Παρασκευή 29 Ιουλίου 2016

Απο το Διεθνές Σκακιστικό Τουρνουά Παλαιοχώρας. Επτά Μινιατούρες. 9o Torneo Open Paleochora, 2016; sette partite, miniature.

Με μεγάλη επιτυχία και ευρύτατη συμμετοχή ξένων παικτών (150 Έλληνες και 78 ξένοι) ολοκληρώθηκε προχθές το 9ο Διεθνές Ανοικτό Τουρνουά Σκακιού στην Παλαιοχώρα Χανίων. 
Χαρακτηριστικό της δυναμικότητάς του, είναι όχι μόνο πως ο Μέσος Όρος του ήταν 1729 Elo, αλλά και το ότι από τους 228 παίκτες οι 40 ήσαν τιτλούχοι και από αυτούς οι 17 Γκρανμαίτρ (+1 επιπλέον ΜΔΜ στις Γυναίκες)!
Διοργανωτής των Αγώνων η Σκακιστική Ακαδημία Χανίων, ένας απίστευτα δραστήριος σύλλογος, ο οποίος à propos υπήρξε για τον (υπο)γράφοντα διαχειριστή κάτι σαν πρότυπο το έτος 2005/6, όταν σε αναζήτησι κατάλληλου ακρώνυμου για την επωνυμία, αποφάσισε να βαφτίση επηρεασμένος κατά το ήμισυ τον πρώτο σύλλογο που ίδρυσε στην Χαλκίδα, την Σ.Α.Χ. «Παλαμήδης ο Ευβοεύς».
Ένι γουέι, επιστρέφοντας στο θέμα των εφετινών αγώνων στην Παλαιοχώρα, ιδιαίτερη σημασία για ‘μάς είχε η θετικότατη συμμετοχή δύο από τους πολλά υποσχόμενους ανήλικους παίκτες του συλλόγου μας, τα αδέλφια Μιχάλη:
Ο 14χρονος Χρήστος Μιχάλης με Εθνικό Έλο 1274 και αρχική θέσι κατάταξης 186 σημείωσε 3 Νίκες και 1 Ισοπαλία και με τους 3,5 συνολικά βαθμούς κατετάγη στην θέσι 167, ενώ, το σημαντικότερο είχε επίδοσι 1413 Έλο.
Ο 12χρονος αδελφός του, Βασίλης Μιχάλης, με Εθνικό Έλο 1000 και αρχική θέσι κατάταξης 216 σημείωσε 2 Νίκες και 3 Ισοπαλίες και με τους 3,5 συνολικά κι αυτός βαθμούς κατετάγη στην θέσι 171, ενώ είχε κι επίδοσι 1388 Έλο!
Με δεδομένο ότι επρόκειτο για την απολύτως πρώτη τους συμμετοχή σε ανάλογη διοργάνωσι δεν έχουμε, παρά να τους συγχαρούμε για την πολύ καλή τους εμφάνισι και να τους ευχηθούμε καλή συνέχεια και ΚΑΛΗ ΠΡΟΟΔΟ! 
Από το πολύ σημαντικό αυτό Τουρνουά, εμείς σήμερα διαλέξαμε επτά σύντομες παρτίδες, μινιατούρες (για την παραθεριστική ψυχαγωγία των φίλων αναγνωστών μας --και όχι μόνο) και σας τις προσφέρουμε στην συνέχεια.
[Να μην παραλείψουμε βέβαια να εκφράσουμε και την ευχαρίστησί μας για την ελληνική επιτυχία στο Τουρνουά που σημειώθηκε με την πρωτιά του Έλληνα Γκρανμαίτρ Στέλιου Χαλκιά, ο οποίος πήρε την πρώτη θέσι (έστω κι αν ισοβάθμισε με άλλους 3 ξένους ΜΔΜ, έναν Ουκρανό, έναν Ρουμάνο κι έναν Βούλγαρο) με 7,5 βαθμούς (6 Ν και 3 Ι --ακριβώς όπως και ο Βούλγαρος Μόμχιλ Νικόλοφ). Ο Χαλκιάς, ο οποίος από την αρχή του Τουρνουά ήταν στην ζώνη των Μεταλλίων, ευνοημένος από το ισόπαλο αποτέλεσμα της συνάντησης Νικόλοφ –Μπανίκας του τελευταίου γύρου, βρέθηκε πανάξια στην κορυφή του βάθρου!]
..................................................
ΕΠΤΑ ΜΙΝΙΑΤΟΥΡΕΣ


Α’
1
Markatou,Maria-Eleni (1574) - Mullon,Jean-Baptiste (2405) 
[B85]
9th International Open Paleochora  (1.22), 20.07.2016

1.e4 c5 2.Nf3 e6 3.d4 cxd4 4.Nxd4 Nc6 5.Nc3 d6 6.Be3 Nf6 7.Be2 Be7 8.0–0 0–0 9.f4 Bd7 10.Kh1 a6 11.a4 Rc8 12.Nxc6 Bxc6 13.Bf3 Re8 14.a5 Bf8 15.Qe1 g6 16.Bb6 Qe7 17.Qf2 Nd7 18.Na4 Qf6 19.Be3 Bxa4 20.Bd4? [20.e5]
20...e5–+ 21.fxe5 dxe5 22.Rxa4 exd4 23.Rxd4? Bc5

0–1


Β’
2
Arvanitakis,Panagiotis (1615) - Wirig,Anthony (2494) 
[A45]
9th International Open Paleochora  (1.13), 20.07.2016

1.d4 Nf6 2.e3 g6 3.b3 Bg7 4.Be2 c5 5.Nf3 cxd4 6.exd4 Nc6 7.Bb2 d5 8.0–0 0–0 9.c3 Bf5 10.Nbd2 Rc8 11.Nh4 Bd7 12.f4 e6 13.Ba3 Re8 14.Bd6 Ne4 15.Nxe4 dxe4 16.g3 Qb6 17.Rc1 Nxd4

0–1


Γ’
3
Theodorou,Nikolas (2450) - De Jong,Wietse (1979) 
[A04]
9th International Open Paleochora  (2.20), 21.07.2016

1.Nf3 Nc6 2.e4 d6 3.d4 Nf6 4.Nc3 a6 5.Be2 b5 6.a3 Bb7 7.0–0 g6 8.e5 dxe5 9.dxe5 Nd7 10.e6 fxe6 11.Ng5 Nf6 12.Nxe6 Qc8 13.Nc5 Nd8 14.Nxb7 Nxb7 15.Bf3 c6 16.Bf4 [16.Re1]
16...Ra7 17.Re1 Nd8 18.Qd4

1–0



Δ’
4
Kalogeris,Ioannis (2280) - Zagema,Jan Sybren (1933) 
[E62]
9th International Open Paleochora  (4.22), 22.07.2016

1.c4 Nf6 2.Nf3 g6 3.Nc3 Bg7 4.g3 0–0 5.Bg2 d6 6.d4 Nc6 7.Bf4 Re8 8.d5 Nb8 9.Qd2 Nbd7 10.Bh6 Bh8 11.h3 a5 12.0–0 Nc5 13.Ng5 Bd7 14.Qf4 Qc8 15.Qh4 c6 16.f4 Rb8 17.e4 e6 18.e5 Nh5 19.g4 cxd5 20.gxh5 f6?? [20...dxc4 21.Nce4 Nxe4 22.Nxe4 Qd8 23.Qxd8 Rexd8 24.Nxd6+–]
21.hxg6 hxg6 [21...fxg5 22.gxh7+ Kxh7 23.fxg5 Kg8 (23...Bxe5 24.Bf8+ Kg8 25.g6 (25.Rf7 Bd4+ 26.Kh2 Be5+ 27.Kh1 Kxf7 28.Qh7+ Kxf8 29.Rf1+) ) 24.g6]
22.Bg7

1–0


Ε’
5
Kourkoulos-Arditis,Stamatis (2372) - Papadopoulos,Argirios (2244) 
[E19]
9th International Open Paleochora  (9.16), 27.07.2016

1.Nf3 Nf6 2.c4 e6 3.g3 a6 4.Bg2 b5 5.b3 c5 6.Nc3 Qb6 7.e4 d6 8.Qe2 Nc6 9.cxb5 axb5 10.Qxb5 Qc7 11.e5 Ba6 [11...Ra5]
12.Qa4 Bb7 13.exd6 Bxd6 14.Nb5 Qd7 [14...Qb8]
15.Qh4 [15.Qc4=]
15...Ne5 16.Nxe5 [16.Nxd6+ Qxd6 17.0–0 Bxf3–+]
16...Bxe5 17.Bb2 Qxb5 [17...Bxg2 18.Bxe5 Qxb5–+]
18.Bxe5 Bxg2 19.Qg5 Bxh1

0–1


F’
6
Pappelis,Dimitrios (2105) - Alfred,Nathan S W (2264) 
[A57]
9th International Open Paleochora  (9.18), 27.07.2016

1.d4 Nf6 2.c4 c5 3.d5 b5 4.Qc2 d6 5.e4 g6 6.Nf3 Bg7 7.cxb5 a6 8.Nc3 0–0 9.bxa6 Nxa6 10.Bc4 Nd7 11.0–0 Nb6 12.Bb5 e6 13.Bg5 f6 14.Be3 Kh8? [14...exd5]
15.Qd2 [15.dxe6 Bxe6 16.Rfd1]
15...exd5 16.Nxd5 Nxd5 17.exd5 Bg4 [17...Bb7]
18.Rfe1 Qb6 [18...Kg8]
19.a4! Nb4?? 20.Qxb4 f5 21.Qd2

1–0


Ζ’
7
Banikas,Hristos (2600) - Tukaeva,Adelya (1856) 
[B55]
9th International Open Paleochora  (3.22), 21.07.2016

1.e4 c5 2.Nf3 d6 3.d4 cxd4 4.Nxd4 Nf6 5.f3 e5 6.Nb3 d5 7.Bg5 dxe4 8.Qxd8+ Kxd8 9.Nc3 Be6 10.Nxe4 Nbd7 11.Bh4 h6 12.Nxf6 Nxf6 13.Bg3 Nd7 14.0–0–0 f6 15.f4 e4 16.Be2 Rc8 17.Nd4 Bc4 18.Bg4 h5 19.Bf5 [19.Ne6+]
19...Rc7? [19...h4]
20.b3 Bd5 21.c4 a6 22.Bxd7 Kxd7 23.Nc2

1–0
 

Πέμπτη 21 Ιουλίου 2016

Θερινό Πρόγραμμα 2016. Από την αποψινή ομιλία για το Έτος Αριστοτέλη με θέμα τον «Ύμνο στην Αρετή» : Δύο μεταφράσεις. In_Country Program 2016. From the speech about the Aristoteles poetry (by Alex. Soilemezis), 2 translations.

Τα πρωτότυπα κείμενα των 2 ποιημάτων που η παράδοσι με ασφάλεια αποδίδει στον Μέγα Αριστοτέλη, τα αναρτήσαμε εγκαίρως στον Νέο Παλαμήδη. Απόψε ο υπογράφων διαχειριστής τα συμπεριέλαβε στην ομιλία με θέμα τον Αριστοτέλη, τα ποιητικά του ενδιαφέροντα και τον «Ύμνο στην Αρετή».
Η ομιλία αρχικά προγραμματισμένη για την ημερίδα της περασμένης Τρίτης στο Πανεπιστήμιο «Μακεδονία» της Θεσσαλονίκης και μάλιστα ταίριαζε καταπληκτικά με το θέμα της ως συμπλήρωμα της διάλεξης του καθηγητού Brian Mooney (Η φιλία στον Αριστοτέλη – Asymetrical Friendship). Τελικά η εισήγησί μου διεξήχθη σε αίθουσα Ξενοδοχείου στην Αριδαία. Ο αφιερωματικός-συμπληρωματικός χαρακτήρας της προς τον εξέχοντα Πανεπιστημιακό Καθηγητή του Πανεπιστιμίου του Ντάργουιν και αριστοτελιστή παρέμεινε, βέβαια, έστω και εν τη απουσία του.
Εδώ, από την εκδήλωσι, θα δημοσιεύσουμε μόνο τις προσωπικές μας μεταφράσεις.

..........................................



ΤΟΝΔΕ
ΤΟΝΔΕ ΠΟΤ' ΟΥΧ ΄ΟΣΙΩΣ ΠΑΡΑΒΑΣ ΜΑΚΑΡΩΝ ΘΕΜΙΝ ΄ΑΓΝΗΝ
ΕΚΤΕΙΝΕΝ ΠΕΡΣΩΝ ΤΟΞΟΦΟΡΩΝ ΒΑΣΙΛΕΥΣ,
ΟΥ ΦΑΝΕΡΩΣ ΛΟΓΧΗι ΦΟΝΙΟΙΣ ΕΝ ΑΓΩΣΙ ΚΡΑΤΗΣΑΣ,
ΑΛΛ' ΑΝΔΡΟΣ ΠΙΣΤΕΙ ΧΡΗΣΑΜΕΝΟΣ ΔΟΛΙΟΥ.

     ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΑΝΔΡΑ
    Ασέβαστα προς τους θεούς, αθέμιτα κι ανόσια,
    τον σκότωσε ο βασιλιάς των τοξοφόρων Μήδων.
    Κι όχι, δεν τον ενίκησε στα ίσα σε αγώνα,
    Αλλά με μέσο τη χωσιά ενός δολίου άνδρα.


ΑΡΕΤΑ, ΠΟΛΥΜΟΧΘΕ ΓΕΝΕΙ ΒΡΟΤΕΙΩι,                                     
ΘΗΡΑΜΑ ΚΑΛΛΙΣΤΟΝ ΒΙΩι,
ΣΑΣ ΠΕΡΙ, ΠΑΡΘΕΝΕ, ΜΟΡΦΑΣ
ΚΑΙ ΘΑΝΕΙΝ ΖΑΛΩΤΟΣ ΕΝ ἙΛΛΑΔΙ ΠΟΤΜΟΣ
ΚΑΙ ΠΟΝΟΥΣ ΤΛΗΝΑΙ ΜΑΛΕΡΟΥΣ ΑΚΑΜΑΝΤΑΣ·
ΤΟΙΟΝ ΕΠΙ ΦΡΕΝΑ ΒΑΛΛΕΙΣ
ΚΑΡΠΟΝ ΙΣΑΘΑΝΑΤΟΝ ΧΡΥΣΟΥ ΤΕ ΚΡΕΙΣΣΟΝ
ΚΑΙ ΓΟΝΕΩΝ ΜΑΛΑΚΑΥΓΗΤΟΙΟ Θ' ΎΠΝΟΥ.
ΣΕΥ Δ' ἙΝΕΧ' ΟΥΚ ΔΙΟΣ ἩΡΑΚΛΕΗΣ ΛΗΔΑΣ ΤΕ ΚΟΥΡΟΙ
ΠΟΛΛ' ΑΝΕΤΛΑΣΑΝ ΕΡΓΟΙΣ ΣΑΝ ΑΓΡΕΥΟΝΤΕΣ ΔΥΝΑΜΙΝ.      
ΣΟΙΣ ΔΕ ΠΟΘΟΙΣ ΑΧΙΛΕΥΣ ΑΙΑΣ Τ' ΑΙΔΑΟ ΔΟΜΟΥΣ ΗΛΘΟΝ·
ΣΑΣ Δ' ἙΝΕΚΕΝ ΦΙΛΙΟΥ ΜΟΡΦΑΣ
ΑΤΑΡΝΕΟΣ ΕΝΤΡΟΦΟΣ ΑΕΛΙΟΥ ΧΗΡΩΣΕΝ ΑΥΓΑΣ.
ΤΟΙΓΑΡ ΑΟΙΔΙΜΟΣ ΕΡΓΟΙΣ,
ΑΘΑΝΑΤΟΝ ΤΕ ΜΙΝ ΑΥΞΗΣΟΥΣΙ ΜΟΥΣΑΙ,                                           
ΜΝΑΜΟΣΥΝΑΣ ΘΥΓΑΤΡΕΣ,
ΔΙΟΣ ΞΕΝΙΟΥ ΣΕΒΑΣ ΑΥΞΟΥΣΑΙ
ΦΙΛΙΑΣ ΤΕ ΓΕΡΑΣ ΒΕΒΑΙΟΥ.



ΥΜΝΟΣ ΣΤΗΝ ΑΡΕΤΗ

Ώ Αρετή πολύμοχθη, πολλών γλυκών καμάτων,
άριστο μέγα τρόπαιο στον βίο των ανθρώπων!
Παρθένα θεία κόρη εσύ, είναι πανώρια τύχη
στους Έλληνες κι ο θάνατος για χάρη της μορφής σου:
Σε φοβερούς να μπουν μπορούν  και σε τιτάνιους κόπους.

Τέτοιο ισαθάνατο καρπό στο νού μας μέσα βάζεις,
πιο πάνω από γονείς, λεφτά κι απ’ τον γλυκό τον ύπνο.
Για σένανε ο Άϊ Ηρακλής και τα παιδιά της Λήδας
άθλους τρανούς κατάφεραν το φώς σου ακλουθώντας,
ποθώντας σε ο Αχιλλεύς κι ο Αίας στον Άδη μπήκαν.

Για σε, εράσμια μορφή, το θρέμμα του Αταρνέα
του  ζωοδότη Ήλιου μας κήδεψε τις ακτίνες,
άξιος ύμνων και ωδών για τα καλά του έργα,  
αθάνατος θα καταστεί απ’ τις εννέα Μούσες.
Αυτές που αντιδωρίζουνε, της Μνημοσύνης κόρες,
Δία Ξενίου σεβασμό, τρανής φιλίας κύδος!


(Απόδοση στην Ν.Ε.:
Αλέξανδρος Σοϊλεμέζης)


Τρίτη 19 Ιουλίου 2016

Δέκα ρητά του Αριστοτέλη, μικρό σουβενίρ ως δώρο στους φίλους Martin και Brian κατά το εφετινό Θερινό Πρόγραμμα. Ten Aristotelian aphorisms about Friends and Friendship. Compilation dedicated to Professors Maddocks and Mooney, our guests of this year In-Country Program. 10 aforismi di Aristotele; come piccolo omaggio ai professori Maddocks e Mooney, nostri ospiti al “In-Country Program, 2016”.


Συλλέξαμε μια δεκάδα αριστοτελικών αποφθεγμάτων με θέμα την φιλία για να τα προσφέρουμε ως απάνθισμα στους υψηλούς προσκεκλημένους του εφετινού Θερινού Προγράμματός μας, καθηγητές Simon Maddocks και Brian Mooney
Μικρά αναμνηστικά.
Τιμή μας και η επιλογή του Ιστολογίου σαν ανθοδοχείου.


We collected a decade of Aristotelian sayings about friendship to offer them as an anthology to the distinguished guests of this year’s summer course,  Professor Simon Maddocks (Vice-Chancellor of CDU) and Professor Brian Mooney, (Head of Creative Arts and Humanities, CDU).
Small memorabilia.
It’s an honour for us the choice of our blog as a flower holder.
.....................................................
 
1. 
(ΦΙΛΙΑ) ΕΣΤΙ ΓΑΡ ΑΡΕΤΗ ΤΙΣ Ή ΚΑΤ’ ΑΡΕΤΗΙ, ΕΤΙ Δ’ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΑΤΟΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΒΙΟΝ...
Friendship is a kind of or related to virtue, moreover it is one of the most necessary things in life.

 (Η Φιλία) " ἔστι γὰρ ἀρετή τις κατἀρετῆι, ἔτι δἀναγκαιότατον εἰς τὸν βίον.."
[Ν.Ε.]= Είναι κάποιο είδος αρετής ή συγγενεύει με  την αρετή, κι επιπλέον είναι απο τα πιο αναγκαία πράγματα στην ζωή.

 2. 
ΟΥΔΕΙΣ ΦΙΛΟΣ Ω ΠΟΛΛΟΙ ΦΙΛΟΙ
The one who has plenty of friends, has noone real.

 Ουδείς φίλος ώ πολλοί φίλοι
= Κανείς φίλος σ´ όποιον υπάρχουν (πολλοί) φίλοι.

3. 
ΜΑΛΛΟΝ ΦΙΛΟΥΣΙΝ ΟΙ ΠΟΙΗΣΑΝΤΕΣ ΕΥ ΤΟΥΣ ΠΑΘΟΝΤΑΣ Ή ΟΙ ΠΑΘΟΝΤΕΣ ΕΥ ΤΟΥΣ ΠΟΙΗΣΑΝΤΑΣ.
Greater is the love of the benefactors to the beneficiaries than of the beneficiaries to the benefactors.

Μάλλον φιλούσιν οι ποιήσαντες ευ τους παθόντας ή οι παθόντες ευ τους ποιήσαντας.
=Περισσότερο αγαπούν οι ευεργέτες τους ευεργετηθέντες παρά οι ευεργετηθέντες τους ευεργέτες τους.

4. 
ΟΥΔΕΙΣ ΓΑΡ ΟΝ ΦΟΒΕΙΤΑΙ ΦΙΛΕΙ.
No-one loves someone whom he fears.

Ουδείς γαρ όν φοβείται φιλεί.
=Διότι κανείς δέν αγαπά όποιον φοβάται.

5. 
ΦΙΛΙΑ ΕΣΤΙ ΜΙΑ ΨΥΧΗ ΕΝ ΔΥΣΙ ΣΩΜΑΣΙΝ ΕΝΟΙΚΟΥΜΕΝΗ. (…) ΈΤΕΡΟΣ ΓΑΡ ΕΑΥΤΟΣ Ο ΦΙΛΟΣ ΕΣΤΙΝ.

Friendship is a soul that dwells in two bodies. (..) The friend is a second self.

Φιλία εστί μία ψυχή εν δυσί σώμασιν ενοικουμένη. (…)Έτερος γαρ εαυτός ο φίλος εστιν.

= Η φιλία [ή η αγάπη] είναι μια ψυχή που κατοικεί σε δυο σώματα. (…)
Ο φίλος είναι ένας άλλος εαυτός.

 6. 
ΑΝΕΥ ΓΑΡ ΦΙΛΩΝ ΟΥΔΕΙΣ ΈΛΟΙΤ' ΑΝ ΖΗΝ, ΕΧΩΝ ΤΑ ΛΟΙΠΑ ΑΓΑΘΑ ΠΑΝΤΑ·
Without friends no one would choose to live, even if he had all other goods.

 ἄνευ γὰρ φίλων οὐδεὶς ἕλοιτ' ἂν ζῆν, ἔχων τὰ λοιπὰ ἀγαθὰ πάντα· (Η.Ν. VIII,  1155.a5)
=Κανένας δεν θα ήθελε να ζει χωρίς φίλους κι αν ακόμη είχε στη διάθεσή του όλα τ' άλλα αγαθά.

7. 
ΚΑΙ ΦΙΛΩΝ ΜΕΝ ΟΝΤΩΝ ΟΥΔΕΝ ΔΕΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, ΔΙΚΑΙΟΙ Δ' ΟΝΤΕΣ ΠΡΟΣΔΕΟΝΤΑΙ ΦΙΛΙΑΣ, ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΝ ΤΟ ΜΑΛΙΣΤΑ ΦΙΛΙΚΟΝ ΕΙΝΑΙ ΔΟΚΕΙ.
When people are friends, they have no need for justice, but when they are just, they need friendship in addition…

καὶ φίλων μὲν ὄντων οὐδὲν δεῖ δικαιοσύνης, δίκαιοι δ' ὄντες προσδέονται φιλίας, καὶ τῶν δικαίων τὸ μάλιστα φιλικὸν εἶναι δοκεῖ. (Η.Ν. 1155a 26)
Όταν οι άνθρωποι συνδέονται ανάμεσά τους με φιλικούς δεσμούς, δέν υπάρχει ανάγκη δικαιοσύνης (γραπτού δικαίου και νόμων), αλλά και δίκαιοι να είναι, και πάλι έχουν ανάγκη της φιλίας, και φαίνεται πως η υπέρτατη δικαιοσύνη, βρίσκεται ανάμεσα στους φίλους.

8. 
ΈΣΤΩ ΔΗ ΤΟ ΦΙΛΕΙΝ ΤΟ ΒΟΥΛΕΣΘΑΙ ΤΙΝΙ Ά ΟΙΕΤΑΙ ΑΓΑΘΑ, ΕΚΕΙΝΟΥ ΈΝΕΚΑ, ΑΛΛΑ ΜΗ ΑΥΤΟΥ, ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΤΑ ΔΥΝΑΜΙΝ ΠΡΑΚΤΙΚΟΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥΤΩΝ.
Let’s assume that Love/Friendship means to want for a person all the things that are good for him, and to do everything you can so that your friend obtains them.  

« Έστω δη το φιλείν το βούλεσθαι τινι α οίεται αγαθά, εκείνου ένεκα, αλλά μη αυτού, και το κατά δύναμιν πρακτικόν είναι τούτων.» (Π. ΙΙ 3, 1380 35)
Ας τεθεί σαν βάσι ότι Αγάπη/Φιλία σημαίνει το να επιθυμή κανείς για κάποιον όσα νομίζει καλά για κείνον και όχι για τον εαυτό του, και να ενεργή όσο μπορεί για να τα αποκτήσει εκείνος

9.
ΈΣΤΙΝ ΔΕ ΒΕΛΤΙΟΝ ΤΟ ΦΙΛΕΙΝ Ή ΤΟ ΦΙΛΕΙΣΘΑΙ.(…)

ΔΟΚΕΙ Δ’ ΕΝ ΤΩ ΦΙΛΕΙΝ ΜΑΛΛΟΝ Ή ΕΝ ΤΩ ΦΙΛΕΙΣΘΑΙ ΕΙΝΑΙ. ΣΗΜΕΙΟΝ Δ’ ΑΙ ΜΗΤΕΡΕΣ ΤΩι ΦΙΛΕΙΝ ΧΑΙΡΟΥΣΑΙ…ΑΝΤΙΦΙΛΕΙΣΘΑΙ Δ’ ΟΥ ΖΗΤΟΥΣΙΝ.
It is better to love than to be loved (…) A proof of that is that mothers take pleasure in loving their children without asking to be loved by them.
.. «Έστιν δε βέλτιον το φιλείν ή το φιλείσθαι.» (Μ.Η. 2,11,34,4) . Δοκεί δ εν τω φιλείν μάλλον ή εν τω φιλείσθαι είναι. Σημείον δ αι μητέρες τω φιλείν χαίρουσαι…αντιφιλείσθαι δ ού ζητούσιν

Η Αγάπη/φιλία έγκειται περισσότερο στο να αγαπούμε παρά στο να μας αγαπούν. Απόδειξη, το γεγονός ότι οι μητέρες ευχαριστώνται να αγαπούν (τα παιδιά τους)…και δεν ζητούν ανταπόδοση της αγάπης από αυτά.

10. 
ΕΙ Δ' Η ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΑΣ ΦΙΛΙΑ ΔΙ ΑΥΤΗΝ ΑΙΡΕΤΗ, ΑΝΑΓΚΑΙΟΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣ ΟΜΟΕΘΝΕΙΣ ΚΑΙ ΟΜΟΦΥΛΟΥΣ, ΩΣΤΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣ ΠΑΝΤΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.
(…) To be friends with the people of one’s own nationality is something necessary; it is also necessary to be friends with all human beings.  

Ει δ' η προς τους πολίτας φιλία δι αυτήν αιρετή, αναγκαίον είναι και την προς ομοεθνείς και ομοφύλους, ώστε και την προς πάντας ανθρώπους.» (Στοβ. Ανθ. 2,7,13,83)

Εάν η φιλία ανάμεσα στους πολίτες είναι κατ’ εξοχήν προτιμητέα, είναι κάτι αναγκαίον προς τους ομοεθνείς και τους συμπατριώτες μας, αλλά και προς όλους τους ανθρώπους! 

 ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΟΪΛΕΜΕΖΗΣ - ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΟΥ

Σάββατο 16 Ιουλίου 2016

Δύο ακόμη ποιητικές Επέτειοι στο In-Country Program: Γιώργος Βαφόπουλος, Παντελής Πρεβελάκης. Εις μνήμην & Κάρολου Μητσάκη! Two more poetic Anniversaries in the “In-Country Program 2016”: G. Vafopoulos (1903-1996) and P. Prevelakis (1909-1986). In memory of Karolos Mitsakis (RIP, 2013). Due Anniversari letterari in più ad "In- Country" Programma 2016: G. Vafopoulos – P. Prevelakis. In memoria di Karolos Mitsakis (Prof. di Neogreco)

Όπως εγκαίρως έχουμε αναφέρει στο ιστολόγιο, η εφετινή χρονιά στο Θερινό Σχολείο ελληνικής Γλώσσας και Πολιτισμού πέρα από το ότι έχει τον δέοντα εορταστικό χαρακτήρα για την συμπλήρωσι της πρώτης δεκαετίας του, συμπίπτει και με σημαντικές επετείους για τα Ελληνικά Γράμματα.
Εκτός, λοιπόν, από τα 2400 χρόνια από την γέννησι του Αριστοτέλη (βλ. και παγκόσμιο «Έτος Αριστοτέλους») και τα 20 χρόνια από τον θάνατο του Ελύτη, το εφετινό In-Country Πρόγραμμα θα κάνει τιμητικές αναφορές σε τουλάχιστον δύο ακόμα λογοτεχνικές επετείους: Τα 20 χρόνια από τον θάνατο του Γιώργου Βαφόπουλου και τέλος τα 30 χρόνια από τον θάνατο του Παντελή Πρεβελάκη.
Κι αν η εν λόγω αναφορά φαντάζει κάπως επιλεκτική, συμβαίνει διότι ...όντως είναι!
Και οι δύο εν λόγω ποιητές, ο Γευγελιώτης Γ. Βαφόπουλος (1903-1996) και ο Ρεθυμνιώτης Παντελής Πρεβελάκης (1909-1986) μάς έγιναν ιδιαιτέρως γνωστοί κι αγαπητοί (στον υπογράφοντα διαχειριστή του Νέου Παλαμήδη και στον Γιώργο Φραντζή, σήμερα νεοελληνιστή καθηγητή Πανεπιστημίου Darwin) από τις πανεπιστημιακές ήδη σπουδές μας στην Αθήνα και μάλιστα από τιμητικές εκδηλώσεις και σεμινάρια εκείνων των χρόνων.
Στο Νεοελληνικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής όπου είχαμε την χαρά και την τιμή να εμβαπτισθούμε στα νάματα της Νεοελληνικής Ποίησης από τα χέρια τού τότε καθηγητή Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Καρυοφίλη Μητσάκη.
Ο διαπρεπής καθηγητής και μετέπειτα φίλος μας Κάρολος Μητσάκης (με λαμπρές σπουδές σε Αγγλία και ΗΠΑ, δίδαξε Φιλολογία στην Ελλάδα και αλλού, ως καθηγητής της Νεοελληνικής Φιλολογίας, διέπρεψε και στον χώρο της Βυζαντινής-Μεσαιωνικής Φιλολογίας όσο και της Νεοελληνικής Φιλολογίας αναδεικνυόμενος σε κορυφαίο ελληνιστή με πλούσια συγγραφική και όχι μόνο δράσι) έφυγε ξαφνικά από κοντά μας πριν τρία χρόνια.
Δεν προλάβαμε να του εκφράσουμε όσο έντονα θα έπρεπε την ευγνωμοσύνη μας για ό,τι μας δίδαξε κι ακόμη περισσότερο για όσα μας ενέπνευσε.
Άς είναι λοιπόν η σημερινή πρόχειρη αναφορά (και στην προγραμματιζόμενη ποιητική βραδιά στο Πρόγραμμά μας) ελάχιστο άναμμα λιβανιού στην μνήμη του...
.......................................................




ΕΙΚΟΣΙ ΧΡΟΝΙΑ
Γ. Θ. Βαφόπουλος (1903-1996)

1. Ο χρόνος και το ξύλο

Το ξύλο τούτο, που στα χέρια σου ζυγιάζεται,
λέγεται σήμερα μπαστούνι. Χθες: κλωνάρι.
Αύριο θα λέγεται καυσόξυλο ή κάτι τέτοιο.
Όμως, πριν απ' της γης τον κόλπο στον αέρα πεταχθεί,
ήτανε γη κι' αέρας. Κι' όταν στάχτη γίνει,
αέρα και γη πάλι θάναι. Σήμερα είναι ράβδος:
Υποκατάστατο, κατά περίπτωση, του λόγου.

Το ξύλο τούτο, που έχει αλλάξει τόσα ρούχα,
το κατοικεί μια μνήμη, που όλο γύρους φέρνει:
Θυμάται το ταξίδι του μες στον αέρα,
το σύρσιμο μες στα βαθιά της γης λαγούμια,
το ρίγος του κορμιού απ' το μήνυμα της άνοιξης.
Και δεν ξεχνά κάτι νυχτερινά καμώματα
και τα σοφά χαϊδέματα της πλάτης σου.

Το ξύλο τούτο είναι, επί τέλους, ένα ξύλο:
Ένα μικρό καρότσι φορτωμένο μνήμες.
Όμως εσύ είσαι κάτι παραπάνω από ένα ξύλο:
Είσαι ο σωρείτης των στιγμών του παρελθόντος,
που μέσα τους όχι μονάχα οι μνήμες κατοικούνε,
μα κ' η συνείδησή τους, που τις κάμνει να στοχάζονται.
Είσαι ο πυκνός πυρήνας, όπου κατοικεί το μέλλον:
Ένας συσσωρευτής ενδεχομένων γεγονότων,
που είναι κατάφορτα από μνήμες αδοκίμαστες.

Είσαι το παρελθόν. Είσαι το μέλλον.
Είσαι το σπέρμα του μέλλοντος, που φύτεψε το παρελθόν
και φύτρωσε μέσα στον κήπο του παρόντος.
Είσαι ένα δέντρο φορτωμένο μνήμες: γνωστές κι' άγνωστες.
Είσαι, δεν είσαι. Κι' όμως είσαι το παρόν:
Το άπειρα ελάχιστο άτομο, που εντός του χώρεσε
το μέγιστο: τον αδιαίρετο κι' άπειρο χρόνο.

Έχεις συλλογιστεί του ατόμου τούτου τη διάσπαση;

[Από τη συλλογή Η μεγάλη νύχτα και το παράθυρο (1959)]


2. «Ο Χρόνος»

Ο χρόνος είναι πρόφαση για ποίημα. Ή
ο χρόνος είναι κάτι τι για σκότωμα. Ή
ο χρόνος είναι εφημερίδα στο Παρίσι.
Όμως μπορεί νά ‘ναι και χρήμα!

«Ο χρόνος και το ψάρι» / Η μεγάλη νύχτα και το παράθυρο

 ........

ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ
Παντελής Πρεβελάκης (1909-1986)
1.
ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ
Την πρώτη φορά που τη φίλησα,
Ήταν στο όνειρο μέσα.
Στεκόμασταν στο πρωινό τ’ ακρογιάλι
Κι απ’ την κορφή της όρθιας θάλασσας, 
απ’ τα ψηλά και ουρανικά ακρογιάλια, 
έσκυφτεν η μητέρα μου και μάς κοίταζε.
Το μυστήριο της ζωής εκατέβηκε 
ώς τη βαθύτερη ρίζα τού είναι μου.
Και πια ποτέ δέν τη φίλησα 
χωρίς να γίνει πρωί στην ψυχή μου, 
χωρίς να περάσει πάν΄απ’ τη θάλασσα 
το αθάνατο βλέμμα.

(Η Γυμνή Ποίηση)


2.
ΑΠΟΘΕΩΣΗ

Δεν με τρομάζουν οι χαράδρες,
με τρομάζει η σκόνη της πολιτείας.
Τούτο το ανάστημα το χρωστούμε 
στην ευγένεια της ποίησης.
Ό,τι φτάνει ίσαμε δώ 
είναι από το βασίλειο της φλόγας, 
από την ώρα που πιάνουνται τα παιδιά 
κι αποχωρίζουνται τ’  άστρα από τα συστήματα.
Ο χρόνος είναι παράδοξος.
ακούεις τη μουσική του;

Όταν σκάζει η καρδιά σου σα ρόγδι,
μέμνησο πως είσαι θεός!

(Η Πιο  Γυμνή Ποίηση)

3.
`…Τ’ ανθρώπινα πια δε με σκιάζουνε, 
και την ψυχήν μου τη νιώθω γυρισμένη
σαν τεράστιο καθρέφτη προς τον ήλιο, 
όπου γράφουνται σύννεφα, πουλιά που διαβαίνουν, 
τ’ αγεραύλακα από τους δρόμους της αποδημίας, 
τα πεφτάστερα, οι κομήτες κ’ οι συρμές τους, 
κ΄η στάχτη από τα συστήματα που καίγουνται!

(Η Γυμνή Ποίηση, ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑ, 1939)
 

Πέμπτη 14 Ιουλίου 2016

Θερινό Σχολείο Ελληνικής Γλώσσας και Πολιτισμού. Επέτειος 10 Χρόνων. Το ποίημα "Επέτειος" του Ελύτη.Αφιερωμένο. Elytis's poem "Anniversary"(Dedication to the In Country Programm.



ΕΠΕΤΕΙΟΣ
…even the weariest river
winds somewhere safe to sea!

Έφερα τη ζωή μου ως εδώ,
Στο σημάδι ετούτο που παλεύει
Πάντα κοντά στη θάλασσα,
Νιάτα στα βράχια επάνω,
Στήθος με στήθος προς τον άνεμο


Πού να πηγαίνει ένας άνθρωπος
Που δεν είναι άλλο από άνθρωπος,
Λογαριάζοντας με τις δροσιές τις πράσινες στιγμές του,
Με νερά τα οράματα της ακοής του,
Με φτερά τις τύψεις του.

Ά, ζωή
παιδιού που γίνεται άντρας
Πάντα κοντά στη θάλασσα όταν ο ήλιος
τον μαθαίνει ν ́ανασαινει κατα κει που σβήνεται
η σκιά ενός γλάρου.

Οδυσσέας Ελυτης, (Προσανατολισμοί)





ANNIVERSARY
even the weariest river
winds somewhere safe to sea!

Ι have brought my life as far as this,

To this point
where the youth,
ever wrestles with the sea,
on the rocks,
breast – to breast  against the wind.
Where can a man go, when he’s nothing but a man,
Reckoning in fees his green moments,
In waters the visions of his hearing,
In wings his pangs of remorse?

Oh life,
of the child that becomes a man,

Ever by the sea,
When the sun teaches him
To take a breath there.
Where vanishes,
the seagulls shadow…

ODYSSEAS ELYTIS (Orientations, 1936)

Θερινό Πρόγραμμα Ελληνικής Γλώσσας και Πολιτισμού 2016: Η επίσκεψι στον Δήμο Αριδαίας (αναδημοσίευσι + φωτογραφίες). 10th In-Country Program: Our visit to the Town Hall of Aridaia (+photos)

Το Arideanews blogspot αναφέρθηκε στην εφετινή επίσκεψι του «In-Country Program» στον Δήμο Αλμωπίας. Αναδημοσιεύουμε το (με κάπως ανακριβή τίτλο) σχετικό σημερινό δημοσίευμα-Δελτίο Τύπου. 
Περισσότερο ενοχλεί η μέσα στο κείμενο διατύπωσι σχετικά με την ταυτότητα του προγράμματός μας. Από Θερινό Πρόγραμμα ελληνικής Γλώσσας και Πολιτισμού αναφέρεται ως πρόγραμμα «διάδοσης και εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας και του μακεδονικού πολιτισμού». Το «μακεδονικός πολιτισμός» είναι σαφώς παρεξηγήσιμο.

..................................................................................................


Επίσκεψη στο Δήμο Αλμωπίας πραγματοποίησε το πρωί της Πέμπτης 14/7/2016 ο Ελληνικός Μακεδονικός Σύλλογος της Βόρειας Αυστραλίας μαζί με φοιτητές και καθηγητές από το Πανεπιστήμιο του Darwin της Αυστραλίας, στα πλαίσια ειδικού προγράμματος διάδοσης και εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας και του μακεδονικού πολιτισμού. Επικεφαλής της αποστολής ήταν ο Πρύτανης και Πρόεδρος του Πανεπιστημίου κ. Simon Maddocks.
 
Ο Δήμαρχος Αλμωπίας κ. Δημήτρης Μπίνος τους υποδέχτηκε με θέρμη και τους ευχαρίστησε για τη μεγάλη προσπάθεια που κάνουν, η οποία στοχεύει στην ανάδειξη της χώρας μας σε όλο τον κόσμο. Παράλληλα, μίλησε για την οικουμενικότητα του Ελληνισμού και συνεχάρη όλους όσους ασχολούνται με αυτό το πρόγραμμα. Επίσης, ο Δήμαρχος αναφέρθηκε στους συμπατριώτες μας που ζουν στο εξωτερικό, οι οποίοι όπως είπε σε πολλές περιπτώσεις νιώθουν ακόμα περισσότερο το αίσθημα της περηφάνιας που γεννήθηκαν Έλληνες.
 
Επιπλέον, ο Δήμαρχος αναφέρθηκε στις ομορφιές της Αλμωπίας την οποία χαρακτήρισε ευλογημένο τόπο και στην μεγάλη ιστορική σημασία της περιοχής μας που ανέδειξε τον Μέγα Αλέξανδρο.
Ακολούθησε ανταλλαγή αναμνηστικών δώρων και λήψη αναμνηστικών φωτογραφιών."







Τετάρτη 13 Ιουλίου 2016

Θερινό Πρόγραμμα 2016: Το Κάστρο της Χώρας στην Κάλυμνο (φωτογραφίες). In Country Program 2016:Il Castello della Città di Calimno (foto).

Το Κάστρο της Χώρας είναι ένα φυσικό φρούριο.

Η χρονολόγησί του είναι ακόμη ανοικτό θέμα έρευνας, αλλά σίγουρα περνάει απο τους βυζαντινούς χρόνους.
Ως φυσικά οχυρωμένη τοποθεσία θα είχε πιθανότατα αξιοποιηθή απο τα αρχαία, άν όχι απο τα προϊστορικά χρόνια.
Το παλαιό κάστρο τοποθετείται κατα τον 11ο αι.
Μετά την κατάληψι της Ρόδου (1309) οι Ιωαννίτες Ιππότες καταφθάνουν στην Κάλυμνο (έτος: 1314).
Πάνω στο βυζαντινό κάστρο της Χώρας εγκαθίσταται ιππότης καστροφύλακας.
Ακολουθεί το 1495 μεγάλος σεισμός που γκρεμίζει τα τείχη του κάστρου. Στη συνέχεια τα τείχη επισκευάσθηκαν και αυξήθηκαν και τα όριά του.Τα τείχη τώρα κάλυψαν όλο το μικρό σχετικά οροπέδιο. Το νέο κάστρο που προέκυψε, το ιπποτικό, ήταν μια οργανωμένη μικρή πολιτεία (με πληθυσμό που εκτιμάται πως κυμαινόταν απο 500-1500 ανθρώπους) με διοικητήριο, ελαιοτριβεία, υδροδεξαμενές και 9-10 εκκλησίες.
Μετά την κατάληψι της Ρόδου απο τους Τούρκους, το 1523 παραδίδεται και το νησί της Καλύμνου μαζί με το Κάστρο στον Σουλτάνο. Επειδή δεν αντέταξε στρατιωτική άμυνα, το νησί διατήρησε κατα την συνήθη τακτική των Οθωμανών τα αυτοδιοικητικά του προνόμια.
Κατα την ιστορική περίοδο 1700-1840 συντελείται σταδιακά η έξοδος των κατοίκων απο το κάστρο κι η ίδρυσι της νέας πόλης, η οποία θα ονομασθή Χώρα ή Χωριό...









Παρασκευή 8 Ιουλίου 2016

Δεκατετράστιχο κολλάζ απο το ποίημα του Ελύτη "Θάνατος & Ανάστασις του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου".A collage of Elytis's poem "Death and Resurrection of Constantine Paleologos", by Alex. Sellenides (dedicated to G.Frazis)

ΘΑΝΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ 
ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ
                                                                      (Στον καθ. κ. George Frazis)
Έτσι καθώς εστέκοταν ορθός μπροστά στην Πύλη
μακριά η ψυχή του γύρευε στο φάρδος Παραδείσου
περνούσε με το βλέμμα του πιο πάνω απ'τους ανθρώπους
- Ο χάρος δεν τον έπιανε, Έναν που του χαμογελούσε -
Νέος ακόμα είχε δεί στους ώμους των μεγάλων
μία σταγόνα σταθερή στον ήλιο να ανεβαίνει
Για περηφάνια το άξιζε ο κόσμος να τον λύσεις.

Θεέ μου και τώρα τί που 'χε με χίλιους να παλέψει
μονάχα οι λέξεις του πιστές και μήτε ένας πλάι
κόρες παρθένες φέγγοντας - όλη η ζωή μια λάμψη 
γι' άλλων καιρών πιο μακρινών μια λέξη μές στα δόντια
τη λέξη θάλασσα έτσι πρόσεχε να προφέρει
Τη μοναξιά του ποιός, αυτός που όλα του τά ‘χαν πάρει:
Ο τελευταίος Έλληνας κι άπαρτος μές τη λύπη.

                                         Αλέξανδρος Σελλενίδης
                                                                          (Κάλυμνος, 8.6.2016)


ΣΗΜ. Οι δεκατέσσερις 15σύλλαβοι της σύνθεσης έχουν φτιαχθεί απο ποιητικά υλικά παρμένα απο το ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη: "Θάνατος και Ανάστασις του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου" (1969)