Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2012

«Η Μέθοδος Του Χότζα»: σχολιασμός της επικαιρότητας με αλληγορία. Από τον Αιθεροβάμονα. Un testo allegorico x la debitocrazia e 1 canzone di Vassilis

Un testo allegorico x la debitocrazia e una canzone di Vassilis Papakonstantinou

Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΤΟΥ ΧΟΤΖΑ
Φίλοι μου, επιτρέψτε μου να σας πω μια μικρή ιστορία και να προσπαθήσω τουλάχιστον να σας προβληματίσω θετικά σχετικά με τα τεκταινόμενα στη χώρα μας ειδικά τον τελευταίο καιρό:

Σαν τα παιδικά παραμύθια: Μια φορά κι ένα καιρό, σε κάποια πόλη ζούσε ένας χότζας με την οικογένειά του. Ήταν φτωχός άνθρωπος και είχε ένα σπιτάκι ίσα ίσα μια κάμαρα και μια κουζινίτσα για την οικογένειά του, γυναίκα και 2 παιδιά. Είχε και μια κατσικούλα για το γάλα των παιδιών του και ένα γαϊδουράκι για τις μετακινήσεις του, σα να λέμε αμάξι ενός ίππου. Όσο ο καιρός ήταν καλός, τα 2 ζωντανά τα είχε έξω στην αυλή. Όταν, όμως, έβρεχε ή έκανε πολύ κρύο, τα έπαιρνε μέσα , για να τα προφυλάξει. Τότε η κατάσταση γινόταν αφόρητη. Άνθρωποι και ζώα μαζί δεν γινόταν. Πήγε, λοιπόν, στον Πασά και του ζήτησε την άδεια να φτιάξει ένα πρόχειρο μικρό σταύλο για τα ζώα. Ο Πασάς, όμως, αγρίεψε: «- Τι είναι αυτά που μου τσαμπουνάς, χότζα;» του φώναξε. «-Είσαι αχάριστος και πλεονέκτης. Όλο ζητάς και ζητάς. Γι’ αυτό, σε διατάζω από εδώ και πέρα μη σκεφτείς να αποκτήσεις κάτι παραπάνω. Και τα 2 ζωντανά συνέχεια μέσα στο σπίτι, γιατί είσαι αναιδής».
Ο καημένος ο χότζας έφυγε απελπισμένος.
Πέρασε λίγος καιρός και μη αντέχοντας άλλο ξαναπήγε στον Πασά: «- Πολυχρονεμένε μου Πασά, τιμώρησέ με , φυλάκισέ με, αλλά λυπήσου την οικογένειά μου. Η γυναίκα μου αρρώστησε και τα παιδάκια μου κινδυνεύουν από τη βρώμα. Άφησέ με να τα βγάλω έξω και ο Αλλάχ να σου χαρίζει μέρες και χρόνια!». Τότε, ο Πασάς του είπε: «- Άντε βρε μπουνταλά χότζα, για να δεις πόσο σ’ αγαπάω και σε πονάω, σου επιτρέπω να βγάλεις έξω τον γάϊδαρο, αλλά ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΓΑΪΔΑΡΟ!». Και ο χότζας: «- Πασά μου, σε ευγνωμονώ. Νάσαι πάντα καλά».

Μήπως αντιληφθήκατε κάποια ομοιότητα ή αντιστοιχία Πασά- Χότζα και Ευρωγκρούπ- Ελλάδας; Ο ταλαίπωρος λαός δεν αντέχει τη μονόπλευρη και ατέλειωτη λιτότητα, που δεν οδηγεί σε καμία ανάκαμψη, αλλά αντίθετα επιδεινώνει και βαθαίνει την οικονομική και κοινωνική ύφεση και εξαθλίωση. Δικαίως ζητά λιγότερα μέτρα και πιο ανθρώπινη διαβίωση. Τότε πέφτουν οι κεραυνοί από την Τρόϊκα: «- Δεν εφαρμόζετε τα μέτρα; Δεν θα πάρετε ούτε σάλιο. Θα χρεοκοπήσετε και θα γυρίσετε στη δραχμή και στην πείνα»- (Τον γάϊδαρο και την κατσίκα μέσα). Κι εμείς, τότε τρέχουμε πανικόβλητοι και παρακαλάμε αλά χότζα να μας λυπηθούν.
Και τότε, οι πολυέλεοι και φιλεύσπλαχνοι εκπρόσωποι του Ευρωγκρούπ απαντούν σε στυλ Πασά: «- ‘Αντε, βρε κακομοίρηδες Έλληνες. Επειδή σας λυπόμαστε και κατά βάθος σας αγαπάμε ( Ας στο διάολο), γι’ αυτό σας δανείζουμε για να ζήσετε, αλλά κι εμείς θα πάρουμε τον τόκο μας. Πολιτισμένα πράγματα!
Αλλά τα μέτρα θα εφαρμοστούν στο ακέραιο!( Μόνο τον γάϊδαρο έξω).

Η συνέχεια δική σας…


ΑΙΘΕΡΟΒΑΜΩΝ

Βασίλης ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΙΝΟΥ: "Ελλάς"
"vassilis papakonstantinou-Hellas"




Οι στίχοι του τραγουδιού

ΕΛΛΑΣ

Το πρωτάθλημα αρχίζει, η εξέδρα πλημμυρίζει
γίνεται χαμός σε κάθε γκολ.
Mα το ντέρμπι είναι στημένο, κι από πριν ξεπουλημένο
κι εσύ πνίγεσαι με δίχρωμα κασκόλ.

Ελλάς, Ελλάς, τί θα γίνει φίλε μου με μάς;
Ελλάς, Ελλάς, μίλα μας και μη μας αγαπάς!

Μπόρα είπες θα περάσει μα ο κόσμος τά' χει χάσει
τα σκουπίδια δίνουν πάρτι στα στενά.
Τα FM και τα κανάλια έχουν σφίξει σαν τανάλια
κι οι αφίσες φτύνουν μέλι με καρφιά

Ελλάς, Ελλάς τι θα γίνει φίλε μου με μας
Ελλάς, Ελλάς μίλα μας και μη μας αγαπάς

Μέσα σ' όλη αυτή τη δίνη όρθιο, πές μου, τί θα μείνει;
Σου φωνάζω μα εσύ δε μου μιλάς.
Ψάχνεις για το μεγαλείο που σου μάθαν στο σχολείο
κι εγώ ξένος μετανάστης σου Ελλάς.

Ελλάς, Ελλάς τι θα γίνει φίλε μου με μας
Ελλάς, Ελλάς μίλα μας και μη μας αγαπάς

Δε γουστάρω τα στημένα, έρχομαι ξανά σε σένα,
δυο μαζί μπορούμε, δώσ' μου δυο φιλιά!
Όλα μοιάζουνε χαμένα μα, καλή μου, έχω εσένα:
παίρνω φόρα απ' τη δική σου αγκαλιά!

Ελλάς, Ελλάς τι θα γίνει φίλε μου με μας
Ελλάς, Ελλάς μίλα μας και μη μας αγαπάς

[ΣΣ Η εκτέλεσι είναι του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, αλλά οι στίχοι όπως και η μουσική είναι του πρόωρα χαμένου τραγουδοποιού Σταμάτη Μεσημέρη...]

Δεν υπάρχουν σχόλια: