«Κοινωνικό Παντοπωλείο: Η Ελπίδα», πολιτικό χρονογράφημα του Αιθεροβάμονα. "Supermercato sociale; La speranza" testo di cronaca.

Πριν μια εβδομάδα ακριβώς ανακοινώθηκε η ημερομηνία των εκλογών. Ο φίλος και συνεργάτης Αιθεροβάμων μας έχει στείλη ένα πολιτικού περιεχομένου χρονογράφημα που περίμενε υπομονετικά την δημοσίευσί του. Γίνεται τώρα με την μουσική συνοδεία του Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Το τραγούδι του "Έν Δυό Κάτω".

...................................

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΠΑΝΤΟΠΩΛΕΙΟ: Η ΕΛΠΙΔΑ

1.
Αγαπητοί φίλοι
* Οι ΑΞΙΟΤΙΜΟΙ πολιτικοί μας δεν μας αφήνουν ούτε στιγμή ήσυχους, ειδικά από δω και μπρος, που μπήκαμε και επίσημα στην προεκλογική περίοδο. Μέχρι πρότινος είχα την ΑΦΕΛΕΣΤΑΤΗ απορία: - Τι θα πουν στον προδομένο αυτό λαό; Τι θα τάξουν; Και όμως ως ευφυέστατοι και παμπόνηροι που είναι, προσάρμοσαν τα διαφημιζόμενα προϊόντα τους στις τωρινές ανάγκες του λαού, τις οποίες, φυσικά, δημιούργησαν οι ίδιοι, έτσι απλά για να έχουν να υπόσχονται. Διαφορετικά, μαύρο φίδι , που τους έφαγε.
* Πρώτος και καλύτερος ο πολύς Καράτζ Αφέρ, ο ανθρωπιστής, ο πατριώτης εθνικιστής, ο χριστιανός. Άνοιξε, λένε, κοινωνικό παντοπωλείο και μοιράζει είδη πρώτης ανάγκης στον κοσμάκη. Γεια σου ρε Γιωργάρα πρωτοπόρε, ασυναγώνιστε, μοναδικέ και ανεπανάληπτε! Πέστε μου, σας παρακαλώ, το σκέφθηκε άλλος πολιτικός αυτό; Δεν μας λες, φίλε Γιώργο αρχηγάρα, στην πραγματικότητα τι πουλάς; Ψεύτικες ελπίδες, ανεδαφικά οράματα, ανεφάρμοστα όνειρα, τρίχες κατσαρές. Όμως, όλα αυτά είναι πασπαλισμένα με άφθονη δόση λαϊκισμού, κρυμμένα πίσω από το αλεύρι, τη ζάχαρη, τα όσπρια, το λάδι κ. α. Γιατί σε έπιασε τόση πρεμούρα να τα μοιράσεις ΤΩΡΑ ΠΡΙΝ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ; Μετά τις εκλογές τι θα μας δώσεις; ΑΓΓΟΥΡΙΑ! Μήπως θα αντιγράψεις τη γνωστή διαφήμιση: ΟΜΟΡΦΑΝΤΡΕΣ ΜΟΥ, ΜΗ ΣΑΣ ΝΟΙΑΖΕΙ. ΘΑ ΣΑΣ ΒΑΛΩ ΚΑΙ ΜΠΟΛΙΚΗ ΣΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΓΛΥΣΤΡΑΝΕ! Για να είμαι ειλικρινής, μια ζωή το στυλ σου και το ύφος σου μου θύμιζαν ΜΠΑΚΑΛΗ. Αλλά ότι θα το έκανες και πράξη, δεν το περίμενα. Είσαι πολύ μεγάλος. Άνοιξες το επάγγελμα του μπακάλη! Η δουλειά δεν είναι ντροπή Ίσως, είναι η μοναδική ευκαιρία σου να εργαστείς πραγματικά. Γιατί , όπως και οι περισσότεροι συνάδελφοί σου πολιτικάντηδες, δεν έχετε ποτέ σας δεν είχατε δουλέψει. Αντίθετα η μόνη δουλειά σας είναι να δουλεύετε το λαό, άλλοτε με χοντρό δούλεμα και άλλοτε με ψιλό γαζί. Ένα δύο, εν δυό κάτω, έχουμε αρχηγό βαρβάτο! Είσαι η φανέλα μας, δίνουμε το αίμα μας. Είσαι η κουλτούρα μας, ούρα, ούρα, ούρα μας!

2
* Όμως, μεγάλε μας αρχηγέ, δεν είσαι μόνος σου. Οσονούπω, ακολουθούν και οι άλλοι αρχηγοί. Ο αγώνας δρόμου για τις εκλογές άρχισε.
* Όλοι έχουν αρχίσει και γκαζώνουν. Ο πειρασμός είναι μεγάλος: Η εξουσία ή τουλάχιστον η είσοδος στη Βουλή είναι το όνειρό τους. Λαμπερή, φανταχτερή, προκλητική τους περιμένει στη γωνία κλείνοντάς τους το μάτι και κουνώντας τους το δάχτυλο. Ας μην ξεχνάμε πως η εξουσία είναι πολύ δυνατό αφροδισιακό. Όποιος την κερδίσει, μεταμορφώνεται θεαματικά: Αισθάνεται ακατανίκητος, ακούραστος και κυριεύεται από τη μανία να ΙΠΠΕΥΕΙ το λαό. Ο καημένος ο πολίτης μη αντέχοντας άλλο φωνάζει: «- Δεν πάει άλλο. Μ’ έχεις πεθάνει κι από πάνω θέλεις κι άλλο! Γι’ αυτό έχουν εξαμολυθεί και έχουν επιστρατεύσει τους ειδικούς «ίματζ μέϊκερς» και εκλογοσύμβουλους. Που θα πάνε, πως θα μιλάνε, πότε θα χαμογελάνε, τι κοστούμι και γραβάτα θα φοράνε! Κι όλα αυτά με την ελπίδα να γοητεύσουν την εξουσία και να την κατακτήσουν.
Συνεπώς, φίλοι και φίλες, αντί να δώσουμε βάση στις φρούδες ελπίδες που μας πλασάρουν αυτοί, να κάνουμε κάτι πιο απλό, πιο αποτελεσματικό, πιο αξιοπρεπές για τον εαυτό μας: ΝΑ ΔΙΑΨΕΥΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΕΛΠΙΔΕΣ!
Ας κλείσουμε με τον Καζαντζάκη: ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΕ ΤΙΠΟΤΕ, ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΙΠΟΤΕ. ΕΙΜΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ!!!

ΑΙΘΕΡΟΒΑΜΩΝ


Εν δυο κάτω


ΕΝ ΔΥΟ ΚΑΤΩ

Εν δυο κάτω.
Ένα δύο, εν δυο κάτω,
έχουμε αρχηγό βαρβάτο,
σπρώξε μας και παρακάτω,
μέχρι που να βρούμε πάτο.

Ένα δύο, εν δυο κάτω,
στο μπαλκόνι από κάτω
η ατμόσφαιρα φουντώνει
και κανείς δε γιαουρτώνει.

Είσαι η φροντίδα μας,
κοφτερή λεπίδα μας,
είσαι η ελπίδα μας,
πήδα, πήδα, πήδα μας.

Εν δυο κάτω.
Ένα δύο, εν δυο κάτω
και το γήπεδο γεμάτο,
νάτα και τα δακρυγόνα,
πάρτε θέσεις στον αγώνα.

Ένα δύο, εν δυο κάτω,
πέναλντι πανάθεμά το,
να ο Έλλην' ξεσπαθώνει
κι ούτε μύτη, ούτε σαγώνι.

Είσαι η φανέλα μας,
δίνουμε το αίμα μας,
είσαι η ομάδα μας,
μα μα μα μα μα μα μας.

Εν δυο κάτω.
Ένα δύο, εν δυο κάτω,
στο σκυλάδικο σαν πιάτο
σπάζαμε τον εαυτό μας,
σα να ήτανε εχθρός μας.

Ένα δύο, εν δυο κάτω,
γίναν όλα άνω κάτω,
δεν πηγαίνει παρακάτω,
τώρα φτάσαμε στον πάτο.

Είσαι η άγρια ξούρα μας,
μόνιμη θολούρα μας,
είσαι η κουλτούρα μας,
ούρα, ούρα, ούρα μας.

Είσαι η φροντίδα μας,
κοφτερή λεπίδα μας,
είσαι η ελπίδα μας,
πήδα, πήδα, πήδα μας.

Εν δυο κάτω.


Στίχοι - Μουσική: Βασίλης Παπακωνσταντίνου