ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ, ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ 900 ΧΡΟΝΩΝ

«Τους τρεις μεγίστους φωστήρες
της Τρισηλίου Θεότητος,
τους την οικουμένην κτίσι
δογμάτων θείων πυρσεύσαντας
τους μελιρρύτους ποταμούς της Σοφίας,
τους την κτίσιν πάσαν
θεογνωσίας νάμασι καταρδεύσαντας,
Βασίλειον τον Μέγαν και τον Θεολόγον Γρηγόριον
συν τον κλεινόν Ιωάννην τω την γλώτταν χρυσορρήμονι…»

"Όταν η κ. Διευθύντρια με κάλεσε να πώ δυό λόγια για την σημερινή γιορτή αισθάνθηκα ένα σύνηθες ΔΕΟΣ. Τί να πής και τί να θυμηθής μπροστά σ’ αυτές τις γιγάντιες μορφές; Παρηγορήθηκα με την σκέψι του Έκο: «Είμαστε νάνοι, μα μπορούμε να ανέβουμε σε πλάτες γιγάντων για να δούμε μπροστά».

Βασίλειος, Γρηγόριος και Ιωάννης ως άγιοι πατέρες στην ορθόδοξη παράδοσι εορτάζονται κατ’ ιδίαν –ως συνήθως- στην μνήμη της κοιμήσεώς τους, αλλά εδώ και 900 περίπου χρόνια καθιερώθηκε ( το 1100 επι Αλεξίου Κομνηνού και με πρότασι του Μητροπολίτου Ιωάννη Μαυρόποδα) να εορτάζονται και την 30η Ιανουαρίου από κοινού.

Τους ενώνουν πολλά πράγματα:
 Κοινή ΕΠΟΧΗ (ο φοβερός 4ος αιώνας)
 Κοινή ΚΑΤΑΓΩΓΗ (Μικρασιάτες. Πόντιοι οι δύο πρώτοι, στον Πόντο πέθανε ο τρίτος)
 Κοινός ΤΟΠΟΣ ΣΠΟΥΔΩΝ (Αθήνα!)
 Κοινά ΙΔΑΝΙΚΑ & ΑΞΙΕΣ (μην πούμε και αξιώματα, αφού ο πρώτος διετέλεσε Αρχιεπίσκοπος και οι δύο άλλοι Πατριάρχες)
 Κοινοί ΑΓΩΝΕΣ και ταυτόσημη ΑΝΤΙΛΗΨΙ ΕΥΘΥΝΗΣ και ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ . Μέσα σε πνεύμα ελευθερίας, μακριά από κάθε καθεστηκυία εξουσία, υπηρέτησαν (στα όρια της αυτοθυσίας) μόνο τον ΑΝΘΡΩΠΟ εν ονόματι του ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΥ.

Μαζί αγωνίσθηκαν:
1.Για την διάδοσι και διάσωσι της αληθούς Χριστιανικής ΠΙΣΤΗΣ και την οριστική επικράτησι της ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ απέναντι στον εφιάλτη τών ΑΙΡΕΣΕΩΝ.
2. Για την κοσμογονική συνθηκολόγησι ανάμεσα στον ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ και τον ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ. Από το ΕΡΓΟ τους προέκυψε τελικά η ΣΥΝΘΕΣΙ ΤΩΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΩΝ (στην αρχή ΕΧΘΡΙΚΩΝ) ΠΑΡΑΔΟΣΕΩΝ, Η ΕΛΛΗΝΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΚΕΨΙ. Η εναρμόνισι, δηλ., τών πνευματικών αποσταγμάτων των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων με το αποκαλυπτικό πνεύμα τής Χριστιανικής διδασκαλίας.

Συνειδητοποιημένοι χριστιανοί ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΙ αλλά και ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ.
Με απαράμιλλο ΗΘΟΣ και πνευματικό ΑΝΑΣΤΗΜΑ και με ένα απίστευτα μεγάλο (ποσοτικά και ποιοτικά) ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΟ ΕΡΓΟ (με επιπλέον ανυπολόγιστο ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ και ΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΒΑΡΟΣ ˙ τρομάζουμε σήμερα μπροστά στα πολύτομα ΣΥΓΓΡΑΜΜΑΤΑ και των τριών τους) σε συνδυασμό με ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ και σπάνιο ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΟ ΕΡΓΟ, είναι, νομίζω, αυτονόητο ότι μοιράζονται επαξίως τον τίτλο των ΜΕΓΑΛΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ και ότι παραμένουν ανυπέρβλητα ΠΡΟΤΥΠΑ διαχρονικά και οικουμενικά.

Και μια μόνο κουβέντα για την αντιεξουσιαστική τους στάσι:
Αγωνίστηκαν για ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.
Αλλά και έγραψαν.
Στο στόχαστρό τους όχι σπάνια μπαίνει ο πλούτος και η πλουτοκρατία:
«Πενία και πλούτος ύστερον επεισήλθον τω γένει των ανθρώπων ώσπερ αρρωστήματα.», «και το της φύσεως ευγενές, πλεονεξία κατέτεμε, προσλαβούσα και νόμον, της δυναστείας επίκουρον»,
διαβάζουμε στο « Περί Φιλοπτωχείας», του άγιου Γρηγορίου τού Θεολόγου.
Η κοινωνική αδικία, νοείται ως εκτροπή από τη φυσική τάξη των πραγμάτων, ως απομάκρυνσι από την θεϊκή τάξι. Ως εκτροπή δηλαδή από την ισότητα, προκύπτει ως αποτέλεσμα της άνισης κατανομής του πλούτου και ταυτίζεται με την αρχαία ύβρι για να καταδικαστή με βιβλική σφοδρότητα κι από τους τρείς τους.
(Άλλοι περιορίζονται να λένε μόνο την ομοφυλοφιλία κουσούρι.
Οι τρείς Ιεράρχες λένε πως ο καπιταλισμός είναι ΤΟ ΚΟΥΣΟΥΡΙ!)
(…)
Γι’ αυτό αξίζει και σήμερα (…) να στεκόμαστε ευλαβικά απέναντι στις σεβάσμιες μορφές τους και ΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΜΕΛΕΤΟΥΜΕ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥΣ, τουλάχιστον να εκτιμούμε ευγνωμόνως την συμβολή τους στην ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΜΑΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ και να τιμάμε την ΜΝΗΜΗ τους επικαλούμενοι την μεσολάβησί τους μέσα και από τα λόγια του υμνωδού τής Εκκλησίας μας στο απολυτίκιο της ημέρας:
«…Πάντες οι των λόγων αυτών ερασταί
Συνελθόντες ύμνοις τιμήσωμεν˙
Αυτοί γαρ τη Τριάδι υπέρ ημών αεί πρεσβεύουσιν»".

[ Από σημείωμά μου την περσινή Σχολική χρονιά ] Α. Σ..

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ

ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ!

Ένας Έλληνας λιγώτερο...

Κι ενώ κάποιοι μπορούν και χαίρονται (ακόμα και υποκρινόμενοι)

ο πληγωμένος συναισθηματισμός τών Ελλήνων, ως ενέργεια συλλογικού ψυχισμού, αντανακλάται στον ανταριασμένο χειμωνιάτικο καιρό.

Ταυτίζομαι εν πολλοίς με τα λόγια τού ιστολόγου 'politicallyincorrect':

"Ο Χριστόδουλος ήταν ένα μεγάλος Έλληνας, με όραμα και αγάπη για την πατρίδα. Γι'αυτό το λόγο εγώ τον εκτιμούσα ιδιαίτερα, χωρίς να συμφωνώ πάντα μαζί του. Είχε το θάρρος και τη λεβεντιά να μιλάει για Ελλάδα, όταν κάποιοι άλλοι φοβόντουσαν να μην "κακοχαρακτηριστούν". Θα μείνει στην ιστορία σαν ένας άξιος ιερέας που έφερε την εκκλησία κοντά στην κοινωνία και ιδιαίτερα τους νέους.Εύχομαι ο διάδοχός του να αποδειχθεί άξιος και παλικάρι σαν τον Χριστόδουλο.Καλό σου ταξίδι παπά μου, και καλή αντάμωση..."

http://politicallyincorrecttalk.blogspot.com/2008/01/blog-post_28.html

ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΑΡΙΑΝΖΗΝΟΣ (''ΝΑΖΙΑΝΖΗΝΟΣ'')

Ένα επίγραμμα και δύο «εις εαυτόν»

ΣΕ ΥΒΡΙΣΤΗ

Πολλά για μένα τρομερά, λές, φίλε, (ας ‘πώ)˙ και νά ‘σουν
εσύ ο ίδιος άξιος, σε κάτι να σ’ ακούσω.
Άν όμως είσ’ απ’ τους κακούς, να σε παρακαλέσω:
Συνέχισε περσότερα. Ίσως και ν’ αριστεύσω!
Καλύτερα απο τους χείριστους ανθρώπους να μισιέμαι!
( Επίγραμμα Ζ΄ )

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ

Ελλάδα μου και νιότη μου πολυαγαπημένη
και όλα όσ’ απέκτησα –ακόμα και εσύ, σώμα-
πρόθυμα πώς ριχθήκατε, στα πόδια του Χριστού μου!
Κι άν ιερέα θεοφιλή η προσευχή της μάνας
μαζί με του γεννήτορα πατέρα την παλάμη
μ’ ανάδειξαν, ποιός να φθονεί; Αλλά, Ευλογημένε,
Χριστέ μου, στους δικούς Σου, εμέ παράλαβε και δόξα
στο γιό Γρηγόριου χάρισε, Γρηγόριο, Σού λάτρη.
« Άλλο εις εαυτόν», 94



ΑΛΛΟ, ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ

Άγγελοι που αστράφτετε στον κύκλο τού απείρου
Στης Τρίφωτης Θεότητας ζώνοντας την μία λάμψη
Γρηγόριον -εμένα- ανάξιο, ιεροφάντη όμως, δεχθήτε.
« Άλλο εις εαυτόν», 99

ΜΝΗΜΗ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ

Σήμερα το εκκλησιαστικό μας εορτολόγιο μάς καλεί να θυμηθούμε τον μεγάλο Καππαδόκη Ιεράρχη (έναν από τους Τρείς) τον Γρηγόριο τον Θεολόγο. Ο γίγας αυτός της Ορθοδοξίας μας είναι και Μέγας Ποιητής. Χιλιάδες οι στίχοι τής ποιητικής του παραγωγής. Η ποικιλία τών μετρικών σχημάτων και τών στιχουργικών συστημάτων, καθώς και η πολυμορφία ποιητικών ειδών (από το επίγραμμα έως το έπος) καθώς και η πρωτοτυπία με την σφραγίδα τού προσωπικού ύφους, σε συνδυασμό με την βαθειά γνώσι τών υψηλών προτύπων τής αρχαίας ελληνικής γραμματείας, συνθέτουν ένα μνημειώδες λογοτεχνικό έργο που ακόμα δέν έχει πλήρως αποτιμηθεί.
Από το πολύστιχο 'Επος εις εαυτόν’ ΙΑ΄ είναι το ακόλουθο απόσπασμα:
(Άς μας συγχωρέσει ο Άγιος το θράσος να αποδώσουμε στην νεοελληνική, και δη στο μονοτονικό, στίχους του –αυθαιρετώντας και στην επιλογή).


[Αφιέρωση
στ’ αγαπημένα του πνευματικά παιδιά]

Ακέραιη φυλάξτε Την που πρόσφερα Τριάδα
σε τέκνα, εσάς, που πόθησα, σαν ζάμπλουτος πατέρας
και τα δικά μου βάσανα, μή μου τα λησμονήστε.
Α.Σ.

Μπόμπυ Φίσερ (Robert J. Fischer) Ο Πρώτος Παγκόσμιος Σκακιστής (μέρος Β΄). THE FIRST WORLD CHESSPLAYER. FISCHER: Il primo SCACCHISTA MONDIALE (2 parte

R. I. P.

Αντί νεκρολογίας

Η αναγγελία του θανάτου του Φίσερ την περασμένη Πέμπτη συνέπεσε με τα ανυπέρβλητα τεχνικά προβλήματα (που με οδηγούν σε ανανέωσι εξοπλισμού και ανασυγκρότησι δίσκου). Και σήμερα ακόμη όμως, η κεραυνοβόλα απίστευτη είδησι (που επιβεβαιώθηκε στον Τύπο της Παρασκευής) έχει αφήσει πικρό κατακάθι στον λαιμό μου.
Έπρεπε να το περιμένουμε από έναν ομηρικών διαστάσεων σκακιστικό ήρωα που ανέκαθεν θεωρούσε τον εαυτό του Παγκόσμιο Πρωταθλητή ότι θα περιόριζε τον βηματισμό της ζωής του στο τετράγωνο του 8. Θυμάστε πώς γιόρτασε την νίκη του στην θρυλική μονομαχία με τον Σπασκυ; «Επέστρεψε στο ξενοδοχείο του για να παίξη σκάκι με τον φόλο του και μερικούς άλλους μεγάλους δασκάλους», όπως δήλωσε ο Λόταρ Σμίθ (βλ. ολόκληρη την συνέντευξι στο περ. «Ο Σκακιστής», τεύχος 60, Δεκ., Αθήναι 1972, ( σελ. 2 - 7)
Ό,τι ήταν ο Στέλιος Καζαντζίδης μας για το λαϊκό μας τραγούδι , ό,τι είναι ο Μπρούς Λή για το Καράτε και τις πολεμικές τέχνες, ό,τι τα κατά καιρούς ιερά τέρατα της Ποπ-Ρόκ μουσικής που χάθηκαν πρόωρα, και μάλιστα όλα μαζί, είναι Ο ΜΠΟΜΠΥ ΦΙΣΕΡ για το Σκάκι!
Γι’ αυτό και με ξένισε στην προπροχθεσινή μου διαδικτυακή αναζήτησι η διαπίστωσι πως η απώλεια της μεγαλοφυίας δεν συνοδεύθηκε από τα αντανακλαστικά που θα περίμενα από τον Σκακιστικό χώρο. Λίγα και μάλλον όχι αντάξια τα σχετικά αφιερώματα…
Άς σχολιάσω δύο μόνο παραδείγματα:
1.Η ΕΣΟ. Ούτε μια έστω τυπική αναφορά από τον επίσημο δικτυακό τόπο τής Ομοσπονδίας μας (http://www.chessfed.gr/ ) στον θάνατο του Μεγάλου… Διαφορετικά λ.χ. η Ιταλική (http://www.federscacchi.it/) , αλλά και η Τουρκική ( http://www.tsf.org.tr/).
2. Ακόμα πιο αρνητική η εντύπωσι που αποκομίζει κανείς από την αγγλική Wikipedia ( http://en.wikipedia.org/wiki/Bobby_Fischer) όπου η τελική αναφορά για «παραφροσύνη» ‘In his later years, Fischer(…) became increasingly paranoid …’ αν δεν κρύβη ιδεολογικές προκαταλήψεις, συνιστά προσβολή στην μνήμη του.



Αρκετά ικανοποιητικό το άρθρο του Γ. Δελαστίκ στην εφ. ΤΟ ΕΘΝΟΣ την Δευτέρα, 21.01.2008 (Διεθνή, σελ. 17 ) με τίτλο «Ο χάρος έκανε μάτ στον Φίσερ» . Στα αρνητικά, η σημειολογική λεπτομέρεια πως δεν συμπεριλαμβάνει φωτογραφία «του ναυαγού της σκακιστικής μεγαλοφυίας». Ο αρχισυντάκτης (;) της εφημερίδας φαίνεται πως σ’ αυτήν την σελίδα θεώρησε σημαντικότερο να φιλοξενήση μια άσχετη φωτογραφία με κάτι Αφγανούς που μεταφέρουν χαμόκλαδα στο χιόνι…

( Διπλανή φωτογραφία: Το αγαπημένο αντίτυπο του μνημειώδους έργου του, στην έκδοσι 1973, απο την προσωπική βιβλιοθήκη μου)

Εμείς, αντί άλλης κατάθεσης συναισθηματισμού ή απότισης τιμής, αναδημοσιεύουμε το εξαιρετικό σχόλιο που έστειλε ο «καλοπροαίρετος» (http://www.blogger.com/profile/08125097014820268801) ιστοσχολιαστής σε σχετική με τον θάνατο του Φίσερ ανάρτησι στο εντυπωσιακό (και καλύτερο μάλλον) σκακιστικό ιστολόγιο (http://skakistiko.blogspot.com/2008/01/1943-2008.html) και που το επιγράφει Περί μνημάτων Παγκοσμίων Πρωταθλητών, και πώς θα περάσω το βράδυ μου απόψε …
«…
Απόψε θα παραβώ, για πρώτη και τελευταία φορά, μια εδώ και χρόνια αυτοδέσμευσή μου ότι δεν ξαναπιάνω σκακιέρα, τουλάχιστον σπίτιּ θα ξεθάψω από τη ναφθαλίνη την τελευταία που έχει απομείνει (οι άλλες χαρίστηκαν)ּ θα καταβάλω αρκετό κόπο να την κάνω να σταθεί επίπεδη, τόσα χρόνια τυλιγμένη ρολόּ θα τα καταφέρω, θα τη στερεώσω με κάτι βιβλιοστάτες (η διακόσμησή τους, κατά σύμπτωση, είναι κεφάλια αλόγων – ή ίππων, όπως το πάρει κανείς) και δύο βαριά πρες-παπιέּ αν θυμάμαι καλά λείπει από το σετ ένα μαύρο πιόνι, δεν πειράζει, θα βάλω ένα κέρμα μέχρι την πρώτη αλλαγήּ θα δω την εκπληκτική 13η παρτίδα του ματς του Ρέικγιαβικ, εκείνη την Αλιέχιν, με έμφαση στη φάση όπου ο μαύρος Rg8 αλληλοαποκλείεται με τον Bf8 και το Pg7 και ο λευκός Πύργος έχει να αντιμετωπίσει… πέντε ελεύθερα μαύρα πιόνια, που ορισμένως έκρινε το ματς, αφού ο Φίσερ πήρε πλέον τρεις πόντους προβάδισμαּ μετά θα ξεφορτωθώ και αυτή την ύστατη σκακιέραּ ας είναι αυτή η τελευταία παρτίδα που αναπαριστώ σε υλική σκακιέρα. Σύμπτωση : Πέθανε 64 ετών…»

Κι εμένα πάντως η Βασίλισσα στην σκακιέρα της καρδιάς μου φόρεσε μαύρο περιβραχιόνιο…

Μπόμπυ Φίσερ (Robert J. Fischer) Ο Πρώτος Παγκόσμιος Σκακιστής FISCHER: IL PRIMO SCACCHISTA MONDIALE (1ma parte). FISCHER: THE FIRST...

Κοιτάξτε την μικρή συλλογή φωτογραφιών στην διεύθυνσι τής ιταλικής εφημερίδας La Repubblica (http://www.repubblica.it/ , απ’ όπου και η δική μας) και προσπαθήστε να μην συγκινηθήτε. Ειδικά κοιτάξτε αυτήν: http://www.repubblica.it/2006/08/gallerie/gente/fischer-immagini/11.html το βλέμμα αυτού του πλάσματος δεν είναι βλέμμα ενός τρελού, αλλά ενός τυραννημένου και απελπισμένου ανθρώπου. Εγώ πάντως δεν βούρκωσα από παραγγελία -ούτε βέβαια από συνήθεια…

Άς ξανακοιτάξουμε την πρώτη φωτογραφία, κι ας εστιάσουμε πρώτα στον έφηβο και ύστερα στο αδυσώπητο χρονόμετρο: Ο πρώτος Παγκόσμιος Σκακιστής έχασε
την μεγάλη Παρτίδα στα 64 του από χρόνο.
Θεός σχωρέστον!

ΣΤΟΝ ΠΗΓΑΙΜΟ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΑΝΑΒΑΣΗΣ

Για την παρέα μας
– ὅλους τους φίλους μας συμπαίκτες -
αυτή η ‘Παρτίδα’
μόλις ξεκίνησε :
ας ευχηθούμε
νά ΄ναι μακρύς ὁ δρόμος
γεμάτος μείζονες
ή και ελάσσονες προκλήσεις
μικρές (αν όχι μέγιστες)
περιπέτειες και κατακτήσεις
που θα μας δείχνουν νέους,
καινούργιους, στόχους κάπου
– λίγο ψηλότερα !
με την κρυφή ελπίδα
να μας ὁδηγήσουν
έστω και λίγο εγγύτερα μέσα
από την ευγενῆ προσπάθεια
για πιότερη ενεργοποίηση
των συνήθως αναξιοποίητων
δυνατοτήτων
της μέσα μας φιλοξενούμενης
«πνοῆς ζωῆς»,
στην ιχνηλάτησι
της χαμένης Ατλαντίδας,
της (κάπως σαν μνημείο
‘Αγνώστου Στρατιώτου’)
ἡρωικής μας ὕπαρξης.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΕΛΛΕΝΙΔΗΣ
( Χριστούγεννα 2007)

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ

Το ...βάπτισμα του πυρός και στο μέτωπο των μορφωτικών παρεμβάσεων πολιτιστικής δράσης είναι γεγονός για τον ‘νεοσύλλεκτο’ Σύλλογό μας.
Πράγματι, μόλις προχθές κυκλοφόρησε το α΄ τεύχος του Περιοδικού του Συλλόγου μας! Τιτλοφορείται, όπως ήταν αναμενόμενο από τον ...πνευματικό του πατέρα, Νέος Παλαμήδης, και αριθμούμενο ως πρώτο τεύχος αναφέρεται στον μήνα Δεκέμβριο και παρουσιάζεται ως Μηνιαία Έκδοση του Αθλητικού Εκπολιτιστικού Κέντρου ‘ΑΒΑΞ ΚΑΙ ΠΕΣΣΟΙ’.
Πρόκειται για ένα μικρού σχήματος (διπλωμένο Α4 ) φυλλάδιο αποτελούμενο από 28 σελίδες (συνυπολογίζοντας και τα εξώφυλλα).
Μια και ο λόγος για τα εξώφυλλα, το κυρίως εξώφυλλο συνιστά μια πολύ επιτυχημένη επιλογή, καθώς το θέμα του έχει να κάνει με μια λεπτομέρεια αρχαίας ελληνικής αγγειογραφίας, η οποία χρησιμοποιήθηκε και στην σύνθεση του Σήματος του Συλλόγου μας.
Με την ιδιαίτερα χαμηλή του κυκλοφορία (λιγότερα από 100 φύλλα) το Τεύχος 1, όχι άδικα χαρακτηρίζεται «Συλλεκτικό».

Εκ του Δ.Σ.

ΤΕΥΧΟΣ 1, ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2007

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΟΣ ΜΑΣ

(2 λόγια εΥΛΟΓα)

Το παρόν ιστολόγιο (νεοβαρβαριστί: μπλόγκ) αποτελεί μία ακόμη υλοποίηση του Καταστατικού τού Συλλόγου μας *. Συγκεκριμένα, συστοιχεί στο άρθρο δ΄ (: Τα μέσα), όπου αναφέρεται πως «επίσης το Σωματείο, εκτός των άλλων αθλητικών και πολιτιστικών δραστηριοτήτων, μπορεί να προβεί σε έκδοση περιοδικού Εντύπου, να αποκτήσει διαδικτυακό Τόπο και να συστήσει Ιστοσελίδα...».
Ως διαδικτυακό ημερολόγιο – σημειωματάριο, ως γνωστόν, το ιστολόγιο αποτελεί γενικά χρησιμότατο μέσον επικοινωνίας . Εμείς επιπλέον εκτιμούμε πως και αυτό –εκτός της ιστοσελίδας- συνδυάζεται αποτελεσματικά με το παραδοσιακά προτιμώμενο ( και πράγματι μέχρι στιγμής αναγνωρισιμότερο και προσιτότερο) αυτών Έντυπο μέσον υπό την μορφή Περιοδικού.
Έτσι ( είμαστε στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσουμε πως)
α΄ Ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει το υπ. αριθ. 1 τεύχος του Περιοδικού μας! (Το όνομα αυτού "ΝΕΟΣ ΠΑΛΑΜΗΔΗΣ" και βρίσκεται επι του πιεστηρίου).
β΄ Έχουμε –από καιρό αποκτημένο- τον διαδικτυακό μας τόπο. (= Ιστοσελίδα υπό κατασκευήν).
γ΄ Οι πρώτες δύο αναρτήσεις τής 5ης Ιανουαρίου, παραμονή των Φώτων, – οποία ευτυχής συγκυρία!- στο παρόν ηλεκτρονικό μέσον (με το ΣΗΜΑ και το ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΜΑ) συνιστούν τον ΕΓΚΑΙΝΙΑΣΜΟ τού δικού μας ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ & ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ
Το Ιστολόγιο το βλέπουμε και ως ιστομπλοκάκι όπου αντανακλάται, δημοσιοποιείται ή και σχολιάζεται η δραστηριοποίηση του Συλλόγου, αλλά το οραματιζόμαστε και ως βήμα έκφρασης των μελών και φίλων τού Συλλόγου και των ενδιαφερόντων τους. Αυτών πρωτίστως, όπως και το ομώνυμο Περιοδικό μας, τις ανάγκες επικοινωνίας εξυπηρετεί, με το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό πως αξιοποιεί την τεχνολογία συνιστώντας μια επιπλέον ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ για κάποιους, και ως εκ τούτου η ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑ του είναι περίπου παράλληλη με εκείνη του «Νέος ΠΑΛΑΜΗΔΗΣ»: (βλ. ενδεικτικά & τα «ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ» πατώντας «Προβολή πλήρους προφίλ» παραπλεύρως - ή αλλιώς http://www.blogger.com/profile/17304906397942867351).

Ευπρόσδεκτα τα καλόπιστα σχόλια από γνωστούς κι αγνώστους .

* Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΑΣ
--- Βρίσκεται στην (...) Χ Α Λ Κ Ι Δ Α.
--- Έχει διπλή ...προσωπικότητα (Μορφωτικός και Αθλητικός) και πρωτότυπο όνομα:
«Α.Ε. Κέντρο ΑΒΑΞ ΚΑΙ ΠΕΣΣΟΙ»
--- Έχει ενεργοποιήσει το πρώτο του αθλητικό τμήμα: το ΣΚΑΚΙΣΤΙΚΟ.
--- Είναι (σήμερα, Ιανουάριο 2008) τετράμηνο βρέφος.
--- Φιλοδοξεί να ...μεγαλώσει!


Με ενδόμυχες ΕΥΧΕΣ ΚΙ ΕΛΠΙΔΕΣ

ο ΑνάδοχοΣ

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 1981 μ.Χ. - ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ 2008 μ.Χ.

Χριστούγεννα 1981 μ.Χ - Θεοφάνεια 2008 μ.Χ.

Ὁ Χριστός
- Άρχων και Λόγος –
δεν ήρθε / ἤρθη
για να μας βοηθήση
στην ...χρονολόγησι.

Ὃμως εμᾶς
-παῖδες άχρι νῡν και αεί –
μας βολεύει να χρησιμοθηροῦμε
μόνο το π.Χ.
(ὃταν δεν το μπερδεύουμε
με το παραδείγματος χάριν).

Ὃσο για μένα
- αλήθεια ὁ λόγος –
είναι φορές
που σ’ εκείνο το μ.Χ.
που επισημειώνει τις χρονικές μου
στιγμές, θά ΄θελα μύχια να διαβάζω:
«μετά Χριστοῦ».

Ὁ Ιησοῦς
- Άναρχος και Άρρητος –
ίσως στο πλήρωμα ἦλθε τοῦ χρόνου
για να μας βοηθάει
στην αναχρονολόγησι.


Α. ΣΕΛΛΕΝΙΔΗΣ

ΚΑΛΩΣ ΟΡΙΣΑΤΕ !

ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΝ

ΑΘΛΗΤΙΚΟΥ ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ
'ΑΒΑΞ ΚΑΙ ΠΕΣΣΟΙ'



Σας καλωσορίζουμε στο ιστομπλοκάκι - ιστολόγιο ("μπλόγκ")
του μορφωτικού-αθλητικού Συλλόγου μας.

ΤΟ ΣΗΜΑ ΜΑΣ