ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΑΡΙΑΝΖΗΝΟΣ (''ΝΑΖΙΑΝΖΗΝΟΣ'')

Ένα επίγραμμα και δύο «εις εαυτόν»

ΣΕ ΥΒΡΙΣΤΗ

Πολλά για μένα τρομερά, λές, φίλε, (ας ‘πώ)˙ και νά ‘σουν
εσύ ο ίδιος άξιος, σε κάτι να σ’ ακούσω.
Άν όμως είσ’ απ’ τους κακούς, να σε παρακαλέσω:
Συνέχισε περσότερα. Ίσως και ν’ αριστεύσω!
Καλύτερα απο τους χείριστους ανθρώπους να μισιέμαι!
( Επίγραμμα Ζ΄ )

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ

Ελλάδα μου και νιότη μου πολυαγαπημένη
και όλα όσ’ απέκτησα –ακόμα και εσύ, σώμα-
πρόθυμα πώς ριχθήκατε, στα πόδια του Χριστού μου!
Κι άν ιερέα θεοφιλή η προσευχή της μάνας
μαζί με του γεννήτορα πατέρα την παλάμη
μ’ ανάδειξαν, ποιός να φθονεί; Αλλά, Ευλογημένε,
Χριστέ μου, στους δικούς Σου, εμέ παράλαβε και δόξα
στο γιό Γρηγόριου χάρισε, Γρηγόριο, Σού λάτρη.
« Άλλο εις εαυτόν», 94



ΑΛΛΟ, ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ

Άγγελοι που αστράφτετε στον κύκλο τού απείρου
Στης Τρίφωτης Θεότητας ζώνοντας την μία λάμψη
Γρηγόριον -εμένα- ανάξιο, ιεροφάντη όμως, δεχθήτε.
« Άλλο εις εαυτόν», 99