Η απομάκρυνσι του λαού μας από τις πολιτιστικές του πηγές είναι συστηματική και συντελείται, όσο κι αν αυτό ακούγεται περίεργα, από τις απαρχές σύστασης του νεοελληνικού κρατιδίου. Ήδη από την δολοφονία του πρώτου κυβερνήτη του, του Ιωάννη Καποδίστρια, του μέγιστου αυτού νεοέλληνα πολιτικού, μοναδικού μέχρι σήμερα σε ύψος ελληνοψυχίας και ελληνικής Αρετής.
Από ποιους μεθοδεύεται; Μήπως από τους ξένους; Όχι ακριβώς! Και αυτό ίσως είναι το πιο αποκαρδιωτικό: Από κάποιους ελλαδίτες πολιτικούς, που άλλοι είναι εξωμότες του Ελληνισμού, («Φραγκεμένοι» και «άθρησκοι»), και άλλοι είναι αμφίβολης εθνικής καταγωγής, («μισοΈλληνες», «σπορά της εβραιουργιάς» όπως τους λέει ο Μακρυγιάννης). Αλλά επ’ αυτού μπορεί να επανέλθουμε…
Σήμερα ψάλλουμε το «Σώσον, Κύριε…» και πασχίζοντας να παραμείνουμε ανυπότακτοι και γρηγορούντες, κάνουμε ταπεινά τον Σταυρό μας.
"Δια χειρός" Ιωάννη Μακρυγιάννη (1797-1864):
"Και είπαν οι άθρησκοι που εβάλαμεν εις τον σβέρκο μας να μη μανθάνουν τα παιδιά μας Χριστόν και Παναγίαν, διότι θα μας παρεξηγήσουν οι ισχυροί. Και βγήκαν ακόμη να' ποτάξουν την Εκκλησίαν, διότι έχει πολλήν δύναμη και την φοβούνται. Και είπαν λόγια άπρεπα δια τους παπάδες.
Εμείς, με σκιάν μας τον Τίμιον Σταυρόν, επολεμήσαμεν ολούθε, σε κάστρα, σε ντερβένια, σε μπογάζια και σε ταμπούργια. Και αυτός ο Σταυρός μας έσωσε. Μας έδωσε την νίκη και έχασε (οδήγησε σε ήττα) τον άπιστον Τούρκον. Τόση μικρότητα στον Σταυρό, τον σωτήρα μας!
Και βρίζουν οι πουλημένοι εις τους ξένους και τους παπάδες μας, τους ζυγίζουν άναντρους και απόλεμους.
Εμείς τους παπάδες τους είχαμε μαζί εις κάθε μετερίζι, εις κάθε πόνον και δυστυχίαν. Όχι μόνον δια να βλογάνε τα όπλα τα ιερά, αλλά και αυτοί με ντουφέκι και γιαταγάνι, πολεμώντας σαν λεοντάρια.
Ντροπή Έλληνες"!
ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ
Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2011
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου