ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΤΑΤΗ ΑΓΙΟ; Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΟΥΣ; UN SANTO GRECO PROTETTORE DEI GIOCHI OLIMPICI?

ΕΝΑΡΞΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΠΕΚΙΝΟΥ: 08.08.08

ΑΓΩΝΕΣ ΜΕ ΣΥΜΒΟΛΑ, ΑΛΛΑ ΧΩΡΙΣ ΙΕΡΟΤΗΤΑ

Δεν είναι ευρέως γνωστόν ότι σχετικά πρόσφατα (λίγο πριν την Ολυμπιάδα του 2004) υπήρξε μια προσπάθεια από εκπαιδευτικούς-εκκλησιαστικούς κύκλους, να ανακηρυχθή ο Άγιος Νεκτάριος προστάτης άγιος των Ολυμπιακών Αγώνων. (Το ίδιο, πιστεύω, έμεινε απαρατήρητη η προ ενός έτους περίπου ανακήρυξι του Αγ. Νεκταρίου, ύστερα από εισήγησι επιτροπής Καθηγητών Φυσικής Αγωγής, ως Προστάτη των Γυμναστών).
Και η μεν πρότασι έγινε προσπάθεια να εδραιωθή επι λογικών κι αληθινών επιχειρημάτων που έχουν να κάνουν με την πρωτοποριακή για την εποχή του θεωρητική υποστήριξι του αθλητικού πνεύματος και του γυμναστικού ιδεώδους από τον Άγιο Νεκτάριο (κάποια στιγμή θα επανέλθω αναλυτικά για τις τοποθετήσεις του, εκείνες που κατέγραψε σε κείμενο –και δημοσίευσε!- ως Επίσκοπος Πενταπόλεως, το έτος 1901, ευρισκόμενος στην Αθήνα, με τον τίτλο «Περί γυμναστικής», αλλά και εκείνες σε δημόσια ομιλία του στην Εύβοια το 1893), αλλά και δεν ευοδόθηκε και δεν έμεινε και ασχολίαστη (δές και έναν θεολογικό αντίλογο: http://www.alopsis.gr/modules.php?name=Content&pa=showpage&pid=1170 ).

Χαρακτηριστική επι του θέματος είναι η παράγραφος κατακλείδα του Καθηγητή της Ιστορίας της Ιατρικής Σχολής Αριστοτέλη Ευτυχιάδη (σε άρθρο του που με τον εύγλωττο τίτλο «Ο Άγιος Νεκτάριος ως προστάτης της γυμναστικής αθλήσεως και των Ολυμπιακών αγώνων», δημοσιεύτηκε στο Περιοδικό “Τόλμη” της Αρχιεπισκοπής Αθηνών, Τεύχος 9 (Ιούνιος 2001, σελίδες 62-65):
«Πέρα των αθλητικών τοποθετήσεων του και του αγιοπνευματικού κύρους του, η χρονική αυτή συγκυρία του Αγίου Νεκταρίου, ως αναλυτού και εμψυχωτού των αθλητικών αγώνων στην Ελλάδα, με την προπαρασκευή της ανασυστάσεως των Ολυμπιακών Αγώνων, αρχής γενομένης από την Αθήνα, ουδέν περιθώριο αφήνει αμφισβητήσεως του Αγίου Νεκταρίου ως Προστάτου της γυμναστικής αθλήσεως και των Ολυμπιακών Αγώνων σε εκκλησιαστικό και ενδεχομένως εθνικό μας επίπεδο. Εν όψει μάλιστα των υφισταμένων δυσκολιών, τις οποίες συνεπάγεται το εγχείρημα της οργανώσεως τόσο μεγάλων αγώνων, αλλά και των εν γένει προβλημάτων και κινδύνων οι οποίοι πάντοτε ελλοχεύουν σε παγκόσμια γεγονότα, η κατά την προσφιλή της Εκκλησίας μας τακτική περί Προστατών Αγίων αναθέση των Αγώνων αυτών στη σκέπη και την προστασία του Αγίου Νεκταρίου είναι μάλλον επιβεβλημένη και ευκταία….»

Και άν η πρότασι εκείνη ήταν αποτέλεσμα παρορμητισμού μέσα στο συγκινησιακό κλίμα των ημερών εκείνων, όταν η Ελλάδα, ζούσε με …μοναδικό όραμα τους Αγώνες της Αθήνας 2004, είναι συγχωρητέον. Αν όμως κάποιοι πιστεύουν στα σοβαρά ότι θα μπορούσε αυτό το κολοσσιαίο πολιτιστικό, οικονομικό και πολιτικό μέγεθος, το υπ’ αριθμόν ένα σε πλανητικό επίπεδο Γεγονός στις αντίστοιχες Ολυμπιακές χρονιές, οι Ολυμπιακοί Αγώνες, να αποκτήσουν Άγιο και μάλιστα ¨Ελληνα, ορθόδοξο χριστιανό, έ! τότε θα πρέπη να ελεχθούν επι αφελεία..
Ποια συνάφεια με την Ελληνική ή και την χριστιανική παράδοσι παρουσιάζουν οι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες;
(Αν και στην αρχή τους κάτι περισσότερο από Ελλάδα, αλλά και από Χριστιανισμό - απο χριστιανούς κληρικούς το «Σύνθημα» καί η «Ολυμπιακή ιδεολογία» - είχαν πάρη…)
Ας αναρωτηθούμε μόνο πχ:
Ποιοι Έλληνες απέμειναν στην Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή; (ΣΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΩΝ 110+ ΜΕΛΩΝ!)
Από τους τρείς οι εξής δύο: Ο Λάμπης ΝΙΚΟΛΑΟΥ (Καλά, ο άλλος είναι ο τέως Βασιλεύς Κωνσταντίνος). Στην θέσι του συγχωρεμένου από πέρυσι Φιλάρετου, ποιόν βάλαν οι Αθάνατοι (ΚΑΙ ΜΕ ΤΙ ΚΡΙΤΗΡΙΑ;) Την Πριγκίπισσα από τα Αραβικά Εμιράτα ή μια κυρία Ρίτα από την Ινδονησία! (Ψάξτε το).
Τί το ελληνικό έχει μείνει στο (ΧΑΜΕΝΟ) όνομα-όραμα των Ολυμπιακών; Μόνο ο Ολυμπιακός Ύμνος και κάτι απ’ το πρωτόκολλο. Και, μετά, όλοι οι αθλητικογράφοι να αναγνωρίζουν πως ο Πρόεδρος της ΔΟΕ, Ρόνγκ, είναι προσωπικά αντίθετος με την συμμετοχή της Κατερίνας ΘΑΝΟΥ στους Αγώνες (βλ. πχ τον Επενδυτή του περασμένου Σαββατοκύριακου). Ή μήπως ο αποκλεισμός ΘΑΝΟΥ – ΚΕΝΤΕΡΗ δεν ήταν πολιτικό ζήτημα; Μην και χαλούσαν την μόστρα των Αμερικανών ντοπαροθρεμένων αθλητών στο βάθρο! [Ξεχάσαμε ότι μαζί με τους δημοσιογράφους σύσσωμη η πολιτική ηγεσία υποκριτικά βγαίναν από τα ρούχα τους με τον ΚΕΝΕΡΗ και την ΘΑΝΟΥ; Την ίδια στιγμή που ο έλληνας Πρωθυπουργός δεχόταν επισήμως (Τι ωραίο παιδαγωγικό παράδειγμα έδινε, έ;)- ποιον;- τον Ολυμπιονίκη της Ντόπας, τον Κάρλ Λιούης!! (Δές πχ: http://www.hinduonnet.com/tss/tss2618/stories/20030503002206000.htm. http://www.cbc.ca/sports/indepth/drugs/stories/top10.html#3, http://www.smh.com.au/articles/2003/04/17/1050172709693.html%20κ.ά.π.). Και ξεχάσαμε πόσο αμερόληπτοι με τους Αμερικανούς αθλητές ήσαν οι κριτές σε κάποια αγωνίσματα (όπως στην Γυμναστική – τους γιουχάραμε με την ψυχή μας) κατά τους Αγώνες του 2004;
ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΑΛΛΟΤΡΙΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ ΟΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΥΦΑΣΜΕΝΟΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΔΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΤΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ
(Καλά και με το οικονομικό συμφέρον και τις φαρμακευτικές εταιρίες με το επιστημονικό ντόπιγκ, εννοείται)
Και επειδή κάποιοι μπορεί να δυσπιστήσουν με την πολιτική χροιά της σκέψης μου, να ρωτήσω:
Ποιο "εκλεκτό" μέλος του Ολυμπιακού Κινήματος εξελέγη το 2000 (?!) και χαρακτηρίζεται ως «Τιμώμενο Μέλος» ‘HONOUR MEMBER’;
Ο γνωστότατος για τις επιδόσεις του (και για τις ανθελληνικές δηλώσεις – φάντασμα για τους εκσυγχρονιστές δημοσιολογούντες νεοέλληνες) Χένρυ ΚΙΣΣΙΝΓΚΕΡ!?
(Αν δεν πιστεύετε δήτε: http://www.olympic.org/uk/organisation/ioc/members/index_uk.asp#members )

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ:
Τί να τον κάνουν, σε μια εποχή συστηματικώς αποϊεροποιούμενη και ταυτόχρονα απομακρυνόμενη από τα Αρχαιοελληνικά Ολυμπιακά Ιδεώδη, τον ¨Ελληνα Άγιο οι αθάνατοι του Ολυμπιακού Κινήματος και οι λοιποί εμπλεκόμενοι επαγγελματικώς με τους Αγώνες; Είμαστε με τα καλά μας; Αυτοί έχουν ..τις ΜΑΣΚΟΤ! Ά! Και την ευλογία των ΜΕΓΑΛΩΝ ΧΟΡΗΓΩΝ!

Κατά τα άλλα η ΤΕΛΕΤΗ ΕΝΑΡΞΗΣ των ΧΧIX OLYMPIC GAMES ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΩΣ ΘΕΑΜΑΤΙΚΗ.
Και βέβαια ΟΙ ΚΙΝΕΖΟΙ (για να προπαγανδίσουν όπως κάνουν όλες οι εκάστοτε μεγάλες δυνάμεις την εξουσία τους) ΘΑ ΣΑΡΩΣΟΥΝ* ΣΤΟΝ ΠΙΝΑΚΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΛΛΙΩΝ.

* (Προβλέπω πρώτοι με διαφορά και με συγκομιδή περισσότερων των 100 (στην Αθήνα είχαν κατακτήση 63, στο Σύδνεϋ 59) συνολικά μεταλλίων…)