Απλά μια επίκλησι του αγαπημένου ονόματος πάνω στην ολοκλήρωσι αυτού του πεντάρφανου χρονικού διαστήματος. Και εις ανάμνησιν...
ΖΩΗ (Δυσίατο και Δυσερμήνευτο)
Σε αγκαλιάζουν τα μάτια και τα χέρια τα χωμάτινα
Των εραστών και φίλων που σ’ εγγίζουν
(σαν που σε θάλπουν με τον καλό το λόγο τους
στο νοτισμένο πρόσωπο ανθίζει χαμογέλιο)
Κι ο μυστικός ο άνεμος που εμπνέει σ’ αγκαλιάζει
Κι η πλατυτέρα θάλασσα με την απεραντοσύνη της
Σε αγκαλιάζει και η ευδία εκείνη από το βλέμμα του ουρανού
Με την σταυρόσχημη πυξίδα της ελπίδας
και ολόγυρα η μελένια επίγευσι της ευλογίας.
Αλέξανδρος ΣΕΛΛΕΝΙΔΗΣ (Αθήνα, Νοε 2024...)
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου