Γιορτή της Σημαίας. Ένας Ύμνος για την σημαία στα αζήτητα και το ποίημα του Στ. Σπεράντσα. Festa della Bandiera Greca: una canzone (una poesia di Stelios Speranzas messa in musica) quasi abbandonata.

Κάποτε η εθνική ανάτασι ανέμιζε με τον αέρα μας
Πρίν λίγα χρόνια η σημαία έγινε συνώνυμο με κάποιο πανί που παρέσερνε ο αέρας στις βραχονησίδες και που κάποιοι άγνωστοι (-γνωστοί κουκουλοφόροι;) το καίγανε κάθε τόσο στο Πολυτεχνείο.
Τώρα όχι μόνο το σύμβολο αυτό, αλλά και οι άλλες πατρογονικές αξίες υπεστάλησαν.

Σ΄αυτά εδώ τα ματωμένα μέρη; Γιατί;
Σκοπός της ζωής μας δέν είναι η χαμέρπεια λέει ένας ποιητής.
Σκοπός της ζωής δέν είναι ο θάνατος λέει ένας άλλος...

ΥΜΝΟΣ ΣΤΗ ΣΗΜΑΙΑ  ΜΑΣ

Μέσα μας βαθιὰ γιὰ σένα μιά λαχτάρα πάντα ζῆ
τὴν πατρίδα συμβολίζεις καὶ τὴ λευτεριὰ μαζί. 

Γαλανόλευκη ἡ θωριά σου καὶ φαντάζεις μέσ᾿ στὸ νοῦ 
σὰν τὸ κύμα, σὰν τὸ γέλιο τοῦ πελάου καὶ τ᾿ οὐρανοῦ. 

Τῆς τιμῆς καὶ τῆς ἀνδρείας εἶσ᾿ ἀστείρευτη πηγή, 
τοῦ λευκοῦ Σταυροῦ σου ἡ χάρι δυναμώνει κι εὐλογεῖ. 

Κι ὅσοι χάνονται γιὰ σένα σπῶντας σίδερα βαριά, 
ξεψυχοῦν καὶ τραγουδᾶνε χαῖρε, ὦ χαῖρε, λευτεριά. 

(Μελοποιημένη διασκευή)
......................

ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΣΠΕΡΑΝΤΣΑ

Στή σημαία μας

Μέσα μας βαθιά για σένα
μια λαχτάρα πάντα ζει.
Σύμβολο είσαι της πατρίδας
και της λευτεριάς μαζί.

Γαλανόλευκη η θωριά σου,
και φαντάζεις μες στο νου
σαν το κύμα, σαν το γέλιο
του πελάου και τ’ ουρανού.

Της τιμής και της ανδρείας
την αστείρευτη πηγή
του λευκού σταυρού σου η χάρη
δυναμώνει κι ευλογεί.

Κι όσοι χάνονται για σένα
σπώντας σίδερα βαριά
ξεψυχούν και τραγουδάνε:
«Χαίρε, ω, χαίρε, Λευτεριά».

Στέλιος Σπεράντσας

[Σ.Σ. Η Ιστοσελίδα Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού παραπέμπει στο βιβλίο:
Σπύρος Kοκκίνης, Σχολική ποιητική ανθολογία, Bιβλιοπωλείον της «Eστίας» I.Δ. Kολλάρου και Σιας A.E. 1974 ]