Πρόκειται λοιπόν για μια σειρά κινήσεων, μια «υπο-βαριάντα», σε ένα πολύ γνωστό άνοιγμα στο σκάκι, όπου αν δεν προσέξη ο παίκτης με τα λευκά, ο μαύρος τού εγκλωβίζει τον Αξιωματικό με τα πιόνια του και βγαίνει καλύτερος – αν όχι κερδισμένος.
Όλα ξεκινάνε με την κίνησι του λευκού που στην Ισπανική Παρτίδα (στην 5η συνήθως κίνησή του) να τοποθετήση 2ο πιόνι στο κέντρο κουνώντας αυτό της Βασίλισσάς του στο τετράγωνο δ4. Στην συνέχεια, αν δεν προσέξη τις αλλαγές και «φάη» βιαστικά το πιόνι με την Βασίλισσά του, θα πέση μέσα στην παγίδα του μαύρου, ο οποίος αφού του απειλήση με ένα πλαϊνό του πιόνι την Βασίλισσα, στην συνέχεια, με το ίδιο πιόνι θα απειλήση τον λευκοτετράγωνο Αξιωματικό του αντιπάλου του. Η κατάληξι όχι τόσο κολακευτική για την παράταξι με τα λευκά: ο Αξιωματικός θα αλλαχθή για δύο πιόνια.
Κοιτάξτε την αρχή της παρτίδας
Στάινερ – Καπαμπλάνκα, Βουδαπέστη 1929:
Play chess online
Λέγεται ότι αυτή ακριβώς η αλυσίδα των τριών πιονιών, με το σχήμα της, είναι αυτή που για κάποιους ευφάνταστους ευθύνεται για την ονομασία «Κιβωτός του Νώε».Επειδή, μέσα στην γενική αμηχανία των «ειδικών» προβάλλει μάλλον η αυθαιρεσία του πράγματος, εγώ μένω ουδέτερος, και δεν μπορώ να κλίνω ούτε υπέρ της άποψης του γενικά αξιόπιστου και πολύ παραγωγικού Ed. Winter, ο οποίος την προέλευσι της περίεργης ονομασίας της παγίδας αυτής, την αποδίδει στον Ούγγρο σκακιστή του 19ου αι., Josef Noa., (εισέτι ατεκμηριώτως)…
Κατ΄ αυτόν τον τρόπο η λεγόμενη παγίδα της «Κιβωτού του Νώε» δεν έχει καμμία αιτιώδη σχέσι, ούτε με την Κιβωτό, (παρόλο τον κατακλυσμό της παραπληροφόρησης που έφτασε να μιλήση και για την ανύπαρκτη παλαιότητά της «may suggest that the trap is "old as Noah's Ark"»), ούτε βέβαια με τον κατά την Γραφή κυβερνήτη της, τον γενάρχη του τελευταίου ανθρωπίνου πολιτισμού, τον και ευθέως αντιστοιχούντα με τον της ημετέρας φωνής Δευκαλίωνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου