρείναι , Βασίλειε». Και ύστερα είπε όλη τη λειτουργία και έκανε απόλυση και τους βλόγησε. Και σαν καθήσανε στο τραπέζι και φάγανε και αποφάγανε, έφερε η γυναίκα τη βασιλόπιτα και την έβαλε απάνω στο σοφρά.

Κι ο άγιος Βασίλης πήρε το μαχαίρι και σταύρωσε τη βασιλόπιτα, και είπε:

- «Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος».

Και έκοψε το πρώτο κομμάτι και είπε: «Του Χριστού».

Και ύστερα είπε: «Της Παναγίας».

Και ύστερα είπε: «του νοικοκύρη Γιάννη του Βλογημένου».

Του λέγει ο Γιάννης:

- «Γέροντα, ξέχασες τον αη-Βασίλη!».

Του λέγει ο άγιος:

«Ναί καλά!» και ύστερα λέγει:

- «Του δούλου του Θεού, Βασιλείου».

Και ύστερα λέγει πάλι:

- «Του νοικοκύρη, της νοικοκυράς, του παιδιού, του παραγιού, των ζωντανών, των φτωχών».

Τότε λέγει στον άγιο ο Γιάννης ο Βλογημένος:

- «Γέροντα, γιατί δεν έκοψες για την αγιοσύνη σου;»

Του λέγει ο άγιος:

- «Έκοψα, Βλογημένε!».

Μα ο Γιάννης δεν κατάλαβε τίποτα ο μακάριος.

Και ύστερα, σηκώθηκε όρθιος ο άγιος Βασίλειος και είπε την ευχή του:

- «Κύριε ο Θεός μου, οίδα ότι ούκ ειμί άξιος, ουδέ ικανός, ίνα υπό την στέγην εισέλθης του οίκου της ψυχής μου».

Και είπε ο Γιάννης ο Βλογημένος:

- «Πες μου, γέροντα, που ξέρεις τα γράμματα, σε ποια παλάτια άραγες πήγε σαν απόψε ο άγιος Βασίλης; Οι αρχόντοι και οι βασιλιάδες τί αμαρτίες νά ’χουνε; Εμείς οι φτωχοί είμαστε αμαρτωλοί, επειδής η φτώχεια μάς κάνει να κολαζόμαστε». 

Κι ο άγιος Βασίλης δάκρυσε και είπε πάλι την ευχή, αλλιώτικα: - «Κύριε, ο Θεός μου, οίδα ότι ο δούλος σου Ιωάννης ο απλούς εστίν άξιος και ικανός ίνα υπό την στέγην του εισέλθης. Ότι νήπιος υπάρχει και τα μυστήριά Σου τοις νηπίοις αποκαλύπτεται».

Και πάλι δεν κατάλαβε τίποτα ο Γιάννης ο μακάριος, ο Γιάννης ο Βλογημένος.

Η χρυσή νίκη της Παγκόσμιας Πρωταθλήτριας στο σκάκι (Κ-14), Σταυρούλας Τσολακίδου: η παρτίδα της από τον 11ο γύρο στο Al Ain. Tsolakidou, Campionessa del Mondo U-14: La sua vittoria decisiva x l’oro (la partita 11mo giro) + Fotos

 Stavroula Tsolakidou, World’s n.1 U-14  (Elo 2132), World Chess Champion Girls U-14 (WYCC 2013)

Η "ΧΡΥΣΗ" ΠΑΡΤΙΔΑ
Μια αμφίρροπη μάχη, μια νίκη θριάμβου
  

Mammadzada, Gunay (2118) - Tsolakidou, Stavroula (2132)

(Al Ain, 2013.12.28, WYCC 2013, Round 11 )

Sicilian Najdorf  (ECO B90)

1. e4 c5 2. Nf3 d6 3. d4 cxd4 4. Nxd4 Nf6 5. Nc3 a6

6. Be3 Ng4 7. Bg5 h6 8. Bh4 g5 9. Bg3 Bg7 10. h3 Ne5

11. Nd5 e6 (11... Nec6 12. Nxc6 bxc6 13. Nc3 Be6

14.Bd3 Nd7=/+) 12. Ne3 Qb6 13. Nb3 Nbd7

14. c3 O-O (14... Nf6 15. Bd3 [15. Qd4 +/=) (15. Bxe5 dxe5 16. Qf3 +/=)]

15. h4 ! g4 16. h5?!  (16. Nxg4 Nxg4 17. Qxg4 d5 18. Bd3 Nf6 19. Qf3+/=)

16... a5 17. Qc2 a4 18. Nd2 a3 19. b3 Qc6 20. Be2 b5 (20... d5)

21. Rc1 Bb7 22. f4 ?! (22. Rh4 Rac8 (22... Bf6 23. Rxg4+ Nxg4 24.Nxg4)

23. Nxg4 b4 24. c4 Nxg4 25. Rxg4+/=)

22... gxf3 23. gxf3 Nc5 24. O-O (24.Rg1)

24... Ned7 25. Kh2 Nf6 $1 26. b4 Nxh5 (26... Na4)

27. bxc5 Qxc5 28. Qd3 Nxg3 29. Kxg3 Qg5+

30. Ng4 f5 (30... h5! 31. f4 Qg6 32. f5 ! (32. e5 dxe5

33. Qxg6 exf4+ 34. Kh2 fxg6 35. Nf2 Rad8=/+)

32... Qg5 33. Qe3 Be5+ 34. Kg2=/+) 31.f4 Qg6 32. exf5 Rxf5

33. Nf3 Qf7 34. Nd4 (34. Qxd6+/-) 34... Rc5 35. Nxb5 (35. f5!)

35... Rd5 36. Nd4 h5 37. Ne3 e5 38. Nxd5 Bxd5

39. Qf5? (39. fxe5! Bxe5+ 40. Kh3 Qd7+ 41. Qf5 +-)

39... exd4 40. Qxf7+  Bxf7 41. c4 Rb8 42. Bd3 Bf6 43.

Rb1 Rc8 44. Rb3 h4+ 45. Kf2 d5 46. Rg1+ (46. c5)

46... Kf8 47. c5 Rxc5 48. Rb8+ Ke7 49. Re1+ (49. Rb6! +-)

49... Kd6 50. Rf8 h3 51. Kg1 Bh4 52. Rb1 Rc3 53. Bf5

Ke7 54. Rh8 Kf6 55. Bd7 Bg3 56. Rxh3 Bxf4 57. Rf1 Kg5

58. Rhf3 Rxf3 59. Rxf3 Be3+ 60. Kf1 Bg6 61. Rg3+ Kf6

62. Ba4?! (62. Rxg6+ Kxg6 63. Ke2=) 62... Bd3+ !

63. Ke1 Bc4 64. Rg2 Ke5 (64... d3 -+)

65. Bd1 [65. Rc2 d3 66. Rc3 Bc5 -/+ (Kd4 67. Rxa3 Bc1 68. Rb3 Bxb3 69. Bxb3=)]

65... d3 66. Bb3 (66. Bh5 d2 67.Rxd2 Bxd2 68.Rxd2 d4-+)

66... d2+  -+

0-1

Μαμματζάντα - Τσολακίδου

Play chess online

ΣΤΟ ΒΑΘΡΟ ΤΩΝ ΝΙΚΗΤΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΓΑΛΑΝΟΛΕΥΚΗ ΣΗΜΑΙΑ

Σκάκι, Παγκόσμιο Νέων Κ-14: Χρυσή, στην κορυφή του κόσμου η Τσολακίδου!! ( 1 παρτίδα + 1 μινιατούρα). Scacchi Mondiali Giovanili: Campionessa Mondiale U-14 la greca Tsolakidou !

Με μια τεράστια επιτυχία για το ελληνικό σκάκι κλείνει το 2013! Είναι η πρώτη θέσι (και φυσικά Χρυσό Μετάλλιο)  που κατέκτησε πριν από λίγες ώρες η αθλήτρια του Σ.Ο Καβάλας Σταυρούλα Τσολακίδου στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νέων στα Αραβικά Εμιράτα! Η δεκατριάχρονη (γενν. 2000) Σταυρούλα επιβεβαίωσε την αξία της (με elo 2132 ήταν ν. 1 στην Starting Rank στην διοργάνωσι), καθώς με δύο συνεχόμενες νίκες στους τελευταίους γύρους υπεσκέλισε την πρωτοπόρο μέχρι τότε Ρωσίδα Βασένινα (Anna Vasenina, elo 2053) και βρίσκεται πια στην κορυφή του παγκόσμιου σκακιού στην ηλικιακή κατηγορία της!

Μετά την χθεσινή νίκη της με τα λευκά επι της Βασένινα (που μάλιστα προηγείτο με 1,5 βαθμό στην γενική βαθμολογία), σήμερα νίκησε με τα μαύρα την αντίπαλό της Αζέρα Mammadzada Gunay και με συνολική επίδοσι 9 βαθμών σε 11 παρτίδες ( 7 νίκες, δ2 Ισοπαλίες 1 Ήττα) κατετάγη πρώτη στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κοριτσιών Κάτω των 14 ετών.

Και μια λεπτομέρεια: Με το Χρυσό της Σταυρούλας η χώρα μας βρέθηκε στην 7η θέσι της διοργάνωσης στον πίνακα των μεταλλίων!!

Ήταν η τρίτη συμμετοχή της Σταυρούλας σε παγκόσμιο πρωτάθλημα (μάλιστα 2 χρόνια πρίν στο Μαριμπορ ήταν 18η ) και ίσχυσε αναπόφευκτα στην περίπτωσί της ο νόμος των τριών!

Η χρυσή ποντιακής καταγωγής Καβαλιώτισσα αποτελεί αναμφίβολα μια χρυσή ελπίδα για το Ελληνικό σκάκι. Μαζί με όλο τον σκακιστικό κόσμο της πατρίδας μας την συγχαίρουμε και της ευχόμαστε Καλή Πρόοδο, 
Και Εις Ανώτερα!! 

.........................................
Παρακολουθήστε τις 2 παρτίδες της και θαυμάστε το μεγάλο ταλέντο της. Η πρώτη είναι από την αρχή της εποποιίας της στο Al Ain (= τέταρτη σε μέγεθος πόλι των Η.Α.Ε.), εναρκτήρια παρτίδα της διοργάνωσης εναντίον της Ουκρανής Tetyana Aleksandrova. Η δεύτερη παρακάτω είναι μια πρόσφατη εγχώρια νίκη της, σε μινιατούρα!

Το …βάπτισμα του πυρός
ΤΣΟΛΑΚΙΔΟΥ - ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΒΑ:

Play chess online

Και μια εφετινή της μινιατούρα:

ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ Ιωάννης - ΤΣΟΛΑΚΙΔΟΥ Σταυρούλα

Play chess online

Η Εικόνα της Γέννησης στην Βυζαντινή Τέχνη. Γράφει η Δωροθέα Γιαννούκου – Αντωνίου. Sull’icona del Natale e la rappresentazione bizantina della Natività. Da D. Ghiannoukou-Antoniou, nostra collaboratrice

Μια νέα φιλική συνεργασία εγκαινιάζει η σημερινή ανάρτησις. Με ένα εξαιρετικό κείμενό της η φιλόλογος και αγιογράφος Δωροθέα Γιαννούκου – Αντωνίου περιποιεί μεγάλη τιμή στο ιστολόγιο και στον διαχειριστή του προσωπικά. Με πνεύμα ορθόδοξης παράδοσης και με άρωμα γνήσιου κεριού, μας αποκωδικοποιούνται όλα τα σχετικά σύμβολα και η αρθρογράφος επιχειρεί να μας μυήσει στο μυστικό φώς της βυζαντινής τέχνης της εικόνας --και ειδικά εκείνης που αναφέρεται στο μέγα μυστήριο της Γέννησης του Θεανθρώπου.
Κρατάμε με ευγνωμοσύνη και ιδιαίτερη ευχαρίστησι την ευχή της στο τέλος και την ανταποδίδουμε στην ίδια, αλλά και σε όλους τους συνεργάτες, φίλους και επισκέπτες του Νέου Παλαμήδη:

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!! 

... ... ...

Εικόνα 1:Η κατά σάρκα Γέννησις του Κυρίου

Η απεικόνιση της Γέννησης του Χριστού στη Βυζαντινή Αγιογραφία

Δωροθέα Γιαννούκου – Αντωνίου

Φιλόλογος- Αγιογράφος

Η  Γέννηση του Θεανθρώπου γιορτάζεται κάθε χρόνο όχι μόνο για να  θυμόμαστε και να δοξολογούμε το Θεό, αλλά και για να μπορέσουμε κατά το σύντομο διάστημα της ζωής μας να αισθανθούμε πνευματικά το μεγάλο αυτό γεγονός, το ότι δηλαδή ο Χριστός προσέλαβε την ανθρώπινη φύση, έγινε Άνθρωπος για να οδηγήσει στη θέωση και τον ίδιο τον άνθρωπο. Είναι δύσκολο, μέχρις αδύνατον, να κατανοηθούν λογικά τα γεγονότα της θείας ενανθρώπησης, γι’ αυτό είναι απαραίτητο να βιωθούν πνευματικά, στην καρδιά μας.

Στα Ευαγγέλια, στα τροπάρια της Εκκλησίας, και στις ομιλίες των αγίων Πατέρων παρουσιάζονται διάφορες πτυχές αυτού τού μεγάλου μυστηρίου και στην συνέχεια καλείται ο άνθρωπος να το επιβεβαιώσει στα όρια της προσωπικής του ζωής.

Από την προσωπική επιβεβαίωση του μεγάλου αυτού μυστηρίου δε θα μπορούσε νε λείψει η Βυζαντινή Αγιογραφία. Έτσι, μετά την επαγγελία της ενανθρώπισης του Θεού έρχεται η πραγμάτωσή της με την «κατά σάρκα Γέννησιν του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού». (βλ. εικόνα 1).

Η εικόνα της Γέννησης του Κυρίου είναι σύμφωνη με τις μαρτυρίες της Αγίας Γραφής, με την παράδοση της Εκκλησίας και την πλούσια λειτουργική υμνολογία. Το κοντάκιο της εορτής λέγει: «Η Παρθένος σήμερον τον υπερούσιον τίκτει, και η γη το σπήλαιον τω απροσίτω προσάγει. Άγγελοι μετά ποιμένων δοξολογούσι. Μάγοι δε μετά αστέρος οδοιπορούσι  δι ημάς γαρ εγγεννήθη παιδίον νέον ο προ αιώνων Θεός». Όλα αυτά πρέπει να αποτυπωθούν στην εικόνα. Ο ορθόδοξος αγιογράφος πρέπει αφ' ενός να δείξει τη θεανθρώπινη φύση του Κυρίου και αφ' ετέρου να υποδηλώσει τον πανηγυρισμό ουρανού και γης. Στην εικόνα διαδραματίζονται διαφορετικά χρονικά γεγονότα. Η Γέννηση είναι μυστήριο εξωχρονικό, αλλά και ιστορικό. Παραστάσεις με θέμα τη Γέννηση συναντώνται από την παλαιοχριστιανική εποχή, αλλά η εικόνα με ολοκληρωμένο τον εικονογραφικού τύπο εμφανίζεται μετά την εικονομαχία με μικρές παραλλαγές. Πιο συγκεκριμένα στο κέντρο ζωγραφίζεται το βουνό και η φάτνη μέσα σε σκοτεινό σπήλαιο. Το σπήλαιο εικονίζεται σκοτεινό, γιατί με το μαύρο χρώμα συμβολίζεται ο κόσμος που ήταν σκοτισμένος από την αμαρτία. Μέσα σε φάτνη σπαργανωμένο σαν βρέφος ζωγραφίζεται ο Χριστός με τις ακτίνες του άστρου να πέφτουν πάνω του. Αυτή η απεικόνιση του Χριστού εκτός του ότι είναι σύμφωνη με τα όσα γνωρίζουμε από την Αγία Γραφή, προδηλώνει ταυτόχρονα το θάνατο και την Ταφή Του, τον τάφο και τα σάβανα.

Πάνω ή δίπλα από τον Χριστό ζωγραφίζονται ένα βόδι και ένα γαϊδουράκι. Η προφητεία του Ησαΐα αναφέρει: «έγνω βούς τον κτησάμενον και όνος την φάτνην του Κυρίου αυτού  Ισραήλ δε με ουκ έγνω και ο λαός μου ου συνήκεν» (Ησ. 1,3) και σε μετάφραση «το βόδι γνωρίζει τον κτήτορά του και ο όνος τη φάτνη του κυρίου του  οι Ισραηλίτες όμως δεν γνωρίζουν εμένα το Θεό και ο λαός μου δεν με καταλαβαίνει». Μήπως λοιπόν πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και να αποφύγουμε το αμάρτημα των Εβραίων; Με ποιο τρόπο; Με την αγάπη μας, αφού για μας γεννήθηκε ο Κύριος και Θεός και Σωτήρας μας.

Εικόνα 2: Άγγελοι Κυρίου δοξολογούν

Εικόνα 3: Άγγελος Κυρίου αναγγέλλει στους ποιμένες τη Γέννηση

Εικόνα 4: Ο Αστέρας

Εικόνα 5: Οι τρεις Μάγοι με τα δώρα

Στο επάνω μέρος της παράστασης άγγελοι δοξολογούν (βλ. εικόνα 2), ενώ ένας άλλος άγγελος αναγγέλλει στους ποιμένες τη Γέννηση του Θεού. (βλ. εικόνα 3) Επάνω από το σπήλαιο εικονίζεται ο ουρανός απ' όπου κατέρχονται ακτίνες θεϊκού φωτός από τις οποίες κρέμεται πάνω από το κεφάλι του Χριστού ο Αστέρας. (βλ. εικόνα 4) Δεξιά από το σπήλαιο εικονίζονται οι τρεις Μάγοι έφιπποι ή και πεζοί. (βλ. εικόνα 5) Κοιτούν προς τον αστέρι που τους καθοδηγεί και κρατούν τα δώρα που θα προσφέρουν στο γεννηθέντα Χριστό. Δεν εικονίζονται να προσκυνούν το Χριστό στο σπήλαιο, γιατί σύμφωνα με το Ευαγγέλιο «ελθόντες εις την οικίαν είδον το παιδίον μετά Μαρίας της μητρός αυτού» (Ματθ. β΄, 11). Όπως καταλαβαίνουμε λοιπόν προσκύνησαν αρκετό καιρό μετά τη Γέννηση. Εξάλλου η εντολή του Ηρώδη ήταν να θανατωθούν όλα τα νήπια από δύο ετών και κάτω. Οι μάγοι αντιπροσωπεύουν, κατά το τροπάριο της εορτής, τους ειδωλολάτρες που θα αποτελέσουν την Εκκλησία την προερχομένη από τους Εθνικούς, ενώ οι ποιμένες αντιπροσωπεύουν το ιουδαϊκό τμήμα.

Στο κάτω μέρος της εικόνας ζωγραφίζεται ο δίκαιος Ιωσήφ συλλογισμένος και εμπρός του ένας γέροντας τσοπάνης ντυμένος με προβιά που ακουμπά σε ένα ποιμενικό ραβδί και είναι σκυμμένος προς το μέρος του Ιωσήφ (βλ. εικόνα 6). Μερικοί στο πρόσωπο του γερο - βοσκού βλέπουν το σατανά που σπέρνει την αμφιβολία στην ψυχή του Ιωσήφ. Η όλη στάση του Ιωσήφ στην εικόνα φανερώνει όχι μόνο το προσωπικό του δράμα, αλλά και το δράμα του ανθρωπίνου γένους και τη δυσκολία να παραδεχτεί εκείνο που είναι «υπέρ λόγον και νουν», δηλαδή την ενανθρώπιση του Θεού, όπως σημειώνει ο Ουσπένσκι. Την ίδια σκηνή περιγράφει το δοξαστικό των Μεγάλων Ωρών της παραμονής των Χριστουγέννων: «Τάδε λέγει Ιωσήφ προς την Παρθένον  Μαρία, τι το δράμα τούτο, ο εν σοι τεθέαμαι; απορώ και εξίσταμαι και τον νουν καταπλήττομαι λάθρα τοίνυν απ' εμού γενού εν τάχει…».

Στην κάτω γωνία της εικόνας, στην άλλη άκρη από τον Ιωσήφ ζωγραφίζονται δύο γυναίκες που ετοιμάζουν το λουτρό του Θείου Βρέφους (βλ. εικόνα 7). Η μια που είναι ηλικιωμένη, κάθεται κρατώντας το Χριστό στην αγκαλιά της και με το χέρι της δοκιμάζει το νερό που η άλλη, η νεώτερη, χύνει μέσα στην κολυμπήθρα. Αυτή η σκηνή, που επιγράφεται «το Λουτρό», είναι ιστορημένη από τα απόκρυφα Ευαγγέλια του Ιακώβου και του Ματθαίου, όπου μιλούν για δύο γυναίκες, τη μαία και τη Σαλώμη, που έφερε ο Ιωσήφ για να βοηθήσουν τη Θεοτόκο.

Στο μεγάλο Εσπερινό των Χριστουγέννων ακούγεται το ερώτημα: τι θα προσφέρουμε στο Χριστό που εμφανίστηκε για χάρη μας ως άνθρωπος στη γη; Η απάντηση: «Έκαστον γαρ των υπό σου γενομένης κτισμάτων την ευχαριστίαν σοι προσάγει οι Άγγελοι τον ύμνον, οι ουρανοί τον αστέρα. οι Μάγοι τα δώρα, οι ποιμένες το θαύμα, η γη το σπήλαιον, η έρημος την φάτνην, ημείς δε μητέρα Παρθένον. Ο προ αιώνων Θεός, ελέησον ημάς». Με το να προσφέρουμε σα δώρο στο Χριστό την Παναγία δεχόμαστε να σωθούμε από το γεννηθέντα Χριστό.

Εικόνα 8: Μήτηρ Θεού

Εικόνα 9: Μήτηρ Θεού

Η μητέρα του Χριστού κατέχει στην εικόνα την κεντρική θέση. Άλλοτε παρουσιάζεται μισοκαθισμένη, άλλοτε μισοξαπλωμένη (βλ. εικόνες 8,9). Η στάση της Παναγίας έχει άμεση σχέση με δογματικά θέματα. Όταν είναι γονατιστή με τα χέρια σταυρωμένα να προσκυνά το θείο Βρέφος εντείνεται το δοξαστικό νόημα της εικόνας, γιατί στην προσκύνηση του Χριστού συμμετέχει και η Θεοτόκος. Όταν είναι ξαπλωμένη, άλλοτε η στάση της είναι ανάλαφρη για να δειχθεί η απουσία πόνων και επομένως η θεία καταγωγή του Παιδίου (έτσι καταπολεμείται η πλάνη των Νεστοριανών) και άλλοτε με τη στάση της εκφράζει μεγάλη κόπωση και ατονία.

 Εικόνα10: Οι ποιμένες δέχονται με χαρά το μήνυμα

Η εικόνα συμπληρώνεται με τους ποιμένες που δέχονται με χαρά το μήνυμα του ερχομού του Μεσσία (βλ. εικόνα 10). Αντιπροσωπεύουν την αγαθή μερίδα των Ισραηλιτών. Ευωδιαστά χόρτα, μυρσίνες, θυμάρια και άλλα στολίζουν το τοπίο, ενώ γύρω βόσκουν πρόβατα και κατσίκια. Όλα αυτά όμως είναι τελείως εναρμονισμένα με το νόημα της εικόνας. Υπερβολές που υπάρχουν στις δυτικές εικόνες, όπως πληθώρα προσώπων και ζώων που δίνουν την εντύπωση θεατρικής παράστασης, απουσιάζουν από την ορθόδοξη εικόνα. 

Αυτή είναι η Ορθόδοξη εικόνα της Γέννησης. Ο πιστός καλείται να συμμετάσχει. Με χρώματα και σχήματα η εικόνα κατάφερε να φανερώσει την ενανθρώπιση του Σωτήρα με θεολογική διάσταση μη στερώντας μας τη χαρά της τέχνης, και ανοίγοντας μας πύλη εισόδου στο μυστήριο. Μας δίνει την ευκαιρία να σταθούμε προσωπικά στο βαθύ νόημα της εορτής και να νοηματοδοτήσουμε την ζωή μας. Αν δεν το κάνουμε αυτό και σταθούμε μόνον στον εξωτερικό εορτασμό και ταυτίσουμε την συμμετοχή μας στην εορτή με τα λαμπερά λαμπιόνια, τις εκδρομές, την απόλαυση των φαγητών, τα δώρα, την αγορά νέων πραγμάτων, τότε θα αφήσουμε την ύπαρξή μας πεινασμένη και ανικανοποίητη και μια τέτοια ανικανοποίητη ύπαρξη θα είναι επιθετική και βίαιη, θα αισθάνεται τον πλησίον ως απειλή της, ως κόλαση, όπως έλεγε ο Σάρτρ: «οι άλλοι είναι η κόλασή μου». Μια τέτοια κατάσταση είναι γνωστή στην ψυχολογία ως «κατάθλιψη των εορτών».

Καλά Χριστούγεννα!

ΑΕΚ ΑΒΑΞ ΚΑΙ ΠΕΣΣΟΙ: 2ο Τουρνουά Μπλίτς «Δρ Γκρέκο»: Δελτίο Τύπου. 2nd Blitz Tournament “Dr Greco”: press release. Comunicato Stampa x la conclusione del 2ndoTorneo Lampo in onore di Lorenzo Mavilis

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 

Με ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία από το πρώτο και νέο ρεκόρ συμμετοχών, διοργανώθηκε το δεύτερο τουρνουά μπλιτς στη Χαλκίδα από το σκακιστικό τμήμα του Αθλητικoύ Εκπολιτιστικού Κέντρου «ΑΒΑΞ ΚΑΙ ΠΕΣΣΟΙ».

Στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο του The Bookbar Café πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 15/12 το 2ο ΤΟΥΡΝΟΥΑ BLITZ «Dr GRECO», το οποίο όπως και το προηγούμενο, ήταν αφιερωμένο στον μεγάλο Έλληνα ποιητή, σκακιστή και πατριώτη Λορέντζο Μαβίλη.

Οι συμμετέχοντες, που έφτασαν τους 45, ήσαν διαφόρων κατηγοριών και ηλικιών (από 6 έως 60+ ετών!) από 6 σωματεία (Α.Ε.Κ. ΑΒΑΞ ΚΑΙ ΠΕΣΣΟΙ, ΕΥΒΟΪΚΗ Ε.Σ., Σ.Ο. ΘΗΒΑΣ, ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ Γ.Σ., ΕΑΟΑ Ο ΦΥΣΙΟΛΑΤΡΗΣ ΝΙΚΑΙΑΣ και ΣΚΑΚΙΣΤΙΚΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΧΑΛΚΙΔΟΣ «Παλαμήδης ο Ευβοεύς») και με τον δείκτη δυναμικότητός τους διαμόρφωσαν έναν Μέσο Όρο Elo > 1333. 

Ανάμεσά τους 2 τιτλούχοι FIDE, ο πρώην πρωταθλητής Ελλάδος Νίκος Σκαλκώτας και o κατά τεκμήριο ισχυρότερος εν ενεργεία σκακιστής της Εύβοιας, πρωταθλητής (στο Ανοιχτό Πρωτάθλημα) Ελλάδος για το 2010, Κώστας Νικολαΐδης, ο ισχυρότατος παίκτης του Φυσιολάτρη Νικαίας Γκούμας Γιώργος (με elo 2392), οι 3 πρώτοι σε δυναμικότητα σκακιστές της Θήβας καθώς και αρκετοί παίκτες των ευβοϊκών σωματείων με ελληνικό αλλά και διεθνές ΕΛΟ. Ιδιαιτέρως αξιοσημείωτο πρέπει να θεωρήσουμε το γεγονός της συμμετοχής είκοσι και πλέον μικρών σκακιστών της Χαλκίδας από κοινού με δέκα περίπου παίκτες ηλικίας βετεράνων από τους οποίους μάλιστα κάποιοι, καθαροί ερασιτέχνες, ήρθαν για πρώτη φορά σε επαφή με το αγωνιστικό σκάκι! Απόδειξη του ενδιαφέροντος και της αγάπης για το ευγενές άθλημα στην πόλη μας.

Επικεφαλής διαιτητής της διοργάνωσης ήταν ο διεθνής διαιτητής Δημήτρης Κεφάλας, ο οποίος γι άλλη μια φορά βοήθησε σε διοργάνωση του Συλλόγου μας αφιλοκερδώς, συνεπικουρούμενος από την νεαρή βοηθό του, Κοπτερού Έφη. Αφιλοκερδώς προσέφερε τις υπηρεσίες του και ο διαιτητής Β΄ Κατηγορίας Βαγγέλης Καλαϊτζής

Νέο πρωτοποριακό στοιχείο της διοργάνωσης, το γεγονός ότι η εκδήλωση μεταδιδόταν ζωντανά όχι μόνο σε δύο οθόνες εντός του αγωνιστικού χώρου, αλλά υπήρχε μετάδοση εικόνας σε “Live Streaming” και κι έτσι είχαν την ευκαιρία να παρακολουθούν απ’ ευθείας στιγμιότυπα και παρτίδες οι τυχόν ενημερωμένοι επισκέπτες του παγκόσμιου ιστού μέσω του αντίστοιχου ιντερνετικού καναλιού του συλλόγου μας. Η κάλυψη και τεχνική επιμέλεια έγινε αριστοτεχνικά από το μέλος του Συλλόγου Γιώργο Τσάλλα.

Στο τέλος της εκδήλωσης απονεμήθηκαν τα βραβεία (χρηματικά έπαθλα ή αναμνηστικά μετάλλια) στους τρεις πρώτους νικητές, αλλά και στους νικητές των άλλων 10 κατηγοριών. Τις απονομές των χρηματικών επάθλων πραγματοποίησαν  ο  Πρόεδρος του Συλλόγου και Διευθυντής Αγώνων Αλέξανδρος Σοϊλεμέζης, το μέλος της Ε.Ε.Σ Βαγγέλης Καλαϊτζής, ο Πρόεδρος του Σ.Ο. Θήβας –η τετραμελής συμμετοχή του εν λόγω σωματείου πέρα από την ηθική στήριξη που μας προσέφερε, εντυπωσίασε πραγματικά με την αγωνιστική της παρουσία—Γιώργος Συκαράς, επίσης το μέλος του Συλλόγου μας Γιώργος Τσάλλας και η Γ.Γ του συλλόγου Ζ. Κωνσταντινίδου .

Την διοργάνωση στήριξαν κατά σειράν οι: Ι-ΚΤΕΟ ΘΑΛΑΣΣΗΣ (προσωπικά ο κ. Μιχάλης Θαλάσσης),  MICROCHIP (ο φίλος Τάσος Κολτσιδόπουλος), FILEVIA (o Γ.  Μητροπέτρος) και το ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΔΙΑΜΕΤΡΟΣ.

Οι νικητές ανά κατηγορία:

ΓΕΝΙΚΗΣ (Χρηματικά Έπαθλα)

1^ος   ΓΚΟΥΜΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ  (ΕΑΟΑ Ο ΦΥΣΙΟΛΑΤΡΗΣ ΝΙΚΑΙΑΣ)

2^ος   ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ (ΕΥΒΟΪΚΗ Ε.Σ.)

3^ος   ΠΑΥΛΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ (Σ.Ο. ΘΗΒΑΣ)

1^η ΓΥΝΑΙΚΑ: ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗ ΑΝΤΩΝΙΑ ( ΦΥΣΙΟΛΑΤΡΗΣ ΝΙΚΑΙΑΣ)

1^ος ΒΕΤΕΡΑΝΟΣ:  ΣΚΑΛΚΩΤΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ (ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ Γ.Σ.)

1^ος ΑΒΑΞ ΚΑΙ ΠΕΣΣΟΙ : ΜΕΤΑΞΑΣ ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ (Α.Ε.Κ. ΑΒΑΞ ΚΑΙ ΠΕΣΣΟΙ)

ΜΗ ΧΡΗΜΑΤΙΚΕΣ ΒΡΑΒΕΥΣΕΙΣ (Μετάλλια):

Κ-16: ΖΗΣΙΜΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Κ-14: ΣΟΪΛΕΜΕΖΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

Κ-12: ΛΟΥΚΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Κ-10: ΤΣΟΤΡΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Κ- 8:  ΤΟΥΡΑΤΖΙΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ-ΠΑΥΛΟΣ

Καλύτεροι Διοργανωτή Συλλόγου :

1^ος   ΚΑΛΕΡΓΙΟΣ  ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ

2^ος   ΠΡΟΒΕΛΕΓΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

3^ος   DIMITROV NAIDEN

Αναλυτικές πληροφορίες στην ιστοσελίδα

http://chess-results.com/tnr118129.aspx?lan=19&art=1&wi=821

Φωτογραφίες κλπ στο ιστολόγιο Νέος Παλαμήδης:

http://neospalamedes.blogspot.gr/

«Κάϊν και Άβελ», Ένα χριστουγεννιάτικο κείμενο του Αιθεροβάμονα με πνεύμα αδελφικότητας, με ελπίδα και με ευχές! “Caino e Abele”; un testo in spirito natalizio (da Eterovamon, nostro collaboratore).

                             Κάϊν και Άβελ

 1

    Πολύ σύντομα έρχονται τα Χριστούγεννα, αυτή η κατεξοχήν γιορτή της ΑΓΑΠΗΣ και της ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΣΗΣ, που είναι ουσιαστικά πανανθρώπινη, γιατί απλά είμαστε όλοι παιδιά του ίδιου Θεού, άσχετα από το γεγονός με ποιο όνομα τον αποκαλούμε ( Βούδα. Αλλάχ, Δαλάϊ Λάμα κ.λ.π.).  Όσο για τους αθεϊστές, υλιστές, πραγματιστές, εμπειριστές και όπως αλλιώς θέλουν να αυτοαποκαλούνται, η ταπεινή μου γνώμη είναι πως αν πιστεύουν μόνο σ’ αυτά που βλέπουν, τότε είναι τυφλοί, ΘΕΟΣΤΡΑΒΟΙ. Ο λόγος που τους θεωρώ τυφλούς είναι ότι υπάρχουν πολύ πιο σπουδαία και ανώτερα πράγματα (που δεν είναι πράγματα, σύμφωνα με το τηλεοπτικό μήνυμα) που δεν τα βλέπουμε με τα μάτια μας, αλλά με τα μάτια της ψυχής μας. Ο Κωστής Παλαμάς λέει χαρακτηριστικά: «- Πάντα ανοιχτά, πάντα άγρυπνα τα μάτια της ψυχής μας».

   Στον καιρό μας η ΑΓΑΠΗ γενικά έχει γίνει είδος υπό εξαφάνιση. Οι περισσότεροι από εμάς την ταυτίζουν με το ατομικό συμφέρον: Θεωρούν φίλους και αδελφούς αυτούς που συνδέονται άμεσα με την προώθηση και εξυπηρέτηση των προσωπικών φιλοδοξιών τους. Και εδώ ακριβώς παρατηρείται ο εξής ΤΡΑΓΕΛΑΦΟΣ, η ΦΑΡΣΟΚΩΜΩΔΙΑ: Φορούν το πιο μελιστάλακτο ύφος τους, το υποκριτικό τους χαμόγελο και χρησιμοποιούν  επιδεικτικά τις λέξεις: ΔΙΚΕ ΜΟΥ, ΑΔΕΛΦΕ ΜΟΥ, ΦΙΛΕ ΜΟΥ, ΚΟΛΛΗΤΕ ΜΟΥ, ΨΥΧΗ ΜΟΥ, ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ, ΧΑΡΑ ΜΟΥ και πολλά άλλα για να εμπλουτίσουν τη ΣΑΛΑΤΑ της ψευτιάς και της υποκρισίας που σερβίρουν. Στον τομέα αυτό έχουν ιδιαίτερο ταλέντο.

  Όμως, το χειρότερο δεν είναι αυτό. Το χείριστο είναι το μίσος , η αντιζηλία, η εμπάθεια και στην καλύτερη περίπτωση η αδιαφορία ανάμεσα σε πραγματικά αδέλφια. Όλοι μας γνωρίζουμε την ατάκα:  «ΠΟΙΟΣ ΜΟΥ ΕΒΓΑΛΕ ΤΟ ΜΑΤΙ ΜΟΥ; Ο ΕΧΘΡΟΣ ΜΟΥ; ΟΧΙ!  Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΜΟΥ!!!».   Τα βιολογικά αδέλφια, στη μεγάλη πλειοψηφία τους, από τα παιδικά τους χρόνια λειτουργούν ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ, αλλά με άφθονη δόση παιδικής αφέλειας. Μελλοντικά ,όμως, στις μεγάλες ηλικίες κατά κανόνα γίνονται επικίνδυνοι ο ένας για τον άλλο. ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΩΡΙΜΟΙ ΚΑΙ ΓΝΗΣΙΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΚΑΪΝ, Υιοθετούν το σύνθημα: ΦΑΤΟΥΣ ΠΡΙΝ ΣΕ ΦΑΝΕ, ΧΤΥ-ΠΑ ΤΟΥΣ ΠΡΙΝ ΣΕ ΧΤΥΠΗΣΟΥΝ.

2

    Ο Χριστός είχε πει:  - Όποιος σε ραπίσει στο ένα μάγουλο, γύρισέ του και το άλλο… Οι σύγχρονοι ΚΑΪΝ λένε: - Όποιος με χτυπήσει στο ένα μάγουλο, δεν θα προλάβει να με χτυπήσει στο άλλο… Θεωρούν πολύ καλύτερο το να χτυπήσουν αυτοί πρώτοι τον συνάνθρωπό τους, τον αδελφό τους. Στον σημερινό κόσμο μας αλλοίμονο στους ΑΒΕΛ. Είναι από χέρι χαμένοι.

  Δυστυχώς, βλέπουμε αδέλφια να αλληλοκατηγορούνται, να καταφεύγουν σε δικηγόρους και δικαστήρια για κληρονομικές διαφορές, ακόμα και ένα μέτρο γης. Βλέπουμε να φτάνουν κάποιες φορές μέχρι το φόνο. Η ελληνική ράτσα έχει γνωρίσει  τον αδελφοκτόνο  εμφύλιο πόλεμο μετά την γερμανική κατοχή. Έλληνες σκότωναν Έλληνες, αδελφός τον αδελφό μέσα σε μια χωρίς προηγούμενο παράνοια, σε ένα ακραίο φανατισμό, σε μια απόλυτη ηθική ισοπέδωση. Όμως, η κατάρα του ΚΑΪΝ συνεχίζεται, γιατί η κοινωνία μας δεν βρίσκεται απλά σε ηθικό κατήφορο, ΑΛΛΑ ΣΕ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΤΩΣΗ! Οι απόγονοί του, εκτός από λίγους ΑΒΕΛ, σαρώνουν την κοινωνική ζωή με κάθε μορφή εγκληματικότητας και βίας, απάτης, παλιανθρωπιάς. Έχουν σπείρει μέσα στην ψυχή μας το φόβο, την καχυποψία, το μίσος, την εμπάθεια, την εγωπάθεια. Την απανθρωπιά, τη ζήλια.

   Υπάρχει μια παράδοση που λέει πως μετά το φόνο του Άβελ , ο Κάϊν έφυγε και έκανε δική του οικογένεια και ΠΟΛΛΟΥΣ ΑΠΟΓΟΝΟΥΣ. Ούτε ψύλλος στον κόρφο μας! Τι μπορούμε να κάνουμε; Να υιοθετήσουμε την ατάκα που λέει: Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΑΜΥΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΘΕΣΗ; Προσωπικά υποστηρίζω πως ΟΧΙ. Πιστεύω πως η καλύτερη άμυνα… είναι η ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ. Τουτέστιν, δεν μισώ κανένα ούτε τον αδελφό μου και δεν επιτίθεμαι. Όμως, αν κάποιος επιχειρήσει να μου επιτεθεί, θα αυτοπροστατευθώ. Γιατί πολύ απλά οφείλω να προφυλάξω τον εαυτό μου. Δεν θέλω να κάνω κακό, αλλά να εμποδίσω τον κακό αδελφό μου να μου κάνει εκείνος! Να τον αφοπλίσω να τον εξουδετερώσω, ώστε να γίνει ΑΚΙΝΔΥΝΟΣ.

  Θα κλείσω με μια ατάκα, που λέγεται μεταξύ σοβαρού και αστείου: - Ο Θεός συγχωρεί, αλλά εγώ όχι, γιατί απλά εγώ είμαι άνθρωπος και όχι θεός! Ελπίζω να μην πάρετε  στα σοβαρά αυτό το λογοπαίγνιο.

3  

    Η συγγνώμη δεν είναι αδυναμία, αλλά δύναμη. Δεν είναι υποχώρηση, αλλά προσέγγιση, Απλώνουμε το χέρι για να συναντήσουμε το χέρι του άλλου, Ανοίγουμε την πόρτα της ψυχής μας για να επικοινωνήσουμε με την ψυχή του αδελφού μας, του συνανθρώπου μας. Ας ξυπνήσουμε επιτέλους από τον λήθαργο της απάθειας και της αδιαφορίας. Ας απεγκλωβιστούμε από τα άπειρα αδιέξοδα της καθημερινής μιζέριας, ωχαδελφισμού, εγωκεντρισμού κ.λ.π. Ας κάνουμε εμείς το πρώτο βήμα για να συμφιλιωθούμε με τους άλλους. Μη φοβάστε, δεν θα χάσετε την αξιοπρέπειά σας. Δεν θα φανείτε αδύναμοι ή κορόϊδα. Αν, βέβαια, μερικοί σχηματίσουν αυτή την εντύπωση για σας, δικό τους το πρόβλημα και δική τους αποκλειστικά και η ΒΛΑΚΕΙΑ! Τι να κάνουμε; Βλέπετε, ΚΡΑΝΙΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΑ, ΕΓΚΕΦΑΛΟΙ ΟΜΩΣ … ΛΙΓΟΙ (Νουνού όμως ένα)…

   Συνάνθρωποι, ΑΔΕΛΦΙΑ, 
Καλά Χριστούγεννα και ο καινούργιος χρόνος να είναι λιγότερο οδυνηρός! 

Υπομονή. Τα πρώτα εκατό χρόνια είναι δύσκολα. Που θα πάει; Θα περάσουν! Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία. Πάνω από όλα ΥΓΕΙΑ (ΟΣΟ ΜΑΣ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ Ο …ΑΔΩΝΙΣ) και ΑΓΑΠΗ!!! Να είσαστε καλά…

  

 Δράττομαι της ευκαιρίας τώρα που τελειώνει ακόμα ένας χρόνος συνεργασίας με τον καλό φίλο και εξαίρετο συνεργάτη ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΣΟΪΛΕΜΕΖΗ, να τον ευχαριστήσω δημόσια που με υπομένει και με φιλοξενεί στον ΝΕΟ ΠΑΛΑΜΗΔΗ. Του εύχομαι ολόψυχα ακόμη καλύτερη συνέχεια…

                            

 Ο αδελφός σας 

            

 ΑΙΘΕΡΟΒΑΜΩΝ (ΑΕΡΟΒΑΤΗΣ)

Η ΠΑΛΙΑ ΕΔΕΜ (Κ. Χατζής)

Η παλιά Εδέμ, που λένε οι γραφές
είναι λίγες ώρες με το αεροπλάνο
Ά, έτσι και το αποφασίσω φτάνω,
μα τι να κάνω, μα τι να κάνω;

Θα είμαι πάλι στον Παράδεισο
αλλά θ' αφρίζει το θεριό
και θα λυσσά μες στην καρδιά μου.
Τα πολυβόλα θα σκοτώνουν τα πουλιά
τα ραδιόφωνα θα στέλνουν μακριά
τα εγκλήματά μου.

Και θα φανεί ένας άγγελος χλωμός
και θα μου πει: δεν ήρθε ακόμα ο καιρός σου
κι ο λυτρωμός σου
Και θ' ακουστεί πίσω απ' την πόρτα ο Θεός
και θα ρωτάει: Κάιν πού ‘ναι ο αδερφός σου;

Η παλιά Εδέμ, που λένε οι γραφές,
είναι στην Ασία, στον Ευφράτη επάνω
--έτσι και τ' αποφασίσω φθάνω,
αλλά τι να κάνω, μα τι να κάνω;

Θα είμαι πάλι στον Παράδεισο
τ΄ αεροπλάνο μου από ψηλά
θα καίει τον κόσμο κάτω.
Απ' τους καπνούς θα σκοτεινιάσουν οι ουρανοί
και οι τηλέγραφοι θα στέλνουν συνεχώς
σήμα θανάτου.

Και θα φανεί ένας άγγελος με μια πληγή
και θα μου πει, γιατί με χτύπησες γιατί;
δεν είμαι εχθρός σου
και θ' ακουστεί πίσω απ' την πόρτα ο Θεός
και θα ρωτάει, Ιούδα πού ‘ναι ο Κύριός σου;

 

Στίχοι ΣΩΤΙΑ ΤΣΩΤΟΥ