«Οι τρεις δάσκαλοι, οι Τρεις Ιεράρχες», ένα κείμενο του Δ. Νατσιού για την γιορτή της νεοελληνικής «Παιδείας» και την ευθύνη των σημερινών εκπαιδευτικών. Un testo di D. Natsios sui 3 Santi Gerarchi e l’ educazione neogreca

Ανήμερα της εορτής της Παιδείας και των Γραμμάτων στο όνομα των τριών Μεγάλων Ιεραρχών, λόγω ελλείψεως χρόνου (ή προσωπικής αδυναμίας συγκεντρώσεως ή και …ευκολίας!), παραπέμπω (ελαφρώς αποσπασματικά) σε ένα περσινό κείμενο ενός συναδέλφου και συναγωνιστού, που σε πολλά σημεία του με βρίσκει ομοφρονούντα!

...............................................................

Οι τρεις δάσκαλοι, οι Τρεις Ιεράρχες

«…Το πρόβλημα της ελληνικής Παιδείας είναι ότι δεν είναι…ελληνική. 400 και 500 χρόνια κάτω από το ζυγό των Τούρκων άντεξε το Γένος, γιατί αρδευόταν από τις ελληνοσώτειρες πηγές μιας Παιδείας, που ξεκινούσε από τους «γοναίγους της ανθρωπότης» τον Σωκράτη, τον Πλάτωνα και τους άλλους σοφούς της αρχαιότητας και κατέληγε στους Πατέρες της Εκκλησίας.

Ο ακαδημαϊκός Σίμος Μενάρδος τονίζει: «Η ψυχή του Έθνους αγρυπνούσε. Φτωχοί παπάδες και δάσκαλοι, που ετρέφοντο με λίγο ψωμί, είχαν το σθένος εις το βάθος της ψυχής των, σθένος ποιητών. Καταλάβαιναν την ευθύνην που τους εβάρυνε να συνεχίσουν την ελληνικήν παράδοσιν διηγούντο εις τα Ελληνόπουλα ποια ήταν άλλοτε η πατρίδα τους και τους δίδασκαν δύο ονόματα: Ελλάς και ελευθερία» («Η παιδεία στη Τουρκοκρατία», σελ 181). Το θαυμαστό αυτό κείμενο, που ανακάλυψα στο προαναφερθέν βιβλίο, αποκαλύπτει μεγαλειωδώς τα αίτια της σημερινής παρακμής. Κι αν υποστηρίζουν κάποιοι ότι οι συνθήκες οι τωρινές είναι διαφορετικές είναι γελασμένοι. Στην Τουρκοκρατία μπορεί να ήταν αλυσοδεμένα τα σώματα, όμως η ψυχή του δούλου Γένους ανέπνεε ελευθέρα.

Σήμερα βιώνουμε την χειρότερη αιχμαλωσία, την πνευματική. «…αυτή είναι η ζωή για τους σημερινούς ανθρώπους. Παγερή αδιαφορία, ύπνος ψυχικός, οκνηρία, φόβος, κρυφή απελπισία, και πολλή φασαρία για να σκεπαστεί η αμηχανία. Κι η φασαρία είναι ανοησίες, κουτσομπολιό, σκάνδαλα, εγκλήματα, κάθε μικρολογία που την παίρνουμε στα σοβαρά, ενώ κανένα σοβαρό πράγμα δεν βρίσκει θέση μέσα στα ζαλισμένα μυαλά τους και στις αποσυντεθειμένες ψυχές τους». Είναι λόγια του Φώτη Κόντογλου, δασκάλου του Γένους μας, από το βιβλίο του «Μυστικά Άνθη»

Έγραψα παραπάνω πως το κείμενο του ακαδημαϊκου Σ. Μενάρδου φωτίζει το…αφεγγές πρόβλημα της Παιδείας μας. Το ότι δεν συνεχίζουμε την παράδοσή μας υπεύθυνοι είναι οι εκπαιδευτικοί. Το επίσημο κράτος είναι ανάξιο, θέλει το δάσκαλο κακομοίρη πενταροκυνηγό και τους μαθητές, ημιμαθή νευρόσπαστα, που θα παρακαλούν τους κλεφτοκατσικάδες, με ένα άχρηστο πτυχίο στο χέρι, για μια «θέση» απασχόλησης.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει για το δάσκαλο: «Ο δάσκαλος δεν πρέπει ούτε απειρία να επικαλεσθεί, ούτε να προφασισθεί άγνοια, ούτε να προβάλει ως δικαιολογία την ανάγκη και την φτώχεια…Γι αυτό κάθισε στο διδασκαλικό θρόνο, για να σαλπίσει στους άλλους την αλήθεια, για να οδηγεί (τους μαθητές) στο δρόμο της αρετής και να προμηνύει τις μελλοντικές δυσκολίες». (Β.Χαρώνη «Παιδαγωγική Ανθρωπολογία Αγ. Ιω. Χρυσοστόμου», τομ. Β’ σελ 247).

Πάσχει σήμερα η Παιδεία, γιατί ούτε η ευθύνη μας βαραίνει ούτε σαλπίζουμε την αλήθεια. Μονάχη έγνοια μας τα επιδόματα, η αναρρίχηση στα αξιώματα, το ύψος των αποδοχών μας. Μέγιστο παιδαγωγικό αξίωμα των Τριών Ιεραρχών είναι το παράδειγμα: «Ή μη δίδασκε ή δίδασκε δια του παραδείγματος», αναφωνεί επιγραμματικότατα ο Γρηγόριος ο Θεολόγος.

Στα χρόνια της σκλαβιάς «το σχολείο μπορούσε με τον επιβλητικό εκείνο, άγιο άνθρωπο, τον σεβαστό γέροντα δάσκαλο, που χωρίς ίσως ιδέα από παιδαγωγική, έτσι σαν με άμεση μετάγγιση, ψυχή με ψυχή, έδινε το παιδί τον θησαυρό της δικής του ανώτερης προσωπικότητας. Και ξεσκόλιζε το παιδί, αγνώριστο κυριολεκτικά, άνθρωπος στ’ αλήθεια, που ήταν η ελπίδα, το καμάρι του Γένους, ο φόβος και η ανησυχία του κατακτητή…Κυβερνούσε αργότερα τη φαμίλια του, μα και το χωριό του, όπου η χρεία (=ανάγκη) το καλούσε. Πήγαινε και έβγαινε ασπροπρόσωπος σε αρχές, σε προξένους, σε δυνατούς».

Αυτό λείπει σήμερα, η ψυχή με ψυχή μετάγγιση του θησαυρού, που ονομάζεται ελληνορθόδοξη παράδοση. Μπαίνουν σήμερα στην εκπαίδευση άνθρωποι ανυποψίαστοι για το βαρύ έργο που επωμίζονται. «Γι αυτό οι πολιτείες μας είναι διεφθαρμένες, γιατί οι δάσκαλοι της νεότητας είναι κακοί. Γι αυτό εκείνοι που πρόκειται να γίνουν δάσκαλοι, πρέπει προηγουμένως να έχουν αυτοί καταρτισθεί και έπειτα να αποστέλλονται σ’αυτό το έργο».

Τα λόγια του Αγίου Ιωάννη μας ελέγχουν όλους όσοι «διδάσκουμε την νεότητα». Και χωρίς να ταπεινολογώ, δεν εξαιρώ τον εαυτό μου και, όπως έλεγε ο στρατηγός Μακρυγιάννης, «ας με συγχωρέσουνε εκείνοι όπου τους λέγω τα κουσούρια τους. Έχουν το δικαίωμα να ειπούνε κι αυτείνοι τα δικά μου, ό,τι έκαμα. Κι όταν λέγωνται τα λάθη μας, τότε κάνουν λιγότερα οι μεταγενέστεροι και γινόμαστε κι εμείς έθνος».

Και ας κλείσουμε με ένα κείμενο του Μεγάλου Βασιλείου, που μας υπενθυμίζει το λησμονημένο χρέος μας προς τον Ποιητή των όλων. «Είτε γαρ εσθίετε, φησίν, είτε πίνετε, είτε τι ποιείτε, πάντα είς δόξαν Θεού ποιείτε». Καθεζόμενος επί τραπέζης, προσεύχου προσφερόμενος τον άρτον, τω δεδωκότι την χάριν αποπλήρου οίνω το ασθενές σώματος υπερείδων, μέμνησο του παρεχόμενου σοι το δώρον εις ευφροσύνην καρδίας και παραμυθίαν αρρωστημάτων. Παρήλθεν η χρεία των βρωμάτων. Η μέντοι μνήμη του ευεργέτου μη παρερχέσθω. Τον χιτώνα ενδυόμενος, ευχαρίστει τω δεδωκότι το ιμάτιον περιβαλλόμενος, αύξησον την είς Θεόν αγάπην, ος και χειμώνι και θέρει επιτήδεια ημίν σκεπάσματα εχαρίστατο, την τε ζωήν ημών συντηρούντα και το άσχημον περιστέλλοντα. Επληρώθη η ημέρα; Ευχαρίστει τω τον ήλιον μεν είς υπηρεσίαν των ημερινών έργων χαρισαμένω ημίν, πυρ δε παρασχομένω του φωτίζειν την νύκτα και ταις λοιπαίς χρείαις ται κατά τον βίον υπηρετείν».

«Είτε τρώτε, λέγει ο Απ.Παύλος, είτε πίνετε, είτε κάνετε οτιδήποτε άλλο, όλα να τα κάνετε για τη δόξα του Θεού». Λοιπόν, όταν κάθεσαι στο τραπέζι, να προσεύχεσαι όταν τρως το ψωμί, να ευχαριστείς εκείνον που στο έχει δώσει, όταν πίνεις το κρασί και τονώνεις με αυτό την ασθενική φύση του σώματος σου, να θυμάσαι εκείνον που σου παρέχει το δώρο αυτό, για να σου δημιουργεί ψυχική αγαλλίαση και να σε ανακουφίζει, όταν είσαι άρρωστος. Περνά η ανάγκη των τροφών; Ας μην περνά όμως η θύμηση του ευεργέτη. Όταν φορείς το πουκάμισο, να εκφράζεις ευχαριστία σ’ εκείνον που στο έχει δώσει όταν φορείς το πανωφόρι, να αγαπήσεις περισσότερο τον Θεό, ο οποίος και για το χειμώνα και για το καλοκαίρι μας χάρισε τα κατάλληλα ενδύματα, τα οποία προστατεύουν τη ζωή μας και κρύβουν την ασχήμια μας. Τελειώνει η ημέρα; Να ευχαριστείς αυτόν που μας χάρισε τον ήλιο, για να κάνουμε τις εργασίες της ημέρας, και μας έδωσε τη φωτιά, για να μας φωτίζει τη νύχτα και για να εξυπηρετεί τις υπόλοιπες ανάγκες της ζωής». (ΕΠ 31,244).»

Δημήτρης Νατσιός

Πηγή

Η επιτυχημένη συμμετοχή του ΑΒΑΞ ΚΑΙ ΠΕΣΣΟΙ σε αθηναϊκό Τουρνουά Μπλίτς και η διάκρισι του αθλητού μας, Μίλτου Μεταξά. L’ “Abaco e Pezzi” nel 6o Torneo Lampo a Kato Patissia (Atene)

Περιμένοντας όλες τις φωτογραφίες για την προχθεσινή μας εκδήλωσι με την κοπή της Βασιλόπιττας, ας αναφερθούμε πιο αναλυτικά στην συμμετοχή του συλλόγου μας στο 6ο Ατομικό Τουρνουά Μπλιτζ Ζωοδόχου Πηγής, που όπως έχουμε ήδη αναφέρη διεξήχθη την προ-προηγούμενη Κυριακή. 
Πολύ ικανοποιητική ήταν, λοιπόν, η συμμετοχή του «ΑΕΚ ¨Αβαξ Και Πεσσοί¨» σ’ αυτό το Τουρνουά, το οποίο αποτελεί και την παρθενική μας εμφάνισι σε αγώνες Μπλίτς. 

Η αντιπροσωπευτική ομάδα του συλλόγου μας αποτελείτο από 8 μέλη, αλλά οι 7 έλαβαν μέρος και βέβαια οι αγώνες ήσαν ατομικοί. 
Αξιοσημείωτο ότι όλοι οι παίκτες μας είχαν αξιοπρεπή επίδοσι ενώ είχαμε και μια επιτυχία: ο νεαρός αθλητής μας, Μιλτιάδης Μεταξάς, μαθητής Α΄ Λυκείου, επρώτευσε στην κατηγορία των Λυκείων και βραβεύθηκε από τους διοργανωτές με μετάλλιο! 
Ακολουθούν αναλυτικά οι επιδόσεις των 7 αθλητών μας και από κάτω επικολλούμε το κείμενο του Δελτίου Τύπου των διοργανωτών διανθισμένο με δικό μας φωτογραφικό υλικό. 

Σοϊλεμέζης Αλέξανδρος 3,5 (7) 
Μεταξάς Μιλτιάδης 3,5 (7) 
Σοϊλεμέζης Γιώργος 3,5 (7) 
Καλέργιος Στράτος 3,5 (7) 
Σοϊλεμέζης Πάρις 3 (7) 
Νερούτσος Κωνσταντίνος 3 (7) 
Πούρης Κωνσταντίνος 2 (7) 

Υπογραμμίζουμε την άψογη διεκπεραίωσι της διοργάνωσης από όλους τους συντελεστές της (Γιάννη Σιδηρόπουλο, Δημήτρη Κεφάλα, Ευγενία Ζευγίτη και τους συνεργάτες τους), καθώς και το ιδιαίτερα φιλικό κλίμα (πέρα και από τα τυπικά της συνήθους φιλοξενίας) των διοργανωτών προς τον σύλλογό μας, το οποίο αποκορυφώθηκε με την αναπάντεχη βράβευσι « στο πρόσωπο του Προέδρου του κ. Αλέξανδρου Σοϊλεμέζη το σωματείο ΑΕΚ Άβαξ και Πεσσοί Χαλκίδας ως το πρώτο σωματείο εκτός Αττικής».

Συγχαίρουμε και ευχαριστούμε (και από αυτό το βήμα) τους φίλους αυτής της διοργάνωσης και ελπίζουμε να ξανασμίξουμε και του χρόνου! 

Δελτίο Τύπου Έκτου Μπλιτζ Ζωοδόχου Πηγής 

Με 55 συμμετοχές, σε ένα φιλικό κλίμα και με άψογες συνθήκες, διεξήχθη το 6ο Ατομικό Τουρνουά Μπλιτζ ΖΠ στις 13/01/2013 το οποίο είχε για πρώτη φορά και διεθνή αξιολόγηση. Στο εντευκτήριο του Κέντρου Νεότητας Ζωοδόχου Πηγής Κάτω Πατησίων στην οδό Ζαχαρία Παπαντωνίου 61 στην Αθήνα, από νωρίς το απόγευμα κατέφθαναν οι συμμετέχοντες παρότι ήταν μια πλούσια ημέρα με διασυλλογικούς αγώνες και αρκετά τουρνουά σε όλη την Αττική. 
Στις 17.45 χοροστάτησε ο Πατέρας Χαράλαμπος τελώντας την καθιερωμένη κοπή πίτας με τη συνοδεία ελαφρού μπουφέ. Αμέσως μετά άπαντες ξεχύθηκαν σε μεγάλες μάχες επί της σκακιέρας παίζοντας 7 γύρους με χρόνο σκέψης 5 λεπτά και 3 δευτερόλεπτα ανά κίνηση, ανά παίχτη. 

Όπως σχεδόν σε όλα τα ΖΠ, στον τελευταίο γύρο, μετά από σφοδρές συγκρούσεις για τις πρώτες θέσεις, χρειάστηκε η εξάντληση των κριτηρίων ισοβαθμίας για την ανακοίνωση της τελικής κατάταξης. Στις 20.45 στην τελετή απονομής των επάθλων βραβεύτηκε 1ος ο Κωστούρος Αλέξανδρος με 6 ½ βαθμούς από το σκακιστικό σωματείο της Ραφήνας, 2ος ο Κουτουρίνης Αποστόλης με 6 ½ βαθμούς από τους 3 Αστέρες Πατησίων και 3ος με 5 ½ βαθμούς ο Γκούμας Γιάννης από τον Σκακιστικό Όμιλο Κορυδαλλού. 
 1η γυναίκα αναδείχθηκε η Μουζάκη Σεβαστή με 3 βαθμούς από τον Σκακιστικό Όμιλο Κορυδαλλού ενώ 1ος από τα Κάτω Πατήσια ο Κουτουρίνης Αποστόλης από τους 3 Αστέρες. 1ος στα Δημοτικά ο Πανόπουλος Ιωάννης με 4 βαθμούς από Σκακιστικό Όμιλο Κορυδαλλού, 1ος στα Γυμνάσια αναδείχθηκε ο Σπανός Χαράλαμπος με 4 βαθμούς από το σκακιστικό όμιλο της Νέας Φιλαδέλφειας και 
1ος στα Λύκεια ο Μεταξάς Μιλτιάδης με 3,5 βαθμούς από το σωματείο ΑΕΚ Άβαξ και Πεσσοί Χαλκίδας. 1ο Σωματείο με περισσότερους συμμετέχοντες αναδείχθηκε ο Σκακιστικός Όμιλος Κορυδαλλού (17 συμμετοχές), ενώ 
βραβεύτηκε στο πρόσωπο του Προέδρου του κ. Αλέξανδρου Σοϊλεμέζη το σωματείο ΑΕΚ Άβαξ και Πεσσοί Χαλκίδας ως το πρώτο σωματείο εκτός Αττικής. 
Άπαντες πήραν αναμνηστικό δίπλωμα συμμετοχής. Διευθυντής Αγώνων ήταν ο κατηχητής και υπεύθυνος του Κέντρου Νεότητας κ. Γιάννης Σιδηρόπουλος, ο οποίος πλαισιωνόταν από άξιους συνεργάτες της ενορίας του με πρωτεργάτη τον κ. Κώστα Γεωργίου. 
Επικεφαλής Διαιτητής ήταν ο FA κ. Δημήτρης Κεφάλας, Υπεύθυνη Κληρώσεων ήταν η FA κα. Ευγενία Ζευγίτη και διαιτήτευσαν οι κ.κ. Μιχάλης Μπεκάκος, Νίκος Απέργης και Αλέξανδρος Θάνος. Συνεργάστηκαν για την διοργάνωση τα σωματεία Σκακιστικός Όμιλος Κορυδαλλού και Πήγασος Κυψέλης. 
Μπορείτε να ενημερωθείτε εκτενέστερα από την ιστοσελίδα του Κέντρου Νεότητας καθώς και από το chess – results για την αναλυτική βαθμολογία.

Της Ψηφοφορίας! Ένα ποίημα (καί με σκακιέρα!) του ορισμού της Τραγωδίας παρωδία. (+ τα αποψινά αποτελέσματα σκωπτικώς). Una poesia-parodia della definizione della Tragedia greca …

Δεν ξέρω γιατί, αλλά παρακολουθώντας “live” από το προνομιούχο κανάλι της Βουλής την υποτιθέμενη μυστική ψηφοφορία για την «σύσταση Ειδικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής προς διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης» κλπ κλπ, αισθάνθηκα την ανάγκη να προσφέρω σε δημόσια ανάγνωσι το σατιρικό στιχούργημα που πρόσφατα έγραψε στην σελίδα του στο «Φατσόβιβλο» ένας αγαπητός φίλος μου και εκλεκτός Πανεπιστημιακός Καθηγητής.
Επειδή –θέλοντας να του κάνω και έκπληξι- δεν του το έχω ακόμη ζητήση, το αναδημοσιεύω ανωνύμως:

<Έστι ουν τραγωδία>

 Έστι ουν τραγωδία, 
Χώρα τετραγωνικών χιλιομέτρων ολίγων, 
Χώρα νησιωτική εύμορφη και ωραία, 
Ηλιόδαρτη θαλασσοδαρμένη 
Χώρα δεδεμένη και υπερχρεωμένη, 
Σκακιέρα σεφερικών πολιτικατζήδων, 
Χώρα που αεί ανατέλλει και λάμπει, 
Χώρα σκελετωμένη 
Χώρα εσκυλευμένη 
Χώρα off shore δεδηλωμένη 
Χώρα αενάως ληιζομένη 
Χώρα την των τοιούτων παθημάτων 
Χώρα ανεπίδεκτη μαθημάτων. 

Γ.Π.
Γ. Π.
.............................................................................
Και, κλείνω, με τα αναμενόμενα αποτελέσματα 

Η ώρα πήγε 2.19 πρωινή και μόλις προ 6 λεπτών ο προεδρεύων του Ελλαδικού κοινοβουλίου έχει λάβη τον λόγο για να ανακοινώση τα αποτελέσματα.
[Σημειωτέον ότι επι μία σχεδόν μία ώρα το (σιωπηλώς αυτολογοκρινόμενο;) κανάλι μετέδιδε εικόνα με τον ήχο ερμητικά κλειστό!]
Παραφράζω:
Έγινε της …Κάλπης!
Οι 4 ήσαν τρείς, δηλαδή 2 και παραπέμπονται …ο αποδιοπομπαίος τράγος!

Συνοψίζω στο ίδιο σκωπτικό πνεύμα:
Τ ο «σκώρ» 3-1 υπέρ του συστήματος!

Καλό μας ξημέρωμα!

Λάμψεις σκακιού επι σκακιέρας. Μια παρτίδα από ένα χθεσινό τουρνουά Blitz και το τραγούδι «Η Σκακιέρα» της Αλεξίου. Una partita con mosse lentissime da un Torneo Lampo; + la canzone “La Scacchiera”

Όταν πληροφορήθηκα από τον φίλο Δημήτρη Κεφάλα ότι το το Κέντρο Νεότητας Ζωοδόχου Πηγής Κάτω Πατησίων διοργανώνει το 6ο Ατομικό Τουρνουά Blitz, σκέφτηκα ότι αξίζει να παροτρύνω τους σκακιστές του «Άβαξ Και Πεσσοί» να πάμε να παίξουμε όσο μπορούμε περισσότεροι, αλλά και ότι είναι καιρός να λάβω και εγώ προσωπικά μέρος, επιτέλους, σε ένα τουρνουά μπλίτς.
Υπάρχει πάντα μια πρώτη φορά, αλλά το ότι αφ’ ενός κάποια από τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου τα έχω συνδέση με ένα Νεανικό Κέντρο (το Π.Ν.Κ. Αγίου Νικολάου οδού Αχαρνών ως κατηχητής Μέσου και Ανωτέρου Κατηχητικού και άτυπος Διευθυντής του Πνευματικού Κέντρου από πλευράς των νέων), και αφ’ ετέρου το ότι ο Ναός της Ζωοδόχου Πηγής «Κάτω Πατησίων» (ή όπως την ήξερα εγώ Ζωοδόχος Πηγή Νέας Χαλκηδόνος) υπήρξε για μένα και την οικογένειά μου η πρώτη μας ενορία όταν πρωτοήρθαμε στην Αθήνα από την Πάτρα (και εκεί στην Ζωοδόχο Πηγή πήγα μικρό παιδί Κατηχητικό), ίσως όλα αυτά να εξηγούν γιατί επεθύμησα να πάω να παίξω πρώτη φορά στην ζωή μου ένα τουρνουά Μλίτς, στα 55 μου.

Βέβαια, το μυαλό μου δεν ήταν και απόλυτα στο σκάκι, άλλωστε είχα την κύρια ευθύνη της επταμελούς ομάδος του Συλλόγου που κατέβασα στην εκδήλωσι και στους αγώνες, τους οποίους διοργάνωσε το Κέντρο Νεότητας σε συνεργασία με τα σωματεία Πήγασο Κυψέλης και Σκακιστικό Όμιλο Κορυδαλλού, προχθές Κυριακή..
Εντούτοις από την στιγμή που κάθεσαι μπροστά στους πεσσούς για να συναγωνιστείς έναν αντίπαλο, οπωσδήποτε επιδιώκεις κάτι ανάμεσα στην αξιοπρεπή εμφάνισι μέσω της καλής προσπάθειας, έως την αναζήτησι της υψηλής αισθητικής απόλαυσης που η μαγεία του σκακιού με μοναδικό τρόπο προσφέρει.
Κοντολογίς, τα «είδα όλα». Η μέτρια αγωνιστική μου απόδοσι με την φτωχή συγκομιδή των 3,5 βαθμών στους 7 γύρους συνοδεύτηκε πλουσιοπάροχα απο μια εντυπωσιακή ποικιλία. Λαθών!
Από θεωρητικές αδυναμίες στα ανοίγματα και στήσιμο κομματιών, μέχρι που έγινα και …μάτ!
Κύρια αδυναμία του παιχνιδιού μου η βραδύτητα. Προφανώς ο «επεξεργαστής» του μυαλού μου είναι παλιάς αρχιτεκτονικής, τύπου «Σπεύδειν βραδέως»! "Τρέχει" δηλαδή με χαμηλές ταχύτητες.

Χαρακτηριστικό δείγμα της απειρίας μου σ’ αυτήν την παρθενική μας εμφάνισι ως σύλλογος, μπορεί να αποτελέση η παρακάτω παρτίδα μου από τον τελευταίο γύρο στο Τουρνουά.
Έχοντας 3,5 πόντους μετά τον 6ο γύρο, κληρώθηκα με τον ισόβαθμο Γιώργο Κουλαξουζίδη, καλό σκακιστή, αλλά και προπονητή και διαιτητή, γνώριμο σε εμένα και από την θητεία του στην Επιτροπή Διαιτησίας της ΤΕΣΣΑΣ.
Η συνάντησι έληξε πρώιμα από πτώσι της σημαίας μου, όπως λέγαμε παλιά την ήττα από χρόνο, και μάλλον άδοξα για εμένα.

Ο συμπαθέστατος Γιώργος Κουλαξουζίδης είναι αξιέπαινος όχι μόνο για την επικράτησί του, αλλά και για το ότι είχε και την ευγένεια να παραμείνη για λίγο στο τραπέζι και να κάνουμε μια πρόχειρη ανάλυσι στην παρτίδα με μια φιλική συζήτησι γύρω από το Βιενέζικο άνοιγμα και την τελική θέσι.
Η ΠΑΡΤΙΔΑ

Play chess online

Στον συμπατριώτη (είναι όπως λέμε εμείς οι πόντιοι «τεμέτερον») Γιώργο, λοιπόν, ο οποίος έχει ως γνωστόν στους σκακιστικούς κύκλους το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο, κ. Σκακιέρας, αφιερώνω ένα χαρακτηριστικό για τον τίτλο του τραγούδι:
Χαρις Αλεξιου -Η Σκακιερα


Η σκακιέρα

Τα χρόνια που σε καρτερούσα
ήταν αγρύπνια και μαράζι
και τίποτ’ άλλο δε ζητούσα
μόνο ν’ αρχίσει να χαράζει.

Γελούσε η κάμαρη σαν ήρθες,
σου έφερα νερό από τη στέρνα,
"όλα θ’ αλλάξουνε" μου είπες
κι εγώ σου φίλαγα τη φτέρνα.

Τώρα την κίνηση κοιτάζεις
σαν τους φαντάρους στην Ομόνοια,
ανοίγεις μια παλιά σκακιέρα
 και κουβεντιάζεις με τα πιόνια.

Τα χρόνια που σε καρτερούσα
ήταν αγρύπνια και μαράζι
και δε με νοιάζει που αγρυπνούσα
μα που ακόμα δε χαράζει.

Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος (Η Αγάπη Είναι Ζάλη, 1986)
Στίχοι: Αλκης Αλκαίος
Α΄ εκτέλεσι: Χαρούλα Αλεξίου

Το Ικάριαμ. Η νέα έκδοσι, η "Πειρατεία" και ένα ποίημα του Αγγ. Σημηριώτη για «Κουρσάρους» . Videogioco Ikariam: L’ edizione 0.5.3 con la "Pirateria" e una poesia allegorica

Την ώρα που φαινόταν πως το διαδεδομένο και από τετραετίας γνωστό διαδικτυακό παιχνίδι Ικάριαμ αντιμετώπιζε το φάσμα της ασυγκράτητης εμπορικής καθόδου, ένα νέο εύρημα, πρόσθετο χαρακτηριστικό στο παιχνίδι, ήλθε να δώση μια κάποια αναλαμπή και να αναθερμάνει το ενδιαφέρον των φανατικών παικτών του.

Το νέο αυτό χαρακτηριστικό ήλθε με την τελευταία έκδοσι του παιχνιδιού, την «έκδοση 0.5.3» που είναι σε ισχύ από την Τρίτη 18/12/2012 και ονομάζεται «Πειρατεία»

Οι ιθύνοντες του παιχνιδιού είχαν ενημερώσει εγκαίρως στο forum με σχετική ανακοίνωσι τους παίκτες:

Περί του χαρακτηριστικού Πειρατείας:

Μια νέα έρευνα η «Πειρατεία» καθιστά δυνατή την κατασκευή του κτιρίου «Πειρατικό φρούριο» σε μια νέα γεωγραφική θέση που βρίσκεται στα ανοικτά των ακτών της πόλης. Η υποδοχή είναι διαθέσιμη μόνο για χρήση αυτού του κτιρίου. Το κτίριο και τα 30 επίπεδά του επιτρέπει τις ακόλουθες νέες δράσεις:

Eπιχείρηση σύλληψης - Πειρατές μπορούν να σταλούν σε 9 διαφορετικές επιχειρήσεις σύλληψης για να λεηλατήσουν χρυσό και πόντους σύλληψης [ΣΣ  Όπως επεξηγήθηκε στην συνέχεια λεηλατείται μόνο το ποσό των πειρατικών πόντων του κάθε ηττημένου παίκτη από τον νικητή, όχι ο χρυσός]

Επιδρομές - Τα πειρατικά φρούρια που ανήκουν σε άλλους παίκτες που βρίσκονται εντός εμβέλειας μπορούν να εισβάλουν για να λεηλατήσουν τα σημεία λήψης τους. Άν επιτύχουν, όλοι οι πόντοι σύλληψης του εχθρού θα λεηλατηθούν.

Μετατροπή πόντων σύλληψης - οι μεμονωμένοι πόντοι σύλληψης μπορούν να επενδυθούν στη δύναμη του πληρώματος σας, όμως η εφαρμογή αυτή απαιτεί χρόνο. Όσο μεγαλύτερη είναι η δύναμη του πληρώματός σας, τόσο καλύτερα είστε σε θέση να υπερασπιστείτε το πειρατικό φρούριο και να κάνετε επιδρομή σε άλλους παίκτες. Η μετατροπή των πόντων σύλληψης μπορεί να επιταχυνθεί με τη χρήση αμβροσίας.

Μια νέα λίστα βαθμολογίας για τους πόντους σύλληψης έχει δημιουργηθεί η οποία τρέχει για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα και η τελική βαθμολογία είναι ορατή μέχρι τον κύκλο της επόμενης περιόδου κρίσης.

Ένα κομμάτι της βαθμολογίας των πόντων σύλληψης εμφανίζεται στο πειρατικό φρούριο - η θέση σας, των παικτών που βρίσκονται 5 θέσεις πάνω και 4 κάτω από σας. Αυτή η επισκόπηση θα ανανεώνεται μία φορά την ημέρα.

Οι 50 παίκτες με τους περισσότερους πόντους σύλληψης στο λογαριασμό τους μετά απο μερικές μέρες της περιόδου κρίσης θα ανταμείβονται με ένα γενναιόδωρο θησαυρό πόρων: έως και 16 φορές την ικανότητα ασφαλούς αποθήκευσης από κάθε πόρο σε κάθε μία από τις πόλεις του παίκτη για εκείνον που επιτυγχάνει την πρώτη θέση στη βαθμολογία των πόντων σύλληψης κατά τη διάρκεια της χρονικής περιόδου. Μετά την κατανομή των βραβείων, όλοι οι πόντοι σύλληψης καθώς και οι αναβαθμισμένες δυνάμεις του πληρώματος θα μηδενίζονται και το πειρατικό κυνήγι για τους πόρους θα ξεκινάει απο την αρχή!

Πιο καλά τα συνοψίζει όμως ένας φίλος από την συμμαχία ΜΚΔ, ο οποίος εξηγεί:

«Περί πειρατικού:
Σκεφτείτε ότι φτιάξαν ένα ξεχωριστό παιχνίδι μέσα στο παιχνίδι. Δεν έχει καμιά σχέση με το υπόλοιπο Ικάριαμ, παρά μόνο αν καταφέρεις και μέσα στο μήνα είσαι στην πρώτη 50άδα οπότε παίρνεις έπαθλο υλικά (αρκετά) στο κανονικό παιχνίδι. Κατά τα άλλα η μόνη άλλη αλληλεπίδραση με το παιχνίδι είναι πως αν σου επιτεθούν σου ανάβει κόκκινος στρατηγός.
Καταρχήν φτιάχνουμε το κτίριο στην ειδική θέση που υπάρχει έξω από το λιμάνι. πρέπει πρώτα να ανακαλύψουμε την έρευνα πειρατεία. Υπάρχουν 2 πράγματα που μετριούνται σε αυτό το παιχνίδι:
1) Πόσους πόντους κουρσέματος έχεις (που μετράει και στη συνολική βαθμολογία)
2) πόσο πειρατικό πλήρωμα έχεις
Το πρώτο είναι κάτι σαν πειρατικός χρυσός. Είναι το έπαθλό σου.
Το δεύτερο είναι η δύναμή σου. Όσο περισσότερο πλήρωμα έχεις τόσο πιο δυνατός είσαι σε επιθέσεις ή άμυνες. Πώς αποκτάς πλήρωμα;
Κάθε επίπεδο αναβάθμισης σου δίνει 2 πειρατές [ΣΣ: Πλήρωμα]. Επίσης μπορείς να εξαργυρώσεις πόντους κουρσέματος και να τους μετατρέψεις σε πλήρωμα. Έτσι χάνεις σε βαθμολογία, αλλά γίνεσαι πιο δυνατός.
Πώς αποκτάς πόντους κουρσέματος; Είτε κάνοντας τις αποστολές που σου δείχνει το κτίριο είτε κάνοντας επιθέσεις σε άλλους παίκτες. Η αποστολή που συμφέρει περισσότερο από όλες είναι η πρώτη γιατί αναλογικά με το χρόνο που επενδύεις σου δίνει τους περισσότερους πόντους [ΣΣ. Ο φίλος εννοεί την πρώτη δυνατότητα αποστολής από το Πειρατικό Φρούριο που φέρει την ονομασία  «Λαθρέμπορας», έχει διάρκεια δυόμισι λεπτών και σου αποφέρει  115 πειρατικούς πόντους].
Επίσης κάτι σημαντικό! Αν κατορθώσεις και έχεις τουλάχιστον 7000 πειρατικούς πόντους στο λογαριασμό σου έχεις αυτόματα +1400 πλήρωμα, χωρίς να χρειάζεται να μετατρέψεις τους πόντους, οπότε γίνεσαι αρκετά δυνατός. Άρα πρώτος στόχος πρέπει να είναι να μαζέψετε πόντους. Προσοχή όμως γιατί αν σας κάνουν επίθεση και δεν έχετε αρκετό πλήρωμα θα σας λεηλατήσουν πόντους.
Ποιός νικάει ή χάνει είναι ξεκάθαρο, όποιος έχει περισσότερο πλήρωμα. Ο επιτιθέμενος έχει ένα μειονέκτημα 20%, δηλαδή αν έχεις 100 και ο άλλος 100, εσύ επιτίθεσαι με 90 και ο άλλος αμύνεται με 110. Αρα θα χάσεις. Αν έχει ο άλλος 100 θα πρέπει να έχεις 123 πλήρωμα για να κερδίσεις.»

Όπως και να ‘χει πάντως το θέμα,  το παιχνίδι που έδειχνε όπως λέγαμε στην αρχή πως έπνεε τα λοίσθια, έδειξε κάποια σημάδια ανάκαμψης ήδη από τις μέρες των διακοπών. Ειδικά όμως τελευταία 3-4 24ωρα φαίνεται ότι τα πληκτρολόγια έχουν πάρει φωτιά. Ο λόγος είναι ότι σήμερα 13 Ιανουαρίου κατά το απόγευμα θα τελειώσει ο πρώτος διαγωνισμός. 

Πρόχειρες εκτιμήσεις μας είναι πως στο πειρατικό κυνήγι θησαυρών συμμετέχουν αρκετοί από τους ενεργούς των εικονικών κόσμων. Συγκεκριμένα στον κόσμο Έψιλον, σήμερα παίκτες με πειρατικό φρούριο και 0 πειρατικούς είχαν κατά το απόγευμα θέσι γύρω στο 850. Όταν μετά από κανα δίωρο βγήκε νέα βαθμολογία, με 2000 πειρατικούς πόντους βρέθηκαν στην θέσι 300.

Συμπέρασμα: αν συμμετέχουν καμιά χιλιάδα παικτών από κάθε ελληνόφωνο «κόσμο» στον καινοφανή διαγωνισμό της Πειρατείας θα είναι τουλάχιστον οι διπλάσιοι αυτοί που για κάποιο λόγο δεν δήλωσαν συμμετοχή (δηλαδή μη κατασκευάζοντας πειρατικό φρούριο). Πράγμα που σημαίνει πως στην ελληνική του μορφή το Ικάριαμ θα απασχολεί έναν σεβαστό ακόμη αριθμό χρηστών, (αλλά πάντως μικρότερο νούμερο από τον επίσημα δηλούμενο αριθμό των 37.000 περίπου).

Σημειωτέον ότι ενώ κάθε μέρα η βαθμολογία των πειρατικών πόντων έβγαινε (όπως διβάσαμε και στην επίσημη προκήρυξι πιο πάνω) το απόγευμα κατά τις 7.00μμ, χθές και σήμερα, τελευταία ημέρα, παρατηρούμε ότι οι διαχειριστές του παιχνιδιού έφτασαν να βγάζουν τους πειρατικούς πόντους, αυτούς δηλαδή του κουρσέματος, στην αρχή (μέχρι το απόγευμα εχθές) ανα ώρα και στην συνέχεια ΑΝΑ ΜΙΣΗ ΩΡΑ!!

Έμειναν, λοιπόν άλλες 17 περίπου ώρες και ο πυρετός του ιδιότυπου αυτού κυνηγιού θησαυρού –προς μεγάλη ικανοποίησι των (Γερμανών;) ιδιοκτητών του παιχνιδιού-  είναι στα ύψη!

 

Εμείς πάντως θα κλείσουμε την σημερινή αναφορά μας στο πειρατικό εύρημα του Ικάριαμ με ένα ωραίο ποίημα του Άγγελου Σημηριώτη (1870-1944),  που μιλάει μέσα από τον παραλληλισμό των Κουρσάρων για την παιδιάτικη χαρά της ζωής και για τις τρέλες της νιότης…

<Είμαστε σαν κουρσάροι>
Είμαστε σαν κουρσάροι που βιγλίζουνε
καράβια μαγικά από ξένα μέρη.
Το σήμερα λιμάνι που τ' αφήνουμε
κάτι καινούριο το αύριο να μας φέρει.
Κι αν ήταν τη ζωή να ξαναζήσουμε
και δυο φορές τα νιάτα να χαρούμε,
ποιος για τη γνώση, θε μου, θα νοιαζότανε;
Τις τρέλες μας θα τρέχαμε να βρούμε.

Άγγελος Σημηριώτης

Εδώ «Είναι Οι Βάρβαροι, Ηλίθιε!», γράφει ο Αιθεροβάμων. “I Barbari, stronzo, sono qui!”: da Eterovamon; il primo articolo di cronaca ed attualita’ x il 2013

Σε χθεσινό του ηλ-γράμμα ο φίλος και συνεργάτης Αιθεροβάμων, μαζί με τις ευχές του μας έστειλε και την πρόσφατη δουλειά του «εμπνευσμένη από την ΣΥΝΤΕΛΕΙΑ και από τον Καβάφη», το σημερινό χρονογράφημα με τον οργισμένο τίτλο.
Εγκαινιάζοντας -δριμύτερος- το 2013!
Και εμείς να του ευχηθούμε: Καλή Χρονιά! 
......................................................

ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΒΑΡΒΑΡΟΙ , ΗΛΙΘΙΕ !

     Τελικά επιβιώσαμε μετά την 21η του Δεκέμβρη, μέρα της υποτιθέμενης  ΣΥΝΤΕΛΕΙΑΣ του κόσμου. Περιμένοντας τους βαρβάρους είχαμε ένα καθημερινό θέμα  κουτσομπολιού, που το κουβεντιάζαμε μεταξύ σοβαρού και αστείου. Όλο το νταβαντούρι γινόταν, γιατί περιμέναμε τους βαρβάρους. Όμως, αυτοί προφανώς δεν ήρθαν! Καημένε Καβάφη, πού νάξερες πόσο προφητικός και πόσο διαχρονικά αληθινός θα γινόσουν!

  
     Και τώρα τι κάνουμε; 

Αλήθεια, είσαστε βέβαιοι πως οι βάρβαροι δεν ήρθαν;   

Είσαστε μακριά νυχτωμένοι!
Έχουν έρθει εδώ και πολλά χρόνια, αλλά ήρθαν μασκαρεμένοι: ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ, ΥΠΟΥΡΓΟΙ, ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΙ, ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ, ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΕΣ , ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ, ΚΑΝΑΛΑΡΧΕΣ, ΕΚΔΟΤΕΣ κ.α. 
Κι εμείς τι κάναμε; Τους περάσαμε για πολιτισμένους, γιατί φορούσαν κουστούμι και γραβάτα, για κατάλληλους κυβερνήτες, για άξιους δια- χειριστές της τύχης αυτού του δύστυχου λαού. Τους θεωρήσαμε άξιους ταγούς της κοινωνίας μας για μια προσπάθεια ανέλιξης του έθνους μας. Ήρθαν νύχτα και μας έπιασαν στον ύπνο. Κι εμείς οι μωροί νομίσαμε πως γλυτώσαμε από την απειλή των βαρβάρων. Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι! Συνεχίσαμε τον ύπνο τον βαθύ, τη μόνιμη ραστώνη μας, τον πατροπαράδοτο ωχαδελφισμό μας. Και οι μασκαρεμένοι βάρβαροι εφάρμοζαν κρυφά και παρασκηνιακά, μεθοδικά και ανελέητα το υποχθόνιο σχέδιό τους: Να διαλύσουν σιγά – σιγά ό,τι βρήκαν, να πλουτίζουν κάθε μέρα πιο πολύ, να χαντακώνουν τη χώρα μας. Κι εμείς, οι ηλίθιοι, οι ανεγκέφαλοι, οι υπνοβάτες, οι κατευθυνόμενοι, οι ευκολόπιστοι, αφελείς και μωροφιλόδοξοι τρέχαμε σαν πειθήνια πρόβατα στα κομματικά μαντριά τους. Τους αποθεώναμε, τους ψηφίζαμε, επενδύσαμε επάνω τους τις ελπίδες μας. Σπείραμε ανέμους και θερίζουμε τώρα θύελλες. Όταν αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε με τι κουμάσια έχουμε να κάνουμε , ήταν πια πολύ αργά. Η οικονομία μας διαλύθηκε , η κοινωνία μας έγινε Τιτανικός και βουλιάζει ραγδαία, οι νόμοι έχουν γίνει κουρελόχαρτα , οι θεσμοί ποδοπατιούνται, ο λαός γονάτισε. Το χειρότερο είναι πως καταστρέφεται μεθοδικά ο ιστός του έθνους, οι νέοι μας. Το παρόν τους ισοπεδώνεται, το μέλλον τους υποθηκεύεται .Τους έχουν γονατίσει, τους έχουν κάνει δουλοπάροικους, έρμαια στα χέρια των αφεντάδων- εργοδοτών με μισθούς πείνας . Όποιος νέος εργαζόμενος καταφέρει να βρει μια θέση υποαπασχόλησης ( μειωμένου ωραρίου και αποδοχών αντίστοιχα ) θεωρείται τυχερός από τις χιλιάδες άνεργους συνομηλίκους του.  Κι εμείς στην πόλη μια ζωή υπάλληλοι κι εργάτες να κουβαλάμε ολημερίς τα αφεντικά στις πλάτες. Ο εκβαρβαρισμός της κοινωνίας μας ολοκληρώνεται. Μας κυβερνούν οι βάρβαροι, μας ελέγχουν, μας συνθλίβουν. Μας έχουν πάρει την αξιοπρέπεια , το πρόσωπό μας . Μας έχουν υποβαθμίσει σε αριθμούς   (τόσοι άνεργοι , τόσοι συνταξιούχοι , τόσοι αυτόχειρες που αυτοκτονούν κάθε μέρα κ.λ.π.) . Οι περισσότεροι Έλληνες έχουν γίνει πια ΝΕΟΦΤΩΧΟΙ.

    Κι από πάνω μας ραντίζουν με «βαρέα μέταλλα» , με την έντεχνη καλλιέργεια του φόβου , της ανασφάλειας , της κακομοιριάς.

 

2

    Κάθε τόσο μας τρομοκρατούν με διάφορα σενάρια: Με την εκάστοτε  χρηματική δόση, που δήθεν θα μας σώσει , με την ανελέητη φορομπηχτική τους τακτική , με την δήθεν ΣΥΝΤΕΛΕΙΑ  κ.α. Μήπως πρέπει να πανηγυρίσουμε που δεν ήρθε το τέλος μας ακόμα; Φοβηθήκαμε τη ΣΥΝΤΕΛΕΙΑ και δεν βλέπουμε πως ξεπέσαμε σε μια πρωτοφανή ηθική ΕΥΤΕΛΕΙΑ; Δεν μας προκαλεί ντροπή η εθνική, οικονομική, κοινωνική ΥΠΟΤΕΛΕΙΑ; Δεν μας ανησυχεί το γεγονός  πως η χώρα μας έχει γεμίσει από καιροσκόπους που επιδιώκουν δαιμονισμένα την προσωπική τους ΛΥΣΙΤΕΛΕΙΑ (ΩΦΕΛΕΙΑ); Βλέπετε πουθενά να υπάρχει ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑ; Προβληματιζόμαστε που ο αληθινός πολιτισμός κατάντησε ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ; Έχουμε νιώσει πως μόνο η διαφθορά και ο νόμος της ζούγκλας λειτουργούν στην ΕΝΤΕΛΕΙΑ; Είναι ψέματα πως έχουμε παραβιάσει κάθε ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑ; Μήπως για τους νέους Φαρισαίους χρειάζεται ένας νέος Μεσσίας – τιμωρός με μαστίγια και με ΦΡΑΓΓΕΛΙΑ; 
Πρέπει , λοιπόν , να χαιρόμαστε που δεν ήρθε το τέλος του κόσμου; Έχουμε την ψευδαίσθηση πως δεν είμαστε κατεστραμμένοι; Αν συμβαίνει αυτό, τότε περιχαρείς να φωνάξουμε: ΧΑΡΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ!

   Δυστυχώς, υπάρχουν ακόμα χαζοχαρούμενα, αφελή , ευνουχισμένα ανθρωπάκια, που αναρωτιούνται ποια είναι η πραγματική πηγή όλων των δεινών για τη χώρα μας και όλη την ανθρωπότητα. Απλά, είναι η διεθνής συνομωσία των ισχυρών, η παγκοσμιοποιημένη ισοπέδωση των λαών , η νέα οικουμενική δικτατορία χωρίς τανκς και όπλα, η εξουσία του χρήματος , που μεταφέρει το πρόβλημά μας έντεχνα από το κεφάλι στην κοιλιά . Μας χτυπάει στο στομάχι και μας εξαθλιώνει. Είναι όλοι αυτοί οι γνωστοί εχθροί των λαών, η νέα τάξη του κεφαλαίου η πηγή των δεινών μας. 
Στα ανθρωπάκια αυτά φωνάζω:   

ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΒΑΡΒΑΡΟΙ, ΗΛΙΘΙΕ !!!

                                                                                                                                 ΑΙΘΕΡΟΒΑΜΩΝ

Ένα εύκολο πρόβλημα τριών κινήσεων. Παλιό ινδικό τριάρι; Scacchi: un problema di tre mosse; vecchio (indiano?!) e facile.

Ξεφυλλίζοντας (διαδικτυακώς, εννοείται) μια αυστραλέζικη παλιά εφημερίδα (Sydney Mail, 07.06.1867), έπεσα πάνω σε ένα πρόβλημα που δημοσίευε στην σκακιστική της στήλη. Έλεγε ότι ήταν και παλιό και μάλιστα ινδικό.

Λίγα κομμάτια, μπλοκαρισμένος ο μαύρος, ελάχιστες οι δυνατές εικόνες μάτ, φαινόταν εύκολο. Και πράγματι σε 2 μόλις λεπτά αποδείχθηκε πως ήταν. Ελπίζω να συμφωνήσετε.
Υπάρχουν λοιπόν και πολύ εύκολα τριάρια.

ΠΡΟΒΛΗΜΑ. ΜΑΤ ΣΕ 3 ΚΙΝΗΣΕΙΣ 

 1K1k4/3b2N1/3R1P1B/6p1/8/6P1/8/8 w - - 0 1
wKb8,Ng7,Bh6,Rd6,Pf6,g3/bKd8,Bd7,Pg5

Παίζουν τα λευκά και κάνουν μάτ σε 3 κινήσεις 

Soluzione:

1.Td1!

Η παγίδα στο σκάκι: με την ονομασία «Κιβωτός του Νώε» . La trappola agli scacchi dal nome “Arca di Noe”. The chess trap “Noah's Ark” in the Ruy Lopez oppening

Επανερχόμαστε όπως σε πρόσφατη ανάρτησί μας είχαμε υποσχεθή (κι αυτή τη φορά θα κρατήσουμε την υπόσχεσί μας) στην σκακιστική παγίδα που έχει επικρατήσει να την συσχετίζουν με την …Κιβωτό του Νώε. Διεθνείς ονομασίες που έχουν καθιερωθή είναι: Ιταλικά: Τrappola “Arca di Noe”, Αγγλικά: Noah's Ark Trap, Γαλλικά: Piège de l'arche de Noé, Γερμανικά: Arche-Noah-Falle κλπ.
Πρόκειται λοιπόν για μια σειρά κινήσεων, μια «υπο-βαριάντα», σε ένα πολύ γνωστό άνοιγμα στο σκάκι, όπου αν δεν προσέξη ο παίκτης με τα λευκά, ο μαύρος τού εγκλωβίζει τον Αξιωματικό με τα πιόνια του και βγαίνει καλύτερος – αν όχι κερδισμένος.
Όλα ξεκινάνε με την κίνησι του λευκού που στην Ισπανική Παρτίδα (στην 5η συνήθως κίνησή του) να τοποθετήση 2ο πιόνι στο κέντρο κουνώντας αυτό της Βασίλισσάς του στο τετράγωνο δ4. Στην συνέχεια, αν δεν προσέξη τις αλλαγές και «φάη» βιαστικά το πιόνι με την Βασίλισσά του, θα πέση μέσα στην παγίδα του μαύρου, ο οποίος αφού του απειλήση με ένα πλαϊνό του πιόνι την Βασίλισσα, στην συνέχεια, με το ίδιο πιόνι θα απειλήση τον λευκοτετράγωνο Αξιωματικό του αντιπάλου του. Η κατάληξι όχι τόσο κολακευτική για την παράταξι με τα λευκά: ο Αξιωματικός θα αλλαχθή για δύο πιόνια.

Κοιτάξτε την αρχή της παρτίδας  
Στάινερ – Καπαμπλάνκα, Βουδαπέστη 1929:

Play chess online

Λέγεται ότι αυτή ακριβώς η αλυσίδα των τριών πιονιών, με το σχήμα της, είναι αυτή που για κάποιους ευφάνταστους ευθύνεται για την ονομασία «Κιβωτός του Νώε».
Επειδή, μέσα στην γενική αμηχανία των «ειδικών» προβάλλει μάλλον η αυθαιρεσία του πράγματος, εγώ μένω ουδέτερος, και δεν μπορώ να κλίνω ούτε υπέρ της άποψης του γενικά αξιόπιστου και πολύ παραγωγικού Ed. Winter, ο οποίος την προέλευσι της περίεργης ονομασίας της παγίδας αυτής, την αποδίδει στον Ούγγρο σκακιστή του 19ου αι., Josef Noa., (εισέτι ατεκμηριώτως)…
Κατ΄ αυτόν τον τρόπο η λεγόμενη παγίδα της «Κιβωτού του Νώε» δεν έχει καμμία αιτιώδη σχέσι, ούτε με την Κιβωτό, (παρόλο τον κατακλυσμό της παραπληροφόρησης που έφτασε να μιλήση και για την ανύπαρκτη παλαιότητά της «may suggest that the trap is "old as Noah's Ark"»), ούτε βέβαια με τον κατά την Γραφή κυβερνήτη της, τον γενάρχη του τελευταίου ανθρωπίνου πολιτισμού, τον και ευθέως αντιστοιχούντα με τον της ημετέρας φωνής Δευκαλίωνα.